Bevallingsverhalen deel 18

Bij mij was het juist andersom, bij de eerste volledig de controle kwijt en totaal niet kunnen puffen, en nu ben ik steeds streng toegesproken door de vk als ik m'n focus leek te verliezen.

Hoe dan ook kursor, ook al is het toch niet helemaal gegaan zoals je wilde, je hebt het toch mooi gedaan, je man en schoonmoeder erbij, en je mag heel trots zijn op jezelf. Het is geen schande dat je je ademhaling niet kon vinden, dat is ook moeilijk! En zoals ik het lees ben je ook best moe je bevalling ingegaan, dan is het nog pittiger om de weeën op te vangen, je gaat immers de nacht in!
Wees niet te streng voor jezelf
Laat het allemaal goed bezinken. En je hebt een hartstikke mooi purkie op de wereld gezet!

Wat ben je streng voor jezelf, Kursor. Je hebt het supergoed gedaan! En bij zo'n snelle ontsluiting moeten die weeën ook wel heel moeilijk zijn geweest om rustig op te vangen. Geniet van je kleintje!

Kursor klinkt mij in de oren als een snelle en heftige, maar toch fijne bevalling. Je moet echt eens minder streng en negatief over jezelf zijn. Ik lees je posts nu al een paar jaartjes vanaf het tweede streepjestopic en je haalt jezelf zo vaak omlaag, dat is echt zonde

Snel ontsluiten doet pijn hoor.
En als je dan in je hoofd blijft zitten (dat doe je denk ik als het nog in je opkomt om je te verontschuldigen), lijkt het me helemaal moeilijk om goed in de flow te komen.
Het leest als een prima bevalling en ik hoop dat je toch trots kunt zijn op jezelf.

Gefeliciteerd met je meisje dat ongetwijfeld net zo mooi is als haar naam

Kursor ik vind dat je het hartstikke goed gedaan hebt . Het is ook allemaal heftig qua weeën als de ontsluiting zo snel gaat. Ik hoop dat je er over een tijdje toch met een goed gevoel op terug kan kijken.

Ik heb het verslag van m'n bevalling geschreven zoals ik het tijdens de bevalling zelf beleefd/ervaren heb.

Achteraf gezien is het voor mij wel logisch dat ik in het ziekenhuis niets met de weeën kon. Dat vond ik jammer, maar neem ik mezelf gelukkig niet kwalijk (ik heb wel iets geleerd de afgelopen jaren). Dat ik al bijna in paniek was puur door het breken van de vliezen had ik compleet niet verwacht, zo'n heftige reactie. En het niet uit volle kracht persen...ehm...dat vind ik nog wel moeilijk.

Maar deze bevalling zit voor het overgrote deel wel positief in m'n hoofd. Ik ben serieus genomen, er is naar me geluisterd. Er waren toen mensen voor me en ook achteraf heb ik erover kunnen praten. Allemaal vinden ze dat ik het super heb gedaan.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

@Chanty, en toen was ik aan het huilen. Je hebt, net als wat anderen ook zeggen, helemaal gelijk. Ik weet dat dat een van mijn problemen is, helaas. Volgens mij ging het tijdens de zwangerschap vrij aardig, maar op moeilijke momenten zijn oude manieren helaas toch snel je 'houvast'. Hoe ontzettend niet-functioneel/helpend ze ook mogen zijn. Ik hoop de draad weer op te pikken nu.

Met volle overgave persen vond ik ook het moeilijkste stuk, en dat zonder nare eerdere ervaring. Fijn dat de vk je erkenning gaf en je begrijpt.

quote:

Op maandag 2 juni 2014 16:52 schreef Kursor het volgende:
Maar deze bevalling zit voor het overgrote deel wel positief in m'n hoofd. Ik ben serieus genomen, er is naar me geluisterd. Er waren toen mensen voor me en ook achteraf heb ik erover kunnen praten. Allemaal vinden ze dat ik het super heb gedaan.

Wat fijn Kursor ! Ik ben blij voor je dat het zo anders is gegaan dan de vorige keer, en dat je er (overwegend) positief op terug kunt kijken. De negatieve dingen gaan mettertijd ook wat meer naar de achtergrond, heb ik zelf ervaren . Ik vond het een heel mooi verhaal om te lezen, maar kan heel goed begrijpen dat je het door de snelheid en 'timing' (met wat er privé speelde) best heftig hebt gevonden.
Bijzonder te lezen trouwens dat je schoonmoeder er bij was! Dat zou vast niet iedereen willen .

Oh lieve Kursor
Fijn om te lezen dat je er een overwegend positief gevoel aan over hebt gehouden, heel fijn ook dat je verloskundige de ptss eruit gepikt heeft bij je. Een stukje erkenning voor wat er al zo lang speelt.

En ik herken wel wat je schrijft over dat hele snelle bevallen. Bij mij ging het bij de tweede ook zo snel, dat mijn lijf de kans niet kreeg om het bij te benen. Bij A. had ik veel meer de kans om weg te zakken tussen de weeën door, om de hormonen hun werk te laten doen en in een roes te komen. Bij E. kreeg mijn lijf daar gewoonweg de kans niet voor. Dat zorgt ervoor dat je superalert blijft en ik vond om die reden de bevalling van E. heftiger en pijnlijker (véél pijnlijker!) dan die van A. terwijl het in bijna 2 uurtjes gepiept was.

Je dochter(s!) zijn prachtig, je komt er wel. Hopelijk kun je het de tijd en de ruimte geven om het allemaal te verwerken. Ongeacht hoe je erop terugkijkt is bevallen gewoon echt een enorme big deal, zelfs als je helemaal roze wolkig bent.

^^ Ik herken het ook hoor, de paniek bij een snelle bevalling en het gevoel 'er niet in te komen'. Ik heb mezelf ook een groot deel van de bevalling verweten dat ik het niet kon, omdat ik geen rust tussen de weeën kon vinden en niets weg kon puffen. Het is een heel naar gevoel, de ervaring dat je geen grip op je lichaam hebt. Bij mij heeft het best een tijd geduurd (bijna een jaar) voordat dat gevoel een beetje kon sluiten. En ik had geen voorgeschiedenis met een traumatische bevalling, ik ging er heel blanco in. Ik vond het vooral ook moeilijk dat mensen mijn gevoel daarin niet echt erkenden, want het was immers toch zo vlot en voorspoedig gegaan, waar zat ik dan nog mee? Ik snap dat wel, want er was ook niet écht iets aan de hand geweest, maar ik vond dat wel lastig. Maar tijd heelt veel, en bij mij sleet het gevoel vanzelf, hopelijk bij jou ook!

Mijn verhaal ook eens. _{Op mn UD trouwens hihi} Maar even onder een spoiler want het is best een lap tekst geworden

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Enf
Wauw wat een verhaal

Mooi!!! Je mag supertrots zijn. Zo'n snelle en heftige ontsluiting ineens. Veel geluk met je beide dochters.

Heftig he zo'n weeenstorm. Ik weet het nog zo goed van mijn eerste bevalling. Mijn ontsluiting ging nog iets sneller en ik dacht de hele tijd maar "ik moet nog minimaal 5-6 uur" (wist ik veel dat ik een weeenstorm had)
Knap gedaan hoor! Veel geluk met beide dochters

Prachtig Enf!

Ohh Cwen, ik lees net jouw verhaal, en heb er (plaatsvervangend?) tranen van in mijn ogen.. Een prachtige voorbereiding, een prachtige bevalling, jij, jouw lichaam, jouw kindje, jullie wisten het en konden het! Wat ontzettend jammer dat de mensen om je heen het niet zagen en het op eind zo ruw waren... Dat neemt niet weg dat het eindresultaat geweldig is Maar ik hoop echt heel erg dat, mocht er een volgende keer komen, je nóg meer op jezelf durft te vertrouwen, nu je weet dat je het echt gewoon kunt aanvoelen Zodat het dan ook weer een prachtige bevalling mét een prachtige geboorte mag zijn

wat een ontzettend goed verhaal Enf!

Thx allemaal!
Skoap haha ja idd. XD dan weet je niet waar je het zoeken moet he.

SQ thx!

Enf wat een mooi verhaal. Ik kan me voorstellen dat het een paar heftige uurtjes waren. Gelukkig kijk je er met een fijn gevoel op terug. Nu lekker genieten.

Wat een bijzondere verhalen weer <3
Zo leuk om eeninblik te krijgen in hoe een bevalling verloopt en hoe verschillend bevallingen kunnen verlopen!

Hoe herinneren jullie de bevalling, en al die getallen en precieze tijdstippen? Hebben jullie een schriftje naast het bed gehad, of het journaal meegekregen? Ben je op zo'n moment uberhaupt bezig met opschrijven en documenteren? Of heeft manlief dingen onthouden? Mezelf kennende vergeet ik de details snel :S

Ik had op een gegeven moment echt geen besef meer van tijd, Roomsnoes. In een andere dimensie verkeerde ik, voor mijn gevoel. . Maar de vk heeft, heel summier weliswaar, bepaalde zaken genoteerd. En mijn vriend wist ook de tijden nog goed. Het is naar mijn idee ook beter om het zelf los te laten op het moment en niet teveel bezig te zijn met hoe laat, hoe lang e.d.

Nikki: ja idd Ben echt heel blij dat mn laatste bevalling geen traumabevalling is geworden!

quote:

Op woensdag 4 juni 2014 17:08 schreef Roomsnoes het volgende:
Wat een bijzondere verhalen weer <3
Zo leuk om eeninblik te krijgen in hoe een bevalling verloopt en hoe verschillend bevallingen kunnen verlopen!

Hoe herinneren jullie de bevalling, en al die getallen en precieze tijdstippen? Hebben jullie een schriftje naast het bed gehad, of het journaal meegekregen? Ben je op zo'n moment uberhaupt bezig met opschrijven en documenteren? Of heeft manlief dingen onthouden? Mezelf kennende vergeet ik de details snel :S

In het begin weet je het nog wel. Hoe verder, hoe vager het wordt. Vooral met die weeenstorm weet ik echt niets meer. Ik weet enigzins de volgorde, maar ook bepaalde stukken ben je gewoon niet mee bezig. Hoorde later ook nog wat dingen van mn man, zoals dat lanceren enzo
En gewoon snel opschrijven. Voor mij is het nu 1,5 week geleden, het zit nog redelijk vers in mn geheugen. Dus opgeschreven, miss dat ik nog wat details vraag aan mn man en die nog toevoeg, maar vind het wel fijn om het verhaal in grote lijnen nu te hebben voor later
Vriendin van me zei achteraf ook; volgens mij heb je vanaf dat je vliezen gebroken werden tot ze geboren werd je ogen niet open gehad Om even te illustreren hoe erg je in jezelf gekeerd kan zijn

Ik weet bepaalde tijden omdat de klok recht voor m'n neus hing maar verder heb je geen besef van tijd vooral tijdens een weeënstorm.
Ook tijdens het persen (2u 15min) niet. Voor vriend duurde dat mega lang maar ik had dat gevoel op dat moment niet. En toen had ik mijn ogen ook de hele tijd dicht. Zo kon ik me beter concentreren.

Dat denk ik ook idd, dat je op dat moment in jezelf keert. En dat is natuurlijk ook wel de bedoeling Ik denk dat ik eens chriftje meeneem en vraag of de VK of manlief daar af en toe wat in kunnen krabbelen. Zolang de situatie het "toestaat" dan, want het is natuurlijk belangrijker dat zij er voor mij zijn dan dat het schriftje vol komt En mezelf "dwingen" om het binnen korte tijd op te schrijven. Ik ben nogal goed in het "oh dat komt later wel" en dat zou toch zonde zijn, als dingen vervagen.

Haha idd ik herinner me de 3.00u marker ook nog omdat ze zeiden dat ze rond half 3 zouden komen en ik t al zat was toen en idd, ook een klok voor mn neus. Maar op t einde ben je daar niet mee bezig. Ik niet iig.