Ik, 30 jaar... nu nog thuiswonend, word binnenkort waarschijnlijk eigenaar van een eigen huis.
Het zit zo: na de laatste jaren niet zo goed in mijn vel te hebben gezeten door verschillende dingen had ik besloten dat ik meer wou gaan reizen (ik doe tot nu toe eigenlijk alles wat ik wil). Ik ga op zich elk jaar wel een paar keer per jaar op reis (wintersport, zomervakantie en wel een paar weekendjes weg met de voetbal en nog andere weekendjes), maar wou toch nog wat vaker weg

vooral omdat ik me er echt perfect bij voel na alle ellendige jaren. Voel me laatste half jaar beter dan de laatste 8 a 9 jaar samen...
Omdat de meeste van mijn vrienden met deze leeftijd natuurlijk al gesettled zijn en een aantal zelfs al kinderen hebben, snap je natuurlijk wel dat er bijna niemand is die regelmatig mee een weekendje weg wilt/kan.
Ik had er al vaker over gelezen en na een tijdje had ik het.. ik was van plan om misschien eens een weekendje alleen op reis te gaan. Na nog een tijdje twijfelen of het wel zo leuk was om alleen te reizen, hakte ik de knoop door en ging ik er gewoon voor!
Het was echt ZO goed bevallen, en ik wist al direct dat ik dat vaker wou. Hoefde niet persee alleen, maar wel het bezichtigen van steden en het overnachten in hostels.
Ik had in de zomervakantie nog niks gepland, dus besloot te gaan interrailen in midden-Europa.
Mijn neefje wou ook wel mee, dus met zijn 2-en een super interrailtrip gehad!
Na die zomervakantie was ik natuurlijk helemaal verkocht en ben ik tussen augustus en nu nog naar Riga (met een groep vrienden), Barcelona (alleen) en Boedapest (ook alleen) geweest. En over een paar weken nog een weekendje naar Dublin met iemand van mijn vrienden die dat toch ook weleens wou doen.
In mijn achterhoofd had ik ook het plan om volgend jaar of over 2 jaar voor 4 tot 6 weken naar Zuid-Amerika te gaan.
De laatste weken las ik ook verhalen van mensen die alles opzeggen en bijvoorbeeld naar Australie gaan. Dat vond ik ook heel interessant (al zit er ook veel risico aan, maar je leeft maar 1 keer denk ik dan

) en de laatste dagen begon het steeds meer in mijn kop te zitten, en ik zat er echt aan te denken om volgend jaar september een enkeltje Australie te boeken. Woont ook nog iemand die ik ken, waar ik nog even langs kan, en verder gewoon alle tijd om van stad naar stad te reizen en alles te doen wat ik wil. Op dit moment nog geld genoeg om dat allemaal te bekostigen. Zou daar tussendoor ook nog wel wat kunnen werken.
Nu het gedeelte over het huis

Ik woon in een dorpje. En ik heb altijd gezegd, dat mocht ik een huis kopen, het sowieso hier in het dorp is. Tot nu toe nog niks gevonden... maar deze week kreeg ik opeens een bericht van 1 van mijn vrienden dat het huis tegenover hem te koop stond (nog niet op internet).
Ik direct naar de desbetreffende makelaar gemailt om te vragen of het nog vrij is...
Al met al was ik dus gisteren gaan kijken. De prijs is echt zeer goed en er moet verder heel weinig meer in gebeuren. Ik denk niet dat ik ooit nog iets voor die kwaliteit en die prijs ga vinden hier in het dorp .
Nu moet ik maandag zeker gaan beslissen, voordat het huis op de site van die makelaar komt te staan en er zeer waarschijnlijk hogere boden geplaatst gaan worden...
Het "probleem" is dus dat ik dan mijn droomreis niet meer kan maken, en veel minder kan gaan reizen (weekendjes weg), als je alleen de kosten voor een eigen huis moet opbrengen enzovoorts enzovoorts..
Ook het feit dat ik dan misschien weer in een dip ga geraken, mocht het reizen echt op een heel laag pitje komen te staan, doet me twijfelen.
Ik kan ook nog even thuis blijven wonen, mijn reis van een jaar of weet ik veel hoe lang maken, en daarna verder op zoek gaan. Maar dan ben ik wel het perfecte huis kwijt.
Wat denken jullie?