Zwanger... en dan gaat het mis #18

Sterkte Lingue. Zo'n ingrijpende gebeurtenis daar mag je echt om huilen. Doe dat ook, hou je niet in. Het zal tijd kosten tot je het een beetje kan plaatsen.
En herkenbaar dat je denkt uit de gevarenzone bent. Alsof iemand de grond onder je voeten wegtrekt en de hele wereld op z'n kop staat...
Heel veel sterkte .

Lingue, ik vind het zo vreselijk voor je natuurlijk mag je huilen, dit is niet zomaar iets wat je kunt verwerken, je was al zo ver..

Weten jullie ook waarom het is misgegaan?

*knuffel*

Thnx dames
We wachten nog op de uitslag vd obductie.

Lingue

Oh Lingue, begrijp ik dat het bij jou erg laat mis is gegaan? Hoeveel weken was je? Bah bah, virtuele knuffel en veel sterkte

Bij mij is het dus ook misgegaan, met 7 weken en 3 dagen. Missed abortion dus mijn lijf had niks door Cytotec gehad en vorige week vrijdag het vruchtje verloren. Bij de controle echo 2 dagen terug zag de vk nog wat restjes en een stolseltje wat er vanzelf nog wel uit zou komen. Nu weer wachten op de eisprong. Een vriendin is 2 dagen voor mij uitgerekend, de dag dat ik het vruchtje verloor kwam zij met het goede nieuws, hoe leuk ik het ook voor ze vind, mijn dag was verpest

Jij ook sterkte Rawedni
Ah wat een vervelende samenloop zeg. Jij je vruchtje verliezen en iemand anders trots vertellen dat ze zwanger is

Ik was ruim 17 weken. Vandaag een hele moeilijke dag vol emoties.

17 weken?! Oh wat verschrikkelijk Ruim en breed uit de gevarenzone en dan ineens dit?! Heel bizar en niet te bevatten Ik weet dat woorden niet helpen maar ik wil je toch nog een keer veel sterkte wensen, en huil zoveel als nodig is, het mag

Ik had in een ander topic teruggevonden dat Lingue al erg ver was. Je bent helaas nooit uit de gevarenzone... Heel veel sterkte!

Wij hebben komende week de 20 weken echo. Dat is de echo waarbij vorig jaar bleek dat de baby te klein was.
Voor mijn gevoel zit de gevarenzone voor onze baby tussen de 23 en 37 weken. En voor mijn vrouw tot een week na de geboorte.

Misschien een beetje raar om nu hier goed nieuws te posten, zeker nu dit topic helaas weer actief is, maar ik heb veel aan de reacties gehad tijdens de nasleep van de molazwangerschap en de miskraam die daarna kwam. Ik ben nu bijna 6 weken geleden bevallen en moest daarom m'n bloed laten controleren op hCG. (tumormarker voor mola). Deze was <1. Negatief, nu echt klaar met prikken (tenzij er ooit nog een zwangerschap volgt.

Hopelijk ook snel de laatste verzekeringsperikelen opgehelderd, dan is het na ruim 2 jaar echt 'afgerond'.

Zeker in een topic als dit kunnen we af en toe ook goed nieuws gebruiken
Wat fijn voor je!!

Heel fijn, kursor!

Ik kom hier maar even wat wegschrijven, misschien dat het wat helpt...

ik ben zo enorm uitgeput... Ik slaap amper, voel mij gefrustreerd, oververmoeid en weet ook even niet waar ik het zoeken moet. Krijg mijzelf gewoon niet rustig in mijn lijf...
De eerste week was het vooral veel huilen, nu gaat het dagelijkse leven toch wel snel verder. , maar mijn lichaam en geest denken daar toch anders over merk ik. Ik neem zeker de ruimte om verdrietig te voelen. Er over te denken. Er mee bezig te zijn. Maar zo makkelijk is het helemaal niet.

ik zou zo graag willen slapen he, maar het lukt gewoon niet. Vanaf morgen ga ik aan de homeopatische slaapondersteuning heb ik mijzelf voorgenomen. Morgen ook eerst een afspraak bij de dokter. Maar heel lang ga ik het niet op deze manier volhouden nog.

Ik mis haar... De tijd tikt door, maar toch staat ie hier wel stil. Lichaam verandert, geen zwanger buikje meer, een lichaam die niet vooruit te branden is, klachten gaan/zijn weg.
Langzaam de eerste spulletjes opbergen om niet steeds geconfronteerd te worden met wat er niet meer is.
Life ain't fair...

Lingue, ik zit met tranen in mijn ogen ik heb veel aan je gedacht. Het is ook niet eerlijk. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar ik wil je wel een hele dikke knuffel geven.

Met (volgens mijn berekening) 7 weken had ik de eerste echo. Die was niet goed voor 7 weken, wel voor 6. 2 dagen later had ik een echo bij het echocentrum en daar was een hartje op te zien, maar het vruchtje was nog kleiner dan de fertiliteitsarts zei. In theorie zou er een late innesteling geweest kunnen zijn, maar ik hield wel rekening met dat het gewoon niet goed zat.

Vandaag (volgens eigen berekening 9 weken zwanger) was het vruchtje ongeveer 1,5 mm groter dan 2 weken geleden en was er geen hartaktie. Ik moet nu wachten op een miskraam, tenzij dat langer dan een week duurt. Dan wordt er een curretage gepland. Vorig jaar had ik de IVF-punctie op Thijs' verjaardag, dit jaar is het voor mij weer geen mooie dag.....

[ Bericht 0% gewijzigd door McLaura op 07-07-2014 18:33:37 ]

Lingue.... ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Dit van mij voelt al zo rot en oneerlijk, en jij was zoveel verder.

Sterkte.

Lingue geen woorden. Sta je verdriet toe. Sterkte

McLaura wat ontzettend rot dat het weer niet goed is gegaan. Sterkte

Lingue
Heel goed dat je morgen langs een arts gaat. Niet gek dat je je zo voelt hoor. Dit verwerken kost veel tijd. Of beter gezegd: met dit verlies omgaan. Hier boden ze hulp aan vanuit het ziekenhuis en ook de huisarts deed dat.
En dat moe zijn: je lijf was nog niet klaar om te bevallen en heeft een enorme opdonder gehad. Plus de hormonen. Onderschat die combi ook niet..
*knuffel*

quote:

Op maandag 7 juli 2014 18:00 schreef Lingue het volgende:
Ik mis haar... De tijd tikt door, maar toch staat ie hier wel stil. Lichaam verandert, geen zwanger buikje meer, een lichaam die niet vooruit te branden is, klachten gaan/zijn weg.
Langzaam de eerste spulletjes opbergen om niet steeds geconfronteerd te worden met wat er niet meer is.
Life ain't fair...

Sterkte meis! Helaas weet ik hoe je je voelt...
Heb jij deze folder gekregen? Zo niet, dan kan ik het aanraden: Verlies van een kind tijdens de zwangerschap of bevalling. Qua "hoe het voelt" vond ik de folder zeer herkenbaar.

Lingue wat is het toch enorm oneerlijk. Neem echt de tijd om te herstellen zowel lichamelijk als geestelijk.

McLaura wat verdrietig. Ik gunde je zo dat het hele mmm gedoe je bespaard zou blijven. Heel veel sterkte.

Bedankt iedereen. Het zet je leven gewoon zo enorm (weer) op de kop...

@McLaura, jij ook veel sterkte gewenst. Hoe ver iemand is maakt niet uit als het gewenst is!

@RemcoDelft, folder heb ik idd ook. Staat goede info in waar ik wel wat mee kan gelukkig. Maar uit eindelijk is het toch allemaal zelf doen en zelf verwerken.

McLaura

Een voor mclaura en Lingue!

McLaura Wat ontzettend rot

Na lang wikken en wegen toch een berichtje in dit topic. Vorige week bleek tijdens de controle bij de vk dat het hartje was gestopt, op dat moment was ik ruim 10 weken zwanger.
Afgelopen vrijdag tabletten van de gynaecoloog gekregen, thuis ingebracht, zaterdag veel krampen en vloeien. Dat hield in de loop van de dag op. In overleg met gyn opnieuw tabletten ingebracht, geen resultaat.
Hadden een controle staan voor aankomende woensdag maar de onzekerheid brak me op. Vandaag naar gynaecoloog geweest, alles nog aanwezig en geen tekenen dat mijn lijf het zelf op gaat lossen.
Curettage staat gepland voor halverwege komende week. En ik ben bang....

En dan lees ik in dit topic alle verhalen, dat komt behoorlijk binnen. voor iedereen die het nodig heeft.