(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 30

Ingrid, wat fijn om jouw reactie te lezen... geeft me het idee dat je meisje toch met een goed gevoel is gaan slapen

Het weggeven van speelgoed doet Job ook. Volgens mij komt dat voort uit zijn onmacht in de sociale omgang. Meestal grijp ik wel in en leg het aan het andere kind uit. En dan leg ik weer aan Job uit dat hij dat maar nieet moet doen omdat hij er spijt van krijgt.

quote:

Op donderdag 9 januari 2014 14:41 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

heb je ook nog wat aan de (vele) tips die er gegeven zijn? Het is wel heel veel. Maar de strekking is wel ongeveer hetzelfde denk ik.
Hebben jullie al nagedacht over vervolgstappen? Ik vind de tip van Mss-dynastie wel mooi.
Je excuus maken. Daarmee laat je zien dat vaders en (bonus)moeders ook fouten maken maar dat je daar altijd weer op terug kunt komen en zéggen dat je fout zat.

'Opvoeden is voorleven' is nog altijd mijn mantra. Ik bied dus ook mijn excuses aan als ik onredelijk ben geweest of te boos of als ik te snel conclusies heb getrokken. (Je blijft een mens hè ) de eerste keer was echt zo moeilijk. Maar nu is het vanzelfsprekend al komt het bijna niet meer voor dat het nodig is. Moeilijkste vond ik om het wrokkige kind in mij aan de kant te zetten. Die wist dat ie fout zit maar het niet wil toegeven.

O, echt hè, dat wrokkige kind in jezelf. Hoe moet dat voor een kind dan nog zijn?

Ingrid, fijn je reactie te lezen.
Mandy en Djeez, ik hoop echt dat jullie met zulke dingen toch anders omgaan in de toekomst. En alsjeblieft, laat de woensdagmiddag nooit een straf of dreigmiddel zijn!

Roy reageert ook uit onmacht kan daardoor echt gemeen doen,slaan,knijpen,schoppen,bijten,spullen weggooien.

Voor Roy is communicatie het grote struikelblok.

in het begin reageerden wij ook boos terug,kind kreeg straf.
terwijl hij er in feite niks aan kon doen.
lastig soms want slaan en bijten enzo is ook geen gedrag dat je hebben wilt van je kind.

wij hebben nu wel begeleiding on hiermee om te gaan, in elk geval reageren we al niet meer boos en met straf.
maar negeren het gemene en proberen spelenderwijs erachter te komen wat Roy wilt/bedoeld. En goedmaken idd dat doen wij ook,ook wij kunnen wel eens mis zijn.


Misschien is dat gedrag van Kim ook wel ontstaan uit onmacht, 2gezinnen,andere regels,2broertjes,2andere huizen,kamers,net vakantie gehad drukke dagen achter de rug.
succes ermee.

quote:

Op donderdag 9 januari 2014 14:14 schreef _Ingrid_ het volgende:
Dan kom ik ook maar even wat zeggen.

Achteraf gezien heb ik te snel ja gezegd om Kim eerder op te halen en Tyler dus terug te brengen.
Want hiermee is Tyler ook benadeeld. Ik heb Kim dan ook geen straf bij mij thuis gegeven, wat wel was gevraagd. Dat vond ik niet nodig, gezien ze al in de hoek had gezeten bij haar vader.

Er was ook gezegd tegen Kim door hem (en dat staat ook in het heen en weer schriftje, wat trouwens goed werkt bij bijzonderheden) dat als ze weer liegt dat ze dan een keer woensdagmiddag als straf niet mag komen.
Daar zou ik over nadenken, heb ik gedaan en daar ben ik het totaal niet mee eens.

Accare inschakelen als hulp hierbij vind ik zelf niet perse nodig, maar ik ben wel bereid om mee te gaan als Djeez dat graag wil.

Ik vind dat ze genoeg en misschien wel teveel straf heeft gehad en ik zou haar zeker niet naar de winkel laten gaan van haar zakgeld hiervoor.

Ik denk ook dat liegen er wel bij hoort, het is wel lastig om ermee om te gaan. Maar tot nu toe gaat het hier goed. We hebben er gisteren toen ze al in bed lag nog over gepraat, want ze is nu inderdaad wel bang dat ze niet meer naar papa mag.

Ik denk dat kinderen sowieso gaan liegen omdat ze bang zijn straf te krijgen.

ingrid, ik zou je in ieder geval als advies willen geven: laat de dingen die daar gebeuren daar, en hou de dingen die bij jou gebeuren bij jou.
hoe denk je dat het voor een kind is om bij papa op zijn/haar kop te krijgen en vervolgens doet mama bij thuiskomst er nog eens een schepje bovenop?

ik weiger het absoluut te doen. L. had bij zijn vader dit keer ook iets gedaan en pa eiste van mij dat ik het thuis nog een keer dringend met hem te bespreken. ik heb gezegd dat het zijn probleem is en dat hij het dan ook zelf op had moeten lossen.

wat je misschien wel tegen kim kan zeggen dat het niet leuk is dat ze het pak macaroni niet kapot had moeten maken en dat je er verdrietig van wordt als ze er over liegt.
dat het veel handiger was geweest om te zeggen dat ze liever geen macaroni wil eten. dan had er misschien over gepraat kunnen worden.

zo heb ik het in ieder geval vaak gedaan. want ook hier werd (en wordt nog wel) om de waarheid heen gedraaid. ik blijf er op hameren dat het veel handiger is om de waarheid te zeggen dan om te liegen en ik merk dat het helpt.

en mijn partner vindt me een watje, omdat ik nooit boos word, en altijd in gesprek ga.
nou dan ben ik maar een watje.

quote:

Op donderdag 9 januari 2014 16:15 schreef lady-wrb het volgende:
ingrid, ik zou je in ieder geval als advies willen geven: laat de dingen die daar gebeuren daar, en hou de dingen die bij jou gebeuren bij jou.
hoe denk je dat het voor een kind is om bij papa op zijn/haar kop te krijgen en vervolgens doet mama bij thuiskomst er nog eens een schepje bovenop?

wat je misschien wel tegen kim kan zeggen dat het niet leuk is dat ze het pak macaroni niet kapot had moeten maken en dat je er verdrietig van wordt als ze er over liegt.
dat het veel handiger was geweest om te zeggen dat ze liever geen macaroni wil eten. dan had er misschien over gepraat kunnen worden.

Dat is precies wat mijn vriend ook al zei. En waar ik het wel mee eens ben.
Daarom heb ik haar bij mij ook geen straf gegeven.

En dat is zo ongeveer wat ik ook tegen Kim had gezegd.

Nu is ze lekker aan het spelen bij een vriendinnetje uit de klas. Laatste keer was voor de kerstvakantie, dus ze waren er wel aan toe!

[ Bericht 21% gewijzigd door _Ingrid_ op 09-01-2014 16:29:11 ]

quote:

Op donderdag 9 januari 2014 15:31 schreef _Bar_ het volgende:
Misschien is dat gedrag van Kim ook wel ontstaan uit onmacht, 2gezinnen,andere regels,2broertjes,2andere huizen,kamers,net vakantie gehad drukke dagen achter de rug.
succes ermee.

Het zou er best mee te maken kunnen hebben inderdaad.

[ Bericht 34% gewijzigd door _Ingrid_ op 09-01-2014 16:29:48 ]

quote:

Op donderdag 9 januari 2014 15:53 schreef trui het volgende:
Grappig, dat speelgoed weggeven, dat doet Cato soms ook te makkelijk.

In 't algemeen: pas op dat je gedrag dat je niet begrijpt niet te snel als moedwillig kwade opzet interpreteert, probeer eerst te begrijpen waarom het gebeurt en zonder oordeel bespreekt; geef haar de ruimte om haar beleving te uiten en vraag met echte interesse naar hoe het zo gelopen is. Je kind mag best weten dat er grenzen zijn, maar dat hoeft niet altijd met straf of veroordeling gepaard te gaan. Juist als je graag wil dat ze de waarheid vertelt zal ze zich eerst veilig genoeg moeten voelen om dat te doen.

Verder is het vaak al genoeg om even duidelijk te zeggen dat je bepaald gedrag niet accepteert, daar hoeft echt niet per se een straf aan verbonden te worden om het te laten aankomen.

Daar probeer ik inderdaad rekening mee te houden, is niet altijd even makkelijk.

Zoals bijvoorbeeld het bijten op kleding ed. Heel soms is het wel bewust, daagt ze ermee uit. Maar meestal is het onbewust. En heel lastig af te leren. Er is maar weinig kleding met lange mouw waarvan de mouwen nog heel zijn. Daarom koop ik nog zo´n bijtding voor haar. Ketting of armband. _{had er even t geld niet voor om het eerder te kopen}

Ingrid, mag ik vragen hoe het zit tussen de kinderen onderling? Zijn ze weleens samen bij een van jullie of is het altijd een soort wisselregeling?

Kim is op woensdagmiddag bij haar vader, Tyler is dan bij mij. Op vrijdag is Tyler er de hele dag en Kim is er dan vanaf 12.30
In het weekend zijn ze samen bij mij ( en mijn vriend uiteraard als hij er is) of bij hun vader. Om en om dus. Dus elk weekend zien ze elkaar.

Het is ook absoluut niet makkelijk, Ingrid, Djeez en Mandy. Fouten maken we allemaal. Het gaat echt met vallen en opstaan. En het lijkt me nog veel moeilijker als je niet dagelijks met je kind optrekt.

quote:

Op zondag 5 januari 2014 20:39 schreef Lois het volgende:
We krijgen niet duidelijk wat er aan de hand is, maar mijn gevoel zegt dat het meer is dan "wennen aan nieuwe klas".

kan het de taxi zijn? Of wil ze ook niet naar school als je haar zelf brengt?

Liegen en oefenen met liegen (hoe wel, hoe niet, waarover wel en waarover niet) lijkt me ook een normaal deel van de sociale ontwikkeling. Niet altijd even leuk voor de ouders maar dat je kind ermee experimenteert lijkt me niet perse slecht. Bij een kind met autIsme zal wat begeleiding daarbij vast goed zijn, om het verschil te leren over liegen iets kapot gemaakt te hebben, schuld afschuiven, en sociale leugens (wat staat je nieuwe kapsel je goed!) ed. Maar ik zou dat experimenteren ermee zelf niet zo zwaar afkeuren denk ik.

even iets anders. Het klinkt voor mij heel fijn om te lezen hoe goed jullie contact hebben samen over de kinderen. Dat wilde ik even delen.

Allereerst vind ik het moedig om je zo kwetsbaar hier op te stellen.
En verder is er al erg veel (goed!) advies gegeven. Ik wil er zelf nog één dingetje aan toevoegen.
Ik schrok er nl van dat Mandy schreef dat jullie 'woedend' werden. Dat klinkt mij heel, heel erg in de oren. Wat ik zelf al lang geleden heb geleerd in mijn professionele (schoolse) situatie, is om de grens van wat ik wel en wat ik niet accepteer een eindje van mijzelf af te leggen. Ik dóe dus eigenlijk strenger dan ik in werkelijkheid ben. Als die grens dan wordt overschreden, kan ik mijn emoties nog heel goed beheersen. Immers, de échte grens, die míj als persoon raakt, is nog lang niet bereikt. Snap je wat ik bedoel?

En Ingrid, compliment. Heb ik al eerder eens gezegd geloof ik, maar ik vind jou echt heel erg gegroeid.

Even een overlegslotje. Brb

quote:

Op donderdag 9 januari 2014 14:41 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

heb je ook nog wat aan de (vele) tips die er gegeven zijn? Het is wel heel veel. Maar de strekking is wel ongeveer hetzelfde denk ik.
Hebben jullie al nagedacht over vervolgstappen? Ik vind de tip van Mss-dynastie wel mooi.
Je excuus maken. Daarmee laat je zien dat vaders en (bonus)moeders ook fouten maken maar dat je daar altijd weer op terug kunt komen en zéggen dat je fout zat.

'Opvoeden is voorleven' is nog altijd mijn mantra. Ik bied dus ook mijn excuses aan als ik onredelijk ben geweest of te boos of als ik te snel conclusies heb getrokken. (Je blijft een mens hè ) de eerste keer was echt zo moeilijk. Maar nu is het vanzelfsprekend al komt het bijna niet meer voor dat het nodig is. Moeilijkste vond ik om het wrokkige kind in mij aan de kant te zetten. Die wist dat ie fout zit maar het niet wil toegeven.

Vanaf hier graag.

Mag ik de volwassenen erop wijzen dat dit zo openbaar gooien van privézaken niet echt kies is. Het Forum heeft 1 miljoen unieke bezoekers per week.
Daaronder zitten instanties, familie van jullie, buren, bekenden en over een paar jaar jullie eigen kinderen.
Vanaf hier stopt het.
Voor de kinderen.

En even voor iedereen, tijden zijn veranderd, internet is veranderd, stap over op initialen, of fakenamen, doe het voor je kinderen. Bedankt.

quote:

Op donderdag 9 januari 2014 22:12 schreef yvonne het volgende:

[..]


Vanaf hier stopt het.
Voor de kinderen.

-leeg-

[ Bericht 99% gewijzigd door -mandy- op 09-01-2014 22:47:19 ]

quote:

Op donderdag 9 januari 2014 22:26 schreef -mandy- het volgende:

[..]

Doe maar niet. Het is nu even klaar

[ Bericht 23% gewijzigd door debuurvrouw op 10-01-2014 09:44:39 ]

Oké. Er is zo genoeg over gezegd. Iedereen weet nu wat er wel en niet gezegd kan worden door wie. Het is nu klaar.

quote:

[b]Op donderdag 9 januari 2014 22:42 schreef laziness het volgende:[/

nu even niet.

[ Bericht 44% gewijzigd door debuurvrouw op 09-01-2014 22:56:12 ]

quote:

Op donderdag 9 januari 2014 22:52 schreef lady-wrb het volgende:

[..]

interessante opmerking, ik vrees alleen hier niet op zijn plaats. maar wellicht is het iets voor een ander/nieuw topic

Be my guest voor een topic maar mijn opmerking is wel echt op deze specifieke situatie gebaseerd en is wat genuanceerder als je het onderwerp wat breder trekt