R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Feit.
Kan prima.
Je belicht het wel, maar er zijn nog geen goede omschrijvingen voor de verschillende vormen. Er zit een verschil tussen seksueel en emotioneel. En ook of je elkaars partner deelt of niet etc.
Maar technisch gezien kan het allemaal prima.
Ik ben enorm goed in monogaam zijn, maar mijn voorkeur gaat uit naar polygaam. En absoluut niet omdat ik seks met anderen wil. Ik heb relaties gehad waar mijn partner(s) met anderen seks hadden, en ik niet. Ik had daar geen behoefte aan. Ik vind geestelijke trouw belangrijker. Er voor elkaar zijn wanneer het nodig is, op elkaar kunnen bouwen, dan met wie je wilt seksen/ook geestelijk trouw wil zijn/etc,
Ik denk dat kinderen met polygame ouders heel veel voordelen kunnen ervaren. Meer volwassen rolmodellen, meer volwassenen die er voor je zijn en om je geven, een betere financiėle basis kan tot de mogelijkheden behoren, etc. In ieder geval zijn ze niet slechter af dan elke andere vorm van ouderschap.
De vrienden die ik heb met meer dan twee ouders, lijken ook helemaal niks anders te ervaren dan mensen zoals ik met 2 ouders. Van een gingen laatst de ouders nog scheiden, moeder 1 wou niet meer verder met moeder 2 en vader 1 (langdurige gelijkwaardige driehoeksverhouding van 20 jaar). Moeder 2 en vader 1 kapot natuurlijk, de dochter ook, zoals bij elke scheiding. Ze gaat bij moeder 1 wonen, moeder 2 is de biologische moeder, maar dat maakt niet uit als er meerdere ouders zijn die voor jouw gevoel ouder zijn. Als je van al je ouders houd komt de keuze doorgaans aan op 'hoe handig het is' om waar te wonen. Moeder 1 woont dichter bij school, voila.
Andere mensen vinden, die er ook zo over denken, zonder dat ze denken dat je gewoon alles wat los en vast zit wil neuken is het grootste probleem
Kan prima.
Je belicht het wel, maar er zijn nog geen goede omschrijvingen voor de verschillende vormen. Er zit een verschil tussen seksueel en emotioneel. En ook of je elkaars partner deelt of niet etc.
Maar technisch gezien kan het allemaal prima.
Ik ben enorm goed in monogaam zijn, maar mijn voorkeur gaat uit naar polygaam. En absoluut niet omdat ik seks met anderen wil. Ik heb relaties gehad waar mijn partner(s) met anderen seks hadden, en ik niet. Ik had daar geen behoefte aan. Ik vind geestelijke trouw belangrijker. Er voor elkaar zijn wanneer het nodig is, op elkaar kunnen bouwen, dan met wie je wilt seksen/ook geestelijk trouw wil zijn/etc,
Ik denk dat kinderen met polygame ouders heel veel voordelen kunnen ervaren. Meer volwassen rolmodellen, meer volwassenen die er voor je zijn en om je geven, een betere financiėle basis kan tot de mogelijkheden behoren, etc. In ieder geval zijn ze niet slechter af dan elke andere vorm van ouderschap.
De vrienden die ik heb met meer dan twee ouders, lijken ook helemaal niks anders te ervaren dan mensen zoals ik met 2 ouders. Van een gingen laatst de ouders nog scheiden, moeder 1 wou niet meer verder met moeder 2 en vader 1 (langdurige gelijkwaardige driehoeksverhouding van 20 jaar). Moeder 2 en vader 1 kapot natuurlijk, de dochter ook, zoals bij elke scheiding. Ze gaat bij moeder 1 wonen, moeder 2 is de biologische moeder, maar dat maakt niet uit als er meerdere ouders zijn die voor jouw gevoel ouder zijn. Als je van al je ouders houd komt de keuze doorgaans aan op 'hoe handig het is' om waar te wonen. Moeder 1 woont dichter bij school, voila.
Andere mensen vinden, die er ook zo over denken, zonder dat ze denken dat je gewoon alles wat los en vast zit wil neuken is het grootste probleem
Praat voor jezelf. Mogelijk mis ik genen... lolquote:Op woensdag 16 april 2014 23:37 schreef Aeqvitas het volgende:
[..]
Omdat neuken met een ander het ultieme verraad is voor de meeste mannen. Zit in de genen. Een vrouw die veel mannen neukt is onaantrekkelijk. Waarom? SOA's, risico dat ze het in de toekomst weer gaat doen en bovendien wil een man niet het risico lopen dat het kindje wat hij met zijn vrouw opvoedt niet van hem is.
.... maar niet elke man ervaart dit zo. Daarnaast gelden jouw 'risico's' ook voor vrouwen, die vinden het denk ik even onprettig om SOA's te krijgen, een niet-monogame partner te treffen wanneer ze dit zelf zeer belangrijk vinden, en hun kind alleen moeten opvoeden terwijl ze dit graag met de vader hadden willen doen. Vervang 'mannen' a.u.b. gewoon met 'mensen'.
Ik denk dat het wel kan, ligt heel erg aan de instelling van de deelnemers van deze relatie en of men eerlijk en open kan zijn over gevoelens en verwachtingen net als in een normale relatie. Het maakt het alleen wel een stuk complexer omdat er meerdere partijen zijn waarmee gecommuniceerd moet worden. Dat maakt het wel moeilijker om overeenstemming te behouden denk ik.
|
|
