Ik had een vraag ivm met een oude platenspeler, ik wil die namelijk aansluiten op boxen want er komt zonder geen geluid uit. Het enigste wat er aan hangt zijn 2 bananenstekkers
.Hoe kan ik deze aansluiten op gewone boxen? Of moet ik er een andere stekker aanzetten?
Grtz
Kan ik dit op iets aansluiten , want uit mijn "draagbare" platenspeler komt er alleen heel stil geluid uit .
Dan heb je dus idd een voorversterker nodig.quote:Op vrijdag 13 december 2013 16:50 schreef Crockabillie het volgende:
Sorry , ik ben een Noob hierin ... Het zijn boxen met versterker van een dolby surround.
Kan ik dit op iets aansluiten , want uit mijn "draagbare" platenspeler komt er alleen heel stil geluid uit .
Als je een versterker heb met Phono aansluiting, kan hij direct daarop.
In het woord "voorversterker" zit het woord "versterker". Een versterker is een actieve component, die het signaal-niveau verhoogt. Dat effect krijg je niet door alleen maar een andere stekker erop te zetten.quote:
is er een manier dat ik er geluid uit krijg zonder voorversterker ? andere stekker opzetten?
Aan de andere kant, je hebt het over een draagbare platenspeler, en die zijn vaak voorzien van een eigen versterker, om niet een complete studio mee te hoeven zeulen, en banaan-stekkers zijn typisch iets om luidspreker-boxen op aan te sluiten, niet om in versterkers te proppen. Kun je iets meer info leveren over je platenspeler, zodat we mogelijk wat specs kunnen vinden ?
Even een wat algemener verhaaltje : de meeste ingangen van een versterker, aangeduid als LINE, CD, TAPE, TUNER enz., zijn gelijkwaardig en verwachten allemaal een line-level input, zoals geleverd door CD-spelers, tape- en cassette-decks en tuners. Het element van een platenspeler levert een veel lager signaal, en moet versterkt worden tot line-level, met een toepasselijke voorversterker (afhankelijk of het een Moving Coil-element is met een heel zwak signaal of een Moving Magnet/Moving Iron element met een wat sterker signaal). Versterkers met een PHONO ingang hebben dus een voorversterker aan boord, meestal voor een MM-element, soms voor een MC-element, en heel soms omschakelbaar tussen beide.
Nou zijn er dus ook weer platenspelers met een ingebouwde voorversterker, die direct line-level opleveren, maar die hebben in principe een twee tulp (RCA)-stekkers, niet banaan-stekkers,
En sommige platenspelers, met name draagbare en platenspelers die bijv. geintegreerd zijn met een tuner, hebben ook een eindversterkertje aanboord, en dan weer vaak banaanstekker als aansluiting.
Dus : wat is je platenspeler.
wowquote:
Dit is de platenspeler
[ afbeelding ]
haha absoluut niet! Prachtig apparaat! Hoop dat je 'm aan de praat krijgt.quote:
Wel leuk als je nog 78 toeren platen wil horen.
Deze stekkers werden (heel) vroeger gebruikt om hem aan te sluiten op een buizen-radio/versterker.
Omdat over het algemeen de combinatie naald en arm niet echt leuke dingen doet met de groeven in je platen.quote:
waarom zou ik er geen platen willen op afspelen?
Nee.quote:
dus alle oude platenspelers sucken in vinyl spelen :s
Veel van de audiofielen draaien hun kostbare en zeldzame vinyl op spelers die 20 of meer jaar oud zijn (ik heb een Thorens TD-318).
Maar dit soort draagbare dingen hebben niet bepaald armen waarbij de juiste naalddruk en de juiste anti-skating kan worden ingesteld, en vaak zijn de naalden redelijk robuust om bestand te zijn tegen gebruik in de omstandigheden waarvoor ze ontworpen zijn. En dat is geen goed nieuws voor de platen.
Nope, echter het getoonde model is uit de 50" jaren (en aan de aansluiting te zien nog mono).quote:
dus alle oude platenspelers sucken in vinyl spelen :s
Platen werden toen nog gemaakt van bakeliet en waren vrij hard, nadeel was dat als je er een liet vallen hij vrijwel altijd in stukjes brak.
Naderhand is men overgegaan op vinyl wat zachter is en je dus beschadigd met de oude platenspeler.
Met een model uit de 80" en 90" kan je met een juist element nog prima platen afspelen.
Volgens mij loopt er ook ergens een topic over het afspelen van platen?
Vooral niet vanwege het element. Wat je daar hebt is hoogstwaarschijnlijk een platenspeler met een zogeheten kristalelement. Mogelijk is dit element ook om te klappen (dubbel uitgevoerd) namelijk om zowel 78 toeren platen als 'moderne' Microgroove platen (33 en 45 toeren) af te kunnen spelen. Je mag in geen geval de 78 toeren naald gebruiken om vinylplaten af te spelen, want dan mol je de plaat gegarandeerd, dit omdat een 78 toeren naald een grotere tip heeft dan een naald die is bedoeld om vinylplaten af te spelen.quote:
Waarom zou ik er geen platen op af willen op spelen?
Maar dan nog, ook met het juiste kristalelement is de kans op onherstelbare beschadigingen bij het afspelen van vinylplaten groot, vooral als je niets weet over de toestand van de naald en de voorgeschiedenis van de grammofoon, dus hoe zorgvuldig er in het verleden mee om is gegaan, en hoeveel platen er in het verleden met deze naald zijn afgespeeld.
Kristalelementen waren relatief goedkoop, maar hadden dan ook een veel kortere levensduur dan de latere magnetodynamische elementen met een diamantnaald, en moesten tijdig worden vervangen om overmatige plaatslijtage te voorkomen. Vaak werd saffier gebruikt voor de naald, en dat is een veel minder hard materiaal dan diamant. Het kwam niet zelden voor dat er een minuscuul stukje afbrak van de naald omdat men de arm bijvoorbeeld een keer te ruw op de draaiende plaat had gezet, en het afspelen van platen met een dergelijke beschadigde naald was funest voor je platen. Je kunt de conditie van de naald niet met het blote oog beoordelen, daarvoor heb je een speciale naaldmicroscoop nodig.
De reden dat er vroeger vaak van kristalelementen gebruik werd gemaakt is dat deze een veel hogere uitgangsspanning gaven dan bijvoorbeeld keramische elementen, en al helemaal in vergelijking met de latere magnetodynamische elementen. Een uitgangspanning van 0,5 volt (!) is helemaal niet ongewoon, en daarmee zit je al bijna op lijnniveau. En daarmee zijn ook de banaanstekkers te verklaren: zoals hier al is opgemerkt was het de bedoeling een dergelijke platenspeler aan te sluiten op de pickup ingang van een (buizen)radio. Daarbij ging de zwarte banaanstekker in het gat dat met het symbooltje voor aarde is gekenmerkt, en de gele in het andere gat (aangegeven met Plattenspieler op bovenstaande foto). Van de RIAA correctie had men toen nog nooit gehoord, de frequentiekarakteristiek van een kristalelement was dusdanig dat er geen verdere 'correctie' meer nodig of wenselijk was, en dat mag je hier niet opvatten als een pluspunt.
Overigens: er is nóg een reden waarom ik je af moet raden met dit ding platen af te spelen die je dierbaar zijn: het is een mono platenspeler met ongetwijfeld een mono element. Als je een 'moderne' stereo plaat afspeelt met een mono element, dan mol je de groefwanden van de stereo plaat. Dit is dan ook de reden dat men nog heel lang, tot diep in de jaren '60, vaak twee versies uitbracht van een LP, namelijk een mono versie en een stereo versie. Met een stereo element kon je ook veilig mono platen afspelen, maar het omgekeerde gold niet, met een mono element mochten geen stereo platen worden afgespeeld op straffe van onherstelbare beschadiging van de stereo plaat.
Goed gezegd en helder geschreven.quote:
[..]
Vooral niet vanwege het element. Wat je daar hebt is hoogstwaarschijnlijk een platenspeler met een zogeheten kristalelement. Mogelijk is dit element ook om te klappen (dubbel uitgevoerd) namelijk om zowel 78 toeren platen als 'moderne' Microgroove platen (33 en 45 toeren) af te kunnen spelen. Je mag in geen geval de 78 toeren naald gebruiken om vinylplaten af te spelen, want dan mol je de plaat gegarandeerd, dit omdat een 78 toeren naald een grotere tip heeft dan een naald die is bedoeld om vinylplaten af te spelen.
Maar dan nog, ook met het juiste kristalelement is de kans op onherstelbare beschadigingen bij het afspelen van vinylplaten groot, vooral als je niets weet over de toestand van de naald en de voorgeschiedenis van de grammofoon, dus hoe zorgvuldig er in het verleden mee om is gegaan, en hoeveel platen er in het verleden met deze naald zijn afgespeeld.
Kristalelementen waren relatief goedkoop, maar hadden dan ook een veel kortere levensduur dan de latere magnetodynamische elementen met een diamantnaald, en moesten tijdig worden vervangen om overmatige plaatslijtage te voorkomen. Vaak werd saffier gebruikt voor de naald, en dat is een veel minder hard materiaal dan diamant. Het kwam niet zelden voor dat er een minuscuul stukje afbrak van de naald omdat men de arm bijvoorbeeld een keer te ruw op de draaiende plaat had gezet, en het afspelen van platen met een dergelijke beschadigde naald was funest voor je platen. Je kunt de conditie van de naald niet met het blote oog beoordelen, daarvoor heb je een speciale naaldmicroscoop nodig.
De reden dat er vroeger vaak van kristalelementen gebruik werd gemaakt is dat deze een veel hogere uitgangsspanning gaven dan bijvoorbeeld keramische elementen, en al helemaal in vergelijking met de latere magnetodynamische elementen. Een uitgangspanning van 0,5 volt (!) is helemaal niet ongewoon, en daarmee zit je al bijna op lijnniveau. En daarmee zijn ook de banaanstekkers te verklaren: zoals hier al is opgemerkt was het de bedoeling een dergelijke platenspeler aan te sluiten op de pickup ingang van een (buizen)radio. Daarbij ging de zwarte banaanstekker in het gat dat met het symbooltje voor aarde is gekenmerkt, en de gele in het andere gat (aangegeven met Plattenspieler op bovenstaande foto). Van de RIAA correctie had men toen nog nooit gehoord, de frequentiekarakteristiek van een kristalelement was dusdanig dat er geen verdere 'correctie' meer nodig of wenselijk was, en dat mag je hier niet opvatten als een pluspunt.
Overigens: er is nóg een reden waarom ik je af moet raden met dit ding platen af te spelen die je dierbaar zijn: het is een mono platenspeler met ongetwijfeld een mono element. Als je een 'moderne' stereo plaat afspeelt met een mono element, dan mol je de groefwanden van de stereo plaat. Dit is dan ook de reden dat men nog heel lang, tot diep in de jaren '60, vaak twee versies uitbracht van een LP, namelijk een mono versie en een stereo versie. Met een stereo element kon je ook veilig mono platen afspelen, maar het omgekeerde gold niet, met een mono element mochten geen stereo platen worden afgespeeld op straffe van onherstelbare beschadiging van de stereo plaat.
