Zou kunnen dat het dat is en dat als mijn vriend er is hij accepteert dat mijn vriend de baas is, hij is heel lief voor mijn vriend maar knuffelt wel meer met mij.quote:Op donderdag 20 februari 2014 22:24 schreef mvdejong het volgende:
Ook al is hij zijn hardware kwijt, volgens mij probeert nog steeds om te kijken of hij meer status kan krijgen, of hij de baas over sommige van de mensen kan worden.
Toen ik een paartje Burmezen van 9,5 jaar overnam, is met hame Julius best lang blijven proberen om de leiding over te nemen. Typisch Burmees, nogal assertief. Voor de rest was het een kater waarmee ik een verstandhouding had die ik nooit meer verwacht te benaderen. Toen hij ooit 2 ontstoken bijtwonden in een oor had, kwam hij het hele weekeinde elke paar uur even langs om ze uit te laten knijpen.
Dit is echt aanvallen en tot bloedens toe.mijn benen, mijn armen en mijn nek zitten nu onder de krassen en bijtwonden.quote:
Hij vind water leuk, ook een plantenspuit, hij gaat ook vlot bij me onder de douche staan, het enige wat enigszins lijkt te helpen is hem afzonderen, dus op de slaapkamer zetten voor 10 min. dat vind hij echt niet leuk en gaat dan ook enorm hard mauwen.quote:Op donderdag 20 februari 2014 22:32 schreef erodome het volgende:
Het is waarschijnlijk wat frustratie, maar ik zou me niet te druk maken om het waarom, maar het oplossen.
Ik raad een plantenspuit aan, het ideale wapen tegen huisdierproblemen
Ik denk dat het frustratie is, zijn zin door willen drammen bv, of het ergens niet geheel en al mee eens zijn.quote:Op donderdag 20 februari 2014 22:34 schreef snakelady het volgende:
[..]
Hij vind water leuk, ook een plantenspuit, hij gaat ook vlot bij me onder de douche staan, het enige wat enigszins lijkt te helpen is hem afzonderen, dus op de slaapkamer zetten voor 10 min. dat vind hij echt niet leuk en gaat dan ook enorm hard mauwen.
Daarna is hij enorm lief voor me en gaat het weer wat langer goed.
Maar ik ben ook gewoon benieuwd naar de oorzaak van zijn gedrag.
De toilet is wel een goed idee ja, in de badkamer heb ik geen cabine dus dat zal niet veel helpen.quote:Op donderdag 20 februari 2014 22:38 schreef erodome het volgende:
[..]
Ik denk dat het frustratie is, zijn zin door willen drammen bv, of het ergens niet geheel en al mee eens zijn.
Als dat afzonderen goed werkt gebruik dat dan en zorg dat je er heel consequent mee bent en voordat je "gewond" raakt reageert. Zie je de tekenen die leiden tot zo'n "aanval" pak hem zonder plichtplegingen op en zonder hem af. Ik zou de douchecabine eens proberen, of het toilet, een kleinere en minder fijne plaats, zonder fijne ligplekjes e.d.
Ja, daar heb je natuurlijk wel een heel goed punt, zal dan zijn nekvel maar weer proberen, dan kan ik hem ver genoeg van me afhouden zonder dat hij me gaat bijten.quote:Op donderdag 20 februari 2014 22:50 schreef erodome het volgende:
Je kan hem gerust in zijn nekvel oppakken op zo'n moment, evt ondersteun je zijn kont(is wel verstandig, maar als dat ook "gevaar" oplevert dan moet je doen wat je moet doen). Maar bedenk je vooral dat hij ook niet zacht met jou omgaat en dat als hij lastig wil doen jij zal moeten handelen en niet teveel aan hem moet denken, hij denkt ook niet aan jou. Als het dan wat onprettig is is dat zijn probleem.
Ja, de dierenarts begon er ook al over, het is ook geen vet maar een bonk spieren, die had moeite om de spuit in zijn bil te steken.quote:Op donderdag 20 februari 2014 22:54 schreef Life2.0 het volgende:
wat een bakbeest voor 10 maanden![]()
wanneer begon ie bij je dochter?
Dat bedoel ik dus, even laten blijken dat je het gedrag niet accepteert zonder de kat pijn te doen.quote:Op donderdag 20 februari 2014 23:05 schreef mvdejong het volgende:
Het laatste probleem dat ik met Julius had was dat hij gek was op buikje-krabbelen, maar na verloop van tijd zich realiseerde dat ik door zijn laatste verdedigings-linie heen was (op zijn zij liggen met alle 4 de poten klaar voor inzet), en dan voluit in mijn pols beet, met 4 bloedende putjes als resultaat. Zelfs als ik hem voelde verstrakken en mijn hand terugtrok, kon ik een minuut of zo later alsnog een harde beet, soms in mijn bovenarm.
Toen dat zo langzamerhand ontaardde in een chronisch ontsteking op mijn linkerpols, moest ik wel wat doen, en ik gaf hem uiteindelijk steeds een ferme tik op zijn kop (met vlakke hand en slappe pols). Dat was voldoende om duidelijk te maken dat het niet acceptabel was, maar ook duidelijk niet te hard : gewoonlijk keek hij een paar seconden boos, en rolde zich dan op tegen de meppende arm en viel in slaap. Na een week of 3 had hij de veranderde situatie geaccepteerd, en nog een paar weken later kon hij ontspannen in slaap vallen, opgerold rond mijn hand.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |