R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo,
Ik ben 18 jaar en val op mannen. Jammer genoeg zijn mijn ouders gelovig. Een maand of twee geleden kwam ik bij moeders uit de kast. Het was een reactie waar ik niet op gehoopt had, maar een reactie die ik verwacht had. Ze vond het belachelijk en denkt dat het later over zal gaan. Ze denkt dat ik mentaal verward ben en dat ik dat moet oplossen. Het gaat niet zo gemakkelijk als zij denkt, want ik denk totaal niet als haar. Helaas is ze ook bang voor de reactie van de familie en mijn vader, terwijl ik naar haar steun verlang.Tegen pa durf ik niet te vertellen, want ik denk dat ik dan anders behandeld zou worden of uit huis moet.
Door dit probleem maak ik niet zo snel contact met anderen en kan ook niet naar een homo nachtclub. Natuurlijk weten een aantal vrienden dat ik op mannen val, maar het zou mij ook goed doen om homo vrienden te hebben.
Wat zouden jullie doen als je in mijn schoenen zou staan?
Ik ben 18 jaar en val op mannen. Jammer genoeg zijn mijn ouders gelovig. Een maand of twee geleden kwam ik bij moeders uit de kast. Het was een reactie waar ik niet op gehoopt had, maar een reactie die ik verwacht had. Ze vond het belachelijk en denkt dat het later over zal gaan. Ze denkt dat ik mentaal verward ben en dat ik dat moet oplossen. Het gaat niet zo gemakkelijk als zij denkt, want ik denk totaal niet als haar. Helaas is ze ook bang voor de reactie van de familie en mijn vader, terwijl ik naar haar steun verlang.Tegen pa durf ik niet te vertellen, want ik denk dat ik dan anders behandeld zou worden of uit huis moet.
Door dit probleem maak ik niet zo snel contact met anderen en kan ook niet naar een homo nachtclub. Natuurlijk weten een aantal vrienden dat ik op mannen val, maar het zou mij ook goed doen om homo vrienden te hebben.
Wat zouden jullie doen als je in mijn schoenen zou staan?
En waarom kan je niet naar gay nightclubs gaan omdat je moeder het weet? Je kan toch gewoon zeggen dat je uitgaat, en dan naar een gaybar gaan, of loopt ze altijd achter je aan?
En download anders die gaychatapp die Hoes ook gebruikte, Grinder of Grindr. Probleem opgelost.
[ Bericht 0% gewijzigd door Chef_M op 14-03-2014 20:13:42 ]
En download anders die gaychatapp die Hoes ook gebruikte, Grinder of Grindr. Probleem opgelost.
[ Bericht 0% gewijzigd door Chef_M op 14-03-2014 20:13:42 ]
Mooi klaar mee met zulke ouders. Kan je toch niks duidelijk maken, te brainwashed. Zou voor mezelf kiezen en uit huis gaan als dat nodig is (als ze niet bijtrekken uiteindelijk) en dan contact flink verminderen of helemaal stoppen (afhankelijk van hoe pissig ik ben en blijf op hen maar ook omdat zulke ouders niet heel wenselijk zijn (wat een belangrijkere reden is want iedereen gaat zeggen dat je niet pissig moet zijn want daar heb je alleen jezelf mee en blabla) ).
we dan
Ik begrijp je. Je moeder is er nog niet klaar voor denk ik. Gun haar tijd.
Als je het zo bekijkt is het dragelijker.
Probeer je leven niet te laten leiden door angsten van de ander, hoe moeilijk dat nu ook is.
Je kunt me dm sturen als je nog meer kwijt wil.
Als je het zo bekijkt is het dragelijker.
Probeer je leven niet te laten leiden door angsten van de ander, hoe moeilijk dat nu ook is.
Je kunt me dm sturen als je nog meer kwijt wil.
Protip: minder kuttopics openen.quote:Ik wil geaccepteerd worden!
Homo!quote:Ik ben 18 jaar en val op mannen.
Uittrekken. Het is half 12 's avonds man!quote:Wat zouden jullie doen als je in mijn schoenen zou staan?
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
Dit.quote:Op vrijdag 14 maart 2014 20:10 schreef Hiergaanwedan het volgende:
Mooi klaar mee met zulke ouders. Kan je toch niks duidelijk maken, te brainwashed. Zou voor mezelf kiezen en uit huis gaan als dat nodig is (als ze niet bijtrekken uiteindelijk) en dan contact flink verminderen of helemaal stoppen (afhankelijk van hoe pissig ik ben en blijf op hen maar ook omdat zulke ouders niet heel wenselijk zijn (wat een belangrijkere reden is want iedereen gaat zeggen dat je niet pissig moet zijn want daar heb je alleen jezelf mee en blabla) ).
Try to save myself but myself keeps slipping away
Ik zou het wel vertellen aan beide ouders. Verder zou ik het homo zijn niet met je ouders bespreken, alleen als ze er zelf naar vragen. Wellicht hebben ze tijd nodig om het te accepteren???
Mijn moeder is ook gelovig. Ik zou het haar gewoon vertellen, ik weet dat het haar niets uitmaakt. Ze maakt er zelf ook grappen over; 'als ik ooit nog een relatie wil dan wordt ik echt pot!' Heb ook mensen gehad die serieus het 'we accepteren je zoals je bent, ook als je met een vrouw thuiskomt' gesprek met me hebben gevoerd om me ervan te verzekeren dat het allemaal geen probleem was. Allemaal heel lief hoor, maar ergens is het ook wel een beetje awkward als je gewoon straight ben maar geen behoefte heb aan een relatie ofzo... Meerdere mensen met een gelovige achtergrond, dus om nou alle gelovige mensen over een kam te scheren... beetje flauw.
Anyway..
Ik zou het in jouw geval waarschijnlijk ook gewoon tegen je vader zeggen, het lijkt me verschrikkelijk om je constant anders voor te moeten doen in je eigen omgeving. Ik denk dat er een last van je schouders valt als je dat geheim niet meer mee hoeft te zeulen. Daarnaast laat je moeder zich vast ook wel iets ontglippen aan haar man en dan is het denk fijner als hij het van jouw hoort (en je moeder hem daarna nog een beetje kan sussen/op hem in kan praten wat betreft haar 'theorie')
Heb je nog broers of zussen of een oom/tante waar je erg close mee bent? Misschien dat je het aan een van hen kan vertellen, misschien kunnen zij je dan adviseren over hoe je het het best voor kan leggen aan je vader. Zij kunnen hem waarschijnlijk beter inschatten dan de fokkers hier. En misschien dat de stap ook iets minder eng is dan om het direct aan je vader te vertellen. Als een soort tussenstapje dus.
Anyway..
Ik zou het in jouw geval waarschijnlijk ook gewoon tegen je vader zeggen, het lijkt me verschrikkelijk om je constant anders voor te moeten doen in je eigen omgeving. Ik denk dat er een last van je schouders valt als je dat geheim niet meer mee hoeft te zeulen. Daarnaast laat je moeder zich vast ook wel iets ontglippen aan haar man en dan is het denk fijner als hij het van jouw hoort (en je moeder hem daarna nog een beetje kan sussen/op hem in kan praten wat betreft haar 'theorie')
Heb je nog broers of zussen of een oom/tante waar je erg close mee bent? Misschien dat je het aan een van hen kan vertellen, misschien kunnen zij je dan adviseren over hoe je het het best voor kan leggen aan je vader. Zij kunnen hem waarschijnlijk beter inschatten dan de fokkers hier. En misschien dat de stap ook iets minder eng is dan om het direct aan je vader te vertellen. Als een soort tussenstapje dus.
Dit gaat niet alleen over acceptatie van homoseksualiteit.
Ouders hebben een bepaald toekomstplaatje voor hun kinderen in hun hoofd. Ze hopen vaak op kleinkinderen en zien soms al een typisch man-vrouw gezinnetje in hun hoofd. Zeker als ze religieus zijn. Dat beeld -wat ze misschien al jarenlang hebben opgebouwd- wordt in één keer teniet gedaan wanneer ze horen dat je op mannen valt. Gun ze wat tijd om aan het idee te wennen. Ik denk dat eerlijk zijn tegen je ouders wel het beste is, vroeger of later komen ze er toch wel achter, want dit is deel van jouw persoonlijkheid.
De vraag wanneer het aan je vader te vertellen hangt misschien ook af van je afhankelijkheid thuis. Als je vermoed dat ze het ook na een 'verwerkingstijd' (en geef dat echt wat maanden, misschien zelfs jaren) niet kunnen en willen accepteren, zorg dan dat je zo snel mogelijk onafhankelijk wordt en vertel het daarna pas, omdat je dan eventueel aan ze kunt 'ontsnappen', om op afstand aan de relatie te werken. Maar misschien is dat helemaal niet nodig. De meeste ouders houden veel van hun kinderen, hoe deze ook zijn. Juist daarom gaan ze bij dit soort dingen moeilijk doen: ze hebben in hun hoofd van 'het beste' voor hun kind is en als de werkelijkheid dit beeld inhaalt hebben ze verwerkingstijd nodig, klampen ze verdrietig nog vast aan dat oude beeld.
Ik hoop voor je dat ze dat toekomstplaatje langzaamaan los kunnen laten, om jou de ruimte te geven zelf te ontdekken wat een mooie toekomst voor jou is. Gun ze wat tijd, maar ga uiteindelijk voor je eigen geluk.
Ouders hebben een bepaald toekomstplaatje voor hun kinderen in hun hoofd. Ze hopen vaak op kleinkinderen en zien soms al een typisch man-vrouw gezinnetje in hun hoofd. Zeker als ze religieus zijn. Dat beeld -wat ze misschien al jarenlang hebben opgebouwd- wordt in één keer teniet gedaan wanneer ze horen dat je op mannen valt. Gun ze wat tijd om aan het idee te wennen. Ik denk dat eerlijk zijn tegen je ouders wel het beste is, vroeger of later komen ze er toch wel achter, want dit is deel van jouw persoonlijkheid.
De vraag wanneer het aan je vader te vertellen hangt misschien ook af van je afhankelijkheid thuis. Als je vermoed dat ze het ook na een 'verwerkingstijd' (en geef dat echt wat maanden, misschien zelfs jaren) niet kunnen en willen accepteren, zorg dan dat je zo snel mogelijk onafhankelijk wordt en vertel het daarna pas, omdat je dan eventueel aan ze kunt 'ontsnappen', om op afstand aan de relatie te werken. Maar misschien is dat helemaal niet nodig. De meeste ouders houden veel van hun kinderen, hoe deze ook zijn. Juist daarom gaan ze bij dit soort dingen moeilijk doen: ze hebben in hun hoofd van 'het beste' voor hun kind is en als de werkelijkheid dit beeld inhaalt hebben ze verwerkingstijd nodig, klampen ze verdrietig nog vast aan dat oude beeld.
Ik hoop voor je dat ze dat toekomstplaatje langzaamaan los kunnen laten, om jou de ruimte te geven zelf te ontdekken wat een mooie toekomst voor jou is. Gun ze wat tijd, maar ga uiteindelijk voor je eigen geluk.
beste lijkt me om in een andere stad te gaan wonen, uit de invloedssfeer van je ouders, of accepteren dat je ouders je nooit zullen begrijpen en steunen en accepteren zoals je bent
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
je bent 18, ga op jezelf wonen en ga het leven leiden dat je zelf wilt. tijd om volwassen te worden.
wat je ouders dan vinden, ja dat moeten ze dan zelf maar weten. vaak accepteren ze het uiteindelijk wel, maar dat kan lang duren, en daar wil je niet bij zijn. het is ook niet alles bepalend, wat zij ervan vinden.
kies voor jezelf, en vind je steun vervolgens bij mensen die je wel begrijpen. succes.
wat je ouders dan vinden, ja dat moeten ze dan zelf maar weten. vaak accepteren ze het uiteindelijk wel, maar dat kan lang duren, en daar wil je niet bij zijn. het is ook niet alles bepalend, wat zij ervan vinden.
kies voor jezelf, en vind je steun vervolgens bij mensen die je wel begrijpen. succes.
Geralt triest mannetje
Ga gewoon naar Amsterdam naar de Gaystraat zorg wel dat iemand met je meegaat want het is anders als je verwacht waarschijnlijk..
Je komt er vanzelf wel mensen tegen die er vaker komen
En als ik zo'n reactie had gekregen van mijn ouders was ik allang weggegaan..
Ga gewoon naar Amsterdam naar de Gaystraat zorg wel dat iemand met je meegaat want het is anders als je verwacht waarschijnlijk..
Je komt er vanzelf wel mensen tegen die er vaker komen
En als ik zo'n reactie had gekregen van mijn ouders was ik allang weggegaan..
Haha gay!
Homosexualiteit is iets dat genetisch bepaald wordt. Het is dus geen aandoening, ziekte of iets wat je in je hoofd haalt.
Ik zou het gewoon aan mijn ouders vertellen en gewoon stand houden als ik de wind van voren krijg. Jouw vader kan jou niet zomaar het huis uit sturen; doet hij dat toch kan je gewoon naar de politie gaan (zou het echter eerst via een vertrouwenspersoon spelen). Hij kan jou wel verzoeken om een eigen huis te zoeken en het zijne zo snel mogelijk te verlaten.
Ik zou het gewoon aan mijn ouders vertellen en gewoon stand houden als ik de wind van voren krijg. Jouw vader kan jou niet zomaar het huis uit sturen; doet hij dat toch kan je gewoon naar de politie gaan (zou het echter eerst via een vertrouwenspersoon spelen). Hij kan jou wel verzoeken om een eigen huis te zoeken en het zijne zo snel mogelijk te verlaten.
Wow, geef de ouders een beetje credit. Ze moeten wennen aan de situatie. Je hoeft niet meteen uit huis, politie, vertrouwenspersoon. Geef het even tijd.
Geniet ondertussen ook een beetje van je coming out, het kan ook leuker zijn.
Geniet ondertussen ook een beetje van je coming out, het kan ook leuker zijn.
Tjah, waarom vertelde je je ouders dit eigenlijk, als het je plannen in de weg staat?
Je ouders hoeven niet alles te weten, en als je de mogelijkheden hebt, op jezelf wonen bijvoorbeeld, kan je die keuze nog altijd maken.
Woon je in een gelovige gemeente?
Je ouders hoeven niet alles te weten, en als je de mogelijkheden hebt, op jezelf wonen bijvoorbeeld, kan je die keuze nog altijd maken.
Woon je in een gelovige gemeente?
Ik ben een sukkel voor de liefde, koning in de discotheek
Ik ben bang dat ik gezien word door iemand. De druk daarvan is zo hoog dat ik mezelf van vele dingen ga beperken. En nee, ze loopt niet achter me aan.quote:Chef_M
Luie Kaaskop
En waarom kan je niet naar gay nightclubs gaan omdat je moeder het weet? Je kan toch gewoon zeggen dat je uitgaat, en dan naar een gaybar gaan, of loopt ze altijd achter je aan?
En download anders die gaychatapp die Hoes ook gebruikte, Grinder of Grindr. Probleem opgelost.
Op Grindr heb je alleen maar mensen die opzoek zijn naar seks en daar baal ik enorm van. Ik zie eigenlijk uit de kast komen als enige oplossing, ben er alleen nog niet klaar voor. Nu denk je vast wanneer ben je er dan klaar voor, ik denk dat ik het na mijn opleiding ga vertellen. Dan heb ik op zijn minst nog een diploma op zak.
Waarom reageer je dan? Je vindt 't toch een ''kuttopic''?quote:Protip: minder kuttopics openen.
quote:
Ik ben 18 jaar en val op mannen.
Homo!
quote:
Wat zouden jullie doen als je in mijn schoenen zou staan?
Uittrekken. Het is half 12 's avonds man!
Dat ben ik ook van plan, maar ik wil er nog even mee wachten en er heerst een taboe thuis over homoseksualiteit. Dus ik denk ook niet dat ze geïnteresseerd zullen zijn. Denk het niet, ze zullen er altijd moeite mee hebben. Ze zijn veel te standvastig en ouderwets.quote:Ik zou het wel vertellen aan beide ouders. Verder zou ik het homo zijn niet met je ouders bespreken, alleen als ze er zelf naar vragen. Wellicht hebben ze tijd nodig om het te accepteren???
Ja ik heb een zus, toen ik bij haar uit de kast kwam waarschuwde ze me gelijk voor mijn vader. Ze zei dat ik ook wist dat hij heftig kan reageren en ma had me ook al gewaarschuwd voor pa en zijn familie. Dat houd me heel erg bezig om het niet te vertellen. Uiteindelijk ga ik het wel doen natuurlijk. Ik vind het alleen nu lastig om mezelf te kunnen zijn.quote:Mijn moeder is ook gelovig. Ik zou het haar gewoon vertellen, ik weet dat het haar niets uitmaakt. Ze maakt er zelf ook grappen over; 'als ik ooit nog een relatie wil dan wordt ik echt pot!' Heb ook mensen gehad die serieus het 'we accepteren je zoals je bent, ook als je met een vrouw thuiskomt' gesprek met me hebben gevoerd om me ervan te verzekeren dat het allemaal geen probleem was. Allemaal heel lief hoor, maar ergens is het ook wel een beetje awkward als je gewoon straight ben maar geen behoefte heb aan een relatie ofzo... Meerdere mensen met een gelovige achtergrond, dus om nou alle gelovige mensen over een kam te scheren... beetje flauw.
Anyway..
Ik zou het in jouw geval waarschijnlijk ook gewoon tegen je vader zeggen, het lijkt me verschrikkelijk om je constant anders voor te moeten doen in je eigen omgeving. Ik denk dat er een last van je schouders valt als je dat geheim niet meer mee hoeft te zeulen. Daarnaast laat je moeder zich vast ook wel iets ontglippen aan haar man en dan is het denk fijner als hij het van jouw hoort (en je moeder hem daarna nog een beetje kan sussen/op hem in kan praten wat betreft haar 'theorie')
Heb je nog broers of zussen of een oom/tante waar je erg close mee bent? Misschien dat je het aan een van hen kan vertellen, misschien kunnen zij je dan adviseren over hoe je het het best voor kan leggen aan je vader. Zij kunnen hem waarschijnlijk beter inschatten dan de fokkers hier. En misschien dat de stap ook iets minder eng is dan om het direct aan je vader te vertellen. Als een soort tussenstapje dus.
in utrecht heb je pann feesten in tivoli. is wel wat voor jou. voornamelijk jongeren, en niet exclusief homo. (maar wel driekwart van het publiek denk ik)
zoek maar eens op.
zoek maar eens op.
|
|
