[Centraal] Persoonlijkheidsstoornissen #3

quote:

Op donderdag 23 januari 2014 16:36 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Puur spanning dat het zo pittig/intensief is allemaal en de veranderingen idd. En dat zit hem ook in de kleine dingen, niet alleen in de grote dingen zoals mijn vriend weinig meer zien etc. Maar ook gewoon niet meer ff snel iets doen/ergens heen omdat ik daar zin in heb.

Ja je geeft wel een heel, maar dan ook heel groot stukje vrijheid op. Je zou het zelfs een vrijwillige gevangenis kunnen noemen in dat opzicht. Maar goed als het aanslaat en jou helpt te bereiken wat je wilt, dan krijg je ook een groot stukje vrijheid terug toch? Dus het is een beetje lastig... Een afweging...

Maar goed als je er over wilt praten of zo ik ben gewoon hier de hele dag zowat.

quote:

Op donderdag 23 januari 2014 16:48 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Ja precies. Het wordt gewoon een heel heftig jaar dan, maar als het goed is kan ik daarna wel wat beter met het leven omgaan. En dat wil niet betekenen dat ik dan meteen alles kan doen, meteen fulltime kan werken/studeren, het huishouden doen, sporten, een sociaal leven hebben, een passievolle vriendin zijn etc. Dan verwacht ik teveel. Maar zou wel fijn zijn als ik iets meer kan meedoen met de maatschappij als nu.

Ja als je wat meer kan meedoen, maar je kan dat ook zelf bereiken door wat meer te doen. Mij kost het ook moeite te winkelen etc. Maar het gaat steeds beter, wellicht dat het met zo'n therapie allemaal wat sneller gaat. Dat weet ik niet, je moet altijd doen waar jij je goed bij voelt!

En het is niet dat je na die therapie stopt met groeien je zult steeds groeien en beter in iets worden als je daar aan werkt. Sorry voor late reactie, heb nogal heel wat heibel op de Dm's...

Bumpitiy bump hoe gaat het hier met iedereen? Nog nieuws?

Ik heb telefoon gehad van de man van die opleiding wat ik wil doen, hij was vrij kortaf en best een zak eigenlijk. Sowieso ben ik slecht in gesprekken voeren via een telefoon. Met andere woorden niets wijzer geworden. Moest maar naar de open dag gaan, dat wil ik echter niet tussen al die koters, dan voel ik me daarna de rest van de dag kloten.

Gaat prima hier.

Hoorde van een vriendin (dat mag ik nu zeggen ja ) dat ze het waardeerde dat ik zo naar haar vroeg, omdat ze een longembolie had gehad. Toen hebben we het later ook nog over mij gehad en dat ik dat wel lastig vind om iemand zo maar een vriend of vriendin te noemen. Nouja, zodoende kwamen we er op dat dat toch wel is wat vrienden voor elkaar doen en dat ik daar wel bij hoor. Fijn hoor zo'n bevestiging!

Mogguh. Gaat niet zo super hier, de schilders zijn aan t huis bezig (herrie enz) en heb last van buikpijn en verkoudheid.

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 10:08 schreef Spongeboss het volgende:
Bumpitiy bump hoe gaat het hier met iedereen? Nog nieuws?

Ik heb telefoon gehad van de man van die opleiding wat ik wil doen, hij was vrij kortaf en best een zak eigenlijk. Sowieso ben ik slecht in gesprekken voeren via een telefoon. Met andere woorden niets wijzer geworden. Moest maar naar de open dag gaan, dat wil ik echter niet tussen al die koters, dan voel ik me daarna de rest van de dag kloten.

Neutraal. Ik heb nog geen nieuws. Ik moet weer contact opnemen met mijn behandelaar.

Over die opleiding: Zoiets doe je toch voor jezelf? Wat kan jou die kutkoters nou schelen? Je "kent" mensen die sowieso wel normaal tegen je doen, dus je hoeft op zich niks van ze aan te trekken.

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 10:35 schreef DeLuna het volgende:
Gaat prima hier.

Hoorde van een vriendin (dat mag ik nu zeggen ja ) dat ze het waardeerde dat ik zo naar haar vroeg, omdat ze een longembolie had gehad. Toen hebben we het later ook nog over mij gehad en dat ik dat wel lastig vind om iemand zo maar een vriend of vriendin te noemen. Nouja, zodoende kwamen we er op dat dat toch wel is wat vrienden voor elkaar doen en dat ik daar wel bij hoor. Fijn hoor zo'n bevestiging!

Fijn goed om te horen dat het goed gaat..

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 10:36 schreef zomertje het volgende:
Mogguh. Gaat niet zo super hier, de schilders zijn aan t huis bezig (herrie enz) en heb last van buikpijn en verkoudheid.

Beterschap!

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 12:53 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Neutraal. Ik heb nog geen nieuws. Ik moet weer contact opnemen met mijn behandelaar.

Over die opleiding: Zoiets doe je toch voor jezelf? Wat kan jou die kutkoters nou schelen? Je "kent" mensen die sowieso wel normaal tegen je doen, dus je hoeft op zich niks van ze aan te trekken.

Contact opnemen? Dat lijkt me vervelend.

Ja dat klopt, maar niet veel zin om een klas te zitten met veel lui en wilde wat informatie over de avondopleiding of die voor volwassenen was, maar je gaat natuurlijk niet gooien met ik 'heb dit en dat' aan de telefoon, hij belde ook op een klote moment. Zat of afspraak bij de huisarts gaat die telefoon af... Heb ik gezegd dat het niet gelegen kwam terwijl ik eigenlijk niet eens had mogen oppakken bij de huisarts dat is vrij respectloos voel me daar ook wel slecht bij jegens de huisarts, Moet er donderdag heen dus bied mijn excuses maar aan. Normaal gaat dat ding nooit...

Toen ik die man terug belde was hij vrij nors... Vrij vervelend... Maar goed ik kan me toch ook niet door alle bochten wringen. Hierdoor een slecht gesprek gehad met die man. En niet de informatie die ik eigenlijk echt wilde hebben kunnen opdoen. Maar om weer te bellen is ook zo idioot. Het heeft wel mijn zin voor een opleiding weer totaal verpest.

Niks van aan trekken, als t niet gelegen is neem ik niet eens op. Ik druk t weg met de rode NEE knop haha. Ze moeten dat maar snappen hoor.

Gewoon even uitleggen donderdag, dat je bij de huisarts zat, moet ie snappen en anders is t een hork

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 14:44 schreef Spongeboss het volgende:
Contact opnemen? Dat lijkt me vervelend.

Ja dat klopt, maar niet veel zin om een klas te zitten met veel lui en wilde wat informatie over de avondopleiding of die voor volwassenen was, maar je gaat natuurlijk niet gooien met ik 'heb dit en dat' aan de telefoon, hij belde ook op een klote moment. Zat of afspraak bij de huisarts gaat die telefoon af... Heb ik gezegd dat het niet gelegen kwam terwijl ik eigenlijk niet eens had mogen oppakken bij de huisarts dat is vrij respectloos voel me daar ook wel slecht bij jegens de huisarts, Moet er donderdag heen dus bied mijn excuses maar aan. Normaal gaat dat ding nooit...

Toen ik die man terug belde was hij vrij nors... Vrij vervelend... Maar goed ik kan me toch ook niet door alle bochten wringen. Hierdoor een slecht gesprek gehad met die man. En niet de informatie die ik eigenlijk echt wilde hebben kunnen opdoen. Maar om weer te bellen is ook zo idioot. Het heeft wel mijn zin voor een opleiding weer totaal verpest.

Lastig. Waarom had je in eerste instantie die telefoon opgepakt?

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 15:07 schreef zomertje het volgende:
Niks van aan trekken, als t niet gelegen is neem ik niet eens op. Ik druk t weg met de rode NEE knop haha. Ze moeten dat maar snappen hoor.

Gewoon even uitleggen donderdag, dat je bij de huisarts zat, moet ie snappen en anders is t een hork

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 15:10 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Lastig. Waarom had je in eerste instantie die telefoon opgepakt?

Ja nouja mijn telefoon heb ik vaak bij me als muziek dinges. Echter gaat mijn telefoon jaarbasis 1 tot 7 keer af waarbij het vaak onzin is. Maar ik ben dus niet gewend dat zoiets afgaat. En zonder na te denken zat ik daar met die huisarts en we waren klaar met bespreken gaat dat ding af, met hard geluid. Zij begint te lachen ik wil van die ringtone af zijn, ik had het geluid kunnen uitzetten of de rode knop kunnen geven, maar ik weet in zulke sociale situaties nooit wat ik moet doen en pak dan altijd het verkeerde.

Dat is het probleem ik ben op sociaal gebied gewoon een hele grote kluns... Voel me nu wel slecht dat ik donderdag weer moet gaan dan laat ik dat klote ding wel thuis.

Die man heb ik daarna dus weer gesproken maar hij was niet vriendelijk en dus heb ik niet de informatie die ik wilde kunnen krijgen aan hand van het telefoon gesprek een jammere situatie, maar goed ik ben sociaal gewoon totaal niet goed met dat soort dingen. Weet ook niet of ik mijn excuses donderdag moet aanbieden of wat ik moet... En als ik mijn excuses wil aanbieden doe ik dat weer op een zo lompe manier dat ik het verkloot.

Een stukje tekst dat ik eens las en hoe ik me altijd voel:

quote:

Ik schaam me om dingen op straat te kopen. Men zou de bananen niet goed voor me kunnen inpakken, ze mij niet verkopen zoals ze moeten worden verkocht, omdat ik niet weet hoe ze moeten worden gekocht. Men kan mijn stem raar vinden als ik naar de prijs vraag. Schrijven is beter dan wagen te leven, ook al is het leven niet meer dan bananen kopen in de zon, zolang de zon schijnt en er bananen te koop zijn.

Later misschien... Ja, later... Een andere misschien... Ik weet het niet....

-Fernando Pessoa.

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 15:29 schreef Spongeboss het volgende:

[..]

[..]

Ja nouja mijn telefoon heb ik vaak bij me als muziek dinges. Echter gaat mijn telefoon jaarbasis 1 tot 7 keer af waarbij het vaak onzin is. Maar ik ben dus niet gewend dat zoiets afgaat. En zonder na te denken zat ik daar met die huisarts en we waren klaar met bespreken gaat dat ding af, met hard geluid. Zij begint te lachen ik wil van die ringtone af zijn, ik had het geluid kunnen uitzetten of de rode knop kunnen geven, maar ik weet in zulke sociale situaties nooit wat ik moet doen en pak dan altijd het verkeerde.

Dat is het probleem ik ben op sociaal gebied gewoon een hele grote kluns... Voel me nu wel slecht dat ik donderdag weer moet gaan dan laat ik dat klote ding wel thuis.

Die man heb ik daarna dus weer gesproken maar hij was niet vriendelijk en dus heb ik niet de informatie die ik wilde kunnen krijgen aan hand van het telefoon gesprek een jammere situatie, maar goed ik ben sociaal gewoon totaal niet goed met dat soort dingen. Weet ook niet of ik mijn excuses donderdag moet aanbieden of wat ik moet... En als ik mijn excuses wil aanbieden doe ik dat weer op een zo lompe manier dat ik het verkloot.

Een stukje tekst dat ik eens las en hoe ik me altijd voel:

[..]

-Fernando Pessoa.

Nee, je bent niet raar, je kunt niet presteren onder druk. Ook al is die druk alleen 'de telefoon gaat terwijl je in gesprek bent en dan moet kiezen wat te doen' Onzekerheid. En ja, ik doe dit soort dingen ook en met mij vast vele anderen.

Donderdag even rustig uitleggen wat er gebeurde, dat je bij de huisarts zat en eigenlijk even die persoon niet te woord kon staan. Is helemaal niet raar.

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 15:42 schreef zomertje het volgende:

[..]

Nee, je bent niet raar, je kunt niet presteren onder druk. Ook al is die druk alleen 'de telefoon gaat terwijl je in gesprek bent en dan moet kiezen wat te doen' Onzekerheid. En ja, ik doe dit soort dingen ook en met mij vast vele anderen.

Donderdag even rustig uitleggen wat er gebeurde, dat je bij de huisarts zat en eigenlijk even die persoon niet te woord kon staan. Is helemaal niet raar.

Oh nee ik moet ni et naar die man, ik moet weer naar de huisarts. Maar voel me rot omdat het respectloos was mijn telefoon op te pakken terwijl ik bij haar was voor mijn consult. Vond het een beetje vervelend en het gooide alles in de war. Daarna moest ik die man weer bellen en kwam hij over als een hork die mij behandelde als iedere andere ongemotiveerde domme mbo leerling.

Ik zou wellicht hbo kunnen doen, maar ik kan dat niet goed vanwege druk en geen ambitie. Dan is het lullig als ik word weggezet door die man aan de telefoon maar daarvoor ook nog eens een minder fijne ervaring heb bij de huisarts waar ik wel weer heen moet.

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 15:46 schreef Spongeboss het volgende:

[..]

Oh nee ik moet ni et naar die man, ik moet weer naar de huisarts. Maar voel me rot omdat het respectloos was mijn telefoon op te pakken terwijl ik bij haar was voor mijn consult. Vond het een beetje vervelend en het gooide alles in de war. Daarna moest ik die man weer bellen en kwam hij over als een hork die mij behandelde als iedere andere ongemotiveerde domme mbo leerling.

Ik zou wellicht hbo kunnen doen, maar ik kan dat niet goed vanwege druk en geen ambitie. Dan is het lullig als ik word weggezet door die man aan de telefoon maar daarvoor ook nog eens een minder fijne ervaring heb bij de huisarts waar ik wel weer heen moet.

Ook je huisarts snapt het waarschijnlijk prima als je het uitlegt. Zij begrijpt vast ook wel een beetje hoe jij in elkaar steekt. Het zal vast allemaal wel goed komen, die huisarts is t vast allang vergeten.

Probeer eerst MBO. Lukt dat makkelijk, dan kun je daarna weer verder kijken en heb je vast al een diploma.

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 16:25 schreef zomertje het volgende:

[..]

Ook je huisarts snapt het waarschijnlijk prima als je het uitlegt. Zij begrijpt vast ook wel een beetje hoe jij in elkaar steekt. Het zal vast allemaal wel goed komen, die huisarts is t vast allang vergeten.

Probeer eerst MBO. Lukt dat makkelijk, dan kun je daarna weer verder kijken en heb je vast al een diploma.

Dit!

Ik presenteer me inderdaad als een negatief en verbitterd persoon. Het heeft te maken met mijn paranoïde. Wat mensen echter moeten leren begrijpen is dat dat geen keuze is. Je wordt niet zo voor de lol. Ja, je hebt misschien genetische aanleg voor dat soort problemen, maar je kiest er niet voor. Ik vind het ook niet leuk dat ik zo moet overkomen, maar ik moet nog meer bewijs zien voor het tegenovergestelde van over hoe ik over zaken denk.

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 16:56 schreef Comp_Lex het volgende:
Ik presenteer me inderdaad als een negatief en verbitterd persoon. Het heeft te maken met mijn paranoïde. Wat mensen echter moeten leren begrijpen is dat dat geen keuze is. Je wordt niet zo voor de lol. Ja, je hebt misschien genetische aanleg voor dat soort problemen, maar je kiest er niet voor. Ik vind het ook niet leuk dat ik zo moet overkomen, maar ik moet nog meer bewijs zien voor het tegenovergestelde van over hoe ik over zaken denk.

Jij ziet alleen t slechte in veel mensen/dingen?

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 17:23 schreef zomertje het volgende:

[..]

Jij ziet alleen t slechte in veel mensen/dingen?

Ja. We leven in een soort samenleving waar mensen zonder reden in coma worden geslagen en geschopt en misschien voor dood worden achtergelaten. Mensen gaan naar hun werk om te werken met mensen die ze niet echt kennen om vervolgens terug naar huis te gaan en tussen mensen te leven die ze niet echt kennen.
Gaat er iemand dood, dan blijft die persoon misschien wel jaren als een skeletje in een huis zitten. Na 10 jaar denken de buren "Goh lieverd, het stinkt wel een beetje bij de buren." "Ja schat, het stinkt daar al een tijdje. Misschien moeten we de politie inschakelen.", terwijl die persoon misschien wel gewoon een hartinfarct had en snel geholpen had kunnen worden als mensen hem een beetje in de gaten hielden.
We leven in een soort samenleving waarin we niet onze favoriete dingen kunnen doen wegens het feit dat we niet genoeg geld hebben voor dat soort dingen. Newsflash: geld is onnatuurlijk. Het bestaat niet in de natuur. Een om geld heen gestructureerde en materialistisch ingestelde samenleving is een valse samenleving. We leven niet in een samenleef-ving. Het is ikke-ikke-ikke en de rest kan stikke to the max. Er is een totaal gebrek aan proactieve ondersteuning voor mensen die het wat moeilijker hebben.
Ik ben het in ieder geval zat. Ik weet wel wat ik ga doen. Mensen accepteerden me al niet. Ik stond al volledig buiten de we-leven-niet-samen-ing en daar blijf ik ook maar mooi denk ik.

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 17:45 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Ja. We leven in een soort samenleving waar mensen zonder reden in coma worden geslagen en geschopt en misschien voor dood worden achtergelaten. Mensen gaan naar hun werk om te werken met mensen die ze niet echt kennen om vervolgens terug naar huis te gaan en tussen mensen te leven die ze niet echt kennen.
Gaat er iemand dood, dan blijft die persoon misschien wel jaren als een skeletje in een huis zitten. Na 10 jaar denken de buren "Goh lieverd, het stinkt wel een beetje bij de buren." "Ja schat, het stinkt daar al een tijdje. Misschien moeten we de politie inschakelen.", terwijl die persoon misschien wel gewoon een hartinfarct had en snel geholpen had kunnen worden als mensen hem een beetje in de gaten hielden.
We leven in een soort samenleving waarin we niet onze favoriete dingen kunnen doen wegens het feit dat we niet genoeg geld hebben voor dat soort dingen. Newsflash: geld is onnatuurlijk. Het bestaat niet in de natuur. Een om geld heen gestructureerde en materialistisch ingestelde samenleving is een valse samenleving. We leven niet in een samenleef-ving. Het is ikke-ikke-ikke en de rest kan stikke to the max. Er is een totaal gebrek aan proactieve ondersteuning voor mensen die het wat moeilijker hebben.
Ik ben het in ieder geval zat. Ik weet wel wat ik ga doen. Mensen accepteerden me al niet. Ik stond al volledig buiten de we-leven-niet-samen-ing en daar blijf ik ook maar mooi denk ik.

Ben het met je eens hoor ik zie dit ook in, maar het maakt me dood ongelukkig om hier aan te denken.

"Inability to accept the mystic experience is more than an intellectual handicap. Lack of awareness of the basic unity of organism and environment is a serious and dangerous hallucination. For in a civilization equipped with immense technological power, the sense of alienation between man and nature leads to the use of technology in a hostile spirit – to the "conquest" of nature instead of intelligent co-operation with nature." Alan Watts, Psychedelics and Religious Experience, 1968.

Als iemand zit heeft om te lezen hoe ik me nu voel ik zat eraan te denken een topic in R&P te maken maar denk dat ik het liever hier deel.

Na vele monologen die ik eenzaam in bed voer, ben ik tot de volgende conclusie gekomen: Ik kan praten wat ik wil, ik kan over mezelf vertellen wat ik wil, hoewel ik dit eerlijk doe, en zonder te liegen, bedenk ik me als ik thuis ben pas hoe fout ik alles verwoord heb, of dat ik totaal niet heb gesproken over de dingen waar ik het meeste mee inzit. De laatste paar dagen groeit er een grote hoeveelheid stress in mijn lichaam, en ik kan er nergens mee naartoe.

Mensen in het algemeen zijn blij voor je als je uit je donkere periode van regen bent gekomen, ze moedigen je aan een nieuwe opleiding te doen, ze staan achter je vinden dat je er klaar voor bent, intelligent genoeg. Niets is minder waar, ik kom enkel slim over, en dat is mijn vloek. Van binnen weet ik totaal niet waar ik mee bezig ben en voel ik dat ik enkel word aangestuurd door de mensen om mij heen. Mijn wil doet er niet toe, want zij denken allemaal dat ik weg ren, maar waar vlucht ik dan naar toe, waar verstop ik mij of in welk zand steek ik mijn hoofd. Is er wel spraken van rennen of vluchten op het moment dat de persoon in kwestie een halve persoon is? Daarmee bedoel ik, dat ik totaal geen besef van identiteit heb, niet eens meer weet wat ik wil, wel wat ik niet wil. Dit omdat mijn lichaam mij veel last en onprettige gevoelens bezorgd als ik op het punt sta iets te ondernemen.

Momenteel weet ik het allemaal niet de ideeën in mijn hoofd vormen zich vanzelf, zonder dat ik actief denk, echter is er totaal niets dat ik wil. Ik wil niets, maar dan ook totaal niets. Waarom moet ik me ophouden met mensen waar ik niets mee op heb? Ik ben niet bang voor ze of wat dan ook, maar ik wil niet met ze praten, elke stap die ik buiten zet en elke sociale interactie die ik buiten maak, elke keer als ik weer terug kom. Dan voelt het alsof een stukje van mij is gestorven, en wie zou dat willen? Stukjes van zichzelf verliezen.

Misschien dat na 10 jaar werken en 10 jaar van sociale interactie er niets meer van mij over is, niet werken is ook geen optie. Ik zou in principe ook een opleiding kunnen doen en kunnen werken maar de faalfactor is te groot. Dit is een donkere avond, er zijn helaas geen aspirinen hiervoor.

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 19:02 schreef Spongeboss het volgende:
Als iemand zit heeft om te lezen hoe ik me nu voel ik zat eraan te denken een topic in R&P te maken maar denk dat ik het liever hier deel.

Na vele monologen die ik eenzaam in bed voer, ben ik tot de volgende conclusie gekomen: Ik kan praten wat ik wil, ik kan over mezelf vertellen wat ik wil, hoewel ik dit eerlijk doe, en zonder te liegen, bedenk ik me als ik thuis ben pas hoe fout ik alles verwoord heb, of dat ik totaal niet heb gesproken over de dingen waar ik het meeste mee inzit. De laatste paar dagen groeit er een grote hoeveelheid stress in mijn lichaam, en ik kan er nergens mee naartoe.

Mensen in het algemeen zijn blij voor je als je uit je donkere periode van regen bent gekomen, ze moedigen je aan een nieuwe opleiding te doen, ze staan achter je vinden dat je er klaar voor bent, intelligent genoeg. Niets is minder waar, ik kom enkel slim over, en dat is mijn vloek. Van binnen weet ik totaal niet waar ik mee bezig ben en voel ik dat ik enkel word aangestuurd door de mensen om mij heen. Mijn wil doet er niet toe, want zij denken allemaal dat ik weg ren, maar waar vlucht ik dan naar toe, waar verstop ik mij of in welk zand steek ik mijn hoofd. Is er wel spraken van rennen of vluchten op het moment dat de persoon in kwestie een halve persoon is? Daarmee bedoel ik, dat ik totaal geen besef van identiteit heb, niet eens meer weet wat ik wil, wel wat ik niet wil. Dit omdat mijn lichaam mij veel last en onprettige gevoelens bezorgd als ik op het punt sta iets te ondernemen.

Momenteel weet ik het allemaal niet de ideeën in mijn hoofd vormen zich vanzelf, zonder dat ik actief denk, echter is er totaal niets dat ik wil. Ik wil niets, maar dan ook totaal niets. Waarom moet ik me ophouden met mensen waar ik niets mee op heb? Ik ben niet bang voor ze of wat dan ook, maar ik wil niet met ze praten, elke stap die ik buiten zet en elke sociale interactie die ik buiten maak, elke keer als ik weer terug kom. Dan voelt het alsof een stukje van mij is gestorven, en wie zou dat willen? Stukjes van zichzelf verliezen.

Misschien dat na 10 jaar werken en 10 jaar van sociale interactie er niets meer van mij over is, niet werken is ook geen optie. Ik zou in principe ook een opleiding kunnen doen en kunnen werken maar de faalfactor is te groot. Dit is een donkere avond, er zijn helaas geen aspirinen hiervoor.

Je kunt je dus wel eenzaam voelen? Of interpreteer ik dat verkeerd? Ik dacht dat je goed met iemand op kon schieten en dat dat wel genoeg voor je was.

Ik ben ook niet van plan om gewoon te gaan werken. Eigenlijk wil ik dat zo veel mogelijk vermijden. Ik wil wel werken, maar niet om de samenleving te onderhouden. De samenleving onderhoudt mij ook niet. Misschien om hooguit mezelf te ondersteunen, maar zodra ik genoeg heb stap ik er uit en ga ik buiten de samenleving doorleven. Dan ga ik me bezighouden met projecten die buiten de samenleving opereren.

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 20:24 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Je kunt je dus wel eenzaam voelen? Of interpreteer ik dat verkeerd? Ik dacht dat je goed met iemand op kon schieten en dat dat wel genoeg voor je was.

Ik ben ook niet van plan om gewoon te gaan werken. Eigenlijk wil ik dat zo veel mogelijk vermijden. Ik wil wel werken, maar niet om de samenleving te onderhouden. De samenleving onderhoudt mij ook niet. Misschien om hooguit mezelf te ondersteunen, maar zodra ik genoeg heb stap ik er uit en ga ik buiten de samenleving doorleven. Dan ga ik me bezighouden met projecten die buiten de samenleving opereren.

Eenzaam in bed, wellicht had ik ook solistisch kunnen gebruiken. Eenzaam ben ik altijd maar dan beschouwend van het oogpunt van de omgeving buiten mij. Om het aan te duiden had ik ook alleen in bed kunnen gebruiken, maar dan kan ik de suggestie wekken dat ik bijvoorbeeld een partner had die dit keer niet bij mij in bed ligt. Ingewikkeld allemaal de keuze van woorden.

Wat bedoel je met projecten buiten de samenleving? En ik ben het met je eens als in werken voor de maatschappij.

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 20:26 schreef Spongeboss het volgende:

[..]

Eenzaam in bed, wellicht had ik ook solistisch kunnen gebruiken. Eenzaam ben ik altijd maar dan beschouwend van het oogpunt van de omgeving buiten mij. Om het aan te duiden had ik ook alleen in bed kunnen gebruiken, maar dan kan ik de suggestie wekken dat ik bijvoorbeeld een partner had die dit keer niet bij mij in bed ligt. Ingewikkeld allemaal de keuze van woorden.

Wat bedoel je met projecten buiten de samenleving? En ik ben het met je eens als in werken voor de maatschappij.

Oh, dan moet je denken aan The Venus Project enzo. Van die systemen die de huidige socio-economische cultuur willen vervangen door iets anders, zoals de Resource Based Economy. Mensen zullen denken dat ik radicaal ben of iets dergelijks, maar ik heb iets van "wat interesseert jou dat? Je toonde eerder ook al geen interesse in mij." (niet doelend op jou trouwens )
Het hoeft niet te lukken, maar het is iets waar ik me bezig kan houden. Dat is eigenlijk wat het is.