(Aanstaande) Docenten Topic Deel XXXV

quote:

Op zaterdag 15 februari 2014 14:39 schreef Claudia_x het volgende:
Ik heb zelf dus altijd een hekel aan lezingen gehad. Tijdens mijn studie sloeg ik de hoorcolleges steevast over - ik kon zelf wel de te leren stof lezen - en nog steeds ga ik liever niet naar lezingen. Ik word gek van de passiviteit en val vrijwel altijd bijna in slaap. Het is een kunstvorm op zich, een groot (onpersoonlijk) publiek langere tijd vermaken. Er zijn zo weinig mensen die het vak verstaan. Let wel, ik heb bijvoorbeeld colleges gehad van de door Matthijs van Nieuwkerk geprezen Herman Pleij. Laatstgenoemde hoorde vooral zichzelf graag praten, had lak aan hoe hij zijn publiek geboeid kon houden en daarom waren zijn colleges saai.

Er zijn wel wat uitzonderingen op de regel. Vaak zijn het Amerikanen trouwens. Dat zijn bovengemiddeld begenadigde sprekers.

Ik heb dezelfde ervaringen met hoorcolleges als jij. Ik zal niet stellen dat het instrument nooit werkt en voor niemand werkt (er zijn studenten die er baat bij hebben) maar inderdaad, als je zelf de stof kan lezen waarom het dan niet zelf doen? Als een docent toevallig wat talent heeft voor het spreken dan kan het wel aangenaam zijn om de lastigere concepten ook op een andere manier uitgelegd te krijgen maar helaas blijken maar weinig mensen dat talent te hebben. Je moet zowel een acteur/presentator en gepromoveerde zijn. Maar ja, om dan maar het hoorcollege af te schaffen schiet ook niet echt op aangezien we in Nederland te weinig geld over hebben voor het onderwijs om dan nog goed onderwijs te verzorgen.
Voor actievere werkvormen zijn immers kleine groepen noodzakelijk, dan kan je niet 80 man in 1 ruimte proppen per docent.

Hoorcolleges zouden trouwens al veel interessanter kunnen worden als docenten eens uit zouden gaan van studenten die de les voorbereiden: opgeven wat je bestudeerd moet hebben voor cdat college, tijdens het hoorcollege verdiepend er op ingaan, uitgebreid de ruimte geven om vragen te stellen etc.
=> Meer productiviteit en minder saai.

Momenteel bijvoorbeeld om woordenschat te overhoren. Ik heb de klassen daarvoor in teams ingedeeld, en last ze de space race doen. Ze doen er behoorlijk fanatiek aan mee. Maar je kan het ook gebruiken om tijdens een hoorcollege even snel wat vragen te stellen, om te checken of de stof goed aankomt. Daar wil ik de komende tijd eens mee gaan experimenteren.

In mijn ervaring zijn de hoorcolleges vaak veel meer dan de voorgeschreven stof samenvatten. Niet zelden wordt er een andere context , nieuw perspectief en - vooral - dwarsverbanden met andere subdisciplines uiteengezet. Ligt voor een groot deel aan de docent. Als het enkel herkauwen is blijf ik meestal ook weg.

Bij rechten is dat natuurlijk anders dan bij een bèta-opleiding waarbij de docenten al blij zijn als de voorgeschreven stof uit de handboeken goed onder de knie wordt gekregen. Ik kan me voorstellen dat de docenten bij rechten uitgebreid casussen en jurisprudentie behandelen, in zo'n geval zou ik ook met interesse luisteren. Alleen ben ik eerlijk gezegd niet zo'n fan van het afhankelijk zijn van je eigen aantekeningen wetende dat de meeste studenten niet alles op papier krijgen wat relevant is, dat je altijd een keer ziek kan zijn etc.
Elk hoorcollege opnemen met een fatsoenlijke kwaliteit kan dit probleem oplossen.
Zo'n docent die alleen de voorgeschreven stof behandelt vervalt al snel in het voorlezen van slides als hij niet enig talent heeft voor spreken, dat is nogal slaapverwekkend. Soms zou ik willen dat Powerpoint nooit was uitgevonden.

quote:

Op zaterdag 15 februari 2014 18:06 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Bij rechten is dat natuurlijk anders dan bij een bèta-opleiding waarbij de docenten al blij zijn als de voorgeschreven stof uit de handboeken goed onder de knie wordt gekregen. Ik kan me voorstellen dat de docenten bij rechten uitgebreid casussen en jurisprudentie behandelen, in zo'n geval zou ik ook met interesse luisteren. Alleen ben ik eerlijk gezegd niet zo'n fan van het afhankelijk zijn van je eigen aantekeningen wetende dat de meeste studenten niet alles op papier krijgen wat relevant is, dat je altijd een keer ziek kan zijn etc.
Elk hoorcollege opnemen met een fatsoenlijke kwaliteit kan dit probleem oplossen.
Zo'n docent die alleen de voorgeschreven stof behandelt vervalt al snel in het voorlezen van slides als hij niet enig talent heeft voor spreken, dat is nogal slaapverwekkend. Soms zou ik willen dat Powerpoint nooit was uitgevonden.

Wat mij betreft zetten docenten juist nooit hun pp en of colleges online. Goed aantekeningen maken en zelf de lijn en de hoofdzaken uitvogelen in je notities is juist een vaardigheid die je als student moetv hebben.

Ik zit er dubbel in. Aan de ene kant ben ik het wel met je eens Kwakz0r, aan de andere kant is het soms ook wel prettig om niet de hele les aantekeningen te hoeven maken en je volledig te kunnen richten op de uitleg van de docent. Zeker bij echt ingewikkelde materie is dat laatste wel prettig.
We hebben de digitale middelen, dan zou het zonde zijn als we daar geen gebruik van maken.

Ik denk dat je als docent wel kritisch moet zijn op wát je online zet.
Als docent gaf je "vroeger" (nu ook nog wel) de leerlingen ook weleens een stencil mee met een korte uitleg etc. Dat zou je wellicht als maatstaf kunnen gebruiken. *Zou ik dit als stencil mee willen geven aan de leerlingen? Ja? dan PP etc. online zetten. Is het antwoord nee, dan ook geen PP online.*

quote:

Op zaterdag 15 februari 2014 22:32 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

Wat mij betreft zetten docenten juist nooit hun pp en of colleges online. Goed aantekeningen maken en zelf de lijn en de hoofdzaken uitvogelen in je notities is juist een vaardigheid die je als student moetv hebben.

Natuurlijk ben ik het met je eens dat je als student zo goed mogelijk deze vaardigheid onder de knie moet krijgen en het liefst die vaardigheid al voldoende onder de knie moet hebben op het moment dat je begint met studeren, waarvoor je sterk afhankelijk bent van de scholen waar je eerder onderwijs hebt gevolgd. Maar ja, in de praktijk lukt het om tal van redenen weinig mensen om perfecte aantekeningen te maken. Wat legitieme redenen: het verschil tussen de snelheid waarmee de docent spreekt en de snelheid waarmee de student schrijft (soms gaat het gewoon even mis hoe goed beide partijen hier ook rekening mee houden), eens een keertje ziek zijn, eens iets niet goed kunnen zien of verstaan (grote collegezaal) of een fysieke handicap (gewrichtsbeschadiging waardoor je moeite hebt met schrijven, puur omdat je moeite hebt met die beweging). Dan gaat mijn voorkeur er toch naar uit dat hoorcolleges worden opgenomen. Een voordeel is dat minder gemotiveerde studenten dan wegblijven, dat is fijn voor de docent (rustig hoorcollege met eventueel goede vragen van oprecht geïnteresseerde studenten), fijn voor de studenten die het college wel bijwonen (minder rumoer in de zaal, kleinere ruimte mogelijk) en - misschien wat minder gegund - fijn voor de studenten die wegblijven. Dat dan wat (mede)studenten die minder gemotiveerd zijn niet worden 'gestraft' voor hun gedrag, daar kan ik goed mee leven.

Ik ben het bovendien eens met Ronald dat je gemakkelijker complexe materie volgt wanneer je niet tegelijkertijd hoeft te schrijven. Hoewel het schrijven helpt om iets te onthouden (motorisch geheugen) belemmert het tegelijkertijd moeten schrijven wel bij het volgen van de uitleg.

quote:

Op zaterdag 15 februari 2014 17:57 schreef Valid het volgende:
In mijn ervaring zijn de hoorcolleges vaak veel meer dan de voorgeschreven stof samenvatten. Niet zelden wordt er een andere context , nieuw perspectief en - vooral - dwarsverbanden met andere subdisciplines uiteengezet. Ligt voor een groot deel aan de docent. Als het enkel herkauwen is blijf ik meestal ook weg.

Ja, precies. Ik ben ook niet voor het afschaffen van hoorcolleges. Integendeel. Verschillende bronnen kunnen op verschillende manieren inspireren. Iedereen die geniet van films, muziek, schilderijen, romans en poëzie zal begrijpen wat ik bedoel. Het boek is denk ik het medium bij uitstek om complexe ideeën uiteen te zetten, maar dat sluit niet uit dat je uit andere bronnen unieke en waardevolle ervaringen kunt halen.

Ik zie het hoorcollege vooral als een moment waarop je herinnerd wordt aan waarom je je studie doet, waarin je geest geprikkeld wordt en er door het met elkaar samen zijn een ambiance ontstaat waardoor je met hernieuwde energie huiswaarts gaat. Dat zal een hoorcollege niet altijd kunnen bewerkstelligen, maar het zou wel het streven moeten zijn. Daarom zie ik in het online zetten van colleges een zorgwekkende ontwikkeling. Een voetbalwedstrijd meemaken is van een andere orde dan die op televisie zien.

quote:

Op zaterdag 15 februari 2014 23:14 schreef Ronaldussen het volgende:
Ik zit er dubbel in. Aan de ene kant ben ik het wel met je eens Kwakz0r, aan de andere kant is het soms ook wel prettig om niet de hele les aantekeningen te hoeven maken en je volledig te kunnen richten op de uitleg van de docent. Zeker bij echt ingewikkelde materie is dat laatste wel prettig.
We hebben de digitale middelen, dan zou het zonde zijn als we daar geen gebruik van maken.

Ik denk dat je als docent wel kritisch moet zijn op wát je online zet.
Als docent gaf je "vroeger" (nu ook nog wel) de leerlingen ook weleens een stencil mee met een korte uitleg etc. Dat zou je wellicht als maatstaf kunnen gebruiken. *Zou ik dit als stencil mee willen geven aan de leerlingen? Ja? dan PP etc. online zetten. Is het antwoord nee, dan ook geen PP online.*

Ik zet mijn Powerpoint wel online, maar die is niet zo informatiedicht. Het missen van het college is geen probleem als het hoorcollege alleen als doel heeft om het leesmateriaal toe te lichten, te verlevendigen en in een breder perspectief te plaatsen. De combinatie met werkcolleges zou er bovendien voor moeten zorgen dat er genoeg redundantie in de collegelijn zit.

Ik vind het zelf echt een probleem als studenten een college ingaan met als focus 'wat zit er in het tentamen en wat moet ik weten om dat tentamen te halen'. Een studie hoort meer te zijn dan dat. Ik ben de laatste tijd aan het lezen over een onderwijssysteem zonder cijfers en merk dat ik me daar thuis bij voel.

Al ontkom ik er uiteraard ook niet aan om aan het einde van een collegereeks gewoon een cijfer te geven. Het sufste voorbeeld daarvan is een collegereeks die ik aan het begin van het collegejaar gaf. De studenten kregen kwalitatieve feedback op hun schrijfproducten. Dat gebeurde uitgebreid en de studenten waardeerden het zeer. Op hun laatste schrijfproduct kregen ze nog eenmaal commentaar, weer kwalitatief, maar ditmaal moesten mijn collega en ik ook een rangorde in de stukken van studenten onderling aanbrengen om cijfers te kunnen bepalen. We hadden net zo goed zonder die cijfers kunnen doen. Het commentaar dat we al gegeven hadden, zei veel meer. In dit geval was het dus dubbel zoveel werk terwijl het cijfer vrij nietszeggend was.

quote:

Op zondag 16 februari 2014 08:48 schreef Claudia_x het volgende:

Ik zet mijn Powerpoint wel online, maar die is niet zo informatiedicht.

Ik vind het zelf echt een probleem als studenten een college ingaan met als focus 'wat zit er in het tentamen en wat moet ik weten om dat tentamen te halen'. Een studie hoort meer te zijn dan dat. Ik ben de laatste tijd aan het lezen over een onderwijssysteem zonder cijfers en merk dat ik me daar thuis bij voel.

Een PowerPoint moet dan ook alleen de hoofdpunten van je verhaal bevatten, geen lange zinnen, geen lappen tekst. Enkel wat kernwoorden. Daar bouw je je verhaal omheen dus dan is je PP sowieso al niet zo informatiedicht.
Uiteraard hoort een studie/les meer te zijn dan enkel de stof over te brengen die voor de tentamens van belang zijn. Helaas leert men dat de leerlingen niet meer, gewoon omdat de overheid zo cijfersgeil is geworden en er zodoende weinig tijd overblijft om de zaak breder te bekijken.

Cijfers zijn inderdaad nietszeggend zonder gerichte feedback, maar waar ik echt een hekel aan heb zijn de beoordelingen met een 'onvoldoende', 'matig', 'voldoende', 'goed'. Daar kan ik zelf ook helemaal niets mee, dan heb ik nog liever een cijfer. Maar zoals je al zei, alles valt of staat met de feedback die je geeft.

quote:

Op zaterdag 15 februari 2014 18:06 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Bij rechten is dat natuurlijk anders dan bij een bèta-opleiding waarbij de docenten al blij zijn als de voorgeschreven stof uit de handboeken goed onder de knie wordt gekregen. Ik kan me voorstellen dat de docenten bij rechten uitgebreid casussen en jurisprudentie behandelen, in zo'n geval zou ik ook met interesse luisteren. Alleen ben ik eerlijk gezegd niet zo'n fan van het afhankelijk zijn van je eigen aantekeningen wetende dat de meeste studenten niet alles op papier krijgen wat relevant is, dat je altijd een keer ziek kan zijn etc.
Elk hoorcollege opnemen met een fatsoenlijke kwaliteit kan dit probleem oplossen.
Zo'n docent die alleen de voorgeschreven stof behandelt vervalt al snel in het voorlezen van slides als hij niet enig talent heeft voor spreken, dat is nogal slaapverwekkend. Soms zou ik willen dat Powerpoint nooit was uitgevonden.

Je eerste punt is onzin. Twee vrienden van me studeren technische natuurkunde en die komen regelmatig met verhalen over hoorcolleges die nog veel inspirerende en spannender zijn dan wat er bij rechten gebeurt. Als de vlieger van jou zou opgaan, zouden hoorcolleges bij bèta-vakken altijd het samenvatten van de literatuur zijn omdat studenten het zelf niet zouden snappen. Dat klopt simpelweg niet.

Juist bij bèta vakken is het vaak mogelijk om indrukwekkende dingen te laten zien etc - iets wat bevestigd wordt door vrienden die een dergelijke studie doen.

Goeie hoorcolleges heb ik zelf overigens ook meegemaakt bij vakken geschiedenis en algemene economie, maar dat valt voor jou ongetwijfeld onder het zelfde "maar dat is geen bèta dus studenten snappen het zonder uitleg wel"-argument

[ Bericht 1% gewijzigd door Valid op 17-02-2014 11:44:13 ]

Heeft iemand hier ervaring met het Onderwijstraineeship? (www.onderwijstraineeship.nl)
Ik ben me aan het orienteren op wat ik na mijn master Taalkunde wil gaan doen en dit spreekt me erg aan, vooral de doorgroeimogelijkheden die naast het docent-zijn aangeboden worden.

quote:

Op maandag 17 februari 2014 11:25 schreef Valid het volgende:

[..]

Je eerste punt is onzin. Twee vrienden van me studeren technische natuurkunde en die komen regelmatig met verhalen over hoorcolleges die nog veel inspirerende en spannender zijn dan wat er bij rechten gebeurt. Als de vlieger van jou zou opgaan, zouden hoorcolleges bij bèta-vakken altijd het samenvatten van de literatuur zijn omdat studenten het zelf niet zouden snappen. Dat klopt simpelweg niet.

Dat is te kort door de bocht maar het is wel voor veel inleidende vakken (grootste deel bachelor dus) zo dat de docent behandelt wat in de handboeken staat, ja. Bij de masterfase van een natuurkundeopleiding schijnen ze dan weer vaak uit de losse pols les te geven aangezien het om dermate specialistische materie gaat dat die nog niet verwerkt is in handboeken, als het een specialisme van die faculteit is. Ik vergeleek echter met wat ik nu volg.

quote:

Juist bij bèta vakken is het vaak mogelijk om indrukwekkende dingen te laten zien etc - iets wat bevestigd wordt door vrienden die een dergelijke studie doen.

Natuurlijk maar dat is bij veel vakken meer iets bij het practicum en bij de natuurkundevakken heb je soms inderdaad ook leuke demonstraties tijdens het hoorcollege. Kijk bijv. maar eens naar Lewin zijn hoorcolleges.

quote:

Goeie hoorcolleges heb ik zelf overigens ook meegemaakt bij vakken geschiedenis en algemene economie, maar dat valt voor jou ongetwijfeld onder het zelfde "maar dat is geen bèta dus studenten snappen het zonder uitleg wel"-argument

Dat heb ik niet gesteld. Mijn punt was dat we veel dikke handboeken moeten doorwerken en dat de docent vaak blij is als dat allemaal onder de knie wordt gekregen en dat daarom die handboeken dus als leidraad dienen. Nogmaals, dat geldt voor de fase van de opleiding waarin ik nu zit, zo gauw je eindelijk toekomt aan de specialisatiefase wordt het waarschijnlijk anders.

Maar goed, dit is allemaal teveel offtopic voor hier dus als we hier verder over discussiëren dan doen we dat beter op een anderer manier.

quote:

Op maandag 17 februari 2014 15:00 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Dat is te kort door de bocht maar het is wel voor veel inleidende vakken (grootste deel bachelor dus) zo dat de docent behandelt wat in de handboeken staat, ja. Bij de masterfase van een natuurkundeopleiding schijnen ze dan weer vaak uit de losse pols les te geven aangezien het om dermate specialistische materie gaat dat die nog niet verwerkt is in handboeken, als het een specialisme van die faculteit is. Ik vergeleek echter met wat ik nu volg.

Datzelfde geldt ook wel voor verreweg de meeste rechtenvakken op introductieniveau (eerste paar jaar). Studenten moeten heel veel stof verwerken op een vrij abstract niveau, wat vaak tegenvalt - waardoor veel studenten afvallen. De taak van de docent is dan nog om zoveel mogelijk studenten de stof te laten begrijpen. Wat dat betreft waarschijnlijk geen verschil met andere studies.

Maargoed, inderdaad offtopic.

quote:

Op zondag 16 februari 2014 08:48 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ik zet mijn Powerpoint wel online, maar die is niet zo informatiedicht. Het missen van het college is geen probleem als het hoorcollege alleen als doel heeft om het leesmateriaal toe te lichten, te verlevendigen en in een breder perspectief te plaatsen. De combinatie met werkcolleges zou er bovendien voor moeten zorgen dat er genoeg redundantie in de collegelijn zit.

Ik vind het zelf echt een probleem als studenten een college ingaan met als focus 'wat zit er in het tentamen en wat moet ik weten om dat tentamen te halen'. Een studie hoort meer te zijn dan dat. Ik ben de laatste tijd aan het lezen over een onderwijssysteem zonder cijfers en merk dat ik me daar thuis bij voel.

Al ontkom ik er uiteraard ook niet aan om aan het einde van een collegereeks gewoon een cijfer te geven. Het sufste voorbeeld daarvan is een collegereeks die ik aan het begin van het collegejaar gaf. De studenten kregen kwalitatieve feedback op hun schrijfproducten. Dat gebeurde uitgebreid en de studenten waardeerden het zeer. Op hun laatste schrijfproduct kregen ze nog eenmaal commentaar, weer kwalitatief, maar ditmaal moesten mijn collega en ik ook een rangorde in de stukken van studenten onderling aanbrengen om cijfers te kunnen bepalen. We hadden net zo goed zonder die cijfers kunnen doen. Het commentaar dat we al gegeven hadden, zei veel meer. In dit geval was het dus dubbel zoveel werk terwijl het cijfer vrij nietszeggend was.

Hoe zijn jullie dan tot die cijfers gekomen? Als je werkt met een beoordelingsformulier (die de studenten van tevoren hebben ingezien) waarbij je het cijfer opdeelt in verschillende onderdelen dan kun je ook rekening houden met de vraag of iemand de feedback goed heeft verwerkt.

Op mijn school werken we bijvoorbeeld zo bij de referaten op de Rome reis. Voor de reis leveren de leerlingen een schriftelijk verslag in waarin ze opschrijven wat ze tijdens het referaat willen bespreken. Op dat verslag krijgen ze inhoudelijk commentaar. Bij de beoordeling van de presentatie tijdens de reis bekijken we wat de feedback was en in hoeverre de leerling daar iets mee heeft gedaan voor de presentatie. Het heeft dus invloed op het cijfer.

Ik ben trouwens niet tegen het online aanbieden van hoorcolleges, om dezelfde reden die jij eigenlijk ook geeft. Het is een extra manier om aan informatie te komen, waarbij het bij een online college geheel eenrichtingsverkeer is. Het hoeft dus geen concurrentie op te leveren voor de hoorcolleges die meer zijn dan het zenden van informatie. Het spoort dus ook aan om - als je wilt dat studenten naar de colleges komen - meer te doen dan dat.

Ik vind het niet goed als een docent tijdens een hoorcolleges alleen navertelt wat in de stof staat. Zoals iemand anders hier al schreef: bij een inspirerend college worden nieuwe perspectieven geboden, verbanden, en verhalen die je niet hebt kunnen lezen in de stof. Veel van mijn hoorcolleges destijds waren zo. En die paar colleges die wel saai waren, waren dan weer nuttig omdat ik medestudenten zag met wie ik daarna in de UB kon gaan verder studeren. Dat spoorde ook meer aan dan in mijn eentje thuis zitten. .

quote:

Op zondag 16 februari 2014 09:00 schreef Friek_ het volgende:
Cijfers zijn inderdaad maar vreemde dingen. Zo kreeg ik laatst een 6,5 voor m'n oriëntatiestage, waarop ik nogal verbaasd reageerde (deed ik het zo beroerd?). Een kort gesprek met twee stagebegeleiders maakte echter duidelijk dat ze heel streng waren en dit cijfer meer bedoeld was als een 'je bent op de goede weg'. De subjectieve lading achter cijfers kan soms onterecht demotiverend werken, blijkbaar.

Of ik trap natuurlijk makkelijk in allerlei suikerlaagjes die men opvoert om zo conflicten te vermijden.

Ik las laatst ergens (kan het zo gauw niet meer vinden) een grappig stukje over de soms frustrerende ervaring die velen hebben, dat je aan het begin van bijvoorbeeld de brugklas achten scoort voor een bepaald vak, later zessen, terwijl je er meer van weet/begrijpt dan toen je er net mee begon. Het suggereerde dat we in plaats daarvan ook een systeem zouden kunnen gebruiken waarbij je gewoon steeds meer punten kunt behalen. Stel dat dan bijvoorbeeld het aantal benodigde punten om je diploma te krijgen 100 is, dan zullen leerlingen in de brugklas ergens tussen de 0 en de 20 a 30 scoren, en het jaar daarop klimmen naar 40 ofzo.

Dat gaat uit van "je bent op de goede weg" (of in elk geval: "je bent op weg") en dat spreekt me er wel in aan. Hoe het dan moet met dingen als eindexamen e.d. is vers twe.

quote:

Op donderdag 20 februari 2014 22:40 schreef Baba-O-Riley het volgende:
Wat stagiaires tegenwoordig niet allemaal kunnen eisen... Er zitten sinds een week stagiaires op onze vmbo-locatie. Nu blijkt dat ze naar de havo/vwo-locatie zijn overgeplaatst, "omdat ze de leerlingen niet leuk vonden". In mijn tijd moest je blij zijn dat je een stageplek kreeg en was je blij met alles wat je voor je neus geschoteld kreeg. En ja, soms was dat niet wat je verwachtte, maar om dan meteen overgeplaatst te willen worden...

Dat soort luxe is er zeker niet overal. Iemand die ik ken kreeg laatst een stageschool toegewezen op anderhalf uur enkele reisafstand. Zelf hard gezocht naar een andere, de opleiding herhaaldelijk gevraagd om een andere, geen succes.

quote:

Op vrijdag 21 februari 2014 09:33 schreef ShadyLane het volgende:

[..]

Ik las laatst ergens (kan het zo gauw niet meer vinden) een grappig stukje over de soms frustrerende ervaring die velen hebben, dat je aan het begin van bijvoorbeeld de brugklas achten scoort voor een bepaald vak, later zessen, terwijl je er meer van weet/begrijpt dan toen je er net mee begon. Het suggereerde dat we in plaats daarvan ook een systeem zouden kunnen gebruiken waarbij je gewoon steeds meer punten kunt behalen. Stel dat dan bijvoorbeeld het aantal benodigde punten om je diploma te krijgen 100 is, dan zullen leerlingen in de brugklas ergens tussen de 0 en de 20 a 30 scoren, en het jaar daarop klimmen naar 40 ofzo.

Dat gaat uit van "je bent op de goede weg" (of in elk geval: "je bent op weg") en dat spreekt me er wel in aan. Hoe het dan moet met dingen als eindexamen e.d. is vers twe.

Ik vind het een aardig concept, maar het verandert niets aan het idee dat je door cijfers te geven de intrinsieke motivatie van leerlingen en studenten aantast.

Het is eigenlijk maf hoe vanzelfsprekend we cijfers zijn gaan vinden. Moet je je voorstellen dat je baas voorstelt om voortaan geen functioneringsgesprekken meer te voeren, maar om rapporten uit te delen met cijfers en het daarbij te laten.

Dat is een stukje van Johannes Visser in de Correspondent, Shadylane. Zal later vanavond kijken of ik 'm kan vinden, zit nu op mobiel.

quote:

Op vrijdag 21 februari 2014 09:37 schreef ShadyLane het volgende:

[..]

Dat soort luxe is er zeker niet overal. Iemand die ik ken kreeg laatst een stageschool toegewezen op anderhalf uur enkele reisafstand. Zelf hard gezocht naar een andere, de opleiding herhaaldelijk gevraagd om een andere, geen succes.

Ik heb ook anderhalf uur reistijd per enkele reis en ik wilde aanvankelijk liever ook een ander niveau dan waar ik nu op zit, maar het is niet anders. Ik ben inderdaad blij dat ik een stageplek heb en ik vind het eigenlijk gewoon een superstage. Fijne begeleiders, fijne stagepartner en ook de leerlingen vind ik erg leuk. Ik hoop wel dat ik volgendjaar op het mbo of vmbo terecht kom, dat lijkt me nog steeds de leukste doelgroep om mee te werken.

Ik worstel met het volgende. Studenten begrijpen niet altijd waarom ze iets moeten weten. Sommige materie is erg abstract en niet direct toepasbaar op de alledaagse praktijk. Ik probeer het wel zoveel mogelijk, om de relevantie van het vak dat ik geef duidelijk te maken.

Hoe gaan jullie hiermee om? Iemand nog een briljante tip? Ik zou graag een denkproces bij studenten aan willen zwengelen waardoor ze zelf tot de conclusie komen dat moeilijke en abstracte dingen niet onbruikbaar zijn, niet iets om uit de weg te gaan.

Een briljante tip is er volgens mij niet, want dit is in een notendop eigenlijk de grootste uitdaging van lesgeven. Vanuit mijn eigen ervaring kan ik zeggen dat dit bij mij creativiteit bevordert, en dat ik daardoor continu bezig ben met om me heen kijken, me laten inspireren om vanuit een eigen inspiratie verbanden te leggen tussen het abstracte of 'ver van mijn bed' (dat laatste kan bij het vak geschiedenis spelen) en het hier en nu, of het alledaagse. Vervolgens kun je studenten opdrachten geven waarbij zij dit zelf ook moeten doen. Kortom, wees creatief, ook als dit soms misschien niet direct heel wetenschappelijk (verantwoord) lijkt.

Je hebt natuurlijk helemaal gelijk! Dat is inderdaad ook de grootste uitdaging.

Nu moet ik broeden op een manier om de categorische imperatief aan de man te krijgen.