#ANONIEM | woensdag 26 februari 2014 @ 19:20 |
Hallo allemaal, gisteren is onze liefste kat doodgereden en vandaag hebben we hem laten cremeren. Op zich een zeer treurige gebeurtenis natuurlijk, maar ik als 17-jarige jongen kan er gewoon moeilijk mee omgaan. In tegen stelling tot de rest van mijn familie, die natuurlijk ook verdriet heeft, ben ik echt helemaal van slag. Ik kan vrijwel ieder moment in huilen uitbarsten en kamp met hoofdpijn. Ik kan me maar moeilijk concentreren op schoolwerk en ik voel me dus kortom gewoon niet goed. Nu weet ik van me zelf dat ik altijd zo ben in zaken die met de 'dood' te maken hebben. Ik klap snel dicht en ik voel me soms zo apart als ik dat doe, want ik zie andere dat nooit doen. Toen mij opa overleed in 2010 was ik zelfs zo van slag af dat ik aan de valium moest om maar een beetje rustig te worden. Echter word ik steeds ouder en me familie vindt eigenlijk dat ik vrij apart - gewoon kinderachtig - reageer. Natuurlijk is de dood een moeilijk onderwerp en is het lastig en triest om een dierbaar iemand of dier te verliezen, zoals nu het geval is, maar je moet ook doorgaan met het leven en ik blijf juist een lange tijd stil staan. Ik vind het moeilijk om over te praten, want ik heb ook het gevoel dat echt niemand me begrijpt. Ik heb er ook al over gepraat met de kindertelefoon, maar die namen me niet serieus. Het kwam er eigenlijk op neer dat ik maar zo snel mogelijk hun chat moest afsluiten, toen ik zei dat ik me niet kon concentreren op me leerwerk door het overlijden van m'n dierbare kat. Hebben sommige van jullie hier ook last van bij dit zware onderwerp? Hoe lossen jullie dit op en hebben jullie tips? Alvast bedankt voor jullie hopelijk serieuze hulp. - Jeffrey | |
aequus | woensdag 26 februari 2014 @ 19:32 |
heb je het ook met mensen/dieren waar je niet gehecht aan bent? | |
#ANONIEM | woensdag 26 februari 2014 @ 19:33 |
In het 'echt' wel -maar in mindere maten-, maar niet bijvoorbeeld op televisie. | |
Dehelerambam | woensdag 26 februari 2014 @ 19:34 |
Ik zou gewoon uithuilen, wat maakt het uit? | |
#ANONIEM | woensdag 26 februari 2014 @ 19:36 |
Als ik m'n tranen de vrije loop laat, dan huil ik heel de dag. | |
Dehelerambam | woensdag 26 februari 2014 @ 19:39 |
Gewoon doen, gaat vanzelf over | |
eend112 | woensdag 26 februari 2014 @ 19:53 |
Dat trekt wel bij als je ouder wordt | |
Evi_90 | woensdag 26 februari 2014 @ 19:55 |
Ik vind het juist kinderachtig dat ze zo reageren. Het is niet leuk als je huisdier dood gaat. Snel nieuw beestje halen kun je die andere vergeten. En zoals hierboven; naar mate je ouder wordt trekt het vast wel bij. | |
Isabeau | woensdag 26 februari 2014 @ 20:03 |
Ik sta er wel een beetje van te kijken dat ze zo reageerden bij de kindertelefoon ![]() Jeetje, iemand mag toch wel even verdriet hebben en dan is het toch fijn dat er iemand naar je verhaal luistert. Unites, tijd heelt alle wonden (jeetje, het is nog maar gisteren gebeurd hoor!), en verdriet mag je best voelen. Oók voor je kat. | |
trovey | woensdag 26 februari 2014 @ 20:28 |
Laat het er gewoon uitkomen zoals jij dat wilt, helemaal niet erg en elk mens reageert nou eenmaal anders, niets om je voor te schamen. ![]() | |
LadyOracle | woensdag 26 februari 2014 @ 20:33 |
Helaas ook zo'n ervaring met de kindertelefoon. Is al 16 jaar geleden, maar vergeet het nooit meer. Mevrouw ging tegen me schreeuwen dat ik haar opzettelijk schuldgevoelens aan zou proberen te praten en gooide de telefoon erop. Maar goed, ik belde ze echt supervaak en meestal was het wel ok, dus ook daar kun je blijkbaar maar net een rare snuiter treffen. | |
LizzyYAY | woensdag 26 februari 2014 @ 20:36 |
Ik vind het helemaal niet zo raar dat je zo reageert! De dood is gewoon erg klote, ook als het om een dier gaat. Ik heb wekenlang gerouwd om mijn hamster, mensen hebben mij toen ook voor gek verklaard. Maar ik vond dat hamstertje gewoon erg speciaal en vond het verschrikkelijk dat hij dood was. Sommige mensen hebben dat nou eenmaal daar hoef je je echt niet voor te schamen. Als je wilt huilen moet je dat doen. Uiteindelijk gaat het beter maar het is echt niet raar als je langere tijd verdrietig bent. Gewoon rouwen op je eigen manier, ook al vinden anderen dat raar. | |
Seamonkey- | woensdag 26 februari 2014 @ 20:37 |
- Dit mag op een andere manier. - [ Bericht 49% gewijzigd door #ANONIEM op 27-02-2014 11:43:17 ] | |
Fanest | donderdag 27 februari 2014 @ 02:21 |
Ja, dingen die extreem reageren zijn een soms probleem inderdaad. Wat we hier in het lab meestal doen met extreem reagerende stoffen is ze opsluiten in isolerende vaten, bij zuivere fluor bijvoorbeeld stoppen we het in een vat van nikkel met een beschermde fluoridelaag eromheen. Misschien dat je dat kunt proberen? | |
#ANONIEM | donderdag 27 februari 2014 @ 08:30 |
... | |
Smack10 | donderdag 27 februari 2014 @ 08:33 |
En je hebt ook al eens een gesprek gehad met een psycholoog/psychiater? | |
#ANONIEM | donderdag 27 februari 2014 @ 08:44 |
In het verleden... maar niet over dit. | |
Smack10 | donderdag 27 februari 2014 @ 08:45 |
Dan ga dat maar eens doen. | |
Probability | donderdag 27 februari 2014 @ 08:49 |
Vind het niet zo gek hoor, ik had ook echt een goede band met mijn kat | |
Isabeau | donderdag 27 februari 2014 @ 09:15 |
Zijn kat ging gisteren dood, hij voelt zich megakut en jij raadt een psychiater aan ![]() Als hij nog steeds zo is over een paar weken, ja dan zou ik eens met iemand gaan praten. | |
Thinkk-Pinkk | donderdag 27 februari 2014 @ 09:19 |
Het is pas net gebeurd ![]() | |
Smack10 | donderdag 27 februari 2014 @ 09:23 |
Ik ga voor de preventie ![]() | |
pokkerdepok | donderdag 27 februari 2014 @ 10:06 |
laat ze maar lullen, je voelt wat je voelt, en daar is niks verkeerds aan. neem je tijd om het te verwerken, de dood went nooit. | |
kristalhelder | donderdag 27 februari 2014 @ 10:10 |
Die mensen hier die de TS uitlachen ![]() Hadden jullie jezelf moeten zien toen jullie hamstertje doodging toen jullie nog jonger waren | |
HSG | donderdag 27 februari 2014 @ 10:11 |
- Reactie op edit. - [ Bericht 98% gewijzigd door #ANONIEM op 27-02-2014 11:43:30 ] |