En gezelligheid zit er bij ons thuis ook niet in.
De kleine, gezellige dingen, lekker kletsen, lachen, etc.
dat ken ik niet, bij mij thuis.. en ik mis het wel, maar niet
met deze ouders.. mijn moeder is best aardig, maar ik kan
absoluut niet met haar praten, dat ligt aan mij..
Er wordt ontzettend langs elkaar heengeleefd,
en ik heb er wel behoefte aan, de veiligheid, het vertrouwen..
Maar niet in dit gezin.. daar is er te veel voor gebeurd.
Het heeft te lang geduurd..
Toch heb ik er wel de laatste tijd, sinds het weer 'goed'
met me gaat, last van. Daarvoor was ik met mezelf bezig, had ik
genoeg aan mijn eigen problemen..
Dank je voor het lezen..
Wolkje
heb je je zo misdragen dat ze niet normaal tegen je kunnen doen?
quote:Nee, dat is het niet..
Op zondag 6 oktober 2002 15:04 schreef lastig het volgende:
ik snap het niet..
heb je je zo misdragen dat ze niet normaal tegen je kunnen doen?
Het is een hele tijd niet goed gegaan, met mij..
Terwijl mijn ouders daar niks vanaf wisten.
En er is zo'n afstand ontstaan..
(Sorry, beetje warrig..)
Voor een beetje achtergrondinfo, kan je deze topics even lezen.
Heb jij een goede band met je ouders? en evt. ook nog
Zonder therapie voor wat info over mij.
Wolkje
Ouders zijn er (in mijn ogen) voor om je te helpen en je te steunen..
Wat zijn je beweegredenen geweest om het ze niet te vertellen en alles maar geheim te houden want volgens mij zit je met allerlei opgekropte gevoelens.. 
quote:Waarom heb ik het mijn ouders niet verteld?
Op zondag 6 oktober 2002 15:16 schreef lastig het volgende:
Waarom weten je ouders hier niks vanaf?
Ouders zijn er (in mijn ogen) voor om je te helpen en je te steunen..Wat zijn je beweegredenen geweest om het ze niet te vertellen en alles maar geheim te houden want volgens mij zit je met allerlei opgekropte gevoelens..
De eerste vraag, voor iedereen?
Ook bij de RIAGG..
Als ze vroeger, toen ik jong en kwetsbaar was, op me gelet hadden..
Nu hoeft het niet meer.. nu is alles al gebeurd..
Het spijt me dat ik zo ontzettend warrig antwoord geef..
Wolkje
[Dit bericht is gewijzigd door shmoopy op 10-10-2002 16:19]
quote:Je vergeet deze.
Op zondag 6 oktober 2002 15:11 schreef Wolkje het volgende:[..]
Nee, dat is het niet..
Het is een hele tijd niet goed gegaan, met mij..
Terwijl mijn ouders daar niks vanaf wisten.
En er is zo'n afstand ontstaan..
(Sorry, beetje warrig..)Voor een beetje achtergrondinfo, kan je deze topics even lezen.
Heb jij een goede band met je ouders? en evt. ook nog
Zonder therapie voor wat info over mij.Wolkje
quote:Reageer dan niet
Op zondag 6 oktober 2002 15:20 schreef L.Denninger het volgende:
[edit dus]
Niemand vraagt je toch om dit te lezen..
Wolkje
[Dit bericht is gewijzigd door Pridemeid op 10-10-2002 22:16]
Ik heb vroeger ook iets verzwegen voor mijn ouders wat juist heel belangrijk was dat ze het wisten en daardoor is de band juist heel erg slecht geworden , nu jaren later heb ik het ze eindelijk verteld en nu denk ik zelf wat een muts ben ik dat ik het al die jaren niet verteld heb .
De angst voor reactie is vaak groter en achteraf denk ik dat die angst vaak onterecht is .
Daar kan ik me op zich wel iets bij voorstellen, maar als ze "echt" van niets weten.. en je hebt het er nooit over gehad....
heb je zo weinig vertrouwen in je ouders?
quote:Ik ben niet bang voor de reaktie. Niet bewust tenminste.
Op zondag 6 oktober 2002 15:27 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
verhaal
Ik ben te veel met het heropbouwen van mij eigen ik bezig geweest
om daar over na te denken. Gelukkig heb ik wel een superlieve vriend
die me daarbij helpt..
Wolkje
quote:Ik weet het niet..
Op zondag 6 oktober 2002 15:31 schreef lastig het volgende:
dus met andere woorden.. je neemt het je ouders kwalijk dat je misbruikt bent door de vriend van je tante?Daar kan ik me op zich wel iets bij voorstellen, maar als ze "echt" van niets weten.. en je hebt het er nooit over gehad....
heb je zo weinig vertrouwen in je ouders?
Het is zo warrig..
Maar het uit elkaar groeien, is een neerwaartse spiraal,
als je snapt wat ik bedoel..
Hoe meer je, apart van elkaar, meemaakt, hoe verder je daalt..
Wolkje
dat maak je jezelf maar wijs!
Juist om dat stukje vertrouwen in mensen terug te winnen wat je verloren hebt .
Kan het zijn dat je stiekem nog heel erg schaamt voor wat er gebeurd is en dat je zelf schuldig voelt , dat je daardoor niet durft te vertellen ?? In mijn geval was dat namelijk wel zo .
Ze vroegen het wel, maar ik weerde het af..
Ze vroegen niet verder, wil je het dan niet weten..
(ik bedoel nu mijn moeder, het contact met mijn
vader is helemaal kut.. sorry)
Wolkje
quote:Ik doelde niet echt op tijd,
Op zondag 6 oktober 2002 15:36 schreef lastig het volgende:
dus "even" je ouders inlichten is geen tijd voor..
dat maak je jezelf maar wijs!
maar het gevoel is er gewoon niet..
Het vertrouwen is er niet..
Wolkje
dus met andere woorden; je vertrouwt je ouders niet meer omdat ze je niet hebben kunnen helpen...
Woon je eigenlijk nog wel thuis? of is dit iets van lang geleden?
quote:Ik denk dat dat bij mij niet zo is..
Op zondag 6 oktober 2002 15:39 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
verhaal
Het is niet mijn schuld..
En de laatste tijd voelt het ook niet meer zo..
Ik ben echt ontzettend blij met mijn vriend.
Ik heb op het punt gestaan zelfmoord te plegen,
en hij was de enige reden dat ik het niet gedaan heb..
(naja, ik durfde ook niet in het donker naar de keuken te
lopen om een mes te pakken 
)
Wolkje
quote:Ja, ik woon nog thuis.. tot ik m'n Vwo heb gehaald..
Op zondag 6 oktober 2002 15:43 schreef lastig het volgende:
ja oke.. dat dacht ik al.dus met andere woorden; je vertrouwt je ouders niet meer omdat ze je niet hebben kunnen helpen...
Woon je eigenlijk nog wel thuis? of is dit iets van lang geleden?
Nog anderhalf jaar
(ben blijven zitten).. Wolkje
quote:misschien vind je het irritant al die vragen...
Ik denk dat dat bij mij niet zo is..
Het is niet mijn schuld..
En de laatste tijd voelt het ook niet meer zo..
just say so ..
maar waarom denken aan zelfmoord als je toch weet dat het niet JOU schuld is.. en dat die vriend van je tante gewoon een gestoorde gek is.
quote:Ik was depressief.. allemaal weggestopte negatieve gevoelens,
Op zondag 6 oktober 2002 15:47 schreef lastig het volgende:[..]
misschien vind je het irritant al die vragen...
just say so ..maar waarom denken aan zelfmoord als je toch weet dat het niet JOU schuld is.. en dat die vriend van je tante gewoon een gestoorde gek is.
die er in een keer uitkwamen, had angstaanvallen..
Iedere nacht was ik bang.. Vond mezelf niet de moeite waard.
Ik snapte niet wat mijn vriend in me zag..
Gelukkig gaat het nu weer 'goed' met me..
Wolkje
Hoe moeilijk het ook klinkt, zou ik toch eens met je ouders praten.
Ik ben van mening dat je dit soort gedachten en gevoelens niet moet opkroppen... Dat hebben honderden "fokkers" vast al tegen je gezegd.
Maar hoe langer je wacht.. hoe moeilijker het voor jou en je ouders het wordt. Wat zegt je vriend hier eigenlijk van?
quote:Geeft niet
Op zondag 6 oktober 2002 15:55 schreef lastig het volgende:
Ik kan het allemaal maar moeilijk begrijpen ..sorry.
-Ik ga vanavond of morgenmiddag replyen. Voel me grieperig, en ik ga
leren voor morgen, sorry -
(internet deed het niet, vandaar dat ik nu pas reageer).
Eergister is voor mij de knop omgegaan.
Ik heb hier niks meer, het is op..
Volgende week ga ik me inschrijven voor een kamer,
ik weet dat het dan nog een tijd duurt, voor ik ook wat heb,
maar dan heb ik in ieder geval iets gedaan..
Wolkje