Verward

Sinds de 3e klas moest ik een beetje gaan denken aan welk beroep ik later wil gaan doen, omdat ik na de 4e klas naar het mbo ging. Ik was (en ben nog steeds) in veel dingen geīnteresseerd, maar een uur later niet meer. Steeds als ik iets had wat ik helemaal zag zitten, was het de volgende dag niet meer iets. Ik ben dus maar detailhandel gaan doen, omdat dat de meeste keuze op het hbo geeft.

Ik weet nog steeds niet wat ik wil. Ik merk dat als ik een misdaad serie kijk een detective, politieagent of iets in die richting wil doen. Als ik muziek luister wil ik artiest worden en als ik een film kijk wil ik acteur worden. Zo gaat het maar door en ik word er gek van.
Ik ben een jaar bezig geweest met het kopen van een telefoon omdat mijn hoofd steeds anders staat.

Het is niet alleen met beroepen en kopen. Ik heb normaal ook last hiervan.
De ene keer ben ik heel sociaal, de andere keer heb ik het liefst dat niemand tegen me praat.
Dit gaat ook zo met kleding, kapsels, hobby's en eigenlijk alles

Ik ben bijna 18 nu en ik begin me af te vragen of ik een stoornis heb

Ik kan het niet quoten dus ik kopieer alles wel ff

Als je daar eerst eens met je huisarts over gaat praten?
Ik durf het eerlijk gezegd niet, omdat ik niet weet of het iets is wat iedereen heeft. Als ik zeker weet dat het een soort van afwijking is dan ga ik er wel heen.

Ik had dit zomaar ook getypt kunnen hebben. Kwestie van geen keuzes kunnen maken.
Maar het zijn niet alleen de keuzes, het is echt met alles. Word chagrijnig uit het niks en ook weer blij uit het niks.

Ben je misschien ergens van binnen bang dat je de verkeerde keuze(s) maakt en het daarom maar niet doet?
Dat zou ook kunnen maar dat zou de rest niet verklaren.

TS, ik zou maar snel hulp zoeken, want dit zijn de symptomen van ontwikkeling van een ernstige stoornis!
Ik begin wel een bang te worden, welke stoornis bedoel je dan?

Ik wil ook alles, maarja je zult toch je keuze moeten maken. Je gaat mbo doen, daarna ben je waarschijnlijk ook niet meer gemotiveerd verder te leren.
hahah een "stoornis" omdat je niet weet wat je wil?
&
Dat is geen stoornis, dat is doodnormaal. Als je eenmaal iets doet doen zich zoveel mogelijkheden voor, die niet per se iets te maken hebben met je keuze van studie of werk.
Maar als ik iets leuk vind, vind ik het de volgende dag niks. Dat zorgt er voor dat ik niet gemotiveert ben, een week later ben ik weer gemotiveerd. Dat heb ik nu ook met me huidige opleding.

Hormonen.
Ik weet niet of dat wel zo is, had er altijd al last van. Het word alleen erger nu

Je moet nu nog helemaal niet na gaan denken over wat je wilt worden. Mensen moeten na de middelbare school gewoon een paar jaar gaan werken/feesten en dan pas aan een opleiding beginnen.
Ik wou na dit jaar erg graag naar Londen, maar je raad het al. De ene dag ga ik er voor 200% voor, de andere dag wil ik niet meer.

Ik heb ff op google gekeken, alleen het klinkt wel heftiger dan het is.
Maar je had het over ontwikkelingen dus misschien heb je wel gelijk.

Ik ga nog ff verder kijken en even een paar weken alle stemmingswisselingen opschrijven.

Ik bedoel het niet zo

Met ''als anderen het ook hebben'' bedoel ik eigenlijk, dat het een normale klacht is zoals spierpijn

Als jullie het zo zeggen denk ik dat jullie gelijk hebben. Ik laat het wel hierbij, als het echt een probleem word dan ben ik de huisarts wel.

Bedankt iedereen