FOK!forum / Relaties & Psychologie / Jongeren zijn bang af te wijken van de 'groep'
ComComMerdonderdag 3 oktober 2002 @ 11:22
Net een topic gelezen over iemand met angst over slecht slapen 's nachts... Nou op zich niet raar... mensen worden tijdens de slaap wel vaker wakker... Maar meer een opmerking van de poster zette mij aan tot het openen van dit topic... Hij stelde namelijk dat hij niet met zijn angst naar een psycho-iemand zou toegaan, omdat hij niet gek is... Iemand wierp tegen dat het juist moedig was en daar praatte hij maar snel overheen...

Wat wil ik dus hiermee zeggen...

Het is niet gek als je bang bent!
Het is niet gek als je hulp zoekt!
Het is niet gek anders te zijn dan anderen.
Het is niet gek als je mindere gevoelens hebt.
Het is niet gek als je afwijkt.

Je bent pas gek als je GEEN hulp zoekt,... (stuk eigenwijs!)
Je bent pas gek als je anderen die afwijken voor gek verklaart (angsthaas!)
Je bent pas gek als je alleen maar bent zoals anderen dat willen (schaap!)

Je bent een mens als je inzicht hebt dat je hulp nodig hebt als je er zelf niet uitkomt.
Je bent een mens als je soms mindere gevoelens hebt, die heeft immers iedereen.
Je bent mens als je mensen die afwijken accepteert zoals ze zijn.
Je bent mens, toch?

Psychologische hulp wordt vaak gelijk gesteld met gek zijn... Ik denk eerder dat juist de gezonde intelligente mensen hulp zoeken en de watjes en rare-dingen-roepers de gekken zijn... Maar dat is mijn mening...

Durf dus hulp te zoeken wanneer je in nood bent. Durf te vragen. Ze zijn er niet voor niets die hulpverleners... ze zijn ervoor opgeleid.

en ja,... de topicstarter heeft ook hulp gezocht (zou anders niet fair zijn naar de lezers en de reageerders) bij verschillende instanties en gevonden...

Peeweedonderdag 3 oktober 2002 @ 11:25
Ja,.. klopt!!

Maar of je nou je doelgroep bereikt? Ik denk dat ze het wel lezen, maar het naast zich neer leggen met de gedachte dat jij wel gelijk hebt maar,..
snappie??

MacBethdonderdag 3 oktober 2002 @ 11:28
Neej, nog geen hulp zoeken, ik moet later m'n brood aan jullie gaan verdienen!
ComComMerdonderdag 3 oktober 2002 @ 11:29
quote:
Op donderdag 3 oktober 2002 11:25 schreef Peewee het volgende:
Ja,.. klopt!!

Maar of je nou je doelgroep bereikt? Ik denk dat ze het wel lezen, maar het naast zich neer leggen met de gedachte dat jij wel gelijk hebt maar,..
snappie??


Mijn doelgroep zijn de mensen die nu nog over de drempel getrokken moeten worden en daadwerkelijk hulp gaan zoeken, niet eentje die juist de psychiatrie afkamt... De jongeren die wel willen, maar niet durven, omdat ze dan door kutjochies als genoemd character voor gek versleten worden. En zo'n stempel van een groepsjongetje wil je niet opgeplakt krijgen... Er gaat zoveel om in de geest van een jongere dat zelfs zo'n stempel zetten heel logisch klinkt... Terwijl het dat dus niet is.
Marieldonderdag 3 oktober 2002 @ 11:39
Angst is menselijk, en helaas een slechte raadgever.

De meeste mensen zullen echter uiteindelijk angsten overwinnen... Weet er alles van

shmoopydonderdag 3 oktober 2002 @ 11:42
Tis een clichè, maar met een gebroken been ga je naar de dokter, met kiespijn naar de tandarts enz...

Je bent iid pas gek als je geen hulp zoekt als je het kunt gebruiken.

dolle_hondvrijdag 4 oktober 2002 @ 11:35
Ik ga geen hulp zoeken, ik heb geen probleem
Mini_rulezvrijdag 4 oktober 2002 @ 16:58
Idd, ik kom er op school ook gewoon voor uit dat ik naar een psycholoog ga, en er zijn niet echt vervelende reacties geweest. Wel mensen die verbaasd waren, omdat ik op school blijkbaar 'normaal' overkom.
Maar ja iedereen bij ons is zo bang om anders te zijn dan anderen. Gaat eigenlijk best wel ver. Ik doe er liever niet aan mee. Alleen al die meisjes die elke dag zwaar opgemaakt zijn en in peperdure merkkleding lopen, altijd volgens de laatste mode, terwijl je mij niet wijsmaakt dat zij niet ook eens een dag hebben dat ze gewoon geen zin hebben in vervelende strakke kleren en rommel op je gezicht.
Naja, ik draag geen make-up (alleen af en toe bij bijzondere gelegenheden als ik zin heb om met dat spul te klooien), qua kleren draag ik gewoon wat ik leuk vind, en als ik zin heb draag ik een wijde trui, gewoon omdat die lekker zit, ook al ziet het er volgens hun niet uit Maar ja dan krijg je dus ook meteen verbaasde blikken van die barbies...
Ze kunnen zich al niet voorstellen dat iemand het niet nodig vindt om er altijd opgetut bij te lopen, laat staan dat iemand naar een psycholoog zou gaan oid Dan ben je natuurlijk helemaal anders en raar in hun ogen, en veel mensen zijn zo bang om raar gevonden te worden.
Lijkt me een zwaar bestaan, als je je altijd maar zorgen loopt te maken om wat anderen van je vinden. Dan kun je beter doen waar je je zelf prettig bij voelt, of wat beter voor jezelf is. Als mensen het eenmaal van je gewend zijn accepteren de meesten het toch wel. Scheelt volgens mij een hoop zorgen.
BlaatschaaPvrijdag 4 oktober 2002 @ 17:00
quote:
Op vrijdag 4 oktober 2002 16:58 schreef Mini_rulez het volgende:
verhaal
Het is echt een enorm cliché maar je hebt helemaal gelijk
ED2vrijdag 4 oktober 2002 @ 17:03
Voor mij scheelt het dat ik niet meer op school zit. De mensne die ik ken ijn toch al wat volwassener vaak. Hoewel lang niet iedereen alles begrijpt of wil begrijpen, maar daar heb ik me maar bij neergelegd.
Wolkjevrijdag 4 oktober 2002 @ 17:06
Ik ken een aantal jongeren, waaronder ikzelf, die dat niet hebben.
Ja, ik zat bij de Riagg.
Ja, ik had angstaanvallen.
Ja, ik heb mijn problemen.
Nee, ik ben niet standaard..

Maar het vergt moed, om daarvoor uit te komen..
Maar ik ben zo ver, dat het me niet kan schelen,
wat anderen daarvan vinden.

"Ja, ik liep bij een psocholoog, so what?"
Die houding moet je durven hebben..

Ik heb trouwens ook gereageerd op die gast die dat zei..

Wolkje

Nylesvrijdag 4 oktober 2002 @ 17:07
quote:
Op vrijdag 4 oktober 2002 11:35 schreef dolle_hond het volgende:
Ik ga geen hulp zoeken, ik heb geen probleem
lul dan niet, reageerniet flikker op ofzo...vervuil dit topic dna ook niet...

Maarre zekers dat je dan hulp moet zoeken! nooit alleen ervoor blijven staan!

ED2vrijdag 4 oktober 2002 @ 17:10
Ik ben misschien wel gek maar niet dom
Dus ik heb nog een beetje hoop dat het allemaal goed komt. En ach, als ze niet af willen wijken van de groep: dat is hun keuze, hun leven. Als je daarom geen leven hebt is dat hunb fout, I couldn't care less. Ik heb al moeite genoeg met mezelf.
Trance4Evervrijdag 4 oktober 2002 @ 19:49
quote:
Op vrijdag 4 oktober 2002 16:58 schreef Mini_rulez het volgende:
.
Lijkt me een zwaar bestaan, als je je altijd maar zorgen loopt te maken om wat anderen van je vinden.
Dat heb ik dus volgens mijn ouders

Ik probeer me altijd goed eruit te laten zien, helaas lukt dat nooit

maarteniscrazyvrijdag 4 oktober 2002 @ 22:19
HELEMAAL MEE EENS!!

Ben zelf ook naar hulpverleners geweest. Hardstikke normaal. Als er iets is waar je mee zit en je kunt er zelf niet helemaal uitkomen, is dat voor mij een heel normale, logische stap. Als je last hebt van je been ga je toch ook naar de dokter.

Juist de personen die hulp het hardst nodig hebben gaan niet. Het klinkt zo achterlijk en paradoxaal, maar het is echt zo. Maar die mensen durven het allemaal niet toe te geven, omdat het te beangstigend voor ze is. Doen al zo lang hun best alle moeilijkheden buiten te houden en nee!!! ze kunnen niet toegeven dat ze wel eens hulp nodig zouden hebben. Ik heb het met mijn ex gehad. Die had zo erge last van de emotionele mishandeling van haar ouders (ben ik later achter gekomen), maar die wilde echt niet hoor, wat je ook zei. Raar, maar waar.

Verder sluit ik me volledig aan bij de topicposter. Erg goed, duidelijk en kort gezegt. Het is zo normaal, maar het zou ook eens echt normaal moeten worden!!!!

Tranceptorvrijdag 4 oktober 2002 @ 23:50
Ik heb nog nooit niet afgeweken van de 'groep', dat heeft mijn angst om er niet bij te horen wel weggenomen. Ik ben gewoon anders...
Fathomzaterdag 5 oktober 2002 @ 00:01
of het nou echt als makkelijk is als jij hier zegt denk ik niet. Je hebt zeker gelijk maar zo makklijk werkt het dus niet..
MuMuzaterdag 5 oktober 2002 @ 01:12
Ik ben bang om bij een groep te horen.

Ondertussen hoor ik tus toch weer tot een groep, namelijk "mensen die niet bij een groep willen horen...."

addicted_to_jellybeanszondag 22 december 2002 @ 20:37
quote:
Op donderdag 3 oktober 2002 11:22 schreef ComComMer het volgende:
effe die onnodig lange quote geknipt
Amen Hierbij sluit ik me volledig aan .

[Dit bericht is gewijzigd door shmoopy op 22-12-2002 21:36]

Navelpluisjezondag 22 december 2002 @ 20:37
[edit] toch maar ontopic

Ik ben het van ganzer harte eens met de openingspost

[Dit bericht is gewijzigd door Navelpluisje op 22-12-2002 20:39]

Babs_voor_intimizondag 22 december 2002 @ 20:37
Ik vind het goed dat je dat even zegt, zelf moest ik het ook eerst horen, ff een extra duwtje en het is waar wat je zegt!
Vavazondag 22 december 2002 @ 22:05
Helemaal mee eens
NaliXLmaandag 23 december 2002 @ 00:00
Okee, het zijn allemaal erg mooie en idealistische stellingen die je daar neergooit. Vooral dat "jezelf zijn", daar wil ik toch even op reageren. Het is namelijk wat je overal en van iedereen hoort, maar uit de praktijk weet ik dat het allemaal heel wat anders werkt, vooral tijdens je schoolperiode.

Op school word je namelijk geleerd te worden als de rest. Hoe je je moet gedragen. Hoe je je moet opstellen tegenover anderen. Wanneer je goed bent, en wanneer je een loser bent.

Je word geleerd dat je veel moet sporten, omdat dat gezond is. Je word geleerd dat je niet moet roken, of teveel drinken, omdat dat ongezond is. Je word geleerd dat je best alles wat op twee benen rondhuppelt mag n**ken, zolang je maar een condoom om hebt en beide partijen het best leuk vinden. Je word geleerd dat je mensen niet mag beöordelen op uiterlijk of afkomst. Dat generaliseren niet goed is, en dat mensen die leuke dingen doen met vuurwerk maar zijn. Verder leert de omgeving je altijd wel je gevoelens niet te uitbundig te uiten, dan word je uitgelachen of ben je zielig. En ga zo maar door....

Gelukkig komt er na de school wat neer vrijheid, zou je zeggen. Tenminste, zo lang je niet op je werk zit. Want waag het niet om eens in een ander pakkie aan te komen. Of je haar in een hanekam te zetten o.i.d. Of een paar mooie meiden als bureaubladachtergrond in te stellen. Verzin maar door.

Dan kom je thuis, en dan mag je eindelijk jezelf zijn. Toch? Je zet dus je stereoset keihard, en net erbovenuit hoor je de buren tegen de muur kloppen. Dan maar even lekker een paar spelletjes spelen op m'n PC. Ik heb alle software in huis, maar ik voel me er eigenlijk nooit lekker bij, omdat ik weet dat ik van alles en nog wat van M$ e.a. gejat heb, als arme student zijnde. Ja, en laat dat ene pakket nou nog net niet draaien onder Linux met mijn niveau van expertise...

Dus wat ik nou in het kort wil zeggen : Je mag altijd gewoon jezelf zijn, zolang je dat maar doet op de manier waarop iedereen het doet. En de meeste mensen hebben het kennelijk niet eens door!!!

The_Wanderermaandag 23 december 2002 @ 00:01
-edit:off topic geklier-

[Dit bericht is gewijzigd door Ripley op 23-12-2002 10:26]

100% Tukkermaandag 23 december 2002 @ 10:11
-edit: doe eens wat moeite dingen te onderbouwen: denigrerende commentaren van 1 woord, daar hebben we niks aan-

[Dit bericht is gewijzigd door Ripley op 23-12-2002 10:27]

Litphomaandag 23 december 2002 @ 10:39
quote:
Op donderdag 3 oktober 2002 11:22 schreef ComComMer het volgende:
Je bent pas gek als je GEEN hulp zoekt,... (stuk eigenwijs!)
[..]
Je bent een mens als je inzicht hebt dat je hulp nodig hebt als je er zelf niet uitkomt.
[..]
Durf dus hulp te zoeken wanneer je in nood bent. Durf te vragen. Ze zijn er niet voor niets die hulpverleners... ze zijn ervoor opgeleid.
Ik ben het er 100% mee eens dat mensen die hulp nodig hebben zich vooral ook niet bezwaard zouden moeten voelen om dat te vragen, of dat nu aan de directe omgeving of aan professionele hulpverleners is. Ik ben alleen bang dat een heleboel mensen als overcompensatie de lat wat aan de lage kant gaan leggen en bij het minste of geringste bepalen dat ze het zelf niet meer kunnen oplossen en dat ze daar hulp bij moeten hebben, en dat kan ik met geen mogelijkheid een goede ontwikkeling vinden.

Een goede hulpverlening zou, mijns inziens, een duwtje in je rug moeten zijn zodat je vervolgens zelfstandig weer verder kunt gaan. Dat duwtje mag best enige jaren duren, maar ik denk niet dat dit doel ooit uit het oog verloren mag worden. Ik krijg namelijk de indruk dat een heleboel mensen zich dusdanig vastklampen aan hulpverlening dat ze niet meer zonder die 'wandelstok' kunnen functioneren.