R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ja, het is ook een bewuste keuze, maar ergens knaagt het aan me dat ik de toenadering die anderen zoeken vaak niet kan beantwoorden, of in ieder geval met tegenzin. Het liefst zou ik alleen maar aan mezelf denken, maar met die gedachtengang houd ik straks niemand over. Dat doet best wel pijn.quote:Op zaterdag 30 november 2013 01:54 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Maar dat is ook helemaal niet erg, zolang je in je eentje bent omdat je het prima naar je zin hebt in je eentje en niet omdat de hoofdreden is dat je andere mensen niet kunt verdragen vanwege je eerder beschreven denkbeelden.
Al een poging gedaan tot mediteren inmiddels?
Mediteren is moeilijk. Stilzitten gaat wel, maar wanneer ik me focus op mijn ademhaling of op bepaalde delen van mijn lichaam ga ik daar over denken of probeer ik er een beeld bij te vormen. Als ik mijn ogen sluit ratelt het "dit is zwart, dit is zwart, dit is zwart" door mijn hoofd. Maar ik blijf ermee experimenteren.
Ik heb die periode ook wel gehad hoor, maar misschien helpt het als je in mensen iets probeert te vinden wat je wél intrigeert of interesseert (hoe lastig soms ook.). Een soort 'common ground' zoeken.quote:
[..]
Ja, het is ook een bewuste keuze, maar ergens knaagt het aan me dat ik de toenadering die anderen zoeken vaak niet kan beantwoorden, of in ieder geval met tegenzin. Het liefst zou ik alleen maar aan mezelf denken, maar met die gedachtengang houd ik straks niemand over. Dat doet best wel pijn.
Mediteren is moeilijk. Stilzitten gaat wel, maar wanneer ik me focus op mijn ademhaling of op bepaalde delen van mijn lichaam ga ik daar over denken of probeer ik er een beeld bij te vormen. Als ik mijn ogen sluit ratelt het "dit is zwart, dit is zwart, dit is zwart" door mijn hoofd. Maar ik blijf ermee experimenteren.
Blijf vooral doorgaan. Ik ben nog maar een maand serieus bezig, maar ik merk al enorme vooruitgang. Ik pik het blijkbaar snel op. Het is echt overweldigend als je die korte momenten van een pure staat van zijn even hebt. Een soort totale vrede met je omgeving en jezelf, juist door er niet mee bezig te zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 30-11-2013 02:22:10 ]
Ik kan het met veel mensen prima vinden, ook als ze niet al mijn interesses delen. Aan het einde van de dag is het echter mijn negatieve, aldoor kritische deel dat ze aan de kant schuift. En dat geldt niet alleen voor de mensen om me heen, maar ook voor de meeste dingen die ik doe. Alsof ze een verspilling van mijn tijd zijn, en er belangrijkere dingen zijn om me mee bezig te houden. Soms is dat ook zo, maar als die sluier van cynisme er altijd is, lijkt niets meer de moeite waard, en dat is ook weer voeding voor die negativiteit. Ik kan nog zo'n goede dag hebben gehad, maar als ik dan 's avonds thuiskom, kan ik zomaar weer getroffen worden door die melancholie.quote:
[..]
Ik heb die periode ook wel gehad hoor, maar misschien helpt het als je in mensen iets probeert te vinden wat je wél intrigeert of interesseert (hoe lastig soms ook.). Een soort 'common ground' zoeken.
Ik ben ook een erg negatief en cynisch persoon en ik herken me erg in sommige in dit topic gedeelde gevoelens. Ik heb er zelf echter in tegenstelling tot jou helemaal geen last van, ik omarm deze levenswijze eigenlijk zelfs.quote:
[..]
Ik kan het met veel mensen prima vinden, ook als ze niet al mijn interesses delen. Aan het einde van de dag is het echter mijn negatieve, aldoor kritische deel dat ze aan de kant schuift. En dat geldt niet alleen voor de mensen om me heen, maar ook voor de meeste dingen die ik doe. Alsof ze een verspilling van mijn tijd zijn, en er belangrijkere dingen zijn om me mee bezig te houden. Soms is dat ook zo, maar als die sluier van cynisme er altijd is, lijkt niets meer de moeite waard, en dat is ook weer voeding voor die negativiteit. Ik kan nog zo'n goede dag hebben gehad, maar als ik dan 's avonds thuiskom, kan ik zomaar weer getroffen worden door die melancholie.
Ik voel me er prettig bij om zaken af te kraken en ik erger me juist aan mensen die altijd maar het positieve willen zien. Ik kan ook genieten van melancholie. Toen mijn vriendin het uitmaakte, waren er avonden dat ik lijdend aan een gebroken hart in mijn eentje in het donker op de bank zat. Goede wijn en zwaarmoedige muziek waren dan mijn gezelschap. Op een bepaalde manier geniet ik dan van het lijden, ik weet niet hoe ik het beter kan verwoorden.
Ik heb er wel enigszins moeite mee dat ik niet altijd mezelf kan zijn, omdat pessimisme en negativiteit door veel mensen niet wordt gewaardeerd. Mijn kritische, negatieve kijk op de wereld wordt dan noodgedwongen onder een mantel van geveinsde positiviteit verborgen en dan kom ik als persoon minder uit de verf. Dit is jammer, maar mijn vrienden waarderen me juist om hoe ik ben en dat vind ik het belangrijkste.
En die misplaatste superioriteit, is dat niet redelijk normaal? Volgens mij is het vrij normaal dat mensen zichzelf 'anders' dan anderen vinden, de gedachte dat jijzelf op een bepaalde manier speciaal bent.
[ Bericht 1% gewijzigd door Micson op 30-11-2013 19:47:56 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door Micson op 30-11-2013 19:47:56 ]
Heb je hier over nagedachtquote:
Bij iemand waar ik een diepere band mee heb kan ik, zoals ik al eerder zei, mijn gedachten wel opzij zetten. Maar er zijn ook nog andere mensen op de wereld, en het gros ervan interesseert me gewoon niet. Ik heb veel vrienden, maar zelfs die probeer ik vaak te ontwijken, omdat ik liever alleen wil zijn. Heerlijk, in m'n eentje, me bezighouden met die dingen die mij interesseren. Ik doe er wel aan mee, aan die sociale aangelegenheden, en ik ben ook heus niet sociaal incapabel, maar het doet me gewoon allemaal niet zoveel. Mezelf van alles en iedereen afzetten is echter ook geen goed plan. Mensen met soortgelijke gedachten zul je buiten het internet echter niet snel tegengekomen, niet op mijn leeftijd.
quote:
Is het niet meer een kwestie van prestatie drang/dwang en dan anderen haast als vijand zien als ze je daarin 'dwarsbomen'?
Iets willen presteren is prima, als het echter gepaard gaat met perfectionisme en het halen van lage(re) cijfers in negatieve zin op jezelf betrekken dan is er iets heel anders aan de hand. Als jij door middel van prestatie wil bewijzen dat je wel goed bent en je er dus eigenlijk negatieve ideeën over jezelf op na houdt dan is de prestatiedwang niet meer dan een manier om voor je innerlijke negativiteit te vluchten.
Dikgedrukte stukje; wat je hier type bestaat eigenlijk gewoon niet want controle bestaat niet, en onvrede is iets wat ontstaat uit onvrede met jezelf die zich naar dingen buiten je vertalen. Ik denk dat je probleem (hier) veel meer is dat het idee van lage resultaten halen resoneert met negatieve gedachten die je over jezelf gelooft en je het makkelijker vind om je op anderen af te reageren en te doen dat het door hen komt dat je je voelt zoals je je voelt.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ja, erg herkenbaar wat je schrijft. Zoals ik al zei zorgt de gedachte dat ik iemand anders zou moeten zijn dan wie ik ben en de frustratie die dat oplevert misschien nog wel voor meer ergernis dan dat ik wat pessimistischer in het leven sta en er een andere invulling aan wil geven dan de meesten. Maar aan de andere kant doet het af en toe wel pijn als ik merk dat ik anderen minacht, want ondanks alles heb ik best een groot hart en doet het me veel als ik kan bijdragen aan het geluk van iemand anders. Ik heb het gevoel dat die positiviteit en negativiteit voortdurend met elkaar botsen. Het is allemaal erg tegenstrijdig.quote:
[..]
Ik kan ook genieten van melancholie.
Ja, ik kan niet anders zeggen dan dat ik denk dat je gelijk hebt. Maar andere kant weet ik niet wat ik zonder dat perfectionisme zou moeten, want ik haal er veel voldoening uit als ik perfectie (in mijn ogen) bereik. Het zorgt echter ook voor twijfel- en uitstelgedrag, en daarmee voor een gevoel van machteloosheid en frustratie, wat weer leidt tot meer prestatiedrang, enzovoorts. Ik weet niet echt wat ik er mee aan moet.quote:
Als je begrijpt dat het compensatiegedrag voor jezelf niet echt okay vinden is en dus fantaseert over een 'betere' versie van jezelf kan je daaruit afleiden dat als je leert jezelf oprecht okay te vinden zoals je bent je dat stukje gedrag niet meer nodig hebt.quote:
Ja, ik kan niet anders zeggen dan dat ik denk dat je gelijk hebt. Maar andere kant weet ik niet wat ik zonder dat perfectionisme zou moeten, want ik haal er veel voldoening uit als ik perfectie (in mijn ogen) bereik. Het zorgt echter ook voor twijfel- en uitstelgedrag, en daarmee voor een gevoel van machteloosheid en frustratie, wat weer leidt tot meer prestatiedrang, enzovoorts. Ik weet niet echt wat ik er mee aan moet.
Hoe je anderen ziet komt voort uit hoe je jezelf ziet, als je gewend bent jezelf omlaag te halen doe je dat ook met anderen. Je kunt anderen pas laten zijn zoals ze zijn en waarderen zoals ze zijn als je daar met jezelf ervaring mee hebt.
Hoe je dat doet is aan jou om uit te vinden, het waarom je dat zou moeten doen is voor iedereen hetzelfde; je lijd zolang je het niet geleerd hebt.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ow ja klopt, vooral dat laatste!! Dingen alleen doen kan geen kwaad hé, maar volgens mij zou het jou enorm goed doen om juist in contact te komen met lotgenoten IRL. Ergens ben je gewoon diepgaand en je kan echt wel die diepgang op emotioneel én rationeel vlak ervaren mits je je openstelt. En het probleem is dat je je blijft sluiten in jouw gedachten. Dus waarom niet proberen om een 'relatie' aan te gaan met iemand die ook diepgaand is én die jouw tergelijkertijd die nodige ruimte geeft?quote:
[..]
Geen idee. Ik heb dit soort gedachten al ruim drie jaar, zo sinds mijn zestiende, en hoe meer vrijheid ik kreeg en op eigen benen kwam staan, des erger het werd.
[..]
Bij iemand waar ik een diepere band mee heb kan ik, zoals ik al eerder zei, mijn gedachten wel opzij zetten. Maar er zijn ook nog andere mensen op de wereld, en het gros ervan interesseert me gewoon niet. Ik heb veel vrienden, maar zelfs die probeer ik vaak te ontwijken, omdat ik liever alleen wil zijn. Heerlijk, in m'n eentje, me bezighouden met die dingen die mij interesseren. Ik doe er wel aan mee, aan die sociale aangelegenheden, en ik ben ook heus niet sociaal incapabel, maar het doet me gewoon allemaal niet zoveel. Mezelf van alles en iedereen afzetten is echter ook geen goed plan. Mensen met soortgelijke gedachten zul je buiten het internet echter niet snel tegengekomen, niet op mijn leeftijd.
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Daar ben ik mee bezigquote:
[..]
Ow ja klopt, vooral dat laatste!! Dingen alleen doen kan geen kwaad hé, maar volgens mij zou het jou enorm goed doen om juist in contact te komen met lotgenoten IRL. Ergens ben je gewoon diepgaand en je kan echt wel die diepgang op emotioneel én rationeel vlak ervaren mits je je openstelt. En het probleem is dat je je blijft sluiten in jouw gedachten. Dus waarom niet proberen om een 'relatie' aan te gaan met iemand die ook diepgaand is én die jouw tergelijkertijd die nodige ruimte geeft?
Maar gelukkig zijn met mezelf is nog veel belangrijker.
100 % met je eens. Je bent dan héél goed bezig héquote:
[..]
Daar ben ik mee bezig
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
De TS wil positief in het leven staan. Verzet je toch niet langer man en behoudt je negatieve blik op het leven.
Niks mis mee. Positievelingen zijn er al veel te veel.
Niks mis mee. Positievelingen zijn er al veel te veel.
Dat houd ik niet een heel leven lang vol.quote:
De TS wil positief in het leven staan. Verzet je toch niet langer man en behoudt je negatieve blik op het leven.
Niks mis mee. Positievelingen zijn er al veel te veel.
En daarom ben je toch op de goede weg?quote:
[..]
Dat houd ik niet een heel leven lang vol.
(dacht ik)
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Ach dat gaat wel weer over. Avonturen, ambitie (de beste is geld verdienen /tenzij je iets anders doet omdat het echt je passie is (dokter, astrofysicus, imker,) en een streven om je comfort zone te ontstijgen, veel GOEDe boeken lezen en achter vrouwen aan gaan gecombineren met sporten en hard werken. Goed eten.
Ook bepaalde ontmoetingen met levensgevaarlijke dieren in Afrika kunnen (wellicht tijdelijk) helpen. zelf ook enge dieren tegengekomen
Ook bepaalde ontmoetingen met levensgevaarlijke dieren in Afrika kunnen (wellicht tijdelijk) helpen. zelf ook enge dieren tegengekomen
Ik weet het niet. Ik ben er al jaren mee bezig, maar voel me machtelozer dan ooit. De wereld gaat gewoon door. Misschien maak ik ook wel progressie, maar dat wordt dan ook weer tenietgedaan door mijzelf. En zijn het niet mijn eigen gedachten, dan is het wel de prietpraat van anderen die ik gebruik om mijn pessimisme te rechtvaardigen. "Omarm je negativiteit" – rot toch een eind op man.quote:
[..]
En daarom ben je toch op de goede weg?
(dacht ik)
Nog een geluk dat machteloosheid maar een gevoel is hé. Want volgens mij heb je wel de power , maar jouw gedachten onderdrukken gewoon jouw gevoelens. Volgens mij zou je meer moeten knuffelen enzo.quote:
[..]
Ik weet het niet. Ik ben er al jaren mee bezig, maar voel me machtelozer dan ooit. De wereld gaat gewoon door. Misschien maak ik ook wel progressie, maar dat wordt dan ook weer tenietgedaan door mijzelf. En zijn het niet mijn eigen gedachten, dan is het wel de prietpraat van anderen die ik gebruik om mijn pessimisme te rechtvaardigen. "Omarm je negativiteit" – rot toch een eind op man.
En je bent wel goed bezig, maar je bent niet in staat om het te zien. Dat is iets anders dan niet vooruitgaan.
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Mooi gezegd. Maar alle goedbedoelde adviezen ten spijt, "het zien" lukt mij nog niet. Het is zo lastig om die switch te maken als het leven denkend benaderen de normaalste zaak van de wereld lijkt te zijn.quote:
[..]
Nog een geluk dat machteloosheid maar een gevoel is hé. Want volgens mij heb je wel de power , maar jouw gedachten onderdrukken gewoon jouw gevoelens. Volgens mij zou je meer moeten knuffelen enzo.
Ik heb ook niet het idee dat ik echt tijd voor mezelf kan nemen. De wereld, of eerder de rat race, stopt niet. Er wordt van alles van me verwacht, of ik verwacht eigenlijk van alles van mezelf. En het meest trieste is misschien nog wel dat het van de buitenkant lijkt alsof ik het prima naar m'n zin heb. Hoe heeft het ooit in godsnaam zo ver kunnen komen?
Ach adviezen zijn ook maar adviezen hé, uiteindelijk zal je gewoon met de tijd ondervinden wat bij jou past en wat wél mogelijk is, want uiteindelijk kennen we je niet hé. Maar euuh ik ben er quasi zeker van dat een nieuw persoon in je leven die even diepgaand is en jou de nodige ruimte geeft dat, dat echt wel het verschil kan maken. Nu nog die persoon vindenquote:
[..]
Mooi gezegd. Maar alle goedbedoelde adviezen ten spijt, "het zien" lukt mij nog niet. Het is zo lastig om die switch te maken als het leven denkend benaderen de normaalste zaak van de wereld lijkt te zijn.
Ik heb ook niet het idee dat ik echt tijd voor mezelf kan nemen. De wereld, of eerder de rat race, stopt niet. Er wordt van alles van me verwacht, of ik verwacht eigenlijk van alles van mezelf. En het meest trieste is misschien nog wel dat het van de buitenkant lijkt alsof ik het prima naar m'n zin heb. Hoe heeft het ooit in godsnaam zo ver kunnen komen?
. Maar goed, misschien ben ik gewoon een gevoelspersoon en is het daarom dat ik er van overtuigd ben dat : 'voelen' doet 'leven'.En hoe het zo ver gekomen is, zal je weten als je zo ver bent. Maar ondertussen volhouden is de boodschap hé. Je komt er wel
[ Bericht 1% gewijzigd door complicate op 01-12-2013 01:43:02 ]
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Wel ja, ik ben er ook van overtuigd dat ik er sterker uit zal komen.quote:
[..]
Maar ondertussen volhouden is de boodschap hé. Je komt er wel
Maar toch lijkt het me haast onmogelijk om niet met enig cynisme naar de wereld te kijken. Misschien ben ik niet geheel objectief, maar ik denk dat wel meer twintigers, vooral in welvarende landen, zich afvragen wat ze met hun leven aanmoeten. En toch, als ik zo om me heen kijk, zie ik maar weinig mensen die mijn kritiek echt lijken te delen. Het is lastig om iets waar je het fundamenteel mee oneens bent, en dat is voor mij wat er door de meesten wordt verstaan onder "een goed leven", te accepteren.
Vrije wil bestaat niet. Het zijn sociale en culturele krachten die ons vormen. Misschien is dit meer iets voor F&L, maar voor mij is het toch ook vooral een persoonlijk probleem. Mijn leven zou er heel anders uitzien als ik alleen naar mezelf zou luisteren. Die wil toeschrijven aan depressieve gedachten waar ik me niet mee zou moeten identificeren, is de grootste dooddoener die er is. Ik weet, en dat heb ik al eerder gezegd, waar ik gelukkig van wordt. Het zijn niet eens onmogelijke eisen. Maar ik heb het gevoel dat ik bij het verwezenlijken ervan continu gedwarsboomd wordt door anderen die net zo goed in een keurslijf rondlopen. Ben ik nou de enige?
Ik snap je heel goed, maar je bent echt niet de enige, daarom zou het een enorme verrijking zijn voor je om wat lotgenoten te vinden. Snap je? Want het feit dat je omringd bent met mensen die anders denken, maakt dat je je "eenzaam" gaat voelt. Dus probeer echt lotgenoten te vinden. Want ik weet dat de meeste mensen tegenwoordig heel opervlakkig zijn, maar er zijn ook wel mensen die diepgaand zijn en die kan je vinden denk ik.quote:
[..]
Wel ja, ik ben er ook van overtuigd dat ik er sterker uit zal komen.
Maar toch lijkt het me haast onmogelijk om niet met enig cynisme naar de wereld te kijken. Misschien ben ik niet geheel objectief, maar ik denk dat wel meer twintigers, vooral in welvarende landen, zich afvragen wat ze met hun leven aanmoeten. En toch, als ik zo om me heen kijk, zie ik maar weinig mensen die mijn kritiek echt lijken te delen. Het is lastig om iets waar je het fundamenteel mee oneens bent, en dat is voor mij wat er door de meesten wordt verstaan onder "een goed leven", te accepteren.
Vrije wil bestaat niet. Het zijn sociale en culturele krachten die ons vormen. Misschien is dit meer iets voor F&L, maar voor mij is het toch ook vooral een persoonlijk probleem. Mijn leven zou er heel anders uitzien als ik alleen naar mezelf zou luisteren. Die wil toeschrijven aan depressieve gedachten waar ik me niet mee zou moeten identificeren, is de grootste dooddoener die er is. Ik weet, en dat heb ik al eerder gezegd, waar ik gelukkig van wordt. Het zijn niet eens onmogelijke eisen. Maar ik heb het gevoel dat ik bij het verwezenlijken ervan continu gedwarsboomd wordt door anderen die net zo goed in een keurslijf rondlopen. Ben ik nou de enige?
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Nee. TS wil gelukkig zijn. Als dat constante negatieve hem ongelukkig maakt moet hij vooral een manier ontwikkelen om daar mee om te gaan zodanig dat het hem niet blokkeert.quote:
De TS wil positief in het leven staan. Verzet je toch niet langer man en behoudt je negatieve blik op het leven.
Niks mis mee. Positievelingen zijn er al veel te veel.
Je bent op de goede weg man. Echt.quote:
[..]
Ik weet het niet. Ik ben er al jaren mee bezig, maar voel me machtelozer dan ooit. De wereld gaat gewoon door. Misschien maak ik ook wel progressie, maar dat wordt dan ook weer tenietgedaan door mijzelf. En zijn het niet mijn eigen gedachten, dan is het wel de prietpraat van anderen die ik gebruik om mijn pessimisme te rechtvaardigen. "Omarm je negativiteit" – rot toch een eind op man.
De grootste stap is je probleem erkennen en er iets aan willen doen. De tweede stap is oplossingsgericht gaan werken. Het duurt gewoon even voor je verandering merkt, dat is logisch aangezien het een ingesleten patroon is.
Nee.quote:
[..]
Wel ja, ik ben er ook van overtuigd dat ik er sterker uit zal komen.
Maar toch lijkt het me haast onmogelijk om niet met enig cynisme naar de wereld te kijken. Misschien ben ik niet geheel objectief, maar ik denk dat wel meer twintigers, vooral in welvarende landen, zich afvragen wat ze met hun leven aanmoeten. En toch, als ik zo om me heen kijk, zie ik maar weinig mensen die mijn kritiek echt lijken te delen. Het is lastig om iets waar je het fundamenteel mee oneens bent, en dat is voor mij wat er door de meesten wordt verstaan onder "een goed leven", te accepteren.
Vrije wil bestaat niet. Het zijn sociale en culturele krachten die ons vormen. Misschien is dit meer iets voor F&L, maar voor mij is het toch ook vooral een persoonlijk probleem. Mijn leven zou er heel anders uitzien als ik alleen naar mezelf zou luisteren. Die wil toeschrijven aan depressieve gedachten waar ik me niet mee zou moeten identificeren, is de grootste dooddoener die er is. Ik weet, en dat heb ik al eerder gezegd, waar ik gelukkig van wordt. Het zijn niet eens onmogelijke eisen. Maar ik heb het gevoel dat ik bij het verwezenlijken ervan continu gedwarsboomd wordt door anderen die net zo goed in een keurslijf rondlopen. Ben ik nou de enige?
