Chinezen koken honden en frituren katten LEVEND!!

quote:

Vandaag start het hondenvleesfestival Yulin Dog in China. De verwachting is dat er zo'n 15.000 honden worden gedood. Meestal op een zeer pijnlijke manier. Het zal misschien een klein berichtje opleveren in de krant. Want laten we eerlijk zijn: een mensenbaby in een riool in China levert meer empathie op dan de dagelijkse consumptie van honden- en kattenvlees aldaar.


De beelden van de ogen van de levende honden die in het kokende water werden gegooid, de levende katten in de frituur, hun janken en huilen heeft mij nachten lang wakker gehouden.
De legende wil dat het eten van hondenvlees boze geesten verjaagt en ziekten. Ook wordt gedacht dat hondenvlees de seksuele prestaties van mannen stimuleert en het wordt binnen de traditionele Chinese geneeskunde dan ook gebruikt om impotentie te behandelen. De Aziatische handel in katten- en hondenvlees is enorm.

Alleen al in China worden jaarlijks meer dan tien miljoen honden en vier miljoen katten op wrede wijze vermoord door mensen die geloven dat hoe banger een dier is en hoe meer pijn het heeft, hoe beter het vlees smaakt. Maar gelukkig zijn er ook binnen China steeds meer mensen die zich verzetten tegen de manier waarop dieren worden gedood en tegen het eten van honden- en kattenvlees. Zij hebben daarbij steun nodig van anderen buiten China.

Tranen stroomden over minjn wangen
Ik weet nog dat ik eind jaren negentig voor het eerst beelden zag van de manier waarop katten en honden - maar ook eenden, varkens, eigenlijk alles wat vliegt, zwemt, loopt, kruipt en beweegt - in China en ook Zuid-Korea worden gehouden, gedood en gegeten. Ik had destijds al heel wat op mijn netvlies staan wat dierenleed betrof. Dit overtrof echter alles. De beelden van de ogen van de levende honden die in het kokende water werden gegooid, de levende katten in de frituur, hun janken en huilen heeft mij nachten lang wakker gehouden. Als professionele dierenbeschermer was ik kwaad en verdrietig. De tranen stroomden over mijn wangen. Dat gevoel van onmacht tegen de barbaarsheid van het martelen van dieren heb ik nog steeds. De immorele en zinloze wreedheid is niet te begrijpen.

In Nederland is vooral in de intensieve veehouderij sprake van geweld tegen de dieren. Toch, het dier kent hier wel enige bescherming. Onvoldoende weliswaar, maar de eigenwaarde van de dieren is erkend. In China en Zuid-Korea zit het martelen in de cultuur. De poten en staarten van katten en honden worden gebroken, ze zitten gepropt in gazen kooien, worden met opzet gemarteld omdat het vlees dan lekker smaakt door de adrenaline en ze gaan dikwijls levend het kokende water of de olie in. Ook worden ze levend gevild. Geen dier is veilig, het is een hel voor dieren.

Het is onjuist, en cultuurrelativering, om te zeggen dat de plaats van dieren in Nederland en China gelijk is of dat beide landen even wreed met dieren omgaan. We doen de grote tragedie en het enorme lijden van dieren in China en andere Aziatische landen hier echt tekort mee. Te roepen dat de dieren het hier ook slecht hebben, helpt bovendien de discussie hoe we landen als China en Zuid-Korea tot humanere slachtmethoden krijgen niet verder.

Zinloos om voor dieren op te komen?
En tegen de wijze mensen die roepen dat het in een land dat zich geen zorgen maakt om mensenrechten zinloos is om voor dieren op te komen, zeg ik: We kunnen niet eerst al het mensenleed oplossen en dan pas iets aan dierenleed gaan doen.

Wat kunnen we wel doen? We kunnen de activisten daar steunen. Westerse landen kunnen via diplomatieke weg dit onderwerp onder de aandacht brengen van de Chinese machthebbers. Bedrijven die handelen in China en Zuid-Korea kunnen een rol spelen om sociale veranderingen ook in de omgang met dieren te bespoedigen. Chinezen die in het Westen leven, kunnen hun familie en vrienden laten horen dat er ook humaan met dieren moet worden opgesprongen.

Daarnaast ligt er een schone taak voor de media: de dieren in Azië, laat ze zien. Schrijf erover, maak reportages. Het is een van de grootste problemen van deze tijd, hoe de mensheid wreed met dieren omgaat. Dierenleed is niet iets voor bladzijde dertien van de krant, of de pagina 'opmerkelijke verhalen'. We hoeven en mogen er niet om lachen.

Breng dus dit nieuws. Omdat de wereld het moet weten, omdat (sociale) media kans bieden op verandering en omdat iedere stap een stap is op weg naar een betere wereld. Ook voor dieren.

Bernd Timmerman is historicus, socioloog, dierenrechtenactivist en oud-directielid van de Dierenbescherming

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 13 november 2013 00:39 schreef beeer het volgende:

[..]

Heb je wel eens gemartelde hont gegeten dan dat je weet dat het onzin en walgelijk is?

quote:

Op woensdag 13 november 2013 00:40 schreef datismijnmening het volgende:
Verder kan het mij geen ene neuk schelen wie welk beest eet maar je gooit geen levende dieren in kokend water

Knetterziek in je hoofd ben je dan

quote:

Op woensdag 13 november 2013 00:42 schreef deadprez het volgende:

[..]

Even gestoord en ik snap niet waarom dat hier wel geaccepteerd wordt.

quote:

Op woensdag 13 november 2013 00:43 schreef beeer het volgende:

[..]

Maar noem het dan geen onzin zonder dat je het geproefd hebt.