Het babytopic (0-1 jaar) Deel 311

quote:

Op woensdag 22 januari 2014 22:20 schreef -mandy- het volgende:
Kan ze niet aan het dromen zijn LB?

Mja geen idee Ze wordt bijna altijd wel een keertje wakker, maar dan hoor je aan het huiltje dat ze eigenlijk slaapt. Ik denk altijd dat dat dromen is.

En yay voor even lang eruit als erin!

Ben benieuwd wat ze bij ons dan de volgende keer zeggen over E, want die rolt ook nauwelijks om.

Nu is papa aan het kijken of hij haar weer in slaap kan krijgen

Hier wordt ook niet gerold. Hij kan het, want hij rolt wel eens zijn cosleeper in als hij boos is maar nooit als hij op zijn kleed speelt ofzo. Ik voel er niets voor om daar dmv een fysio iets mee te doen, tbh. Komt echt wel goed.

Ik vergelijk Femke voor mezelf veel met Lars, en dat was niet zo'n snelle, dus alles wat Femke doet voelt snel En je weet dat je het eigenlijk niet moet doen, maar onbewust vergelijk je toch.

Ik vergeleek al tijdens de zwangerschap... en die was zó anders dan bij Lars... Bij Lars liep ik overtijd, en ik ging er helemaal vanuit dat dat bij Femke ook wel zou zijn. Ik was ook helemaal niet ongeduldig op het eind, 10 mei uitgerekend, maar in mijn hoofd kon het ook makkelijk de 20e worden. Toen de weeën serieus werden, geloofde ik er nog steeds niet in dat het echt zou gebeuren.. ik was er nog niet aan toe (alweer 36 weken geleden )

quote:

Op woensdag 22 januari 2014 22:09 schreef Spirit82 het volgende:
LE, bedenk je ook dat het heel leuk is om te praten over wat je kind allemaal wel kan he, en niet over wat ze allemaal nog niet kunnen Ik sprak vandaag een collegaatje wiens zoontje volgende maand 1 wordt en die kon nog tot 2 weken geleden nog niet kruipen. Sommige kids doen het gewoon rustig aan en dan in 1 keer goed. En mijn kind mag dan al kruipen, maar doorslapen ho maar

Wijze woorden

Mandy, mooie stats! Lekker ventje is het... en yay voor even lang in als uit!

Oh mandy, je hoeft je niet te verantwoorden hoor! Ik was niet jouw keuze aan het bekritiseren, gaf slechts aan dat het voor ons niet hoeft.

Je bent ook een maf wijf soms he LE, aan de ene kant heb je alle vertrouwen in je kereltje dat het goed komt, maar aan de andere kant ben je er stiekem toch onzeker over

Mandy ik geef je groot gelijk hoor! Even kijken kan nooit kwaad en tips kun je mooi in je zak steken

Spirit

quote:

Op woensdag 22 januari 2014 22:33 schreef Spirit82 het volgende:
Je bent ook een maf wijf soms he LE, aan de ene kant heb je alle vertrouwen in je kereltje dat het goed komt, maar aan de andere kant ben je er stiekem toch onzeker over

Ik zat oude posts terug te lezen. En ik kwam op een website over hellp met een foto van een geintubeerde mama met haar pasgeborene naast haar. En het raakte me allemaal even heel erg. En toen las ik al die mooie posts over al die leuke kindjes en toen gingen mijn emoties met me aan de haal.

Mja verlatingsangst zou kunnen, ze vindt t echt niet tof als je wegloopt...

Hopelijk kan ze straks weer lekker slapen.

mandy, fysio kan geen kwaad he. Kyara is er volgens mij heel blij mee, en die heb ik hoog zitten, dus het is vast goed volk

Ik ken de foto, kan er niet met droge ogen naar kijken Emoties zijn niet erg hoor en onzeker zijn we echt allemaal

Oh en slaapt m'n kind eindelijk, denkt m'n man te helpen door alle lichten overal uit te laten, maar die sloopkogel knalt natuurlijk tegen alles aan wat ie dan tegenkomt Gister ook al. Het is een wonder dat Isa niet wakker wordt

quote:

Op woensdag 22 januari 2014 22:37 schreef L-E het volgende:
mandy, fysio kan geen kwaad he. Kyara is er volgens mij heel blij mee, en die heb ik hoog zitten, dus het is vast goed volk

Wat lief dat je dat zegt.

_{dat voelt heel goed als dat ook nog van iemand komt die je zelf zo hoog hebt zitten}

Ik vind de fysio erg fijn. Al moet ik wel zeggen dat er verschil in zit. We hadden eerst een overenthousiast net uit de schoolbanken typje dat echt ALLES moest benadrukken. Die schreef hele opstellen naar de kinderarts met elk dingetje dat ze had waargenomen. Was niet zo fijn. De fysio van de kinderarts kon er ook niks mee, die dacht dat ze de namen door elkaar had gegooid (was ook niet zo).

Nu hebben we een wat ouder dame, zelf moeder van een tweeling en die is heel lief maar ook nuchter. Die vind het al snel goed, tenzij het de spuigaten uitloopt. Ze luistert ook heel erg naar mij en mijn ervaringen en dat vind ik prettig. Ik maak mijn kinderen ook vaker mee dan zij. Maar er zijn wel een paar momentjes geweest dat ik het heel fijn vond dat ze er was om even de medische kant te checken: toen J niet wilde zitten en ook echt ging huilen als ze met gestrekte benen moet zitten en toch even naar M kijken.

Elk kind ontwikkelt zich op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo. Maar soms is het fijn als een professional even mee wil kijken.

quote:

Op woensdag 22 januari 2014 22:25 schreef LadyBlack het volgende:
Nu is papa aan het kijken of hij haar weer in slaap kan krijgen

Nee dus kind valt om van vermoeidheid, maar heeft toch weer mijn GHB-borst nodig

quote:

Op woensdag 22 januari 2014 23:02 schreef LadyBlack het volgende:

[..]

Nee dus kind valt om van vermoeidheid, maar heeft toch weer mijn GHB-borst nodig

(ik heb het vanavond ook geprobeerd maar no way dat ik haar kon troosten en weg kon leggen zonder borst)

Welterusten allemaal.

Slaap lekker omen. Veel plezier morgen

Mandy, even lang in als uit de buik, mooie mijlpaal! Wat een leuk jongetje is het Hier is het a.s. vrijdag zover!

L-E alle kindjes gaan in hun eigen tempo en wat zijn die paar weken of maanden op een heel leven (té cliché?). Mijn meiske is in veel dingen dan weer best heel erg snel, maar er zijn ook dingen waar ze zich helemaal niet mee bezig houdt, zoals eten bijvoorbeeld of doorslapen (tot nu toe gaat ze alleen maar steeds iets minder goed slapen lijkt het wel..). En andere dingen gaat ze juist weer heel gelijk op met veel andere kindjes, zoals het brabbelen en het (proberen) in d'r handjes (te) klappen.

Welterusten voor-het-laatste-nachtje-babymama Omen!

And as we speak wordt ze wakker, dus ik ga ook snel tanden poetsen en Nin voeden!

Ik kan niet slapen. Ook ik ben aam het terugdenken. Ik lag in bed, op mijn rug met mijn handen op mijn buik. Zo lag ik ook altijd tijdens mijn zwangerschappen. Maar nu voelde het leeg. Mijn kindjes in hun eigen bedjes, in hun eigen kamers. Ver weg maar toch dichtbij. En precies een jaar geleden lag ik voor de laatste keer in mijn eigen bed, met in mijn buik 2 kindjes. Met mijn handen op mijn buik, hun bewegingen voelend onder mijn handen.

/emo