Hoi allemaal,
Ik heb me de afgelopen maanden door een team deskundigen laten onderzoeken omdat ik merkte dat ik op 24-jarige leeftijd dingen doe die de meeste mensen van mijn leeftijd niet doen. En dat ik, ondanks dat ik weet dat ik dingen doe die slecht voor me zijn, toch steeds weer in dezelfde valkuilen stap. Om een paar voorbeelden te geven: omgaan met gevaarlijke mensen, vaak seks hebben met verschillende mannen, totaal afknappen op mannen die romantisch gaan doen en meer dan alleen seks willen, mensen nooit helemaal vertrouwen en vriendschappen afkappen als ik me aangevallen voel. Daarnaast hou ik nog van drinken en blowen, maar dat weet ik dankzij psychologische hulp tot alleen de zaterdag te beperken. De andere problemen wist de tweedelijns psycholoog alleen niet op te lossen.
Vier weken geleden heb ik na onderzoek te horen gekregen dat ik waarschijnlijk een emotionele achterstand heb. Qua intelligentie scoor ik top, maar mijn emotionele denken en reacties zit volgens psychologen en psychiaters op een veel jonger niveau. De reden zou zijn dat ik vervelende gebeurtenissen uit het verleden nooit heb verwerkt en het deel van de hersens dat emoties regelt daardoor onvoldoende heeft kunnen groeien.
Ik kreeg te horen dat ik twee opties had om dit te herstellen: Minimaal vijf jaar lang 2 keer in de week langs de psycholoog of maximaal zes maanden vrijwillig opgenomen worden in een kliniek om in groepsverband aan die emotionele groei te werken. Ik heb meteen voor die tweede optie gekozen en wacht (inmiddels 5 weken, want het gaat allemaal ontzettend traag...) tot ze me bellen om een afspraak te maken voor het eerste behandelcontact. Ik heb zin om aan mezelf te werken, maar ik maak me wel zorgen om hoe geschift de andere leden van mijn groep zullen zijn...
Ik ben benieuwd of er mensen op FOK! zitten die ervaringen hebben met opgenomen worden in een kliniek en of ik het aan mensen buiten mijn familie moet vertellen (want veel mensen die dit nu lezen zullen ook denken: wtf, dit is echt een gestoord wijf). Gelukkig ben ik hier (enigzins) anoniem