R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Streven naar perfectie: het leek me altijd het enige juiste pad tot geluk en succes. De afgelopen tijd ben ik me echter gaan beseffen dat dit zelf-georiënteerd perfectionisme me meer kwaad dan goed doet, en dat het vooral zelfdestructief werkt.
Mijn honger naar perfectie zorgt voor geremdheid, vooral op emotioneel vlak, en haalt alle spontaniteit uit het leven, wat bij mij tot angst en depressieve gedachten heeft geleid. In plaats van het te ervaren, ben ik het leven gaan beschouwen als een ‘project’ dat ik zo goed mogelijk moet zien te voltooien, op alle gebieden, wat gepaard gaat met de nodige twijfels en besluiteloosheid.
Ik ben me er inmiddels bewust van dat dit streven naar het onbereikbare simpelweg niet vol te houden is en dat ik de gedachte dat het nooit genoeg is los zal moeten laten, wil ik mijn zelfkritiek verminderen. Met behulp van mindfulness probeer ik het ‘imperfecte’ te omarmen, maar ik stuit op veel verzet. Mijn hoge standaarden wil ik namelijk eigenlijk niet kwijt; ze hebben ervoor gezorgd dat ik mijn leven (rationeel gezien) prima op orde heb. Tevreden ben ik echter maar zelden, want het is nooit genoeg.
Hoe vind ik de balans die ik zoek?
Mijn honger naar perfectie zorgt voor geremdheid, vooral op emotioneel vlak, en haalt alle spontaniteit uit het leven, wat bij mij tot angst en depressieve gedachten heeft geleid. In plaats van het te ervaren, ben ik het leven gaan beschouwen als een ‘project’ dat ik zo goed mogelijk moet zien te voltooien, op alle gebieden, wat gepaard gaat met de nodige twijfels en besluiteloosheid.
Ik ben me er inmiddels bewust van dat dit streven naar het onbereikbare simpelweg niet vol te houden is en dat ik de gedachte dat het nooit genoeg is los zal moeten laten, wil ik mijn zelfkritiek verminderen. Met behulp van mindfulness probeer ik het ‘imperfecte’ te omarmen, maar ik stuit op veel verzet. Mijn hoge standaarden wil ik namelijk eigenlijk niet kwijt; ze hebben ervoor gezorgd dat ik mijn leven (rationeel gezien) prima op orde heb. Tevreden ben ik echter maar zelden, want het is nooit genoeg.
Hoe vind ik de balans die ik zoek?
Gaaf dat je al zo ver bent dat je inziet dat het toch niet de enige manier is..quote:Op zaterdag 1 februari 2014 02:45 schreef -_ het volgende:
Ik ben me er inmiddels bewust van dat dit streven naar het onbereikbare simpelweg niet vol te houden is en dat ik de gedachte dat het nooit genoeg is los zal moeten laten, wil ik mijn zelfkritiek verminderen. Met behulp van mindfulness probeer ik het ‘imperfecte’ te omarmen, maar ik stuit op veel verzet. Mijn hoge standaarden wil ik namelijk eigenlijk niet kwijt; ze hebben ervoor gezorgd dat ik mijn leven (rationeel gezien) prima op orde heb. Tevreden ben ik echter maar zelden, want het is nooit genoeg.
Hoe vind ik de balans die ik zoek?
Erg herkenbaar, je verhaal! Je zult allereerst het idee moeten accepteren dat het wat tijd inneemt voordat je bepaalde waarden,normen, standaarden kunt aanpassen. Deze zijn er om je verder te helpen. Niks mis mee, maar waarschijnlijk wil je overal té voor zetten en dan gaat het ten koste van jezelf.
Wat ik moest leren inzien, was dat het nu tijd is om aardiger te worden tegen jezelf... Als je altijd jezelf afkat en nooit tevreden kunt zijn, blabla vicieuze cirkel. Ik vond de balans in a) meer me-time in te stellen (niks moeten, alleen even iets waar ik ontspanning uithaal) en b) elke dag opnieuw mezelf de regel te stellen: 'er mag vandaag 1 op de 5 dingen fout gaan'. Klinkt heel lame, maar oh wat geeft dat lucht!
Hoe werken de mindfullness trainingen voor jou?
He who feels he is too small to make a difference, has never been bitten by a mosquito.
Hoi, ONZ is op nummer 49
Herkenbaar TS. Het is iets wat ook bij mij speelt. Ik heb oa hiervoor professionele hulp die mij heel direct confronteert met wat en hoe ik dingen doe, en het waarom. Leer nu dat ''fouten'' maken, ofwel dingen niet altijd perfect/goed doen je juist als mens - mens maakt, wat bij je zelf een enorme druk weg haalt en waarbij je omgeving je meer als 'mens' ervaart. Ook ben je in ene meer benaderbaar voor mensen.
Een van de dingen die ik bijv. probeer te doen is: wat zou een close familielid of vriend/vriendin zeggen als je dit wat je nu doet niet lukt, of een ander resultaat heeft dan jij (per se) wil? Lastig iets, en ik heb de lef gehad om deze vraag te stellen aan een paar mensen.
De grap is dat bij 9 van de 10 dingen het hun helemaal niet interesseert, dat jij voor hun niet minder wordt als mens maar juist meer! Dat je niet onfeilbaar bent maar heerlijk gewoon mens. En de bonus: het gaat ook niet ten koste van alles wat ik ontworsteld hebt, bereikt hebt etc op mijn rationele manier tot dan/nu toe. Sterker nog, alles perfect willen doen benadeelt me juist omdat ik dan ten koste van mezelf en mijn eigen welzijn bezig ben.
Vond dit toen ik startte zweverig klinken en was enorm sceptisch en had bergen weerstand. Dat is er allemaal nog steeds maar wat minder. Begin zaken los te laten en zowaar levert het me energie op waar ik eerst dacht dat het me juist energie zou kosten. Babysteps, maar ben er iig wel achter dat het werkt en helpt om niet perfectionistisch te willen zijn.
Misschien kan je heir wat mee. Succes!
Herkenbaar TS. Het is iets wat ook bij mij speelt. Ik heb oa hiervoor professionele hulp die mij heel direct confronteert met wat en hoe ik dingen doe, en het waarom. Leer nu dat ''fouten'' maken, ofwel dingen niet altijd perfect/goed doen je juist als mens - mens maakt, wat bij je zelf een enorme druk weg haalt en waarbij je omgeving je meer als 'mens' ervaart. Ook ben je in ene meer benaderbaar voor mensen.
Een van de dingen die ik bijv. probeer te doen is: wat zou een close familielid of vriend/vriendin zeggen als je dit wat je nu doet niet lukt, of een ander resultaat heeft dan jij (per se) wil? Lastig iets, en ik heb de lef gehad om deze vraag te stellen aan een paar mensen.
De grap is dat bij 9 van de 10 dingen het hun helemaal niet interesseert, dat jij voor hun niet minder wordt als mens maar juist meer! Dat je niet onfeilbaar bent maar heerlijk gewoon mens. En de bonus: het gaat ook niet ten koste van alles wat ik ontworsteld hebt, bereikt hebt etc op mijn rationele manier tot dan/nu toe. Sterker nog, alles perfect willen doen benadeelt me juist omdat ik dan ten koste van mezelf en mijn eigen welzijn bezig ben.
Vond dit toen ik startte zweverig klinken en was enorm sceptisch en had bergen weerstand. Dat is er allemaal nog steeds maar wat minder. Begin zaken los te laten en zowaar levert het me energie op waar ik eerst dacht dat het me juist energie zou kosten. Babysteps, maar ben er iig wel achter dat het werkt en helpt om niet perfectionistisch te willen zijn.
Misschien kan je heir wat mee. Succes!
lolwut
Super!! Zo herkenbaarquote:Op zaterdag 1 februari 2014 09:03 schreef BrandX het volgende:
Hoi, ONZ is op nummer 49
Herkenbaar TS. Het is iets wat ook bij mij speelt. Ik heb oa hiervoor professionele hulp die mij heel direct confronteert met wat en hoe ik dingen doe, en het waarom. Leer nu dat ''fouten'' maken, ofwel dingen niet altijd perfect/goed doen je juist als mens - mens maakt, wat bij je zelf een enorme druk weg haalt en waarbij je omgeving je meer als 'mens' ervaart. Ook ben je in ene meer benaderbaar voor mensen.
Een van de dingen die ik bijv. probeer te doen is: wat zou een close familielid of vriend/vriendin zeggen als je dit wat je nu doet niet lukt, of een ander resultaat heeft dan jij (per se) wil? Lastig iets, en ik heb de lef gehad om deze vraag te stellen aan een paar mensen.
De grap is dat bij 9 van de 10 dingen het hun helemaal niet interesseert, dat jij voor hun niet minder wordt als mens maar juist meer! Dat je niet onfeilbaar bent maar heerlijk gewoon mens.
He who feels he is too small to make a difference, has never been bitten by a mosquito.
Je kunt niet alles goed doen. Who cares. De wereld draait gewoon door als je fouten maakt en morgen is iedereen het weer vergeten.
Behulpzaam als een waterkraan.
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Jup. Fijn dat jij op deze manier in het leven staat. Maar als jij 28 jaar lang iets in je hebt gehad dat verwachtte dat alles 120% moest, en het werkte ook altijd voor je, dan spring je niet 1,2,3 naar de gedachte: who cares.quote:Op zaterdag 1 februari 2014 09:10 schreef fathank het volgende:
Je kunt niet alles goed doen. Who cares. De wereld draait gewoon door als je fouten maakt en morgen is iedereen het weer vergeten.
He who feels he is too small to make a difference, has never been bitten by a mosquito.
dat is een van de acceptatiedingen: leren accepteren dat anderen die rare gedachtenkronkel die ik heb, niet hebben en van hun proberen te leren, hoe zij omgaan met falen als iets niet lukt.quote:
[..]
Jup. Fijn dat jij op deze manier in het leven staat. Maar als jij 28 jaar lang iets in je hebt gehad dat verwachtte dat alles 120% moest, en het werkte ook altijd voor je, dan spring je niet 1,2,3 naar de gedachte: who cares.
Wat ik als falen zie, en zij dus als 'oh shit mislukt, naja, next!'.
lolwut
Klopt hoor! Daar ben ik nog regelmatig jaloers op!quote:
[..]
dat is een van de acceptatiedingen: leren accepteren dat anderen die rare gedachtenkronkel die ik heb, niet hebben en van hun proberen te leren, hoe zij omgaan met falen als iets niet lukt.
Wat ik als falen zie, en zij dus als 'oh shit mislukt, naja, next!'.
Maar gelukkig heb ik een mannetje die me op sommige momenten weer even laat omdenken
He who feels he is too small to make a difference, has never been bitten by a mosquito.
Kan ik me niks bij voorstellen. Leren relativeren en dingen in perspectief te zien. Zal vast heel moeilijk zijn voor sommigen maar daar hebben ze vast wel een of andere therapeut voor.
Behulpzaam als een waterkraan.
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Klopt, als je alleen al vanaf heel klein kind geleerd hebt om dat juist NIET te doen, dan krijg je dit waar wij tegen aan lopenquote:
Kan ik me niks bij voorstellen. Leren relativeren en dingen in perspectief te zien. Zal vast heel moeilijk zijn voor sommigen maar daar hebben ze vast wel een of andere therapeut voor.
.
lolwut
Puur nieuwsgierigheid omdat dit een ver van mijn bed show is (ik loop de kantjes eraf waar ik vind dat dat makkelijk kan, hogere standaard en oog voor detail heb ik uit pure noodzaak pas ontwikkeld toen ik 24-25 werd). Hoe leer je dit als klein kind?quote:
[..]
Klopt, als je alleen al vanaf heel klein kind geleerd hebt om dat juist NIET te doen, dan krijg je dit waar wij tegen aan lopen
Resistance is futile.
Modelling. Mijn vader is ook een perfectionist, ik ging er vanuit dat het zo hoorde. Bewijzingsdrang, bevestiging zoeken hoorde er allemaal bij.quote:
He who feels he is too small to make a difference, has never been bitten by a mosquito.
In mijn geval: alles wat ik deed c.q. niet deed werd onder een vergrootglas gelegd en zwaar afgestraft als dat niet was zoals gewenst, zowel fysiek als mentaalquote:Op zaterdag 1 februari 2014 09:42 schreef Seven. het volgende:
[..]
Puur nieuwsgierigheid omdat dit een ver van mijn bed show is (ik loop de kantjes eraf waar ik vind dat dat makkelijk kan, hogere standaard en oog voor detail heb ik uit pure noodzaak pas ontwikkeld toen ik 24-25 werd). Hoe leer je dit als klein kind?
. Dit gold zowel voor harde resultaatdingen als je emotioneel gedragen zoals gewenst. Was wel met willekuur, school bevoorbeeld gold alleen voor: overgaan. Dus geen 10-en moeten halen.
Maar bij het helpen op het werk, was je al gevaarlijk bezig als je de prullenbak 5 cm meer naar links neer zette dan normaal (no joke). Huilen, bang zijn, kwetsbaar zijn, verdrietig zijn maar ook: te blij zijn, vrolijk zijn, tevreden zijn etc was allemaal not done.
Naarmate ik ouder werd, zette ik 'de kunst van het perfectioneren en iedereen happy en tevree houden' om naar alles zo doen als een ander wil/verwacht (wat ik dus dacht-denk wat een ander wil) uit angst voor straf, afwijzing etc. wat nog tot daar aan toe is, maar ik ben dit óók naar mezelf gaan doen waarbij standaarden onmenselijk hoog worden, eigenlijk zelden tot nooit gehaald kunnen worden én je dus in een eigen ontworpen vicieuze cirkel terecht komt. Want áls het wel lukt, moet het de volgende keer nóg beter. Dit alles nog bekeken buiten het gegeven om dat je dus er nooit aan toe komt iets te doen wat je nou zelf wil, en dus niet meer weten wat het eigenlijk is wat je zelf wil en wie je nou eigenlijk bent. Wat jouw wensen, fouten, goede kanten, slechten kanten etc nou eigenlijk zijn. Je leeft het leven volledig in dienst van je omgeving en niet voor jezelf.
Totdat je er achter komt dat je je eigen leven een living hell aan het maken bent, ook al ligt de oorzaak niet bij jezelf. En daar heb ik gelukkig nu hulp bij
lolwut
Ik ken het probleem, ik heb daar in mijn werk ook vaker last van... probleem daarmee is idd dat het vrouwelijk geslacht (en terecht) niet op dat gedrag zitten te wachten.quote:
Mijn hoge standaarden wil ik namelijk eigenlijk niet kwijt; ze hebben ervoor gezorgd dat ik mijn leven (rationeel gezien) prima op orde heb. Tevreden ben ik echter maar zelden, want het is nooit genoeg.
Dus veranderen is eigenlijk het enige wat je kan doen....
Je aanpassen aan je omgeving, ik doe dat door me milder op te stellen en door anderen te helpen daar en gewoon een beter mens in het algemeen proberen te worden.
Ik denk dat die verandering van gedrag en manier van denken de enige oplossing is, en dingen gaan nu een stuk beter daar.
Subtiel en stabiliteit zorgen voor een goede balans in het leven.
Bedankt voor jullie reacties. Allemaal erg herkenbaar. Het is iets waar ik al een jaar of drie mee worstel. Het streven naar perfectie is iets wat mijn leven inmiddels aardig beheerst. Dit wordt nog eens versterkt door het feit dat ik op een leeftijd ben (19) waarop de keuzes die ik maak van grote invloed zijn op de rest van mijn leven.
Vaak voel ik de behoefte om de tijd stil te zetten om alle aspecten van het leven net zolang te analyseren totdat ik het 'perfecte' plan uitgestippeld heb. En hoewel ik mijn zaakjes eigenlijk allemaal wel op orde heb (ik ben gezond, studeer hard, heb een leuke vriendin) en ik vaak erkenning krijg van anderen voor hoe ik in het leven sta, is er iets in mij dat zegt dat het allemaal niet genoeg is. Het werpt een sluier van negativiteit over alles wat ik ervaar.
In een poging om weer wat dichter bij de werkelijkheid te komen staan en mijn gevoel terug te winnen, ben ik de afgelopen maand met meditatie aan de slag gegaan en probeer ik me wat meer open te stellen naar anderen. Vooral dat laatste is lastig, omdat zelfexpressie en mezelf kwetsbaar opstellen mij onbekend is.
Het gekke is dat ik vanuit rationeel oogpunt wel in kan zien dat door wat lager te mikken mijn levensvreugde zal toenemen en dat het voor de buitenwereld niet iets zal veranderen aan wie ik ben, maar desondanks blijf ik de behoefte houden om mezelf en de wereld om mij heen te perfectioneren. Zelfs dit proces, het loslaten hiervan, ben ik gaan zien als iets dat ik zo goed mogelijk zal moeten doen om acceptatie en daarmee geluk te vinden. Het werkt op dit moment vooral averechts, omdat mijn perfectionistische kant de negativiteit die het in stand houdt liever niet onder ogen ziet, wat weer voor een innerlijke strijd zorgt die het pessimisme waar ik afstand van probeer te nemen juist weer voedt. Het is het ultieme zelfdestructieve gedrag.
Ondanks dat dit alles me zo nu en dan wanhopig maakt, weet ik zeker dat ik hier op een dag uit ga komen. Ik heb alleen het idee dat ik op dit moment nog de tools mis om niet weer terug te vallen in mijn zelfkritische denkpatroon (ook al brengt mindfulness enige rust), zeker omdat het nastreven van hoge standaarden, denk ik, niet iets verkeerds hoeft te zijn zolang het je niet geluk niet in de weg staat.
Vaak voel ik de behoefte om de tijd stil te zetten om alle aspecten van het leven net zolang te analyseren totdat ik het 'perfecte' plan uitgestippeld heb. En hoewel ik mijn zaakjes eigenlijk allemaal wel op orde heb (ik ben gezond, studeer hard, heb een leuke vriendin) en ik vaak erkenning krijg van anderen voor hoe ik in het leven sta, is er iets in mij dat zegt dat het allemaal niet genoeg is. Het werpt een sluier van negativiteit over alles wat ik ervaar.
In een poging om weer wat dichter bij de werkelijkheid te komen staan en mijn gevoel terug te winnen, ben ik de afgelopen maand met meditatie aan de slag gegaan en probeer ik me wat meer open te stellen naar anderen. Vooral dat laatste is lastig, omdat zelfexpressie en mezelf kwetsbaar opstellen mij onbekend is.
Het gekke is dat ik vanuit rationeel oogpunt wel in kan zien dat door wat lager te mikken mijn levensvreugde zal toenemen en dat het voor de buitenwereld niet iets zal veranderen aan wie ik ben, maar desondanks blijf ik de behoefte houden om mezelf en de wereld om mij heen te perfectioneren. Zelfs dit proces, het loslaten hiervan, ben ik gaan zien als iets dat ik zo goed mogelijk zal moeten doen om acceptatie en daarmee geluk te vinden. Het werkt op dit moment vooral averechts, omdat mijn perfectionistische kant de negativiteit die het in stand houdt liever niet onder ogen ziet, wat weer voor een innerlijke strijd zorgt die het pessimisme waar ik afstand van probeer te nemen juist weer voedt. Het is het ultieme zelfdestructieve gedrag.
Ondanks dat dit alles me zo nu en dan wanhopig maakt, weet ik zeker dat ik hier op een dag uit ga komen. Ik heb alleen het idee dat ik op dit moment nog de tools mis om niet weer terug te vallen in mijn zelfkritische denkpatroon (ook al brengt mindfulness enige rust), zeker omdat het nastreven van hoge standaarden, denk ik, niet iets verkeerds hoeft te zijn zolang het je niet geluk niet in de weg staat.
Perfectionisten gaan vaak uit van ideaalbeelden, een statisch iets waar niets aan kan veranderen omdat het anders zijn waarde verliest. Echter, veel van de momenten die mensen als perfect omschrijven zijn dat vanwege hun veranderlijkheid. De zonneschijn na de regen, als het ware.
Bruce Lee zei het mooi, geïnspireerd door oosterse filosofie:
Bruce Lee zei het mooi, geïnspireerd door oosterse filosofie:
Vastigheid vinden in veranderlijkheid, perfectie in imperfectie. Dat is waar voor mij geluk in schuilt.quote:“You must be shapeless, formless, like water. When you pour water in a cup, it becomes the cup. When you pour water in a bottle, it becomes the bottle. When you pour water in a teapot, it becomes the teapot. Water can drip and it can crash. Become like water my friend.”
- Bruce Lee
Thanks.quote:Op zondag 2 februari 2014 18:10 schreef BrandX het volgende:
Mooi gezegd Gray! Die spreuk van Bruce Lee kende ik nog niet. *opslaat
Het inspireerde me ook tot zoeken naar meer uitspraken van Lee en zodoende ontdekte ik dat aan bovenstaande uitspraak nog iets vooraf ging:
Hier kan je meer vinden:quote:Empty your mind, be formless. Shapeless, like water. If you put water into a cup, it becomes the cup. You put water into a bottle and it becomes the bottle. You put it in a teapot, it becomes the teapot. Now, water can flow or it can crash. Be water my friend.
http://www.eyeballsout.com/quotes/brucelee.html
Inderdaad, heel mooi gezegd.quote:
[..]
Thanks.
Het inspireerde me ook tot zoeken naar meer uitspraken van Lee en zodoende ontdekte ik dat aan bovenstaande uitspraak nog iets vooraf ging:
[..]
Hier kan je meer vinden:
http://www.eyeballsout.com/quotes/brucelee.html
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
tof!quote:
[..]
Thanks.
Het inspireerde me ook tot zoeken naar meer uitspraken van Lee en zodoende ontdekte ik dat aan bovenstaande uitspraak nog iets vooraf ging:
[..]
Hier kan je meer vinden:
http://www.eyeballsout.com/quotes/brucelee.html
lolwut
|
|
