Positive Behavior Support (PBS)

quote:

Op zondag 9 februari 2014 20:21 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Maar een "goed zo, hier heb je een armbandje" als ze volgens afspraak rustig hebben gelopen op de gang, vind ik leeg en waardeloos.

Ik zat nog even te denken. Ik kan me niet voorstellen dat het op een dergelijke manier gehanteerd wordt, dat BPS.

quote:

Op zondag 9 februari 2014 21:04 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ik zat nog even te denken. Ik kan me niet voorstellen dat het op een dergelijke manier gehanteerd wordt, dat BPS.

Nee, dat denk ik ook niet, het is zeker gechargeerd, maar het is het gevoel dat ik erbij krijg.

Op Arwen haar school gebruiken ze het pbs in de onderbouw, en bij de bovenbouw hebben ze wel nog motivatie briefjes en tafelpunten. Maar de tafels veranderen regelmatig van samenstelling dus geen groepjes competitie binnen de klas. Ik vind dat niet verkeerd Omdat ze zo Eens een film mogen kijken omdat ze zo goed aan hun schoolwerk gewerkt hebben.

Waar ik me wel aan stoor is dat dat PBS toen Arwen dat vorig jaar wel had de oneerlijkheid waarmee/waarom beloond werd.
Ter voorbeeld : Arwen is Pienter en schiet met lezen van "avi1"naar "avi9" in een maand tijd. Joseph doet vier maanden om naar "avi2" te gaan. Joseph krijgt een certificaat , Arwen niet.
Nou heeft Arwen de uitleg toen zelf bedacht dat Omdat het voor haar makkelijk is ze niet dat steuntje in dr rug hoeft maar Joseph wel.
Toch vind ik het maar scheef en oneerlijk.

Daarbij weet ik ook dat iig op deze school sinds ze de nieuwe hoofd van de school hebben, die dit PBS invoerde. Onderwijzers en assistenten opgelegd krijgen de groene kinderen ( slimmerds) hebben geen aandacht nodig , de rode ( de niet zo slimme kinderen ) ook geen extra aandacht want die zijn toch niet te helpen. En de oranje groep alle focus krijgt. Want als ze meerderheid groen wordt is PBS een success...en dus meer subsidie . Nou
Nu snap ik dat dit van een school dit een voorbeeld is en niet in NL.
Maar vraag me wel af waarom het gros ineens dat PbS doet, en of subsidies hier een rol in spelen of niet.

quote:

Op zondag 9 februari 2014 20:16 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ho. Ik ben geen voorstander van die materiële beloningen hè. Ik geef 'slechts' complimenten voor gewenst gedrag.

Daarom had ik ook 1 zin vet gemaakt, daar reageerde ik op

Ik krijg het gevoel dat het net zo is als met triple P: het is voor en bepaalde doelgroep (probleemgezinnen veelal) 'n goede tool, maar voor gezinnen die goed functioneren verdere, echt onnodig, maar ook daar wil 'men' iedereen in hetzelfde keurslijf van de eenheidsworst duwen.

quote:

Op zondag 9 februari 2014 19:51 schreef Pvoesss het volgende:
Ik heb vooral een issue met complimenten die het complimenteren niet waard zijn. Sommige dingen zijn vanzelfsprekend en niet een goedzo en sticker of krul waard.


Ik heb niets tegen de stickers zoals ze die nu krijgen ( af en toe en dan de hele klas en niet individueel. Plus het maakt totaal geen indruk op haar) of wat complimentjes her en der maar dit systeem snap ik echt niet.

Tsja... Je zult op een bepaald moment merken dat dingen die voor jou en jouw kind vanzelfsprekend en het complimenteren niet waard zijn, voor anderen helemaal niet zo vanzelfsprekend zijn. Terwijl het wel bevorderlijk is voor het functioneren in de klas...

En nee, ik zie ook niks in armbandjes, muntjes of krullen. Maar ik zie nog minder in het systeem van je naam op het bord als je iets verkeerd gedaan hebt, zoals vroeger veelal het geval was.

quote:

Op zondag 9 februari 2014 21:39 schreef miss_sly het volgende:
Ik krijg het gevoel dat het net zo is als met triple P: het is voor en bepaalde doelgroep (probleemgezinnen veelal) 'n goede tool, maar voor gezinnen die goed functioneren verdere, echt onnodig, maar ook daar wil 'men' iedereen in hetzelfde keurslijf van de eenheidsworst duwen.

Precies dit probeerde ik al een paar keer onder woorden te brengen. Dat gevoel heb ik ook.

Ik vind het verdrietig dat het blijkbaar nodig is om een positieve benadering te promoten. Dat er kinderen zijn voor wie het niet vanzelfsprekend is op te groeien in een omgeving waarin een prettige sfeer heerst en waarin ze gewaardeerd worden om wie ze zijn. En dat er dan zoiets als een complimentenspel bedacht moet worden om ze positiviteit mee te geven

Maar sjeen dan moet er iets gebeuren met de anderen. Op individuele basis doelen stellen vind ik prima maar dit is klassikaal.

quote:

Op zondag 9 februari 2014 21:48 schreef Clubsoda het volgende:

[..]

Precies dit probeerde ik al een paar keer onder woorden te brengen. Dat gevoel heb ik ook.

Ik vind het verdrietig dat het blijkbaar nodig is om een positieve benadering te promoten. Dat er kinderen zijn voor wie het niet vanzelfsprekend is op te groeien in een omgeving waarin een prettige sfeer heerst en waarin ze waardeert worden om wie ze zijn. En dat er dan zoiets als een complimentenspel bedacht moet worden om ze positiviteit mee te geven

Echt, je wilt ze de kost niet geven...

quote:

Op zondag 9 februari 2014 21:49 schreef Pvoesss het volgende:
Maar sjeen dan moet er iets gebeuren met de anderen. Op individuele basis doelen stellen vind ik prima maar dit is klassikaal.

Ik constateer dat wij een stuk strenger in de opvoeding zijn dan de gemiddelde ouder bij Isa op school. Ik ben van mening dat wij niet extreem streng zijn, maar wij zijn haar ouders. Wij bepalen de grenzen en binnen die grenzen mag ze heel veel. Maar als ik om me heen kijk, dan liggen de grenzen bij andere ouders veel ruimer... Ik ben van mening dat je in de klas moet opletten en rustig zijn, maar blijkbaar hoort dat niet tot de algemene opvoedingsregels. En ja, dan vind ik het prima dat door PBS een klimaat in de klas wordt gecreëerd waarin mijn dochter wel gewoon haar werk kan maken zonder dat ze daar in continu afgeleid wordt door klasgenoten. Dat moet dan maar...

quote:

Op zondag 9 februari 2014 21:55 schreef Sjeen het volgende:

[..]

Ik constateer dat wij een stuk strenger in de opvoeding zijn dan de gemiddelde ouder bij Isa op school. Ik ben van mening dat wij niet extreem streng zijn, maar wij zijn haar ouders. Wij bepalen de grenzen en binnen die grenzen mag ze heel veel. Maar als ik om me heen kijk, dan liggen de grenzen bij andere ouders veel ruimer... Ik ben van mening dat je in de klas moet opletten en rustig zijn, maar blijkbaar hoort dat niet tot de algemene opvoedingsregels. En ja, dan vind ik het prima dat door PBS een klimaat in de klas wordt gecreëerd waarin mijn dochter wel gewoon haar werk kan maken zonder dat ze daar in continu afgeleid wordt door klasgenoten. Dat moet dan maar...

Het is natuurlijk wel een enorme knieval jegens asociaal gedrag op die manier. Juffen (waar zijn de meesters... die waren toch altijd een stuk strenger in mijn herinnering) mogen niet te streng zijn want dan staan de ouders op de stoep, kinderen leren niet meer de basis gedragsregels...

Al mijn haren gaan recht overeind staan bij het filmpje en de omschrijving in de OP maar het zou goed kunnen dat dit in het huidige klimaat het enige werkbare is.

quote:

Op zondag 9 februari 2014 22:00 schreef Luigi het volgende:

[..]

Het is natuurlijk wel een enorme knieval jegens asociaal gedrag op die manier. Juffen (waar zijn de meesters... die waren toch altijd een stuk strenger in mijn herinnering) mogen niet te streng zijn want dan staan de ouders op de stoep, kinderen leren niet meer de basis gedragsregels...

Al mijn haren gaan recht overeind staan bij het filmpje en de omschrijving in de OP maar het zou goed kunnen dat dit in het huidige klimaat het enige werkbare is.

Ben ik volledig met je eens... Maar blijkbaar is opvoeden een vervlogen iets, kinderen maken de dienst uit. Als ik alleen al zie dat iemand een compromie aangaat met een driejarige die niet vast wil zitten in het autostoeltje. Sorry hoor, maar dat is voor mij niet eens een discussiepunt...

quote:

Op zondag 9 februari 2014 22:04 schreef Sjeen het volgende:

[..]

Ben ik volledig met je eens... Maar blijkbaar is opvoeden een vervlogen iets, kinderen maken de dienst uit. Als ik alleen al zie dat iemand een compromie aangaat met een driejarige die niet vast wil zitten in het autostoeltje. Sorry hoor, maar dat is voor mij niet eens een discussiepunt...

Die eindeloze overlegcultuur tegenover 2 of 3 jarigen idd .

quote:

Op zondag 9 februari 2014 21:55 schreef Sjeen het volgende:

[..]

Ik constateer dat wij een stuk strenger in de opvoeding zijn dan de gemiddelde ouder bij Isa op school. Ik ben van mening dat wij niet extreem streng zijn, maar wij zijn haar ouders. Wij bepalen de grenzen en binnen die grenzen mag ze heel veel. Maar als ik om me heen kijk, dan liggen de grenzen bij andere ouders veel ruimer... Ik ben van mening dat je in de klas moet opletten en rustig zijn, maar blijkbaar hoort dat niet tot de algemene opvoedingsregels. En ja, dan vind ik het prima dat door PBS een klimaat in de klas wordt gecreëerd waarin mijn dochter wel gewoon haar werk kan maken zonder dat ze daar in continu afgeleid wordt door klasgenoten. Dat moet dan maar...

nou ben ik vrij streng. Maar mijn middelste ging ook stieren.werk af, geen uitdaging meer. Ga maar kleuren.... Tja. Dan kan een beetje nieuwsgierige jongen een miljard andere dingen bedenken.
En nee, ik wil niet dat ie stiert, maar ik vind óók dat je niet van hem kan vragen dat je zoet gaat zitten kleuren elke dag. Dus in plaats van dat hij een sticker krijgt voor zichzelf 13 in een dozijn maken zou er meer uitdaging moeten zijn. Of beloning voor doorwerken, lekker een kwartier voetballen!
En nee, dat is dan niet sneu voor de andere kinderen, hadden ze ook maar op het hogere tempo moeten werken. (Dat kreeg ik dus te horen, dat hij niet uit de klas mocht, want dat was sneu voor de anderen. Net alsof stil móeten zitten geen straf voor hem was)

Maar dat is nu de norm. Boven uitsteken is geen sticker waard, gedrag wat uit verveling voortvloeit moet ingeperkt worden (in plaats van de oorzaak, verveling, weg te nemen)
Ik ben zo bang dat deze methode er voor zorgt dat er niet meer gekeken wordt naar de oorzaken van gedrag maar alleen nog naar de gevolgen.

Buuv dat precies
Volgende keer wacht ik wel tot jij post en +1 ik dat

Vraag me wel af of scholen nu subsidie krijgen voor deze of tripple P methodiek toe te passen.
En ofdat ze dan ook aadwerkelijk echt 100% achter de methode staan of de subsidie voor de school een extrinsieke beloning is die ze willen en daarom maar "slaafs" een methode toepassen.

[ Bericht 0% gewijzigd door _evenstar_ op 09-02-2014 22:42:57 ]

quote:

Op zondag 9 februari 2014 22:27 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

nou ben ik vrij streng. Maar mijn middelste ging ook stieren.werk af, geen uitdaging meer. Ga maar kleuren.... Tja. Dan kan een beetje nieuwsgierige jongen een miljard andere dingen bedenken.
En nee, ik wil niet dat ie stiert, maar ik vind óók dat je niet van hem kan vragen dat je zoet gaat zitten kleuren elke dag. Dus in plaats van dat hij een sticker krijgt voor zichzelf 13 in een dozijn maken zou er meer uitdaging moeten zijn. Of beloning voor doorwerken, lekker een kwartier voetballen!
En nee, dat is dan niet sneu voor de andere kinderen, hadden ze ook maar op het hogere tempo moeten werken. (Dat kreeg ik dus te horen, dat hij niet uit de klas mocht, want dat was sneu voor de anderen. Net alsof stil móeten zitten geen straf voor hem was)

Maar dat is nu de norm. Boven uitsteken is geen sticker waard, gedrag wat uit verveling voortvloeit moet ingeperkt worden (in plaats van de oorzaak, verveling, weg te nemen)
Ik ben zo bang dat deze methode er voor zorgt dat er niet meer gekeken wordt naar de oorzaken van gedrag maar alleen nog naar de gevolgen.

ik ben ook niet overwegend positief over deze benadering hoor. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat men liever een positieve benadering zoekt dan een negatieve.

quote:

Op zondag 9 februari 2014 22:38 schreef Sjeen het volgende:

[..]

ik ben ook niet overwegend positief over deze benadering hoor. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat men liever een positieve benadering zoekt dan een negatieve.

Maar in de basis ís dit toch een negatieve benadering? Het wordt heel positief gebracht, maar is het dat ook werkelijk?

quote:

Op zondag 9 februari 2014 22:40 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Maar in de basis ís dit toch een negatieve benadering? Het wordt heel positief gebracht, maar is het dat ook werkelijk?

de andere kant is straffen bij ongewenst gedrag, zoals ik al aangaf, he naam op het bord als je iets verkeerd doet. Drie kruisjes er achter is nablijven of strafregels of iets dergelijks. Is dat dan beter?

Ik zeg niet dat ik het positief vind, maar blijkbaar is er iets nodig om het klimaat in de klas te beheersen.

En ja, die van mij moet leren de stuiterballen in de klas te negeren. Maar de stuiterballen moeten ook leren dat er momenten zijn waarop stuiteren prima is en momenten waarop het even niet kan.

Tja, even een disclaimer voor alle leraren die het wel goed doen en die er gelukkig ook genoeg zijn.

Goed voorbeeld doet volgen, ik vind persoonlijk dat er soms teveel naar de kinderen gekeken wordt en te weinig naar zichzelf. Heb nu een zoon op de middelbare school, maar zowel op de lagere school als nu op de middelbare school zijn er (teveel) leraren die geen goed voorbeeld zijn en het kinderen dan ook op die manier lastig maken om het juiste te doen.

Ik vind het geen slecht iets om met een positief systeem te werken, complimentjes zijn zeer zeker niet slecht. Het werken met matriele beloningen zoals armbandjes e.d. vind ik wel twijfelachtig omdat dat weer een zichtbaar verschil maakt tussen de een en de ander(terwijl het misschien voor de een heel makkelijk is zich te conformeren aan de regels en voor de ander niet, dat terwijl die ander wel zijn stinkende best doet).
Wat mij soms stoort is hoe leraren zelf handelen, ik heb hele goede leraren gezien en die haalde op de een of andere manier ook het beste uit de kinderen. Maar heb helaas ook minder goede leraren gezien, een tekenend voorbeeld ervan vind ik het gebruik van magister op de middelbare school. Waar kinderen hard afgerekend worden op een boek niet meenemen, huiswerk niet goed gedaan hebben enz zijn er veelste veel leraren die cijfers pas na weken plaatsen, huiswerk niet op magister zetten en ga zo maar door.
Is dat een goede smoes om als kind zelf maar niets te doen, nee, maar het geeft wel een erg slecht voorbeeld, als de leraren zich al niet aan de gemaakte afspraken houden...

Ik denk dus dat duidelijkheid, structuur en zelf het voorbeeld zijn basisvoorwaarden zijn, als er iets (erg) fout gaat is dat het eerste waar je naar moet kijken.
Maak afspraken en zorg dat iedereen zich eraan houdt, in de eerste instantie de volwassenen.
Kinderen belonen voor gewenst gedrag, ik ben helemaal voor, beloningssystemen werken nu eenmaal erg goed, maar maak er geen "wedstrijdje" van, geen armbandjes, krullen of wat dan ook wat een "strijd" op kan leveren en kinderen die niet zoveel belonings-bewijzen hebben zich slecht laat voelen. Gewoon eens zeggen dank je dat je je gedragen hebt, een knipoog, aai over de bol, dat zou doodnormaal moeten zijn. Soms moeilijker dan gezegd met kinderen die het bloed onder je nagels vandaan kunnen halen, maar zeker hun hebben er baat bij als ze dat compliment krijgen.

Van de armbandjes krijg ik behoorlijk jeuk.
Ik zie ook al weer hoe dit ruilmateriaal op de speelplaats wordt en zo. Heb je net de voetbalplaatjes verdreven...

Ik moet wel bekennen dat ik een fervente stickerjuf was. Aan het einde van de dag kregen vier kinderen een sticker. Dat ging met een hoop bombarie, want de klas (ik niet) had besloten dat er ook voor die kinderen geklapt moest worden. Applausjunkies.
Wat ik leuk vond om te zien was vooral het enthousiasme voor elkaar wanneer iemand anders een sticker kreeg. En iedereen kwam evenveel aan de beurt (zij wisten natuurlijk niks van het stiekeme lijstje). En dat was helemaal niet moeilijk.
Ik ben ervan overtuigd dat ieder kind namelijk z'n best wil doen. En voor de ene betekent dat je best doen om überhaupt op je stoel te blijven. Voor een volgende een (voor hem) hele moeilijke rekensom maken. En bij een ander kan het al knap zijn dat hij iets in de kring durfde te zeggen. Dus wanneer de inzet ipv het resultaat beloont zal het elkaar niet zo veel ontlopen denk ik.
Door alles uit te leggen geef je ook een boodschap mee. Uiteindelijk kwamen kinderen zelf met namen aan en gingen ze zelfs soms hun eigen stickers aan anderen geven "hij verdient het meer dan ik juf".

En zo afentoe spaar ik ook wel eens wat leuke-dingen-doen-punten op het bord. Leuk toch?
Kinderen hebben die visuele stimulatie in stappen ook nodig. Zo staat ook de planning op het bord.

En verder complimenteerde ik inderdaad ook veel.
Niet door de gang rennen is voor ons wel normaal, maar nog best lastig als je zes bent.

quote:

Op zondag 9 februari 2014 22:50 schreef Sjeen het volgende:

[..]

de andere kant is straffen bij ongewenst gedrag, zoals ik al aangaf, he naam op het bord als je iets verkeerd doet. Drie kruisjes er achter is nablijven of strafregels of iets dergelijks. Is dat dan beter?

Ik zeg niet dat ik het positief vind, maar blijkbaar is er iets nodig om het klimaat in de klas te beheersen.

En ja, die van mij moet leren de stuiterballen in de klas te negeren. Maar de stuiterballen moeten ook leren dat er momenten zijn waarop stuiteren prima is en momenten waarop het even niet kan.

Ik denk dat er een middenweg is, die nu door veel scholen wordt bewandeld en die veel beter bij het gemiddelde kind past. Nu lijkt het net of er maar twee manieren zijn om met kinderen om te gaan: overmatig complimenteren of keihard afstraffen.

En dan even een mooi stukje waarom "belonen" eigenlijk net zo min werkt als "straffen", hoe positief het ook bedoeld is.

http://kiind.nl/articles/(...)rstigekinderwil.html

Ik heb net op school een technieklesje gegeven aan groep 1 en 2 en moest aan dit topic denken.

Er zitten een paar onwijs drukke en voor zover ik dat kan beoordelen, onopgevoedde jongetjes in die klas. Ik moest hen meenemen naar het bso-lokaal. En zo ver zien te krijgen dat rustig, dus niet rennend, te doen.

Op dat moment, ook gezien de situatie (druk, enthousiasme) kon ik echt niets anders bedenken dan hen van tevoren al duidelijk te maken dat ze van mij een dik compliment zouden krijgen als dat zou lukken.

Hoe zouden dat anders of beter hebben gekund dan? dus zonder 'normaal' gedrag te complimenteren?

[ Bericht 1% gewijzigd door -Spring op 10-02-2014 11:09:38 ]

quote:

Op zondag 9 februari 2014 22:50 schreef Sjeen het volgende:

[..]

de andere kant is straffen bij ongewenst gedrag, zoals ik al aangaf, he naam op het bord als je iets verkeerd doet. Drie kruisjes er achter is nablijven of strafregels of iets dergelijks. Is dat dan beter?

Ik zeg niet dat ik het positief vind, maar blijkbaar is er iets nodig om het klimaat in de klas te beheersen.

En ja, die van mij moet leren de stuiterballen in de klas te negeren. Maar de stuiterballen moeten ook leren dat er momenten zijn waarop stuiteren prima is en momenten waarop het even niet kan.

nou ja. Die betreffende middelste zat op een gegeven moment meer op de gang dan in de klas. En hij hij had een diepgewortelde haat tegen de juf. (Die ook dingen zei als: dochters krijgen is veel meer bijzonder dan jongens. Meisjes mochten koffie voor haar halen, jongens nooit, mijn zoon mocht niet meer meegymen omdat hij naar het hek rende buiten....) ik bemerkte bij mijzelf ook een afkeer op een gegeven moment
Het viel nog niet mee om haar niet af te vallen thuis zeg maar. dus heb ik mijn zoon zélf positief beloond. Als hij van half november tot de kerst er niet meer uitgezet zou worden ging ik samen met hem naar de bioscoop. Ondertussen bij de tienminuten gesprekken mijn ongenoegen geuit over benaderwijze van de juf. Bij de juf. Toen zij niet vlot genoeg leek te snappen wat ik bedoelde ben ik ook naar de directie gestapt.
En ja, toen was er ineens wel ruimte en begeleiding. Maar ook bij mijn zoon dus. Want de machtstrijd met de juf stopte.
Het was niet zover uit de hand gelopen als deze juf zich gericht had op postief gedrag. Maar ik ben erg bang dat deze juf nooit de positieve kanten van jongens zal zien.
En dan ben je er mooi klaar mee, met meisjes met kaarten vol krullen en armen vol armbandjes.

quote:

Op maandag 10 februari 2014 11:02 schreef -Spring het volgende:
Ik heb net op school een technieklesje gegeven aan groep 1 en 2 en moest aan dit topic denken.

Er zitten een paar onwijs drukke en voor zover ik dat kan beoordelen, onopgevoedde jongetjes in die klas. Ik moest hen meenemen naar het bso-lokaal. En ze zover zien te krijgen om dat rustig, dus niet rennend te doen.

En op dat moment, ook gezien de situatie, kon ik echt niets anders bedenken dan hen van tevoren al duidelijk te maken dat ze van mij een dik compliment zouden krijgen als dat zou lukken.

Hoe zouden dat anders of beter hebben gekund dan? dus zonder 'normaal' gedrag te complimenteren?

Ha! Ik heb aan 11 jongens techniek gegeven.
Ik vroeg ze om hulp. Ik ben geen juf, heb dit nog nooit gedaan. Kan jij me vertellen wat een juf zou doen?
En daar werden ze echt verrassend rustig en hulpvaardig van. En na die tijd bedanken. Bedankt dat je me geleerd hebt hoe juffen doen! Je was ehct hulpvaardig.En uitleggen: dit is een grote groep, rennen is nu gevaarlijk. Tot daar moet je rustig lopen.

Maar ik deed jongenstechniek. Liet ze met eieren gooien enzo. (Viel samen met de juf uit het verhaal hierboven. :@)