Zelf zit ik al een tijdje met een probleem,
ikzelf heb nu ongeveer 4 jaar een relatie en dit is een keer uitgeweest. DIt omdat ik op dat moment niet meer wou, puur omdat ik er nogal 'losjes' was. (Alles was belangrijker dan de relatie zelf).
Dit ging 2,5 jaar door tot ik het uitmaakte omdat ik er geen toekomst in zag.
Toen dit uitwas miste ik haar ineens enorm en uiteindelijk zijn we weer terug bij elkaar gekomen. Nu is in totaal (inc. de 2,5 jaar hiervoor genoemd) 4 jaar onze relatie bezig. Alleen het rare is dat ik ineens aan haar begin te hangen. DIt terwijl zij altijd aan mij hing. Zij was altijd met mij bezig, soms zag ik haar maar een aantal uurtjes in de week en toch bleef ze bij me. Nu zijn we laatst een weekend weg geweest en het was super, maar dan ga ik ineens letten op hoevaak ze bij me komt liggen/klef doet. Dit viel me tegen en zodra je er op gaat letten valt het ineens erg op.. dit deed ze niet zo vaak. Ik vroeg waarom en zelf zei ze dat ze er niet bij na dacht omdat ze in haar hoofd alles gewoon goed vond gaan en niet eens mee bezig was. Geen zorgen dus van haar kant) Ook zei ze dat ze 'volwassener' werd.. dus gewoon minder het 'lieve kleine meisje' is dat ze was toen we begonnen met de relatie. Ze is nu 20 en toen we begonnen dus 16,5.
DIt alles houdt me de laatste tijd veel te veel bezig en beheerst mijn dagelijkse besteding. Ik heb het druk genoeg maar ben 24/7 met deze relatie bezig en ik merk dat het haar irriteert. Een maand geleden gebeurde dit ook al en toen zei ze dat ze vond dat ik veel te veel aan haar trok en haar ruimte moest geven. Na dit gedaan te hebben ging het weer super goed.. En nu na een weekend weg voel ik me weer zo.
Wat moet ik doen? Zij vind dat er niks aan de hand is en gaat gewon lekker door, terwijl ik met een rotgevoel rondloop. Dit heb k ook met haar besproken maar zij zegt dat er echt Niets aan de hand is en ze van mij houdt en ook zeker met mij wil samenwonen etc...
Hoe zorg ik dat mijn zorgen stoppen?
Maar een oplossing hiervoor en dat is zelf ook volwassen worden.
Wees blij dat ze je terugnam nadat je het even doodleuk uitmaakte
Of dacht je dat je je hele leven lang klef met haar kon blijven doen?(hele dag knuffelen en aan elkaar hangen enzo)
Ze wordt inderdaad volwassen en gedraagt zich er naar.
En daarbij, zegt ze zelf dat er niks aan de hand is en zelfs met je wil samenwonen
Gewoon niet twijfelen en als je behoefte hebt aan klef doen, dan kan je zelf naar haar toe gaan.
Gewoon lekker met je (eigen) leven doorgaan en van haar blijven houden.
[ Bericht 24% gewijzigd door Mr.Heisenberg op 19-02-2014 02:38:17 ]
maar een aantal berichten zoals deze kunnen iemand gewoon al erg helpen. Gewoon mijn gedachten gang anders zetten. Nu wil ik haar laten zien dat ik het goed wil aanpakken en haar de ruimte geven.. hoe zal k dat het beste kunnen aanpakken?
Met daden.quote:Op woensdag 19 februari 2014 11:33 schreef Peterwit het volgende:
hoe zal k dat het beste kunnen aanpakken?
Zij is 20 en jij dan? 18?quote:
Dag Fok forum.
Zelf zit ik al een tijdje met een probleem,
ikzelf heb nu ongeveer 4 jaar een relatie en dit is een keer uitgeweest. DIt omdat ik op dat moment niet meer wou, puur omdat ik er nogal 'losjes' was. (Alles was belangrijker dan de relatie zelf).
Dit ging 2,5 jaar door tot ik het uitmaakte omdat ik er geen toekomst in zag.
Toen dit uitwas miste ik haar ineens enorm en uiteindelijk zijn we weer terug bij elkaar gekomen. Nu is in totaal (inc. de 2,5 jaar hiervoor genoemd) 4 jaar onze relatie bezig. Alleen het rare is dat ik ineens aan haar begin te hangen. DIt terwijl zij altijd aan mij hing. Zij was altijd met mij bezig, soms zag ik haar maar een aantal uurtjes in de week en toch bleef ze bij me. Nu zijn we laatst een weekend weg geweest en het was super, maar dan ga ik ineens letten op hoevaak ze bij me komt liggen/klef doet. Dit viel me tegen en zodra je er op gaat letten valt het ineens erg op.. dit deed ze niet zo vaak. Ik vroeg waarom en zelf zei ze dat ze er niet bij na dacht omdat ze in haar hoofd alles gewoon goed vond gaan en niet eens mee bezig was. Geen zorgen dus van haar kant) Ook zei ze dat ze 'volwassener' werd.. dus gewoon minder het 'lieve kleine meisje' is dat ze was toen we begonnen met de relatie. Ze is nu 20 en toen we begonnen dus 16,5.
DIt alles houdt me de laatste tijd veel te veel bezig en beheerst mijn dagelijkse besteding. Ik heb het druk genoeg maar ben 24/7 met deze relatie bezig en ik merk dat het haar irriteert. Een maand geleden gebeurde dit ook al en toen zei ze dat ze vond dat ik veel te veel aan haar trok en haar ruimte moest geven. Na dit gedaan te hebben ging het weer super goed.. En nu na een weekend weg voel ik me weer zo.
Wat moet ik doen? Zij vind dat er niks aan de hand is en gaat gewon lekker door, terwijl ik met een rotgevoel rondloop. Dit heb k ook met haar besproken maar zij zegt dat er echt Niets aan de hand is en ze van mij houdt en ook zeker met mij wil samenwonen etc...
Hoe zorg ik dat mijn zorgen stoppen?
Zelf heb ik het hier met meerderen over gehad (vrienden). Zelf kwam ik er achter dat het een soort dip is die ik elk jaar heb. Normalieter 'reageer ik dit niet af' op haar. Maar Ikzelf heb het een stuk rustiger dan in voorgaande jaren, maar mijn vriendin juist drukker. Deels door dit denk ik dat er ik teveel mee bezig ben en iets 'ga zoeken' en overal op let. Dit maakt mezelf gek moet ik zeggen, en het is een rot gevoel waar ik mee opsta en naar bed ga.
Vrienden zeggen ook omdat ik veel tijd heb om na te denken, ga ik (deels) aan haar hangen. Vroeger was ik altijd druk en had zij bijna nooit iets te doen nu is dat deels omgedraaid.
Hoe ga ik hier mee om?
Loslaten. Stel eisen aan jezelf zoals 'als zij geen contact zoekt, minimaal 24 uur zelf geen contact zoeken' zo geef je haar wat lucht. En zoek een bezigheid/vermaak zonder haar. Dan heb je ook wat te vertellen als jullie elkaar weer zien. Ga op een vereniging, een sportclub, spreek regelmatig af met je vrienden zonder haar. Zorg dat je buiten haar ook een leven hebt.quote:
Dankjewel dat is een goeie.quote:
[..]
Loslaten. Stel eisen aan jezelf zoals 'als zij geen contact zoekt, minimaal 24 uur zelf geen contact zoeken' zo geef je haar wat lucht. En zoek een bezigheid/vermaak zonder haar. Dan heb je ook wat te vertellen als jullie elkaar weer zien. Ga op een vereniging, een sportclub, spreek regelmatig af met je vrienden zonder haar. Zorg dat je buiten haar ook een leven hebt.
En met appen etc. Daar is eigenlijk niet veel in veranderd, het is wel minder maar altijd ochtend middag avond nacht een appje sowieso. Als ik het zelf dan ook zoals nu uit typ heb ik het idee dat ik er niet zo mee bezig moet zijn. Als ik dan ook weer druk bezig ben gaat het goed, maar zodra ik weer alleen ben voel ik me ineens weer super klote.
Ik wil haar hoe dan ook niet kwijt, ik ben 25 en heb meerdere relaties gehad. Voor mijn gevoel weet ik dat dit 'mijn vrouw' wordt. Ik weet dat zij dit ook wel, maar misschien geeft dit gelijk een soort 'verlatingsangst' ofzo.
Maar zoals je ziet, kga er weer veel te veel in op.
Ook dacht ik er aan met haar over te praten, maar op advies van vrienden etc. moet ik dit juist niet doen, omdat dit de druk vergroot. Gewoon doorbijten zeggen ze en dan komt alles weer uiteindelijk goed.
Hoe denken jullie hierover?
Ik weet het niet. Ik heb zelf een vriend die veel jonger is en er erg goed uitziet. Ik weet dat hij voor mij heeft gekozen maar heel soms steekt er toch een draakje op in mijn hoofd als jonge vrouwen contact zoeken met hem. Ik heb hem dat gewoon verteld maar wel kort en redelijk oppervlakkig (niet zeuren en niet claimen). Iets als: "Oei.. ik merk dat ik dat toch niet zo leuk vind omdat ik bang ben dat ik je kwijt raak want ik hou van je". En dan stoppen, kappen met er over praten.quote:
Ook dacht ik er aan met haar over te praten, maar op advies van vrienden etc. moet ik dit juist niet doen, omdat dit de druk vergroot. Gewoon doorbijten zeggen ze en dan komt alles weer uiteindelijk goed.
Ik denk dat jij dat best zou kunnen doen bij je vriendin. Wel onder de voorwaarde dat je er geen gesprek van maakt maar een luchtige korte opmerking en er voor waakt er dieper op in te gaan.
Iets als: "Hé, ik merk dat ik je af en toe wat claim. Stom van me want jij hebt ook recht op je eigen leven buiten mij om." En dan dus stoppen/kappen.
Ophouden met doen alsof je relatie deel van het probleem is en inzien dat je het onderdeel van je eigen probleem maakt.quote:
Mensen die ergens bang voor zijn roepen datgene (onbewust) over zichzelf af want dan hoef je er niet meer bang voor te zijn. Je verhaal klinkt ook alsof je je gedraagt op een manier dat zij jou zat zal worden en verlaten.
Je mist een eigen leven en je zit teveel in je hoofd. Het idee van teveel tijd om na te denken is onzin want het probleem is dat jij met je aandacht in je hoofd zit en daardoor zoveel denken ervaart. Als je het druk wil hebben om te vluchten voor iets wat je niet goed doet dan geeft dat misschien tijdelijk verlichting daarvan maar verandert in de basis niks.
Je richt nu je aandacht op dingen die voor problemen zorgen, zo creëer je die, belangrijk is dan dat je leert je aandacht te richten op dingen die geen problemen opleveren. Ga zelf dingen doen en leren uit je hoofd komen. Ga bezig zijn met dingen omdat je dat wil, niet omdat je bepaalde dingen niet wil.
Denk ook dat je probeert je onzekerheid weg te denken, dat je bang bent hoe het zou zijn als je haar niet meer hebt en dan heel panisch probeert dat zeker te stellen. Begrijpelijk maar uiteindelijk zinloos want je kan de toekomst niet voorspellen. Wat je wel kunt doen is dusdanig in jezelf investeren en een goed leven voor jezelf opbouwen dat je er mee om kan gang als dat zou gebeuren en je niet je idee van 'veiligheid' aan haar probeert om te hangen.
Afgelopen weekend mijn breekpunt gehad, trok het echt niet meer. Dag erna zag ik haar en heb het eruit gegooid bij haar. Ik merkte voor mijn gevoel dat het Juist nodig was dat ik dit haar vertelde, omdat zij de enige was die me kon helpen.
Ook zij vertelde me dat ik me niet zorgen moest maken, niks aan de hand is en alles klopt.
zelf huilde ze even, omdat ze bang was dat mijn conclusie was dat ik het uit zal maken.. dus
. Ondanks dat ik nu nog een heel klein beetje dit gevoel heb, merk ik dat ik positiever moet zijn en mezelf weer moet vol plannen. Niet teveel meer nadenken, zodra ik begin te denken bezig zijn met iets anders. Op die manier 'drijf ik het mijn gedachten uit'.
Nogmaals erg bedankt voor alles iedereen.
Veel steun gehad aan deze pagina.
Op den duur zal ze dat gejank van je wél zat zijn en je dumpen. Wat mankeert iemand om zich zo zielig op te stellen Ik lees het nu pas, maar je bent dus 25 en maakt je hier druk om?
x 100.[ Bericht 4% gewijzigd door Multivitamine op 01-03-2014 08:28:17 ]
dus jullie zijn 20 en 25? Misschien kom jij nu op een leeftijd dat je vastigheid weet te waarderen terwijl je van jezelf weet dat op haar leeftijd het leven veel leuker is als het losjes is?quote:
[..]
Dankjewel dat is een goeie.
En met appen etc. Daar is eigenlijk niet veel in veranderd, het is wel minder maar altijd ochtend middag avond nacht een appje sowieso. Als ik het zelf dan ook zoals nu uit typ heb ik het idee dat ik er niet zo mee bezig moet zijn. Als ik dan ook weer druk bezig ben gaat het goed, maar zodra ik weer alleen ben voel ik me ineens weer super klote.
Ik wil haar hoe dan ook niet kwijt, ik ben 25 en heb meerdere relaties gehad. Voor mijn gevoel weet ik dat dit 'mijn vrouw' wordt. Ik weet dat zij dit ook wel, maar misschien geeft dit gelijk een soort 'verlatingsangst' ofzo.
Maar zoals je ziet, kga er weer veel te veel in op.
Ook dacht ik er aan met haar over te praten, maar op advies van vrienden etc. moet ik dit juist niet doen, omdat dit de druk vergroot. Gewoon doorbijten zeggen ze en dan komt alles weer uiteindelijk goed.
Hoe denken jullie hierover?
Goed, ieder persoon is verschillend dus misschien projecteer je dat wel op haar. Anderzijds hebben jullie elkaar eerder de vrijheid gegeven en kwam het weer goed dus misschien kun je daar aan vasthouden?
besteed je tijd beter aan haar te blijven verleiden ipv jagen/claimen. Jij komt misschien onbewust tot de conclusie dat ze nog niet zoveel ervaring in relaties heeft gehad en daardoor de kans groot is een ander type man ook leuk te vinden. Jij wilde immers ook losjes zijn en kijken wat de wereld te bieden had.
Dit zijn echter allemaal gedachtes. Deze Leiden slechts tot conclusies. Zeker bij de meeste vrouwen zijn het de gevoelens die leiden tot acties. Handel ernaar haar het goede gevoel te blijven geven!
Dat het goed zit me de relatie dat weet ik, alleen zij gaat een veel leuker leven ineens leiden. Ze krijgt nieuwe vriendinnen, werkt full time en heeft altijd wat te doen maar kan ook prima op dr zelf zijn.
Eerder wou ze elke minuut van de dag bij me zijn, ookal was ze maar een uurtje vrij. En ja onzeker dat kan het inderdaad zijn. Maar ik wordt een beetje ouder en dan bekijk je alles gewoon anders.
Vrienden willen minder uit, zelf ben ik juist iemand die graag stapt. Zij stapt wel erg veel, heeft ineens die mogelijkheid wel terwijl ze dit voorheen niet had.
Ik maak mezelf hier gek mee en dat klopt, het is gewoon erg vermoeiend allemaal. Zij begint nu helemaal te leven en ik ben daar nu net een beetje klaar mee. Wel wil ik hoe dan ook bij haar blijven en zij bij mij. Maar ik geniet gewoon minder van de dagen, zit mn tijd uit tot ik weer met haar kan zijn.
Damn life.
quote:
quote:Op dinsdag 18 februari 2014 23:39 schreef Seven. het volgende:
Typisch voorbeeld van elkaar jong ontmoeten, zij wordt ineens echt volwassen en zelfstandig en hij wordt er onzeker door.
Maar een oplossing hiervoor en dat is zelf ook volwassen worden.
"Typisch voorbeeld" wat een zelfoverschatting. Of je nou 40 bent of elkaar 'te jong ontmoet' dit kan toch gebeuren?
het goede is dat je beseft waarom dingen zijn zoals ze zijn. Vaak als dingen goed te begrijpen zijn is het gemakkelijker te accepteren.quote:
Nou moet zeggen dat ik me nu een tijd later nog steeds niet helemaal happy voel.
Dat het goed zit me de relatie dat weet ik, alleen zij gaat een veel leuker leven ineens leiden. Ze krijgt nieuwe vriendinnen, werkt full time en heeft altijd wat te doen maar kan ook prima op dr zelf zijn.
Eerder wou ze elke minuut van de dag bij me zijn, ookal was ze maar een uurtje vrij. En ja onzeker dat kan het inderdaad zijn. Maar ik wordt een beetje ouder en dan bekijk je alles gewoon anders.
Vrienden willen minder uit, zelf ben ik juist iemand die graag stapt. Zij stapt wel erg veel, heeft ineens die mogelijkheid wel terwijl ze dit voorheen niet had.
Ik maak mezelf hier gek mee en dat klopt, het is gewoon erg vermoeiend allemaal. Zij begint nu helemaal te leven en ik ben daar nu net een beetje klaar mee. Wel wil ik hoe dan ook bij haar blijven en zij bij mij. Maar ik geniet gewoon minder van de dagen, zit mn tijd uit tot ik weer met haar kan zijn.
Damn life.
voor hetzelfde was je door naar de volgende gehopt met een totale fixatie om deze behoefte te vervullen, en kom je weken later weer tot de ontdekking dat iets anders niet zaligmakend is
gun het haar en stop onmiddelijk met je gevoel van geluk volledig afhankelijk van haar te maken. Een dagje of wat even niet op een heel mensenleven is niks. Sterker nog als je straks getrouwd bent en kinderen hebt doe je een moord om een moment voor jezelf te hebben.
heb je helemaal gelijk in. Maar juist omdat ik zo zeker ben dat ik het met haar wil doe ik zo. Ik laat er weinig van merken hoor, doe ook via whatsapp alsof et allemaal goed gaat enzo want anders beinvloed ik haar dag ook negatief.quote:Op vrijdag 14 maart 2014 15:57 schreef Koral het volgende:
[..]
het goede is dat je beseft waarom dingen zijn zoals ze zijn. Vaak als dingen goed te begrijpen zijn is het gemakkelijker te accepteren.
voor hetzelfde was je door naar de volgende gehopt met een totale fixatie om deze behoefte te vervullen, en kom je weken later weer tot de ontdekking dat iets anders niet zaligmakend is
gun het haar en stop onmiddelijk met je gevoel van geluk volledig afhankelijk van haar te maken. Een dagje of wat even niet op een heel mensenleven is niks. Sterker nog als je straks getrouwd bent en kinderen hebt doe je een moord om een moment voor jezelf te hebben.
Appen is gewoon ook veel minder geworden, van vele berichten op een dag naar 3 /4 en voor het slapen een kort gesprekje.
Al met al ik let er teveel op en als ik het super druk zal hebben met me handen bezig zijn zalk er niet meer aan denken denk ik .
quote:
Opnieuw een relatie aangaan nadat het al een keer is uitgegaan is geen garantie op succes
Ik heb wat jij hebt al wel is eerder van een vriend van mij gehoord en ik denk dat het een beetje hieraan ligt.
De "honeymoon" jaartjes/maandjes zijn over en dit gebeurd nu eenmaal.
Of ze heeft misschien iemand anders die ze leuk vind.