Eindelijk was ik thuis op deze treurige vrijdagavond 6 december, om 19:55. Mijn huisgenoot vroeg: “Toby heb jij een pakketje besteld?”.
Ik zei: “nee, maar ik heb zo’n vermoeden dat het van een onbekende is”. Ik open de doos en tot mijn verbazing tref ik maar liefst 15 cadeautjes aan. Maar, er zat ook nog een gedichtje bij. Oh nee, toch een rebus!
Voor den luien medemensch, er staat “beste Toby, veel plezier met je sinterklaas mixtape”
Toen ben ik de cadeautjes een voor een gaan uitpakken. Van klein naar groot, braaf als ik ben. Allereerst trof ik de buttons en foto’s aan. Daarop staan duidelijk afbeeldingen van mensen die echt super coole hipsters zijn. Ik mag mezelf ook tot deze categorie rekenen. Alleen dat baardje wil bij mij maar niet groeien helaas.
Toen heb het platte grote cadeau opengemaakt. Het was een LP. Deze jongen komt uit de jaren tachtig, dus ik kan hem helaas niet afspelen hier thuis. Maar binnenkort neem ik ‘m mee naar een vriend en zal ook ontdekken wat hierop staat.
Tot hieraan toe geen muziek geluisterd. Het belangrijkste pakketje moest nog geopend worden. Dat kleine vierkante pakketje. Drie CD’s mocht ik openmaken. “Synthpop and the Dreamers” met 2 cd hits en een cd met de clips.
Onder het typen ben ik inmiddels bij nummer #8 van de eerste CD. Dat is The Naked And Famous - Hearts Like Ours. Fantastisch liedje, ik was ze bijna vergeten, maar ze hebben dus een nieuw album uitgebracht dit najaar. En dan de klapper op de vuurpijl, een YM-298D synthesizer.
Dit cadeautje heeft me in mom van tijd van een neutrale naar euforische stemming gebracht, en een volle papierbak gegeven van al dat pakpapier. Bedankt lieve sinterklaas. U heeft hier veel en zorgvuldig werk van gemaakt.