R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ga morgen even alles lezen, nu net thuis en erg moe. Wil graag wel ff reageren, dus ff geduld aub 
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Pffft schrik net wakker uit een nachtmerrie over de Wieke 
Dat het mijn eerste dag is en dat ik het niet kan vinden en met de trein verdwaal en veel te laat kom en iedereen heel ongeïnteresseerd onderuit op de bank zit met voorstellen en hun naam expres te zacht zeggen zodat ik het niet kan horen en dat ik vanaf het eerste moment al buitengesloten word...
Net als toen ik na groep 6 en na de tweede klas op de middelbare school van school veranderde en alle groepjes al gevormd waren en ik buiten de boot viel
Die testen en gesprekken roepen toch wel veel (onbewuste) angst en herinneringen aan vroeger op blijkbaar. Als ik er nachtmerries over krijg.
[ Bericht 1% gewijzigd door _Hestia_ op 29-01-2014 08:36:42 ]
Dat het mijn eerste dag is en dat ik het niet kan vinden en met de trein verdwaal en veel te laat kom en iedereen heel ongeïnteresseerd onderuit op de bank zit met voorstellen en hun naam expres te zacht zeggen zodat ik het niet kan horen en dat ik vanaf het eerste moment al buitengesloten word...Net als toen ik na groep 6 en na de tweede klas op de middelbare school van school veranderde en alle groepjes al gevormd waren en ik buiten de boot viel
Die testen en gesprekken roepen toch wel veel (onbewuste) angst en herinneringen aan vroeger op blijkbaar. Als ik er nachtmerries over krijg.
[ Bericht 1% gewijzigd door _Hestia_ op 29-01-2014 08:36:42 ]
Maar ik denk dan aan al die mantelzorgers, vrijwilligers, mensen die werken voor organisaties als artsen zonder grenzen, enz. Dat is ook de samenleving. En dit zijn er velen meer dan degenen die alleen aan zichzelf denken is mijn ervaring.quote:Op dinsdag 28 januari 2014 17:45 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Ja. We leven in een soort samenleving waar mensen zonder reden in coma worden geslagen en geschopt en misschien voor dood worden achtergelaten. Mensen gaan naar hun werk om te werken met mensen die ze niet echt kennen om vervolgens terug naar huis te gaan en tussen mensen te leven die ze niet echt kennen.
Gaat er iemand dood, dan blijft die persoon misschien wel jaren als een skeletje in een huis zitten. Na 10 jaar denken de buren "Goh lieverd, het stinkt wel een beetje bij de buren." "Ja schat, het stinkt daar al een tijdje. Misschien moeten we de politie inschakelen.", terwijl die persoon misschien wel gewoon een hartinfarct had en snel geholpen had kunnen worden als mensen hem een beetje in de gaten hielden.
We leven in een soort samenleving waarin we niet onze favoriete dingen kunnen doen wegens het feit dat we niet genoeg geld hebben voor dat soort dingen. Newsflash: geld is onnatuurlijk. Het bestaat niet in de natuur. Een om geld heen gestructureerde en materialistisch ingestelde samenleving is een valse samenleving. We leven niet in een samenleef-ving. Het is ikke-ikke-ikke en de rest kan stikke to the max. Er is een totaal gebrek aan proactieve ondersteuning voor mensen die het wat moeilijker hebben.
Ik ben het in ieder geval zat. Ik weet wel wat ik ga doen. Mensen accepteerden me al niet. Ik stond al volledig buiten de we-leven-niet-samen-ing en daar blijf ik ook maar mooi denk ik.
Je kan niet het leed van de hele wereld op je schouders nemen, je kan alleen voor jezelf zorgen dat je geen slecht mens bent. Ik werk en draag bij aan deze samenleving, maar ik ben ook vrijwilliger en beteken daarbij iets voor anderen zonder daar iets voor terug te verwachten.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Ik had gedroomd dat ik een kapitein was en een vrouw tegenkwam we kregen een relatie en zij werd lastig gevallen door andere zeemannen en toen klapte ik ze, waarna we erachter kwamen dat het belangrijke lui waren, en toen kwam in een vallei terecht waar hun basis zou zijn, en voor ik het wist waren ze weg en daarna ging de droom alsmaar vager worden. De droom valt niet eens echt uit te leggen.quote:Op woensdag 29 januari 2014 03:58 schreef Sylvana het volgende:
Pffft schrik net wakker uit een nachtmerrie over de Wieke
Net als toen ik na groep 6 en na de tweede klas op de middelbare school van school veranderde en alle groepjes al gevormd waren en ik buiten de boot viel
Die testen en gesprekken roepen toch wel veel (onbewuste) angst en herinneringen aan vroeger op blijkbaar. Als ik er nachtmerries over krijg.
Maar goed ik heb totaal niet de ambitie om een kapitein te zijn een relatie te hebben of wat dan ook. Denk dat dromen/nachtmerries gewoon invallen zijn... Zou er niet teveel over nadenken of bij stil staan. Sowieso zit iedereen daar om zichzelf te verbeteren dat is iets totaal anders dan scholen waar mensen niet eens willen leren en kliekjes vormen.
Het leven is een vijand die je niet met een uppercut kan slaan.
Kapotte topics van een kapotte jongen - Spongeboss
Het belangrijkste wordt onderdrukt als in de kelder van Fritzl, de duivel woont naast de deur, geloof me, dat is het stigma van mensen.
Kapotte topics van een kapotte jongen - Spongeboss
Het belangrijkste wordt onderdrukt als in de kelder van Fritzl, de duivel woont naast de deur, geloof me, dat is het stigma van mensen.
Het rakelt misschien ook oude dingen op. Komt vast wel goed allemaal.quote:
Pffft schrik net wakker uit een nachtmerrie over de Wieke
Net als toen ik na groep 6 en na de tweede klas op de middelbare school van school veranderde en alle groepjes al gevormd waren en ik buiten de boot viel
Die testen en gesprekken roepen toch wel veel (onbewuste) angst en herinneringen aan vroeger op blijkbaar. Als ik er nachtmerries over krijg.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Dankjulliewel. En ja het rakelt zeker oude dingen op. En als ik veel over iets nadenk/pieker dan krijg ik al gauw nachtmerries.
Spongeboss, soms zijn dromen idd niet uit te leggen, maar de nachtmerries die ik heb gaan wel altijd ergens over. Iets uit het verleden of iets waar ik bang voor ben.
Maar je hebt gelijk dat dit geen school is en ik weet rationeel ook wel dat de kans klein is dat het ook echt zal gebeuren. Maar vannacht schrok ik er wel van wakker.
Spongeboss, soms zijn dromen idd niet uit te leggen, maar de nachtmerries die ik heb gaan wel altijd ergens over. Iets uit het verleden of iets waar ik bang voor ben.
Maar je hebt gelijk dat dit geen school is en ik weet rationeel ook wel dat de kans klein is dat het ook echt zal gebeuren. Maar vannacht schrok ik er wel van wakker.
Die vrijwilligers leven niet samen met ons, of in ieder geval niet met mij. Ik heb niks aan die lui. Er zijn nog nooit mensen op komen dagen op het moment dat ik het nodig had, terwijl het nu toch overduidelijk is dat ik problemen heb. Ik vind dat de gezondheid van mensen een beetje in de gaten moeten wordt gehouden. Er zal uiteraard gezegd dat daar in deze wereld geen geld voor is, nou dan zeg ik: dan verdwijnt deze geldwereld maar. Ik ben zelf ook een vrijwilliger bij een organisatie waar veel meer mensen zijn die zo denken zoals ik.quote:
[..]
Maar ik denk dan aan al die mantelzorgers, vrijwilligers, mensen die werken voor organisaties als artsen zonder grenzen, enz. Dat is ook de samenleving. En dit zijn er velen meer dan degenen die alleen aan zichzelf denken is mijn ervaring.
Je kan niet het leed van de hele wereld op je schouders nemen, je kan alleen voor jezelf zorgen dat je geen slecht mens bent. Ik werk en draag bij aan deze samenleving, maar ik ben ook vrijwilliger en beteken daarbij iets voor anderen zonder daar iets voor terug te verwachten.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
quote:
Dankjulliewel. En ja het rakelt zeker oude dingen op. En als ik veel over iets nadenk/pieker dan krijg ik al gauw nachtmerries.
Spongeboss, soms zijn dromen idd niet uit te leggen, maar de nachtmerries die ik heb gaan wel altijd ergens over. Iets uit het verleden of iets waar ik bang voor ben.
Maar je hebt gelijk dat dit geen school is en ik weet rationeel ook wel dat de kans klein is dat het ook echt zal gebeuren. Maar vannacht schrok ik er wel van wakker.
Kan me je angst goed voorstellen hoor.
En ik denk dat je heel erg gerustgesteld gaat worden. Mensen in groepstherapie groepjes zijn tot nu toe altijd
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Het zou mooi zijn als de mensen wat beter voor elkaar zouden zorgen maar dan moet je terug naar de jaren 50 van de vorige eeuw. We zijn een stuk individualistischer geworden. Dat geeft vrijheid (de buren weten niet waar jii hoe laat met wie was ), maar er zit een dikke keerzijde aan voor de mensen die het niet zelf makkelijk redden en ook geen zorgzame familieleden hebben.quote:
[..]
Die vrijwilligers leven niet samen met ons, of in ieder geval niet met mij. Ik heb niks aan die lui. Er zijn nog nooit mensen op komen dagen op het moment dat ik het nodig had, terwijl het nu toch overduidelijk is dat ik problemen heb. Ik vind dat de gezondheid van mensen een beetje in de gaten moeten wordt gehouden. Er zal uiteraard gezegd dat daar in deze wereld geen geld voor is, nou dan zeg ik: dan verdwijnt deze geldwereld maar. Ik ben zelf ook een vrijwilliger bij een organisatie waar veel meer mensen zijn die zo denken zoals ik.
Maar ik denk niet dat we het kunnen veranderen op korte termijn. We kunnen kleine stappen maken (even aan de buurvrouw die ziek is vragen of je voor haar boodschappen kunt doen ofzo), maar het systeem zelf bliift nog wel even zo. Het heeft echter geen zin om je kwaad te maken want dat lost niks op.
Probeer te accepteren hoe het is, hoe kloterig ook, en gebruik je energie om het voor jou en waar mogelijk ook voor anderen beter te maken of leefbaar te maken.
Ik herken overigens je gevoel en snap je boosheid ook hoor. Ik heb me ook zo verloren en in de steek gelaten gevoeld. Ik probeer je alleen aan te sporen je niet door deze gevoelens te laten drainen
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Dank je voor je post. Ik probeer zelf constructief bezig te zijn met The Venus Project. Dat is het enige wat mij nog aan de praat houdt.quote:
[..]
Het zou mooi zijn als de mensen wat beter voor elkaar zouden zorgen maar dan moet je terug naar de jaren 50 van de vorige eeuw. We zijn een stuk individualistischer geworden. Dat geeft vrijheid (de buren weten niet waar jii hoe laat met wie was ), maar er zit een dikke keerzijde aan voor de mensen die het niet zelf makkelijk redden en ook geen zorgzame familieleden hebben.
Maar ik denk niet dat we het kunnen veranderen op korte termijn. We kunnen kleine stappen maken (even aan de buurvrouw die ziek is vragen of je voor haar boodschappen kunt doen ofzo), maar het systeem zelf bliift nog wel even zo. Het heeft echter geen zin om je kwaad te maken want dat lost niks op.
Probeer te accepteren hoe het is, hoe kloterig ook, en gebruik je energie om het voor jou en waar mogelijk ook voor anderen beter te maken of leefbaar te maken.
Ik herken overigens je gevoel en snap je boosheid ook hoor. Ik heb me ook zo verloren en in de steek gelaten gevoeld. Ik probeer je alleen aan te sporen je niet door deze gevoelens te laten drainen
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Dat vind ik goed van je! Is ook t beste, positieve dingen blijven opzoeken.quote:
[..]
Dank je voor je post. Ik probeer zelf constructief bezig te zijn met The Venus Project. Dat is het enige wat mij nog aan de praat houdt.
*gaat ff venus project Googlen
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Het is het beste om deze documentaire te bekijken: Na het gezien te hebben begrijp je waarschijnlijk waar het om draait.quote:
[..]
Dat vind ik goed van je! Is ook t beste, positieve dingen blijven opzoeken.
*gaat ff venus project Googlen
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Thnx!quote:
[..]
Kan me je angst goed voorstellen hoor.
En ik denk dat je heel erg gerustgesteld gaat worden. Mensen in groepstherapie groepjes zijn tot nu toe altijd
Nou, het zwaarste van de intakeprocedure zit erop, de psychologische testen ( voor de geïnteresseerden: moest de MMPI-2 (persoonlijkheid), SMI-1 (modi vanuit schematherapie), YPI-1 (schematherapie), YCI-1 (schematherapie), YRAI-1 (schematherapie), MHC-SF(algemene test over geestelijke gezondheid), BSI(algemene klachten) en Rand36 (lichamelijke gezondheid) invullen) en de intakegesprekken zijn afgerond
Nu nog de rondleiding (maandag), motivatiebrief opsturen (daarna, dus dinsdag denk ik), gesprek met psychiater (17 februari) en het adviesgesprek. En mocht dat adviesgesprek positief zijn, dan krijg ik pas een gesprek met maatschappelijk werk. Was na 5 kwartier klaar met de vragenlijsten, dus had nog ff de tijd om even een rondje te wandelen voor het gesprek begon. Gesprek was in het begin weer echt een interview, zij stelde een vraag, ik gaf antwoord, zij stelde een vraag
Gelukkig ging het nu vooral over de leeftijd vanaf de basisschool, dus wist ik wel meer dan de vorige keer toen het vooral over mijn vroege kindertijd ging. En die vragen om anderen te beschrijven blijf ik lastig vinden. Vorige keer moest ik zelf beschrijven hoe ik mijn vader/moeder/stiefvader vond en nu wat een vriend en vijand over hun zou zeggen. Echt zo lastig vind ik dat. En nu ging het ook over het misbruik en dat vond ik ook erg lastig om over te praten. Helemaal omdat er dus ook een man bij zat.Pas op het eind kwam er echt een beetje contact. Ik was wel minder zenuwachtig dan de vorige keren, omdat ik ze nu een aantal keren gezien heb. Maar tijdens gesprek blijf ik wel heel erg veel nadenken over of ik het wel goed doe, wat ze van me vinden etc.
Het gaat wel snel allemaal, als je eenmaal een voet binnen de deur zet. En ik denk niet dat je zoiets goed of slecht kan doen antwoorden op vragen etc. Ik heb altijd het gevoel dat ik wel de waarheid vertel, maar als ik alleen zit ik er toch anders over denk. Tja niets aan te doen, niets aan te doen.quote:
[..]
Thnx!
Nou, het zwaarste van de intakeprocedure zit erop, de psychologische testen ( voor de geïnteresseerden: moest de MMPI-2 (persoonlijkheid), SMI-1 (modi vanuit schematherapie), YPI-1 (schematherapie), YCI-1 (schematherapie), YRAI-1 (schematherapie), MHC-SF(algemene test over geestelijke gezondheid), BSI(algemene klachten) en Rand36 (lichamelijke gezondheid) invullen) en de intakegesprekken zijn afgerond
Was na 5 kwartier klaar met de vragenlijsten, dus had nog ff de tijd om even een rondje te wandelen voor het gesprek begon. Gesprek was in het begin weer echt een interview, zij stelde een vraag, ik gaf antwoord, zij stelde een vraag
Pas op het eind kwam er echt een beetje contact. Ik was wel minder zenuwachtig dan de vorige keren, omdat ik ze nu een aantal keren gezien heb. Maar tijdens gesprek blijf ik wel heel erg veel nadenken over of ik het wel goed doe, wat ze van me vinden etc.
Het leven is een vijand die je niet met een uppercut kan slaan.
Kapotte topics van een kapotte jongen - Spongeboss
Het belangrijkste wordt onderdrukt als in de kelder van Fritzl, de duivel woont naast de deur, geloof me, dat is het stigma van mensen.
Kapotte topics van een kapotte jongen - Spongeboss
Het belangrijkste wordt onderdrukt als in de kelder van Fritzl, de duivel woont naast de deur, geloof me, dat is het stigma van mensen.
Daar heb je gelijk in en dat zeiden zij ook, dat ik geen foute antwoorden kon geven.quote:
[..]
Het gaat wel snel allemaal, als je eenmaal een voet binnen de deur zet. En ik denk niet dat je zoiets goed of slecht kan doen antwoorden op vragen etc. Ik heb altijd het gevoel dat ik wel de waarheid vertel, maar als ik alleen zit ik er toch anders over denk. Tja niets aan te doen, niets aan te doen.
Was vandaag echt kapot, want heb tot half 3 geslapen. Terwijl ik om 12 uur afspraak met psych had
Heb gewoon dwars door wekker en haar 2 telefoontjes heen geslapen Nu afspraak voor volgende week dinsdag. Komt ze bij mij thuis. Voor het eerst dat er iemand bij mij thuis op huisbezoek komt. Weer eens wat anders dan altijd maar daarheen moeten
Ja dat is altijd zo nooit fouten antwoorden... Tenzij je keihard staat te liegen...quote:
[..]
Daar heb je gelijk in en dat zeiden zij ook, dat ik geen foute antwoorden kon geven.
Was vandaag echt kapot, want heb tot half 3 geslapen. Terwijl ik om 12 uur afspraak met psych had
Nu afspraak voor volgende week dinsdag. Komt ze bij mij thuis. Voor het eerst dat er iemand bij mij thuis op huisbezoek komt. Weer eens wat anders dan altijd maar daarheen moeten
Spanning? Hmm kan me daar wel in vinden ik sta stijf van de stress kan niet eens meer lekker pissen, vandaag gelukkig wat kunnen ontspannen.
Hmm thuisbezoek nog nooit gehad, zou daar ook niet op staan te wachten eigenlijk. Maar is omdat ik met mijn ouders woon.
Het leven is een vijand die je niet met een uppercut kan slaan.
Kapotte topics van een kapotte jongen - Spongeboss
Het belangrijkste wordt onderdrukt als in de kelder van Fritzl, de duivel woont naast de deur, geloof me, dat is het stigma van mensen.
Kapotte topics van een kapotte jongen - Spongeboss
Het belangrijkste wordt onderdrukt als in de kelder van Fritzl, de duivel woont naast de deur, geloof me, dat is het stigma van mensen.
Ik vind het wel leuk eigenlijk, kan ze ook zien hoe ik woon (samen met mijn vriend) Heeft ze toch weer een completer beeld van mijn leven. Ik bedoel, je huis zegt ook wel veel over je natuurlijk
Dat klopt je huis zegt wel wat over jezelf in mijn geval is mijn kamer een chaos en mijn leven/persoonlijkheid/gedachten zijn dat ook. 
Het leven is een vijand die je niet met een uppercut kan slaan.
Kapotte topics van een kapotte jongen - Spongeboss
Het belangrijkste wordt onderdrukt als in de kelder van Fritzl, de duivel woont naast de deur, geloof me, dat is het stigma van mensen.
Kapotte topics van een kapotte jongen - Spongeboss
Het belangrijkste wordt onderdrukt als in de kelder van Fritzl, de duivel woont naast de deur, geloof me, dat is het stigma van mensen.
Hier ook inderdaad. Koffers en tassen die ik 1 keer per jaar gebruik blijven altijd slingeren terwijl ze ook op de zolder kunnen.quote:
Dat klopt je huis zegt wel wat over jezelf in mijn geval is mijn kamer een chaos en mijn leven/persoonlijkheid/gedachten zijn dat ook.
Ik vergeet ook nooit wat, ik ruim ook 'niks op in mijn hoofd'
❤ Pino112 ❤ | FeanFan | heywoodugod _O_
mn hoofd is al minder druk aan het worden... hele dag schilders rond je huis is goed voor je huis maar niet voor je hoofd. Morgen nog 1 dag en dan zijn ze klaar, dan is t huis weer van ons
Ik moet zo'n bordje maken: prikkel overdosis, niet storen. En dan met zo'n explosiegevaar tekentje erop
Ik moet zo'n bordje maken: prikkel overdosis, niet storen. En dan met zo'n explosiegevaar tekentje erop
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Goeie blog: http://stopkindermishande(...)-traumatische-jeugd/
Ik herken het wel, nooit ruimte om over iets te praten. En dan dus nooit geleerd hebben om iets te delen en het dus vaak ook niet kunnen delen. Verder vind ik mijn eigen dingen ook nooit belangrijk of ernstig genoeg. Maarja, je hebt niet voor niks een diagnose gekregen zou je zeggen (nu nog geloven...)
Ik herken het wel, nooit ruimte om over iets te praten. En dan dus nooit geleerd hebben om iets te delen en het dus vaak ook niet kunnen delen. Verder vind ik mijn eigen dingen ook nooit belangrijk of ernstig genoeg. Maarja, je hebt niet voor niks een diagnose gekregen zou je zeggen (nu nog geloven...)
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Ik ook. Ik hoefde niet naar mijn ouders te gaan met mijn problemen, dan werden ze toch alleen maar kwaad.quote:
Goeie blog: http://stopkindermishande(...)-traumatische-jeugd/
Ik herken het wel, nooit ruimte om over iets te praten. En dan dus nooit geleerd hebben om iets te delen en het dus vaak ook niet kunnen delen. Verder vind ik mijn eigen dingen ook nooit belangrijk of ernstig genoeg. Maarja, je hebt niet voor niks een diagnose gekregen zou je zeggen (nu nog geloven...)
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
LOLquote:
mn hoofd is al minder druk aan het worden... hele dag schilders rond je huis is goed voor je huis maar niet voor je hoofd. Morgen nog 1 dag en dan zijn ze klaar, dan is t huis weer van ons
Ik moet zo'n bordje maken: prikkel overdosis, niet storen. En dan met zo'n explosiegevaar tekentje erop
Maar fijn dat ze nu klaar zijn en er weer rust in de tent is
Idd een mooie blog en herkenbaar wat jij schrijft. Mijn ouders toonden ook weinig interesse in me, dus ook al wilde ik in eerste instantie wel dingen delen, later stop je daar wel mee als ze het toch niet interesseert. En daardoor vind ik het nu nog steeds moeilijk om dingen te delen en emoties te uiten.quote:
Goeie blog: http://stopkindermishande(...)-traumatische-jeugd/
Ik herken het wel, nooit ruimte om over iets te praten. En dan dus nooit geleerd hebben om iets te delen en het dus vaak ook niet kunnen delen. Verder vind ik mijn eigen dingen ook nooit belangrijk of ernstig genoeg. Maarja, je hebt niet voor niks een diagnose gekregen zou je zeggen (nu nog geloven...)
En omdat ik jarenlang een muur om me heen heb gehad, een masker op heb gehad, vind ik het sowieso ook moeilijk om emoties überhaupt te herkennen. Ik voel vrij weinig normaal gesproken, er moet echt wat aan de hand zijn wil ik emoties voelen. En met boosheid kan ik helemaal niet omgaan. Dat herinnert me veel te veel aan vroeger, dat durf ik zelf niet te uiten en ik ben ook doodsbang als iemand anders boos is.
En ik ben ook echt een pleaser, cijfer mezelf echt ontzettend weg. Ik heb wel een assertiviteitscursus gedaan en ik weet de theorie ook wel, maar ik durf het gewoon niet omdat ik bang ben voor afwijzing en/of conflicten. Terwijl mijn vriend het dan soms juist een nadeel vind als ik hem weer loop te pleasen en mijn eigen mening niet geef, omdat hij dan ook niet weet waar hij aan toe is. En we hebben al bijna 7 jaar wat, dat gaat heus niet zomaar opeens uit als ik een keer mijn mening geef of wat anders wil dan hij. Maar toch vind ik dat erg moeilijk.
Boze mensen vind ik soms gewoon eng, kan daar ook heel slecht tegen.quote:
[..]
LOL
Maar fijn dat ze nu klaar zijn en er weer rust in de tent is
[..]
Idd een mooie blog en herkenbaar wat jij schrijft. Mijn ouders toonden ook weinig interesse in me, dus ook al wilde ik in eerste instantie wel dingen delen, later stop je daar wel mee als ze het toch niet interesseert. En daardoor vind ik het nu nog steeds moeilijk om dingen te delen en emoties te uiten.
En omdat ik jarenlang een muur om me heen heb gehad, een masker op heb gehad, vind ik het sowieso ook moeilijk om emoties überhaupt te herkennen. Ik voel vrij weinig normaal gesproken, er moet echt wat aan de hand zijn wil ik emoties voelen. En met boosheid kan ik helemaal niet omgaan. Dat herinnert me veel te veel aan vroeger, dat durf ik zelf niet te uiten en ik ben ook doodsbang als iemand anders boos is.
En ik ben ook echt een pleaser, cijfer mezelf echt ontzettend weg. Ik heb wel een assertiviteitscursus gedaan en ik weet de theorie ook wel, maar ik durf het gewoon niet omdat ik bang ben voor afwijzing en/of conflicten. Terwijl mijn vriend het dan soms juist een nadeel vind als ik hem weer loop te pleasen en mijn eigen mening niet geef, omdat hij dan ook niet weet waar hij aan toe is. En we hebben al bijna 7 jaar wat, dat gaat heus niet zomaar opeens uit als ik een keer mijn mening geef of wat anders wil dan hij. Maar toch vind ik dat erg moeilijk.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Mijn ouders waren er niet op het moment dat ik ze het hardst nodig had. Ze kregen nieuwe vrienden waren daar dag en nacht over de vloer...
Het leven is een vijand die je niet met een uppercut kan slaan.
Kapotte topics van een kapotte jongen - Spongeboss
Het belangrijkste wordt onderdrukt als in de kelder van Fritzl, de duivel woont naast de deur, geloof me, dat is het stigma van mensen.
Kapotte topics van een kapotte jongen - Spongeboss
Het belangrijkste wordt onderdrukt als in de kelder van Fritzl, de duivel woont naast de deur, geloof me, dat is het stigma van mensen.
