Hallo Fokkers,
Een maand geleden is het uitgegaan met mijn vriendin. (Relatie van 2jaar). Dit was dan ook mijn echte serieuze relatie.
Het is uitgegaan omdat de vrouw in kwestie single wou zijn om zich zogezegt beter te leren kennen. (Ze is pas begonnen met studeren in een andere stad).
Natuurlijk denk ik nog elke dag aan haar omdat ik echt veel van haar hield/hou.
Maar nu dag per dag beginnen me er dingen duidelijk te worden en zoals gewoonlijk bij liefdesverdriet komen hier ook vragen bij.
Mijn ex was een heel lief, leuk meisje maar soms had ze rare kantjes. (Ze zei dat ze wou schuren met andere jongens maar dit niet deed omwille van mij, als ze op vakantie was stuurde ze me een mail en beschreef ze hoe iemand van op haar vakantie haar heeft gemasseerd en daar verteld ze dan bij dat die persoon haar broekje langs alle kanten heeft uitgetrokken om haar kont te masseren,...)
Hier ben ik ook een beetje jaloers in dus dat vond ik niet zo fijn, heb ik haar ook verteld.
Nu een paar maand geleden had ze ineens het gedacht toen ze op kot was in haar studentenstad om een datingsapp te gebruiken, ze heeft hierop een jongen leren kennen en deze op fb toegevoegd. Ik snapte helemaal niet waarom ze dit deed, toen ik dat zei heeft ze de datingsapp verwijderd maar ze is nog wel blijven praten met die jongen op fb. Ook vertelde ze me nog doodleuk dat ze hem meer mannelijke vrienden wou zodat ze daar relatieadvies aan kon vragen.
Een maandje daarna begon ze zelfs via fb zoveel met die jongen te praten terwijl we samen zaten te skypen dat ik hints gaf dat ik het niet zo leuk vond (ik was te laf om het gewoon te zeggen, te vragen of ze er mee wilt kappen?).
Ze is toen heel boos geworden op me, heeft tegen die jongen op fb gezegt dat ze niet meer met hem mocht praten van mij en toen heeft ze even een dagje niet meer met mij gesmst/gepraat.
Nu weet ik eigenlijk niet of ik dit goed heb gedaan of niet, hoe ik juist mijn grenzen moet aangeven, of mijn grenzen redelijk zijn etc?
Nu een maand geleden is het dus uit, omdat ze dan single wou zijn, terwijl ze tegen een persoon die ik ken zei dat ze eigelijk wel een relatie wou met die jongen van die datingsapp.
Ik ben 2 weken nog met haar gaan praten omdat ik nog wat dingen kwijt wou en toen zei ze dat ze aan die jongen van die datingsapp heeft gevraagd of hij een relatie wou en die zei nee. Ze zei echter ook nog wel dat ze heeft gezegd dat ze openstond voor een relatie met hem.
Om deze dingen werd ik ook onzekerder in onze relatie omdat ik deze niet zo normaal vond.
Nu zijn we dus 1 maand later en mis ik haar wel (of een relatie?).
Ergens ben ik ook blij dat ik van haar af ben omdat mijn band met haar vader toch niet zo goed was (hij deed geen moeite zei haar moeder achteraf), ik zag haar maar 1x per week, mocht niet mee op vakantie terwijl haar "beste" vriend zijn gezin wel mee mag (hun kennen haar gezin al heel veel jaren), ik vond dat ik niet echt bij haar gezin werd betrokken, ze verraste me niet, ze durfden niets te vragen aan haar ouders van blijven slapen, mee op vakantie, een weekend naar ergens kon dus ook niet zo maar of het moest echt heel lang van te voren worden gepland. (Ik deed teveel, zij teweinig?)
Deze dingen liggen dus ook voornamelijk aan haar ouders denk ik.
Wat ik nu dus wil vragen met deze post;
-> Hoe kan je duidelijk je grenzen stellen
-> Hoe had ik moeten reageren met die datingsapp?
-> Hoe had ik moeten reageren toen ze zei dat ze eigenlijk wel nood heeft om met andere jongens te schuren maar dit niet doet vanwege mij?
-> Wat is de gemiddelde grens tussen vriendschap met het andere geslacht?
-> Waarom denk ik zoveel aan haar, hoe kan ik het het beste achter me laten en stoppen met aan haar te denken..
-> ?
[ Bericht 0% gewijzigd door Fherm op 22-02-2014 13:24:17 ]