quote:
Palingsound is een woord dat wordt gebruikt om een klassieke, typisch Nederlandse stijl in de popmuziek aan te duiden die alleen in Volendam wordt gemaakt. Bekende vertegenwoordigers van dit genre zijn The Cats (1966-1985), Left Side (1968-1976), BZN (1966-2007), Piet Veerman (ex-The Cats), Jan Keizer (ex-BZN), Carola Smit (ex-BZN), Maribelle (1972-heden), Jan Smit (1997-heden), Nick & Simon (2006-heden) en de drie J's (2007-heden). Een vrijwel onbekend gebleven band was Fools.
Het woord is geïntroduceerd door de diskjockey Joost den Draaijer en is sindsdien in het spraakgebruik opgenomen. Dit had weer betrekking op het feit dat in de jaren '60 Cats-managers Jan en Jaap Buys regelmatig pondjes paling meenamen naar de zender om hun artiesten op de radio gedraaid te krijgen. Het had dus meer betrekking op een ritueel dan op een daadwerkelijke "sound".
De referentie naar paling slaat enerzijds op een belangrijke economische activiteit in Volendam en anderzijds op de enigszins gladde muziek. Overigens wordt het woord palingsound door de betreffende muzikanten niet als negatief ervaren. Wel ontstond er eind februari 2008 bij de groep 3JS ergernis toen hun bandnaam in één adem genoemd werd met deze muziekstroming[1].
De palingsound werd door diezelfde Joost den Draaijer dood verklaard, toen BZN hun afscheid in februari 2006 bekend maakte. Dit is achteraf gezien incorrect omdat jongere artiesten als Jan(tje) Smit en Nick & Simon de palingsound laten voortleven.
Michel Veerman en Johan Tol schreven in 1999 een boek "One Way Wind, de geschiedenis van de Palingsound" (ISBN 9028814469), over het ontstaan en de geschiedenis van de palingsound. In 2006 werd dit boek opnieuw uitgebracht inclusief een aanvulling over de tussenliggende jaren. (ISBN 9086510256)
In 2005 verscheen "Palingsound, 100 jaar muzikaal bloed in Volendam" (ISBN 9058975150) samengesteld door Dick de Boer naar aanleiding van het museum.