Hallo mede-fokkers,
Ik begin eerst even wat over mijzelf, ik ben een 17 jarige jongen. Ik ben slechthorend, en doe op het moment HAVO Examenjaar. Ik heb een paar jaren terug therapie gevolgd bij een psycholoog omdat ik moeite had met zelfacceptatie ten opzichte van mijn gehoor. Ik speel vaak computergames om zo de 'slechte' werkelijkheid te ontsnappen.
Laatste paar dagen zijn er zoveel (negatieve) dingen gebeurd, dus ik zal het proberen overzichtelijk uit te leggen wat mijn probleem is. Allereerst gaat het niet geweldig aan toe binnen Huize TS. Mijn ouders hebben voortdurend ruzie om de kleinste dingen, wat uiteindelijk uitloopt tot een negeersessie. Dit keer is het nogal erg geworden en ik vrees dat ze gaan scheiden. Jullie moeten begrijpen dat ik erg veel van mijn ouders houd, en dat ik dit natuurlijk niet wil. Je zou kunnen zeggen dat ik ook deels afhankelijk van mijn ouders ben, omdat ik de gehele gedurende jeugd nooit wat durfde te doen. Het doet mij erg pijn mijn ouders elkaar te zien negeren. Het doet me ook pijn te bekennen dat ik nooit erg veel met mijn vader heb kunnen opschieten en dat het erg lijkt dat ik mijn moeder's kant kiest. De waarheid is wel dat ik van beide ouders houd.
Nu is het probleem dat ik erg betrokken ben bij de ruzie. Normaal moet pa nooit wat van mij, en laten we elkaar over het algemeen met rust, maar elke keer als er ruzie is tussen mijn ouders wilt hij elke keer iets met mij doen. Of gaat hij mij overdreven SMS'jes sturen met vragen die er niet toedoen, of hij wilt mij geld geven. Elke keer als hij dat doet herrinert hij mij aan de ruzie, wat ik juist probeer te ontwijken. Hij vroeg mij al tig keren iets te doen de laatste 3 dagen, en ik heb alles geweigerd. Ik zit erg met het gevoel dat pa nu denkt dat ik niet van hem houdt. Maar ik heb volgende week een toetsweek, en heb amper kunnen focussen op het leren van de toetsen.
Normaal zou je nu kunnen zeggen dat ik vaak computerspelletjes heb zitten spelen, maar dat is niet het geval aangezien het door een of andere probleem met de PC nu onmogelijk is. Zo zit ik dus vast in deze mentale hel waar ik niet uit kan ontsnappen. Jullie denken inmiddels ook vast;"Wat doet het er toe dat TS slechthorend is?" Nou, zoals jullie weten verloopt het communiceren dan ook stukken moeilijker. En dat probleem heb ik dus erg met papa. Ook was ik vroeger erg onzeker over mijn gehoor. Daardoor had ik nooit echt veel gedaan in het echte leven, Zoals buiten rondhangen, contacten maken etc.
Ik vraag niet zozeer om een oplossing, ik weet dat het ooit overgaat. Ik wil gewoon op een manier mijn probleem kunnen vertellen zodat er meer mensen van weten hoe ik het nu heb. In het geval je toch een tip wilt geven aan TS, ga alsjeblieft je gang.
PS: Nee ik ga geen professioneel hulp zoeken, na mijn voorgaande ervaringen met mijn psycholoog weiger ik professioneel hulp te vragen.
(Als ik ernstige -spelling en/of grammaticale fouten heb gemaakt, excuses. Hopelijk heb je er begrip voor.)