Ja.quote:Op maandag 3 februari 2014 23:13 schreef Stiftjelinks het volgende:
Niets aan de hand. Komt vanzelf wel als je het echt beseft.
Ik denk het niet eigenlijk, kan het me niet voorstellen. Ik zie haar al voor me, opgebaard en al, de hele familie erbij. Raar idee. Maar verder niets...quote:Op maandag 3 februari 2014 23:13 schreef Stiftjelinks het volgende:
Niets aan de hand. Komt vanzelf wel als je het echt beseft.
Mwah, ik was haar favoriete kleinkind. Ik gaf niet heel veel om mijn oma maar als ik bij haar thuis was hield ik zeker van haar en gaf het me veel rust.quote:Op maandag 3 februari 2014 23:20 schreef gelestipjes het volgende:
Zal er ook wel aan liggen hoe hecht jullie band was. En natuurlijk ook aan hoe haar gezondheid was. Als die al vrij slecht was kun je ook eerder een gevoel hebben dat het misschien beter is zo. En sommige mensen zijn gewoon niet zo emotioneel, iedereen gaat er anders mee om
Waarschijnlijk niet, ik ken mezelf goed genoeg.quote:
Dit inderdaad. De tijd zal het leren...quote:Op maandag 3 februari 2014 23:17 schreef Isabeau het volgende:
Ik had dat toen een oom van me jong overleed (waar we best veel contact mee hadden); ik voelde helemaal niks. Ik huil best snel tijdens een film oid, dus het verbaasde mezelf ook enorm. Het kwam ook niet, het zogenaamde 'besef' waar mensen het dan over hebben.
Oquote:Op dinsdag 4 februari 2014 08:18 schreef sylvesterrr het volgende:
Toen mijn opa's, oma's, oom en tante overleden voelde ik eigenlijk ook niks. Et verdriet van mijn familie (voornamelijk van mijn ouders) deer mij meer pijn.
Maar goed, ik had dan ook niet veel contact met die mensen (zij woonden in Turkije, ik in Nederland)...
Na het overlijden van enkele goede vrienden moest ik wel janken. Op zich wel logisch, ik had best veel contact met hen...
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |