ik zou zeggen blijf dan gewoon thuis,maar ok ik snap je klachtquote:Op woensdag 20 november 2013 22:42 schreef Mister_Bojangles het volgende:
Thuis zitten waarschijnlijk mijn 3 vrouwelijke huisgenoten met hun vriendinnen
Is helaas niet zo makkelijk als het lijkt.quote:Op woensdag 20 november 2013 22:45 schreef ludicrous_monk het volgende:
Nou ga je verdomme deze week nog een paar keer iets afspreken met vrienden
Mja ik woon hier nu vanaf mei en ik vind het zelf ook een beetje raar, maar vooral met die chicks heb ik gewoon echt helemaal niks. Sowieso moet het gesprek altijd van mij komen, en ik ben wel een beetje klaar met die standaard praatjes over ''hoe was jouw dag'' en dat soort bullshit..quote:Op woensdag 20 november 2013 22:50 schreef Basxt het volgende:
it's all in your mind.
kijk wat meer om je heen, geniet van aparte dingen etc.
en leer verdomme je eigen huisgenoten kennen
Moah, het is denk ik meer iets dat ik mezelf de laatste tijd niet helemaal meer vertrouw ofzo..quote:Op woensdag 20 november 2013 22:52 schreef Riddler86 het volgende:
Heb je al eens met een huisarts gesproken over een mogelijke vorm van autisme?
In het autisme - topic kunnen ze je eventueel ook verder helpen:
R&P / ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #120
We zijn hier niet op viva. Deal with it.quote:Op woensdag 20 november 2013 22:56 schreef Riddler86 het volgende:
Of gaat dit topic niet over een vermoeden van autisme? Waarom zou je met een dergelijke stoornis zo lopen spotten? Ik word steeds 'autistischer'. Hoe denk je dat dat overkomt?
Tsja, wat is normaal. De een vind het prettig om 24/7 onder de mensen te zijn, anderen weer niet. Ik zie het probleem niet zo?quote:Op woensdag 20 november 2013 22:56 schreef Mister_Bojangles het volgende:
[..]
Moah, het is denk ik meer iets dat ik mezelf de laatste tijd niet helemaal meer vertrouw ofzo..
Zoals ik al zei : ik ben altijd gewoon ''normaal'' geweest, en ook in mijn vorige studentenhuis kon ik met iedereen prima opschieten en zaten we elke avond in de woonkamer ultiem te chillen. Ik ben dus niet contactgestoord ofzo, maar omdat ik op de universiteit nu eigenlijk al zo lang als loner ''leef'' , is de stap om dat te veranderen opeens heel groot geworden..
Op de universiteit voel ik mezelf vaak ook gewoon ''raar'', terwijl ik mezelf op andere plekken weer normaal voel zeg maar. Vind het een beetje lastig onder woorden te brengen..
Heb ik voor twee jaar terug wel gedaan.. Op de een of andere manier voel ik me erg ongemakkelijk als ik mezelf zelfstandig tussen nieuwe mensen moet begeven.quote:Op woensdag 20 november 2013 22:55 schreef ludicrous_monk het volgende:
Waarom ga je niet bij een (sport)vereniging?
Maar heb je geen vrienden aan die sportvereniging overgehouden? Dan kan je daar iets mee doen.quote:Op woensdag 20 november 2013 23:01 schreef Mister_Bojangles het volgende:
[..]
Heb ik voor twee jaar terug wel gedaan.. Op de een of andere manier voel ik me erg ongemakkelijk als ik mezelf zelfstandig tussen nieuwe mensen moet begeven.
Mijn hele leven hang ik al aan een vaste groep vrienden, en daardoor ben ik ook niet gewend om zelfstandig op nieuwe dingen af te gaan..
Ik zat dus bij een studentensportvereniging, maar voor ik het doorhad werd ik voor allerlei dingen gevraagd, en zat ik overal bij en in, en zei ik tegen alles ja, waar ik dan daarna weer spijt van had, wat me dan weer heel veel stress opleverde omdat ik dingen weer wilde afzeggen maar dan weer vond dat ik het niet kon maken etc etc etc
De universiteit is vaak ook anoniemer dan de middelbare school. Tijdens de middelbare school kende je bijna alle leerlingen en docenten wel en was je een individu. Nu ben je vaak bij de universiteit onderdeel van de massa. Het is grootschaliger maar de nadelen zijn dat leerlingen en docenten vaak minder betrokken zijn. Dat zal natuurlijk veel duidelijker zijn bij massastudies dan bij kleine studies.quote:Op woensdag 20 november 2013 22:56 schreef Mister_Bojangles het volgende:
[..]
Op de universiteit voel ik mezelf vaak ook gewoon ''raar'', terwijl ik mezelf op andere plekken weer normaal voel zeg maar. Vind het een beetje lastig onder woorden te brengen..
Ik heb wel eens een tijdje informatie zitten googelen over sociale angst, maar in die beschrijving komt naar voren dat het daadwerkelijke deelnemen aan sociale activiteiten ook voor angst zorgt..quote:Op woensdag 20 november 2013 23:06 schreef RetRy32 het volgende:
Het zijn niet zozeer autistische trekjes, je bent een klein beetje anti-social en dat in combinatie met een grote hoeveelheid sociale angst resulteert in zo'n vaste structuur.
Klopt, maar ik heb serieus maar iets van twee contacten ofzo.. Ik ben dat niet gewend vanuit mijn verleden, want ik ben eigenlijk altijd wel iemand geweest die ''erbij hoorde''... Maar door jarenlange afzondering van alles en iedereen op de universiteit voelt de afstand met ''de rest'' zo groot als ik daar loop, dat ik me er extreem ongemakkelijk bij voel..quote:Op woensdag 20 november 2013 23:04 schreef superdrufus het volgende:
[..]
De universiteit is vaak ook anoniemer dan de middelbare school. Tijdens de middelbare school kende je bijna alle leerlingen en docenten wel en was je een individu. Nu ben je vaak bij de universiteit onderdeel van de massa. Het is grootschaliger maar de nadelen zijn dat leerlingen en docenten vaak minder betrokken zijn. Dat zal natuurlijk veel duidelijker zijn bij massastudies dan bij kleine studies.
23quote:Op woensdag 20 november 2013 23:17 schreef LelijKnap het volgende:
Hoe oud ben je eigenlijk? Klinkt aardig bekend in de oren.
Redelijk herkenbaar eigenlijk, maar ik dwing mijzelf om altijd "ja" te zeggen op alles wat vrienden willen doen.quote:Op woensdag 20 november 2013 23:13 schreef Mister_Bojangles het volgende:
[..]
Ik heb wel eens een tijdje informatie zitten googelen over sociale angst, maar in die beschrijving komt naar voren dat het daadwerkelijke deelnemen aan sociale activiteiten ook voor angst zorgt..
Bij mij is het niet zozeer angst tijdens, maar meer een enorme tegenzin vooraf. Ook wanneer ik eenmaal ben begonnen aan een sociale activiteit, dan voel ik helemaal geen angst en vind ik het gewoon leuk om erbij te zijn..
Maar als ik na zo'n sociale activiteit weer terugbeland in mijn ''eigen wereldje'' dan gaan de ''muren'' als het ware weer omhoog, en heb ik de volgende keer weer net zoveel aversie tegen een sociale activiteit.( met onbekende mensen dan )
Zo vond ik het op mijn studentenvereniging altijd leuk als ik er was (vooral met een paar biertjes op) , en gebeurde het regelmatig dat ik 's middags al dacht : Oh nee, vanavond moet ik bardienst draaien, ik ga echt meteen daarna weer naar huis hoor, kon ik maar gewoon op de bank TV blijven kijken. Maar als ik er eenmaal was, bleef ik tot de laatsten naar huis waren en was ik pas om 6 uur 's ochtends thuis..
Dan was dat een leuke avond, maar de volgende keer was de tegenzin om te gaan gewoon weer net zo groot.. Ik ben best wel gevoelig aangelegd en heb de neiging wat/hoe iedereen alles tegen mij doet/zegt enorm te gaan analyseren. Als ik eenmaal aanwezig ben dan kom ik daar niet aan toe, maar als ik daarna weer alleen ben dan begint alles weer te malen zeg maar.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |