Loki valt nu mij aan, hij is niet boos, krijgt wel voor hij me aan gaat vallen grote ogen en zijn bekje gaat ook een beetje open. maar zijn oren en snorharen staan naar voren, hij wil me op dat moment ook niet uit het oog laten is enorm gefocussed op me begint te mauwen en dan ineens valt hij aan en bijt hij me. Meestal heb ik het dus wel door en zeg ik al hard nee, soms werkt dat, soms niet.
Ik zeg dan hard nee en negeer hem verders.
Er zit geen logica in, soms is het wanneer ik op de bank zit te lezen, andere keren wanneer aan het koken ben, op de computer zit of gewoon met visite aan het kletsen ben.
Verders is hij een hele lieve kat, wel erg aanhankelijk, volgt me het liefste het hele huis door, zelfs als ik naar de wc ga of ga douchen wil hij mee en hij zit het liefst bovenop me, als hij naast me zit wil hij me wel aanraken, vaak legt hij bv zijn pootje op mijn hand.
We spelen iedere dag zeker minimaal 2x een half uur en heb ook een activiteitending voor hem met voer er in.
Wat is er gaande met mijn kater? Is het aandacht vragen? Als mijn vriend er is doet hij dit een heel stuk minder tot niet.
Toen ik een paartje Burmezen van 9,5 jaar overnam, is met hame Julius best lang blijven proberen om de leiding over te nemen. Typisch Burmees, nogal assertief. Voor de rest was het een kater waarmee ik een verstandhouding had die ik nooit meer verwacht te benaderen. Toen hij ooit 2 ontstoken bijtwonden in een oor had, kwam hij het hele weekeinde elke paar uur even langs om ze uit te laten knijpen.
Zou kunnen dat het dat is en dat als mijn vriend er is hij accepteert dat mijn vriend de baas is, hij is heel lief voor mijn vriend maar knuffelt wel meer met mij.quote:Op donderdag 20 februari 2014 22:24 schreef mvdejong het volgende:
Ook al is hij zijn hardware kwijt, volgens mij probeert nog steeds om te kijken of hij meer status kan krijgen, of hij de baas over sommige van de mensen kan worden.
Toen ik een paartje Burmezen van 9,5 jaar overnam, is met hame Julius best lang blijven proberen om de leiding over te nemen. Typisch Burmees, nogal assertief. Voor de rest was het een kater waarmee ik een verstandhouding had die ik nooit meer verwacht te benaderen. Toen hij ooit 2 ontstoken bijtwonden in een oor had, kwam hij het hele weekeinde elke paar uur even langs om ze uit te laten knijpen.
weet je toevallig ook wat ik er tegen kan doen?
Dit is echt aanvallen en tot bloedens toe.mijn benen, mijn armen en mijn nek zitten nu onder de krassen en bijtwonden.quote:
Ik raad een plantenspuit aan, het ideale wapen tegen huisdierproblemen
Hij vind water leuk, ook een plantenspuit, hij gaat ook vlot bij me onder de douche staan, het enige wat enigszins lijkt te helpen is hem afzonderen, dus op de slaapkamer zetten voor 10 min. dat vind hij echt niet leuk en gaat dan ook enorm hard mauwen.quote:
Het is waarschijnlijk wat frustratie, maar ik zou me niet te druk maken om het waarom, maar het oplossen.
Ik raad een plantenspuit aan, het ideale wapen tegen huisdierproblemen
Daarna is hij enorm lief voor me en gaat het weer wat langer goed.
Maar ik ben ook gewoon benieuwd naar de oorzaak van zijn gedrag.
Ik denk dat het frustratie is, zijn zin door willen drammen bv, of het ergens niet geheel en al mee eens zijn.quote:
[..]
Hij vind water leuk, ook een plantenspuit, hij gaat ook vlot bij me onder de douche staan, het enige wat enigszins lijkt te helpen is hem afzonderen, dus op de slaapkamer zetten voor 10 min. dat vind hij echt niet leuk en gaat dan ook enorm hard mauwen.
Daarna is hij enorm lief voor me en gaat het weer wat langer goed.
Maar ik ben ook gewoon benieuwd naar de oorzaak van zijn gedrag.
Als dat afzonderen goed werkt gebruik dat dan en zorg dat je er heel consequent mee bent en voordat je "gewond" raakt reageert. Zie je de tekenen die leiden tot zo'n "aanval" pak hem zonder plichtplegingen op en zonder hem af. Ik zou de douchecabine eens proberen, of het toilet, een kleinere en minder fijne plaats, zonder fijne ligplekjes e.d.
Je kan daarnaast zorgen dat hij andere zaken heeft om zich mee bezig te houden, om geen frustratie op te bouwen, maar daarnaast is paal en perk stellen wel belangrijk.
De toilet is wel een goed idee ja, in de badkamer heb ik geen cabine dus dat zal niet veel helpen.quote:
[..]
Ik denk dat het frustratie is, zijn zin door willen drammen bv, of het ergens niet geheel en al mee eens zijn.
Als dat afzonderen goed werkt gebruik dat dan en zorg dat je er heel consequent mee bent en voordat je "gewond" raakt reageert. Zie je de tekenen die leiden tot zo'n "aanval" pak hem zonder plichtplegingen op en zonder hem af. Ik zou de douchecabine eens proberen, of het toilet, een kleinere en minder fijne plaats, zonder fijne ligplekjes e.d.
Nadeel is dat regelmatig als ik hem wil oppakken als hij in zo'n bui is hij me dan dus gaat krabben en bijten, en in zijn nekvel pakken is hij nu toch wel te groot voor.
Ik ben niet bang voor hem maar toch raak ik wel voorzichtig en dat voelt hij natuurlijk ook goed aan, wat dat betreft ben ik echt verbaasd over mijn jongste dochter, die was eerst altijd zijn target maar die heeft echt geen angst voor hem.
Hij heeft al een diverse speeltjes en dergelijke en ik wil hem liever weer niet afleiden met iets leuks, ik ben bang dat hij dan dat gedrag als goed gaat zien omdat hij een beloning krijgt.
Soms denk ik dat het beter is om hem buiten te laten maar ik heb nog nooit een buiten kat gehad, gelukkig kan hij dan wel alleen op het dakterras, hij kan er wel af maar moeilijk.
[ Bericht 6% gewijzigd door snakelady op 20-02-2014 22:46:16 ]
Ja, daar heb je natuurlijk wel een heel goed punt, zal dan zijn nekvel maar weer proberen, dan kan ik hem ver genoeg van me afhouden zonder dat hij me gaat bijten.quote:
Je kan hem gerust in zijn nekvel oppakken op zo'n moment, evt ondersteun je zijn kont(is wel verstandig, maar als dat ook "gevaar" oplevert dan moet je doen wat je moet doen). Maar bedenk je vooral dat hij ook niet zacht met jou omgaat en dat als hij lastig wil doen jij zal moeten handelen en niet teveel aan hem moet denken, hij denkt ook niet aan jou. Als het dan wat onprettig is is dat zijn probleem.
wanneer begon ie bij je dochter?
Ja, de dierenarts begon er ook al over, het is ook geen vet maar een bonk spieren, die had moeite om de spuit in zijn bil te steken.quote:
wat een bakbeest voor 10 maanden
wanneer begon ie bij je dochter?
Bij mijn jongste dochter begon het toen hij nog echt jong was, zo rond de 5 maanden, maar die laat hij nu compleet met rust gelukkig, hij speelt en knuffelt wel met haar.
Mijn oudste dochter heeft hij nog nooit aangevallen, daar is hij ook lief voor, terwijl ze juist eigenlijk wel vaak angstig is voor hem.
Verders nog twee vriendinnen aangevallen waarvan een zwanger is en tot bloedens toe, dus dat is echt niet goed ivm toxoplasmose.
Bij mij is het ongeveer een maand geleden begonnen
Toen dat zo langzamerhand ontaardde in een chronisch ontsteking op mijn linkerpols, moest ik wel wat doen, en ik gaf hem uiteindelijk steeds een ferme tik op zijn kop (met vlakke hand en slappe pols). Dat was voldoende om duidelijk te maken dat het niet acceptabel was, maar ook duidelijk niet te hard : gewoonlijk keek hij een paar seconden boos, en rolde zich dan op tegen de meppende arm en viel in slaap. Na een week of 3 had hij de veranderde situatie geaccepteerd, en nog een paar weken later kon hij ontspannen in slaap vallen, opgerold rond mijn hand.
Dat bedoel ik dus, even laten blijken dat je het gedrag niet accepteert zonder de kat pijn te doen.quote:
Het laatste probleem dat ik met Julius had was dat hij gek was op buikje-krabbelen, maar na verloop van tijd zich realiseerde dat ik door zijn laatste verdedigings-linie heen was (op zijn zij liggen met alle 4 de poten klaar voor inzet), en dan voluit in mijn pols beet, met 4 bloedende putjes als resultaat. Zelfs als ik hem voelde verstrakken en mijn hand terugtrok, kon ik een minuut of zo later alsnog een harde beet, soms in mijn bovenarm.
Toen dat zo langzamerhand ontaardde in een chronisch ontsteking op mijn linkerpols, moest ik wel wat doen, en ik gaf hem uiteindelijk steeds een ferme tik op zijn kop (met vlakke hand en slappe pols). Dat was voldoende om duidelijk te maken dat het niet acceptabel was, maar ook duidelijk niet te hard : gewoonlijk keek hij een paar seconden boos, en rolde zich dan op tegen de meppende arm en viel in slaap. Na een week of 3 had hij de veranderde situatie geaccepteerd, en nog een paar weken later kon hij ontspannen in slaap vallen, opgerold rond mijn hand.
