Ik vraag me af of meer mensen van zichzelf door hebben of ze in communicatie uitschieten naar een kant. Ik bedoel of je vooral praat in een gevoelig gesprek, of meer luistert.
Zelf ben ik vooral luisteraar, in een gesprek luister ik vooral en praat over de persoon zijn/haar gevoelens. Dus niet "o ja dat had ik ook .. bla bla, waarmee je het gesprek naar jezelf toe trekt. Ik kan dat ook gewoon niet, ik kan niet over dingen praten waar ik zelf mee zit.
In een gesprek heb ik ook vaak het besef dat ik niet te veel over mij moet praten, omdat ik snel het gevoel heb dat ik te veel over mezelf praat en daar voel ik me ook niet op mijn gemak bij. Toch heb ik de behoefte wel soms. Ook is het soms wel irritant, omdat mensen je als praatpaal gaan zien en je ze beledigd als je zegt dat je ook je eigen tijd nodig hebt.
Op woensdag 25 maart 2015 09:49 schreef TARDIS. het volgende: 'eend112', een vrolijke doch nuchtere user die bekend staat om zijn vriendelijkheid, goedwilligheid en af en toe onverwacht scherpe opmerking.