op mezelf wonen

quote:

Op vrijdag 31 januari 2014 20:39 schreef lisahoi het volgende:
ik kan ook bij mijn vader wonen, die woont alleen maar dat zal mijn moeder niet accepteren omdat ze veel gedoe met hem gehad heeft en dat haar enige dochter naar haar vader gaat is niet oké in haar ogen.

Fijne moeder, maar dat terzijde

Je kunt natuurlijk alvast naar een kamer op zoek in amsterdam als je daar toch wil gaan studeren. Nu is er meer beschikbaar dan wanneer je je studie begint, dus wat dat betreft zou dit de ideale tijd zijn om op kamers te gaan. Maar goed, je moet het natuurlijk ook kunnen betalen. Wat is je inkomen op dit moment? En als je gaat studeren?

Je mag zonder toestemming van je ouders niet op je17e het huis uit. Wel zou ik zo snel mogelijk een kamer zoeken want dat valt niet mee in Amsterdam

je moeder heeft er niets over te zeggen wat jij doet als je huis uit gaat (mits 18)

Je kan altijd met je vader gaan praten een keer, kijken wat hij zegt en vind. (tot je 18 bent bij hem gaan wonen?)

kamer zoeken in AMS is sowieso lastig, geloof dat er 3 jaar wachttijd op zit.

succes iig

hoi lisa

ik zou je moeder trouwens eens proberen duidelijk maken dat het jouw vader is, en dat de problemen die zij als (ex)echtgenoten met elkaar hebben gehad niks te maken hebben met de relatie die jij met je ouders hebt en wil hebben.

quote:

Op vrijdag 31 januari 2014 20:51 schreef spoorrails het volgende:
je moeder heeft er niets over te zeggen wat jij doet als je huis uit gaat (mits 18)

Mja. Is het niet zo dat je ouders tot je 21e financieel verantwoordelijk voor je zijn? Dwz. dat als je het helemaal opfucked, je hen met jouw shit opscheept? Lijkt me dat ze dus van je 18e tot je 21e ook nog wel wat over je te zeggen hebben.

Leeftijd zou geen probleem moeten zijn lijkt me. Alleen als je het huis uit gaat moet je er wel mee rekening houden dat je moeder dan waarschijnlijk niet meer je collegegeld betaalt. Daarnaast zijn de wachttijden voor een woning in Lelystad ongeveer 3-3,5 jaar. Mocht je dus op jezelf willen wonen dan zal het waarschijnlijk een kamer zijn ergens in Amsterdam of omstreken. Denk goed na over hoe je het gaat financieren voordat je een dergelijke stap neemt. Kijk hoeveel je kunt lenen, hoeveel je kwijt bent aan je zorgverzekering en zo.

Waarschijnlijk zul je een bijbaantje moeten zoeken in Amsterdam, tenzij je een leuk bedrag al op je spaarrekening hebt staan waar je je collegegeld en boekengeld voor de komende jaren mee kunt betalen.

Nou ik wist het wel, als ik niet met m'n moeder door één deur zou kunnen en de mogelijkheid heb om bij m'n vader te gaan wonen dan is die keus niet zo moeilijk hoor. Als je 18 bent bepaal je dat lekker zelf en dat trok ik mooi bij m'n vader in als hij dat ook goed vindt. Dat scheelt heul veul doekoe, die je mooi voor leuke dingen kunt gebruiken.

quote:

Op vrijdag 31 januari 2014 22:57 schreef lisahoi het volgende:

[..]

ik ben net een week bezig met een baan weer. ontslagen van vorige baan omdat ik van mijn moeder niet naar werk mocht een periode dus kwam niet opdagen en mijn baas vond dit niet kunnen en ik moest weg. ik schaam me dood. ik ga nu 3 keer in de week bij mijn vader in zijn restaurant werken en wil een andere baan in amsterdam. in almere heb je niks voor 17jarigen. dus het lijkt me leuk om in een kleding winkel te werken in amsterdam. dit gaat mijn moeder niet goed vinden. ze vindt het al helemaal klote dat ik bij mijn vader ga werken en herhaalt elke dag weer dat ik dus na werk daar ABSOLUUT NIET bij hem mag gaan slapen daarna maar terug in de trein vanuit amsterdam naar almere moet. en ik werk dan tot laat in de avond dus ik snap niet wat het probleem is om vervolgens lekker in amsterdam te blijven slapen na een avond werken..

ik weet het allemaal niet meer. ik wil zo graag weg. ik mag absoluut niet op kamers als ik 18 ben, NIET.

Je hebt geen toestemming nodig als je 18 bent hoor.

En je moeder wil om de een of andere reden blijkbaar niet dat je een band hebt/opbouwt met je vader, wat ik werkelijk te achterlijk voor woorden vind. Zo duwt ze jou alleen maar bij zich weg.

Sterker nog, volgens mij mag je vanaf 12 of 14 jaar o.i.d. al zelf kiezen of je na de scheiding van de ouders bij je vader of bij je moeder gaat wonen. Dus dat zou nu al kunnen.

quote:

Op vrijdag 31 januari 2014 22:58 schreef lisahoi het volgende:

[..]

Ja maar zij laat me dan ook niet. zij heeft zo'n idee dat ik thuisblijf tot mijn 25e en dit meen ik echt. ik wil weg. ik zit soms tot laat in de nacht om sites, kamers te kijken, terwijl ik weet dat het toch niet kan

Zodra je 18 bent mag je gewoon op jezelf wonen en heeft je moeder daar niks over te zeggen.
Jij mag trouwens wel, omdat je ouder dan 12 bent, beslissen bij welke ouder je wil wonen, daar kan je moeder niks over zeggen

quote:

Op vrijdag 31 januari 2014 23:01 schreef lisahoi het volgende:

[..]

god het is zo moeilijk. als ik bij mijn vader ga wonen verbant ze me uit haar leven. of niet eens. ze maakt mij kapot dan. heb nog 2 jongere broertjes. zij schuift alles op mij af. ik moet haar helpen als dochter. ik moet niet egoïstisch zijn. ze weet niet hoe ongelukkig ik ben zo. ik durf niet bij hem te wonen omdat ik weet dat zij helemaal door gaat draaien en gaat flippen, maar op een extreme manier

Ik denk dat ze er vooral mee zal dreigen, maar verder niet veel doet. Anders raakt ze haar dochter helemaal kwijt.

Overigens had ik altijd enorme ruzie met m'n moeder de laatste jaren dat ik thuis woonde, en zodra ik het huis uit was was onze band gelijk weer heel goed omdat we niet meer steeds op elkaars lip zaten.

quote:

Op vrijdag 31 januari 2014 23:07 schreef lisahoi het volgende:

[..]

ik wou dat het zo makkelijk was. dat ik mijn koffers pakte en kon zeggen 'ja mam, ik ga bij papa wonen in amsterdam doei!'. het is zo moeilijk. als ik dit zeg dan verwijt ze me van alles, vindt ze me egoïstisch omdat ik 2 broertjes heb waar ik voor moet zorgen omdat zij zo druk moet werken en flipt ze helemaal. misschien doet ze zich wel wat aan. het feit dat mijn vader haar vroeger tijdens haar zwangerschap met mij in de steek gelaten heeft doet haar heel veel.

het liefst wil ik voor niemand 'kiezen' maar gewoon voor mezelf. richten op mezelf en mijn studie en het beste maken van mijn leven. niet met extra verantwoordelijkheden en angsten maar zelf keuzes maken in mijn leven. ik droom hiervan

Je moet je geen schuldgevoel laten aanpraten, jij bent niet verantwoordelijk voor de opvoeding van je broertjes. En in de steek laten doe je ze niet, want ik neem aan dat je gewoon nog contact met je zou houden wanneer je op kamers gaat.

Wat je vader heeft gedaan is heel erg voor je moeder, maar ook niet jouw probleem.

Eigenlijk is het wel zo simpel als je koffers pakken en gaan, want het kan gewoon als je wil. Als het niet goedschiks kan dan maar kwaadschiks zou ik zelf denken. Kijk als je nou een kind was dat zeurde over dat ze moest afwassen zou ik zeggen stel je niet aan, maar jij wil studeren, werken en wat rust, dat is heel wat anders. Lijkt mij, op basis van dit verhaal, een verstandige keuze om bij je vader te gaan wonen en wanneer mogelijk op kamers. Dat je moeder dat niet snapt is jammer, maar kies lekker voor jezelf.

Het OUDforum is voor ouders om over hun kinderen te praten. Andersom kun je in R&P terecht, ik zal je topic een zetje geven.
Succes!

Goede keus, de HES in A'dam, zit ik zelf ook.

Wat betreft het uit huis gaan, zou ik zeker doen. Hou wel rekening met een kamer rond de 500 euro. (Dus eerder 550 van 450, maar met goed zoeken, alles in de gaten houden en doorzetten lukt dat wel).

Dat overdreven gedoe van 'Je moet 20 jaar ingeschreven staan anders lukt het nooit!!' moet je niet al te serieus nemen. Gewoon nu vast gaan oriënteren en je op een paar sites inschrijven voor kamers. Wel goed om even na te denken hoe je die kamer gaat financieren. Helpt iemand je met betalen? Moet je je eigen studie ook betalen of kan je gebruik maken van je studiefinanciering+evt lenen?

Wat betreft je moeder.. Tja, als je inmiddels 18 bent heeft ze daar weinig meer over te zeggen. Maar ik zou toch wel even goed er over praten op het juiste moment, met goede argumenten en zonder te ragen ofzo.

quote:

Op vrijdag 31 januari 2014 23:24 schreef lisahoi het volgende:

[..]

wat haar ook enorm dwars zit is het feit dat ik niet zoals ieder anders afghaans meisje ben. ik ben geen meisje dat constant stil zit op haar kamer en niet houdt van uitgaan, vrienden en avontuur in haar leven. ik hou van reizen, mensen ontmoeten, studeren en genieten van elk moment in mijn leven. ik wil dus weg want dit gaat niet langer zo. er worden steeds keuzes voor me gemaakt en ik moet mezelf steeds schuldig voelen. Ik snap dat ik geen 'nederlands' meisje ben (wat ze constant herhaalt) maar ik ben hier geboren en opgetogen dus ik voel me wel nederlands en vrij.

als ik ruzie heb, zegt ze altijd 'waarom denk je anders dat ik je op de wereld heb gezet? zodat je alleen maar lekker kan genieten. je moet je moeder voor altijd helpen, daar zijn dochters voor'. dit doet mij zoveel pijn. als ze dit vroeger zei dacht ik dat ze gelijk had maar afgelopen jaar ben ik zooo erg negatief in alles gaan staan omdat ik gewoon een angst heb voor mijn moeder. dat bij alles wat ik wil doen, zij ertussen komt staan. ook zegt ze dat het nu wel even leuk lijkt bij mijn vader, maar hij vele malen erger is. dat als zij nog samen woonde ik dan haat aan hem zou krijgen.

om al deze redenen wil ik gewoon weg. alleen. klein kamertje en gewoon doen wat ik wil.

trouwens, erg bedankt voor je reacties. ze zetten me erg aan het denken

Goedzo je komt advies vragen in een forum waar ze niets van je cultuur weten.
En luister verder naar je moeder, als je over drie jaar nog steeds hetzelfde denkt dan pas moet je een poging wagen en niet nu.

hoi lisa

Superklote dat je thuissituatie is zoals die is. Ik heb zelf een beetje een soortgelijk iets gehad. Nouja, ik kon gewoon niet overweg met mijn stiefvader. Psycholoog alles om mij een beetje te fixen. Die vertelde trouwens doodleuk dat ik emotioneel mishandeld werd door mijn ouders, maar dat terzijde. Contact met mijn vader had ik ook al niet meer, dus naar hem kon ik ook niet gaan.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Anyway, wat ik wilde zeggen. Ga als het moment rijp is. Spaar geld, echt, doe het, want je zult het nodig hebben. Zet desnoods het rijbewijs halen op een lager pitje als sparen niet lukt. Schrijf je in bij sites die kamers aanbieden. Probeer kamernet, probeer anti kraak, doe iets! Vraag rond bij vrienden die al in Amsterdam wonen, misschien kennen zij nog iemand die een huisgenootje zoeken. En verwacht geen balzaal voor een prikkie. Zeker als je nu meteen weg wilt, dan kan je niet kieskeurig zijn.

Als je voor de iets langzamere optie gaat, begin dan nu al met gesprekken hebben met je moeder. Praat over dingen, al is het kut. Leg uit dat je heel graag op kamers wilt, gewoon omdat je er klaar voor bent en je de volgende stap je in leven wilt zetten. (Maak er wat moois van, maar laat niet helemaal merken dat je gewoon keihard weg wilt) Begin ergens in april/mei met rondkijken en met wat geluk heb je in juni iets leuks gevonden. Begin langzaam met een uitzet (ik begon in 2012 met kerstballen in de uitverkoop en bestek) en laat dat ook gewoon merken. Als je in juni iets leuks vindt en je moeder flipt, zeg gewoon dat je het niet kon laten gaan en dat je dan ook nog een paar maandjes hebt om te wennen aan op kamers zijn, in de grote stad wonen en student zijn. Als het goed is, zou je met werk en je eventuele gespaarde geld dit moeten kunnen betalen.

Met wat geluk heb je al een bed en bureau voor je uitzet. Als je niet al te kieskeurig bent, kan je best wat leuke dingen van de kringloop halen (en IKEA is je vriend, keep that in mind!).

Ik hoop dat je hier een beetje wat aan hebt, mocht je je ei kwijt willen,dan mag je me altijd een pm of dm sturen. Ik heb vorig jaar echt heel veel aan fokkers gehad en ik zou jou dezelfde steun willen bieden als je die nodig hebt.

Succes

quote:

Op vrijdag 31 januari 2014 23:01 schreef lisahoi het volgende:

[..]

god het is zo moeilijk. als ik bij mijn vader ga wonen verbant ze me uit haar leven. of niet eens. ze maakt mij kapot dan. heb nog 2 jongere broertjes. zij schuift alles op mij af. ik moet haar helpen als dochter. ik moet niet egoïstisch zijn. ze weet niet hoe ongelukkig ik ben zo. ik durf niet bij hem te wonen omdat ik weet dat zij helemaal door gaat draaien en gaat flippen, maar op een extreme manier

Je bent bijna 18 je laat je leven toch niet kapot maken door je moeder die niet goed bij haar hoofd is. Je wil niet egoïstisch zijn? Wat is je moeder dan? Je moet echt voor jezelf kiezen want je moeder is al begonnen met jou kapot te maken. Als je dan afstand neemt is dat veel minder erg dan als je bij haar blijft wonen. Je staat voor een belangrijke fase in je leven en als je de steun van je vader kunt krijgen en die van je moet niet hebt dan zegt dat genoeg. Maak het jezelf niet te moeilijk.