Wat zouden jullie doen met zo'n vriend?

Hey,
(TLDR onderaan)
Al vanaf de basisschool ben ik goed bevriend met een kerel, alleen de laatste tijd vraag ik me af of de vriendschap nog wel zo integer is als deze (in mijn ogen) altijd is geweest.

Aan de ene kant zou ik het jammer vinden als de vriendschap ophoudt te bestaan, want hij is een van de weinige mensen met wie ik gewoon urenlang kan lullen (nog steeds), en dan denk ik altijd weer van : Het is eigenlijk ook een chille vent gewoon.

Aan de andere kant heb ik het idee dat ik de laatste tijd steeds meer een soort van gebruiksvoorwerp ben voor hem. Hij is altijd best wel van de onderlinge concurrentie geweest, en een van zijn vervelende eigenschappen die hij altijd wel een beetje heeft gehad, maar de laatste tijd steeds meer, is dat hij indruk op mij probeert te maken met materialistische dingen, succes (voornamelijk van zijn ouders). Op zich is er niets mis mee om trots te zijn op je bezit, maar ik vraag me heel sterk af of hij deze dingen aanhaalt omdat hij er echt blij mee en enthousiast over is, of omdat hij mij wil overbluffen met dat soort dingen, onder het mom van ''Kijk eens wat ik heb, wat jij niet hebt'' zeg maar.

Aantal voorbeelden:

- Zijn ouders hebben een huis in Portugal. Paar keer per jaar gaat hij daarheen, meestal met zijn vriendin, soms met zijn vader/moeder. Toen het huis drie jaar geleden opgeleverd werd mocht ik welgeteld een keer mee voor een lang weekend, omdat hij aan mij wilde laten zien hoe mooi het allemaal wel niet was. Sinds dien ben ik nooit meer meegevraagd. Voor mijn gevoel is dit omdat ik nu weet hoe het er allemaal uitziet, en dat daarmee zijn doel is bereikt. Vorige maand tijdens kerst zat hij er weer met zijn vriendin, en dan krijg ik opeens na 2 weken niets van hem te hebben gehoord 4 foto's van hem met zijn vriendin daar in Portugal, zomaar out of the blue. Geen tekst erbij ofzo. Ik vraag dan nog of het een beetje chill is, wat ze gaan doen, maar daar volgt dan helemaal geen reactie meer op. Op mij komt dit zo over dat hij alleen even wil laten weten dat hij daar zit, en ik kan verder de schijt krijgen, maar ik moet het wel even weten. Ook moet ik nu al 3 jaar lang de verhalen aanhoren over dat huis : Dat de stenen in de badkamer zwart worden, en dat ze 2 maanden terug de buitenverlichting in de tuin hebben gekocht, maar in drie jaar tijd mocht ik alleen in het begin een keer mee...

- Toen hij net een half jaar met zijn vriendin had ging hij een midweekje naar Barcelona. Toen hij terug kwam vroeg ik hoe het was geweest, en vertelde hij even wat ze hadden gedaan. Twee weken later sprak ik hem, en zei hij met een bijna bespottelijke toon : ''Leuk dat je ook even vraagt hoe we het hebben gehad in Barcelona '', waarop ik antwoordde : Daar hebben we het laatst toch al over gehad? Ohja, inderdaad

En zo kan ik nog wel meer voorbeelden bedenken. Hij heeft het de laatste tijd voornamelijk over materialistische dingen ; De nieuwe auto van zijn ouders, het huis in Portugal, dat hij het altijd zo druk heeft, zijn ouders die naar een nieuwer (groter) huis aan het kijken zijn, etc etc.. Daarbij krijg ik steeds vaker het gevoel dat ik echt in de stront kan zakken, maar dat ik wel moet weten wat voor nieuwe dingen hij allemaal heeft en krijgt (omdat ik dan ineens een paar foto's via whatsapp gestuurd krijg).

Voorgaande klinkt misschien een beetje vreemd : Hoezo vrienden zijn met iemand die mij de ogen uit probeert te steken? Maar het is altijd zo net als ik denk : Deze gast moet ik links laten liggen, dat hij belt om een avondje te chillen en dat het dan weer ouderwets gezellig is, vooral als ik hem eerst even heb laten uitrazen over zijn en zijn ouders hun nieuwe spullen is het toch altijd wel weer prima..

Aan de andere kant gedraagt hij zich wel steeds meer alsof hij meer waard is dan ik ofzo. Ik moet hem wel vragen hoe zijn weekendje barcelona met zijn vriendin was, en als ik daar een keer niet genoeg aandacht aan besteed dan insinueert hij dat ik jaloers ben op zijn relatie. Terwijl hij andersom eigenlijk geen fuck geeft om wat ik in het dagelijks leven uitspook, maar dat is dan acceptabel ofzo.

TLDR: Vriend vanaf basisschool probeert mij laatste tijd steeds meer de ogen uit te steken met materialistische zaken in het kader van een onderlinge concurrentiestrijd die hij lijkt te voeren maar ik niet. Wat weegt zwaarder: dit vervelende gedrag, of het feit dat het naast dit gedrag toch ook wel chill is om een beetje te ouwehoeren/biertje te drinken?

Kut dit is langer dan de bedoeling ff tldr versie maken

quote:

Op woensdag 29 januari 2014 17:38 schreef Lienekien het volgende:
Zeg het eens tegen hem. Dat je zijn opschepperige gedrag niet zo chill vindt.

Maar dat is nu juist wat ik lastig vind om te beoordelen. Ik ben misschien nogal naïef wat dat betreft, maar misschien is het ook wel voornamelijk enthousiasme?

Ben voornamelijk benieuwd hoe dit soort gedrag op jullie overkomt? Als het inderdaad opschepperij is ben ik eerder geneigd er iets van te zeggen.

quote:

Op woensdag 29 januari 2014 17:40 schreef RingBewoner het volgende:
Volgens mij ben je vooral jaloers op zijn vriendin en het huis in Portugal als ik het zo lees.

Na dat is echt niet aan de orde.

Het gaat mij meer om de manier waarop het gaat. Ik krijg een woning in Amsterdam, en hij doet net alsof hij te druk is om een keer te komen chillen, en na 3 maanden komt hij langs en het eerste wat hij zegt als hij het trapgat inloopt is ''wat ruikt het hier muf'', gevolgd door nog meer van dat soort opmerkingen..

Als ik een berichtje stuur krijg je vaak geen antwoord of pas heel laat antwoord terug, maar als hij volledig out of the blue opeens foto's stuurt uit portugal, of van een bord kreeft dat hij aan het eten is, tja dat voelt gewoon een beetje rottig aan.

Het zou al heel anders zijn als hij er bijvoorbeeld wat tekst bij zet ''Ik ben nu in Portugal, het is nu al best lekker weer hier, komende zomer moet je ook maar eens een paar dagen deze kant op komen'' of iets dergelijks.. Maar nee, een paar foto's zodat ik kan zien hoe leuk hij het heeft, terwijl hij in nederland 9 van de 10 keer nooit iets terugstuurt

Gaat mij meer om de manier waarop hij het overbrengt dan de inhoud zeg maar.. Dan denk ik : Tja wat moet ik hier nu mee, gewoon maar weer zeggen tof allemaal, of moet ik er maar eens wat van gaan zeggen..

quote:

Op woensdag 29 januari 2014 17:50 schreef ikbeneenkiwi het volgende:
Je kiest je vrienden zelf uit hoor. Niemand dwingt je om met hem om te gaan.

Nee maar het is de tegenstelling wat het voor mij soms zo lastig maakt.

Hij is een beetje het type waar je op zaterdagavond heel gezellig mee kan lullen over vanalles en nog wat, maar een paar weken later hoor je dingen die je hebt gezegd via andere mensen weer terug, en dan denk je : Nee, hij zal dat toch niet aan iedereen doorgeluld hebben? Komt 1 op 1 heel integer over, maar heb altijd het idee dat als ik weg ben dat ik helemaal word afgemaakt zeg maar, maar je weet het ook niet zeker...

quote:

Op woensdag 29 januari 2014 17:58 schreef Tobbes_Returns het volgende:
Wat een onzinnig topic.

why?

quote:

Op woensdag 29 januari 2014 18:13 schreef JaniesBrownie het volgende:
Je komt wel erg vaak terug op t niet mee mogen naar Portugal...

Dat maakt me eigenlijk nog niet eens heel veel uit..

Maar ik vraag me af wat hij nu precies wil bereiken met dit gedrag. Net zoals dat ik een paar weken terug opeens een bericht via whatsapp krijg met een citaat uit een krantenknipsel, over dat universiteit studenten moeilijk aan een baan komen. Ik zit op de universiteit, hij op het hbo.

Alleen dat citaat echt, verder ook geen tekst erbij, hij had ook niet de intentie om een gesprek te beginnen ; Gewoon alleen dat citaat, daarna weer 2 weken doodse stilte/ geen reactie. Ergens denk ik dan : Het kan bijna niet waar zijn dat hij dit echt bedoelt zoals ik denk dat hij het bedoelt, we zijn nota bene 23 jaar...