[USA] True Detective #4 - Op naar het tweede seizoen

Nou ja een happy ending was het niet echt he. Kijk nog maar een keertje naar het verhaal wat Rust verteld in de rolstoel buiten het ziekenhuis. Ook vond ik de scene met Rust erg mooi dat hij de 'tornado' ziet net voordat hij wordt aangevallen. Ik had eerlijk gezegd wel verwacht dat Rust het niet zou overleven, maar toch vond ik het geen zoetsappig einde. Alleen de flyovers snapte ik ook niet heel erg.

Ik ben benieuwd of en hoe ze dit kunnen toppen met een (eventueel) 2de seizoen. Ik begreep dat het dan met compleet andere acteurs zal zijn. Ik vraag me af dan wie !

quote:

Op dinsdag 11 maart 2014 14:37 schreef Leafeon672 het volgende:

[..]

Een paar acteurs zouden iig terugkomen, net zoals bij American Horror Story. Wel in een (compleet) andere rol natuurlijk .

Ah ok, ik had begrepen dat het een compleet nieuwe cast zou zijn. Maar het American Horror Story concept is wel geweldig.

quote:

Op dinsdag 11 maart 2014 14:39 schreef Leafeon672 het volgende:

[..]

Ik heb wel gelezen dat het tweede seizoen zou gaan over occulte gebeurtenissen rondom (openbaar) vervoer in de Verenigde Staten en dat er waarschijnlijk deze keer een man en vrouw de hoofdpersonages zijn. Ben i.i.g. benieuwd .

Occulte gebeurtenissen rondom vervoer in VS ?? Lijkt meer op American Horror Story haha

Ze gaan toch niet die hele Yellow King-verhaallijn overboord gooien? Daar valt nog genoeg mee te doen, neem ik aan.

quote:

Op dinsdag 11 maart 2014 13:11 schreef JDx het volgende:

[..]

Het feit dat een schrijver moet uitleggen hoe het zit zegt ook iets.

Hij legt het uit omdat het men hem vraagt.

Ik denk juist dat deze show meer zegt over de huidige TV kijkers dan de schrijver. Wij als kijkers willen aanwijzingen zien in sommige fragmenten. Zo interpreteren wij het. Maar dat zegt eigenlijk genoeg over hoe wij naar zo'n show kijken. De schrijver noemde in een van zijn interviews dat de huidige generatie TV kijkers een hele hoge "Lost gehalte" heeft. Wij willen plot twists zien en verborgen aanwijzingen à la "Lost". Maar zo heeft de schrijver de show helemaal niet bedoeld. De show ging over beide personages en hun persoonlijke ontwikkeling tijdens deze hele zaak. Niets meer en niets minder. Zo kijk ik naar de show en daarom genoot ik elke aflevering.

Ik kan wel begrijpen waarom een hoop mensen teleurgesteld zijn dat er niks gedaan werd met wat in hun ogen "verborgen aanwijzingen" waren. Omdat we dat tegenwoordig gewend zijn om te zien. "En aan het eind word alles netjes uitgelegd en misschien zelfs met nog een onverwachte plot twist". Dat is de formule die de meeste mystery TV shows gebruiken. Ik vind het juist goed dat True Detective daar niet aan meedeed. Ik vind het soms kinderlijk hoe sommige shows ons bijna als een leraar uitlegd wat er precies allemaal gebeurd. 99% van de shows had ons laten zien wat er allemaal op die videoband te zien was maar True Detective deed dat niet.

Wat voor einde ze ook gekozen hadden, het was "cliché" geweest. Één van de hoofdpersonages die overlijd of zich opoffert? Is al vaker gedaan. De helden die het hele netwerk oprollen? Ook al vaker gedaan. Een onverwachte gekke plot twist die niemand aan zag komen? Al héél vaak gedaan. Een open einde met een cliffhanger voor seizoen 2? Hebben we ook allemaal al 100x gezien.

quote:

Op dinsdag 11 maart 2014 17:59 schreef The_Playmaker het volgende:

[..]

Hij legt het uit omdat het men hem vraagt.

Ik denk juist dat deze show meer zegt over de huidige TV kijkers dan de schrijver. Wij als kijkers willen aanwijzingen zien in sommige fragmenten. Zo interpreteren wij het. Maar dat zegt eigenlijk genoeg over hoe wij naar zo'n show kijken. De schrijver noemde in een van zijn interviews dat de huidige generatie TV kijkers een hele hoge "Lost gehalte" heeft. Wij willen plot twists zien en verborgen aanwijzingen à la "Lost". Maar zo heeft de schrijver de show helemaal niet bedoeld. De show ging over beide personages en hun persoonlijke ontwikkeling tijdens deze hele zaak. Niets meer en niets minder. Zo kijk ik naar de show en daarom genoot ik elke aflevering.

Ik kan wel begrijpen waarom een hoop mensen teleurgesteld zijn dat er niks gedaan werd met wat in hun ogen "verborgen aanwijzingen" waren. Omdat we dat tegenwoordig gewend zijn om te zien. "En aan het eind word alles netjes uitgelegd en misschien zelfs met nog een onverwachte plot twist". Dat is de formule die de meeste mystery TV shows gebruiken. Ik vind het juist goed dat True Detective daar niet aan meedeed. Ik vind het soms kinderlijk hoe sommige shows ons bijna als een leraar uitlegd wat er precies allemaal gebeurd. 99% van de shows had ons laten zien wat er allemaal op die videoband te zien was maar True Detective deed dat niet.

Wat voor einde ze ook gekozen hadden, het was "cliché" geweest. Één van de hoofdpersonages die overlijd of zich opoffert? Is al vaker gedaan. De helden die het hele netwerk oprollen? Ook al vaker gedaan. Een onverwachte gekke plot twist die niemand aan zag komen? Al héél vaak gedaan. Een open einde met een cliffhanger voor seizoen 2? Hebben we ook allemaal al 100x gezien.

Ik vond het feit dat je niet precies zag wat er op de video gebeurde juist een erg sterk punt. Dat maakte het nog verontrustender

quote:

Op dinsdag 11 maart 2014 18:10 schreef Morpheus32 het volgende:

[..]

Ik vond het feit dat je niet precies zag wat er op de video gebeurde juist een erg sterk punt. Dat maakte het nog verontrustender

Ik ook. Ze lieten ook de baby in de magnetron niet zien, alleen Hart's reactie als hij de magnetron opent. Zo'n reactie vind ik juist veel sterker overkomen. Dit zijn ervaren agenten dus dan weet je wat er op die videoband stond erg shockerend was aangezien hun reacties. Die mannen zijn wel wat gewend maar zelfs dit ging hun te ver.

Ik vond het sowieso goed dat ze weinig lieten zien van de moorden. Normaal zou een serie als deze laten zien hoe de seriemoordenaar te werk gaat. Maar daar ging de serie niet over. Het ging om Hart en Cohle. Pas in aflevering 8 nemen we een kijkje in de wereld van "de bad guy". Daar is bewust voor gekozen.

quote:

Op dinsdag 11 maart 2014 18:16 schreef The_Playmaker het volgende:

[..]

Ik ook. Ze lieten ook de baby in de magnetron niet zien, alleen Hart's reactie als hij de magnetron opent. Zo'n reactie vind ik juist veel sterker overkomen. Dit zijn ervaren agenten dus dan weet je wat er op die videoband stond erg shockerend was aangezien hun reacties. Die mannen zijn wel wat gewend maar zelfs dit ging hun te ver.

Ik vond het sowieso goed dat ze weinig lieten zien van de moorden. Normaal zou een serie als deze laten zien hoe de seriemoordenaar te werk gaat. Maar daar ging de serie niet over. Het ging om Hart en Cohle. Pas in aflevering 8 nemen we een kijkje in de wereld van "de bad guy". Daar is bewust voor gekozen.

Ik heb hier niets aan toe te voegen. Behalve dan dat deze dingen TD juist een serie maakt die een unieke in zijn soort is.

Hoe je het ook draait of keert: Een kind gaat niet voor niets naakte koppels tekenen of haar poppen zo leggen alsof een meisje verkracht wordt.

quote:

Op dinsdag 11 maart 2014 18:37 schreef DeMessias het volgende:
Hoe je het ook draait of keert: Een kind gaat niet voor niets naakte koppels tekenen of haar poppen zo leggen alsof een meisje verkracht wordt.

Ik vond dat juist niet vreemd aangezien ze zelf uitlegd waarom ze het tekende. Het was niet dat zij zelf besloot om die naakte koppels te tekenen.

Maar zelfs het analyseren van die tekeningen ging soms erg ver. Ik kan het nog begrijpen dat sommige kijkers het vreemd vonden maar het ging me te ver hoe men zei dat de "man" in de tekeningen een masker droeg of dat "de vrouw vastgebonden waren. Dit waren kinderlijk eenvoudige tekeningen.

Hier een uitleg van de actrice zelf die Audrey speelde:

quote:

I know what you mean. That was foreshadowing for later in the investigation. Audrey is someone who’s very affected by her father, as most daughters are, but Marty isn’t present throughout a lot of her childhood because he’s really invested in his job, and he’s not the most faithful husband and has a lot of distractions—like the young girls that come into his life. When you see Audrey early on and she’s playing with her toys in an inappropriate way, it foreshadows how the situation between her parents really impacts her, so when you see her later on, she’s become very dark and has resorted to rebelling against her father and becoming Goth. It’s just a plea for attention because he’s not present in their lives at that point.

Erg grappig dat Marty Rust weer eens niet begreep. Hij dacht dat Rust "scented meat" zei terwijl het "sentient meat" was. Deed me heel erg denken aan een eerdere aflevering wanneer Rust "psychosphere" zegt en Rust het opvat als "psycho's fear".

Prima finale hoor, inderdaad op naar seizoen 2

Woei, dit moet ik even laten bezinken. Wat mij betreft is de laatste aflevering zeker niet de sterkste en blij ik met belachelijk veel vragen zitten over de hele samenzwering.

Deze gast was duidelijk maar een pion in het geheel, een uitvoerder, een soldaat. Waar zijn de denkers vanm het complot,de mensen die als hebben opgezet en er zolang mee zijn weggekomen?

Desalniettemin misschien wel de beste serie die ik gezien heb. Onwaarschijnlijk hoe ze in acht afleveringen zo een geweldige sfeer neer hebben gezet.

Nog een paar keer de intro kijken en dan eens kijken of hier al iets gezegd is over wie die dooie gaat was meer zijn mond dicht genaaid..

Overigens het het enige dat ik echt jammer vind is het feit dat er wordt gehint op een relatie tussen de poppen in een cirkel van de kids van Marty, de bierblikmannetjes van Rust in een cirkel, en de occultistische gebeurtenissen. Dat kwam wel een beetje over als ee goedkope truc om mensen op een dwaalspoor te zetten

quote:

Op dinsdag 11 maart 2014 23:41 schreef Cheiron het volgende:
Woei, dit moet ik even laten bezinken. Wat mij betreft is de laatste aflevering zeker niet de sterkste en blij ik met belachelijk veel vragen zitten over de hele samenzwering.

Deze gast was duidelijk maar een pion in het geheel, een uitvoerder, een soldaat. Waar zijn de denkers vanm het complot,de mensen die als hebben opgezet en er zolang mee zijn weggekomen?

Desalniettemin misschien wel de beste serie die ik gezien heb. Onwaarschijnlijk hoe ze in acht afleveringen zo een geweldige sfeer neer hebben gezet.

Nog een paar keer de intro kijken en dan eens kijken of hier al iets gezegd is over wie die dooie gaat was meer zijn mond dicht genaaid..

Dat soort machtige mannen kun je niet pakken. Vooral niet een senator als Tuttle. Die hebben veel macht, invloed en de juiste connecties. Er waren ook geen geboortebewijzen dus was het vrij onmogelijk om Childress met Tuttle te linken. Daarom zegt Marty in het ziekenhuis ook tegen Rust dat ze dat soort mannen nooit kunnen pakken, niet in deze (corrupte) wereld. Wat op de videoband te zien was gebeurde een flink aantal jaren geleden. Dus is het zelfs nog maar de vraag of die cult nog wel bestaat. Errol is in z'n eentje verder gegaan, als een soort seriemoordenaar.

De man in het begin schijnt de vader te zijn, Billy Childress.

1 kernvraag wel; waarom Doran Lange zo tentoongesteld terwijl alle andere slachtoffers verborgen worden?

quote:

Op dinsdag 11 maart 2014 18:16 schreef The_Playmaker het volgende:

[..]

Ik ook. Ze lieten ook de baby in de magnetron niet zien, alleen Hart's reactie als hij de magnetron opent. Zo'n reactie vind ik juist veel sterker overkomen. Dit zijn ervaren agenten dus dan weet je wat er op die videoband stond erg shockerend was aangezien hun reacties. Die mannen zijn wel wat gewend maar zelfs dit ging hun te ver.

Ik vond het sowieso goed dat ze weinig lieten zien van de moorden. Normaal zou een serie als deze laten zien hoe de seriemoordenaar te werk gaat. Maar daar ging de serie niet over. Het ging om Hart en Cohle. Pas in aflevering 8 nemen we een kijkje in de wereld van "de bad guy". Daar is bewust voor gekozen.

Dat is niet waar, de serie was een combinatie van en karakters en het plot, ik moet zeggen dat ik het een fantastische serie vind maar ik had op iets spectaculairs gehoopt bij de finale, of dat er is uitgekomen dat mag iedereen voor zich bepalen uiteraard, ik vind het in ieder geval mooi en er zijn genoeg aanknopingspunten om zelfs conclusies mee te trekken zonder dat de serie die afwijst.

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 00:10 schreef Cheiron het volgende:
1 kernvraag wel; waarom Doran Lange zo tentoonstellen terwijl alle andere slachtoffers verborgen worden?

Errol wilde gevangen worden. Dat hebben alle seriemoordenaars wel een beetje. Hij zocht de confrontatie. Hij wilde juist gevangen en gedood worden, zijn "tijd" was volgens hem bijna voorbij. Hij was klaar voor de volgende fase. Dat zal hem wel in de cult geleerd zijn. Daarom zegt hij ook tegen Rust "come die with me".

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 00:14 schreef The_Playmaker het volgende:

[..]

Errol wilde gevangen worden. Dat hebben alle seriemoordenaars wel een beetje. Hij zocht de confrontatie. Hij wilde juist gevangen en gedood worden, zijn "tijd" was volgens hem bijna voorbij. Hij was klaar voor de volgende fase. Dat zal hem wel in de cult geleerd zijn. Daarom zegt hij ook tegen Rust "come die with me".

Na 18 jaar.

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 00:10 schreef The_Playmaker het volgende:
De man in het begin schijnt de vader te zijn, Billy Childress.

Die was toch al een tijd dood? Had verwacht dat die in de open lucht wel verder kapot zou zijn. Wat zij nog de reden zijn dat hij zn mond dicht had genaaid?

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 00:14 schreef The_Playmaker het volgende:

[..]

Errol wilde gevangen worden. Dat hebben alle seriemoordenaars wel een beetje. Hij zocht de confrontatie. Hij wilde juist gevangen en gedood worden, zijn "tijd" was volgens hem bijna voorbij. Hij was klaar voor de volgende fase. Dat zal hem wel in de cult geleerd zijn. Daarom zegt hij ook tegen Rust "come die with me".

Mwoah. Mooie redenering, maar wel een beetje geredeneerd naar wat uit komt. In een eerdere scene is Errol gewoon nog jonge kindjes aan het scouten voor z'n eigen rituelen. Maakt verder ook niet echt uit aangezien het de katalysator is geweest voor een prachtige serie.

Aangezien jullie beiden denken dat ik het uit m'n dikke duim heb gezogen. Hier een interview met de schrijver zelf:

quote:

Errol Childress was pungent with rot and weird. What was your philosophy regarding the villain of the show and how you portrayed him in the finale?

We had kept the monster behind the curtain and we needed to get to know him. We had showed aspects of the monster and we had showed the historical genesis of the monster or at least provided enough information to describe him. For the finale, I thought the audience deserved to get a close point of view on the monster, and to recognize him the way you recognize the heroes of True Detective. There are no monsters other than humans, no heroes other than humans. The challenge with Errol was to imply an entire history and personal mythology and methodology within the limited amount of time we had with him. Since this was the finale, I thought we could make room for one more point of view, the dark mirror to our characters, the shadow they’ve been chasing for so 17 years without knowing it, the historical victim of bad men who murders women and children.

Errol spoke of a rather mysterious, occult agenda: He spoke of aspiring to an “ascension.” What was Errol really up to? What did he want?

That’s a really good question, and I don’t know if it benefits me to answer it. We definitely had an idea – I laid out for Glenn Fleshler, who played Errol, and for our art department, in terms of who this killer was, what he was doing, and how he lived. In the beginning, when he says, “My ascension removes me the disc in the loop,” he’s describing the cosmology of eternal recurrence of various characters, including Cohle and Reggie Ledoux hit upon, and he’s hitting upon his personal mythology. When he says, “It’s been weeks since I left my mark, would they have eyes to see,” we can tell from that that he’s angling for a reckoning, for a showdown. He’s waiting for it. He believes the murders ritually enacted over a period of time, upon his death, permit him an ascension that removes him from the Karmic wheel of rebirth. This whole idea of time as a circle, yeah, that’s Nietzsche and quantum cosmology, but that’s also the Karmic wheel. If you mentioned something like Karma to someone like Cohle, he’d probably throw up.

So it’s fair to interpret from the finale that Errol wanted death and was inviting it?

Yes, he was inviting it.