R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Van mijn buren heb ik totaal geen last, ik hoor ze totaal niet. Maar muziek luisteren gaat niet echt werken voor mij denk ik, daar wordt ik alleen maar onrustiger van en actiever. Dan heb je meer kans dat ik naar buiten vlieg.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 16:11 schreef Ceased2Be het volgende:
[..]
Het hoeft ook niet op standje 11 natuurlijk, hoor je bijv. de tv van de buren ook of niet?
Maar gewoon op een normaal volume muziek die je kent en leuk vindt, is toch wat anders dan de tv als generieke ruis.
Meer het idee van je eigen 'sfeer' weer creëren in je woning; het hele huis moet nog 'eigen' worden. (nu ga ik al snel zweverig klinken, maar dat is een beetje hoe het werkt). Je dozen uitpakken en je spullen neerzetten wil niet direct zeggen dat je 'thuis' bent.
Ik moet gewoon samen met de hulpverlening opzoek naar een andere woning, dat gaat nog wel even duren en tot die tijd moet ik het hier maar vol zien te houden. Donderdag heb ik ook een gesprek met de psychiater, dan ga ik voorstellen om meer of betere kalmerende middelen te gaan gebruiken om een crisis/crisisopvang te voorkomen. Want de crisisopvang is niet echt iets waar je je rust gaat vinden.. ja, als ze een spuit in je bil prikken ja.. maar dat is niet de oplossing.
Ok... dus de buren hoor je niet maar spelende kinderen of iemand op skeelers wel?
Je zou eens kunnen vragen of ze het glas in je ramen kunnen upgraden, daar kun je ook behoorlijk wat decibel van buiten mee weghouden weet ik inmiddels uit ervaring
Je zit nog geen twee weken daar toch? Het heeft bij mij maanden geduurd voordat ik me überhaupt wat thuis begon te voelen in mijn appartementje. De eerste weken durfde ik amper geluid te maken omdat ik bang was dat de buren me hoorden en ik ze niet tot last wilde zijn
(hoor de bovenbuurman gapen, niezen, zijn tv etc). Niet dat ik jouw issues probeer te bagatelliseren, maar zoals ik hierboven ook al zei... je moet je wel de tijd gunnen om eraan te wennen.
Je was altijd nogal actief met je fiets bezig toch? Het is nu nog heerlijk herfstweer om even uit te waaien overdag, even je frustratie eruit trappen?
Je zou eens kunnen vragen of ze het glas in je ramen kunnen upgraden, daar kun je ook behoorlijk wat decibel van buiten mee weghouden weet ik inmiddels uit ervaring
Je zit nog geen twee weken daar toch? Het heeft bij mij maanden geduurd voordat ik me überhaupt wat thuis begon te voelen in mijn appartementje. De eerste weken durfde ik amper geluid te maken omdat ik bang was dat de buren me hoorden en ik ze niet tot last wilde zijn
(hoor de bovenbuurman gapen, niezen, zijn tv etc). Niet dat ik jouw issues probeer te bagatelliseren, maar zoals ik hierboven ook al zei... je moet je wel de tijd gunnen om eraan te wennen. Je was altijd nogal actief met je fiets bezig toch? Het is nu nog heerlijk herfstweer om even uit te waaien overdag, even je frustratie eruit trappen?
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ik heb al dubbelglas e.d., er komt ook nog bij dat ik sowieso een uitstekend gehoor heb. Zelfs de voetstappen van mensen die aan de overkant lopen kan ik horen.. Maar dat is iets waar ik wel aan kan wennen.quote:
Ok... dus de buren hoor je niet maar spelende kinderen of iemand op skeelers wel?
Je zou eens kunnen vragen of ze het glas in je ramen kunnen upgraden, daar kun je ook behoorlijk wat decibel van buiten mee weghouden weet ik inmiddels uit ervaring
Je zit nog geen twee weken daar toch? Het heeft bij mij maanden geduurd voordat ik me überhaupt wat thuis begon te voelen in mijn appartementje. De eerste weken durfde ik amper geluid te maken omdat ik bang was dat de buren me hoorden en ik ze niet tot last wilde zijn
Je was altijd nogal actief met je fiets bezig toch? Het is nu nog heerlijk herfstweer om even uit te waaien overdag, even je frustratie eruit trappen?
Verder weet ik niet hoe het gaat verlopen en of ik kan wennen aan die koters, ik denk het eerlijk gezegd niet want ik heb in de laatste 3 jaar ook niet kunnen wennen aan de herrie die de achterburen van mijn ouders produceren. Ik kan die kinderen ook niet verbieden om naast mijn huis te spelen, waar we wel iets aan kunnen doen is het veelvuldig tegen mijn muur aan schoppen met de bal. Maar dat laat ik wel aan de instanties over, ik heb het al eens netjes gevraagd en doe dat misschien nog 1 of 2 keer maar daarna is voor mij de koek op. En kinderen die niet luisteren willen... Dus beter laat ik dat aan anderen over en dat hoort ook zo, daar heb ik hulp voor, voor als er problemen zijn.
Dit is gewoon een specifiek soort geluid en overlast waar ik niet tegen kan.. ik hoef echt niet in een hutje op de hei. Die flat waar ik eerder in woonde was aan de drukste straat hier en dat vond ik prachtig.. altijd wat te zien als je naar buiten kijkt en van het constante verkeer had ik totaal geen last. Ik had toen echter de pech onder een psychotische gek te wonen die suicidaal was en constant kanker liep te schreeuwen in alle vormen en maten.. de geluidsopnames heb ik hier toen ook gepost. Toen ik dat ging oplossen bij het woningbedrijf hebben ze mij verboden om terug te keren en de politie op mij afgestuurd, ze vonden het te gevaarlijk om mij de confrontatie met dat figuur aan te laten gaan. De politie is daarna bij hem langs geweest en heeft zelf ook ondervonden dat die man gestoord was en hebben hem buiten kunnen horen schreeuwen etc.. Is allemaal raport van gemaakt. Maar ik was er al klaar mee, ik had geen zin om constant voor mutaties te gaan zorgen net zo lang totdat hij uit huis zou worden gezet.
Het is voor mij dus een grote teleurstelling om nu niet goed mijn rust te kunnen vinden, zeker ook omdat er specifiek naar een rustige woning/buurt is gezocht voor mij ivm de voorgeschiedenis.
Dat is wat mij het meeste steekt... er was mij een rustige woning/buurt voorgehouden en daar was ik dus op ingesteld en keek ik naar uit. Nu blijkt het wéér verkeerd uit te pakken en brengt het weer hoge kosten mee en kan ik het niet makkelijk terugdraaien. Sterker nog, het is dus helemaal niet meer terug te draaien.
Ik ga wel zien hoe we dit gaan oplossen, hulp heb ik iig en die nemen mij ook serieus en hebben mij tot nu toe uitstekend geholpen. Een oplossing gaat er dan ook zeker komen, ik weet alleen nog niet wat voor oplossing en in welk tijdsbestek. Voor de rest is het gewoon volhouden en afwachten hoe we dit gaan aanpakken.
En fietsen gaat momenteel niet.. medicatie en agorafobie..
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Kent iemand misschien een goed boek (of meerdere boeken natuurlijk) voor partners van iemand met autisme? Eigenlijk alles wat ik tot nu toe heb gevonden is vooral gericht op ouders van autisten, maar dat zoek ik niet. Het liefst in het Engels trouwens, maar dat zal misschien wat lastig zijn (ik neem aan dat de meesten hier gewoon in het Nederlands lezen, net als ikzelf in principe 
), hoewel het aanbod in het Engels ongetwijfeld veel groter zal zijn 
), hoewel het aanbod in het Engels ongetwijfeld veel groter zal zijn
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Koptelefoon op.quote:
[..]
Ik heb de TV de hele dag aanstaan. En ik mag niet hard muziek gaan draaien, als ik voor overlast zorg dan kom ik in de problemen, dit is een kanswoning.
...en hou er rekening mee dat die kleine etters 'n slecht geheugen hebben dus je moet het ze om de 3 dagen weer vragen in het gunstigste geval.
Hallon!
Ik heb onlangs een boekje van Rudy Simone gelezen, 22 things a woman must know if she loves a man with Asperger.quote:
Kent iemand misschien een goed boek (of meerdere boeken natuurlijk) voor partners van iemand met autisme? Eigenlijk alles wat ik tot nu toe heb gevonden is vooral gericht op ouders van autisten, maar dat zoek ik niet. Het liefst in het Engels trouwens, maar dat zal misschien wat lastig zijn (ik neem aan dat de meesten hier gewoon in het Nederlands lezen, net als ikzelf in principe
Vond dat ze vaak wel erg makkelijk over de beschreven problemen heen stapte en dus niet heel veel oplossingen bood, vaak kwam het niet verder dan "hij kan er niks aan doen dus verwacht ook maar niet te veel". En aan de andere kant waren de beschreven gevallen vaak weer een stuk ernstiger dan mijn eigen vriend het heeft. Maar goed, het is wel een heel realistische en praktische opsomming van de soorten dingen waar je tegenaan kunt lopen.
Know that while you sleep
Everything has changed
Everything has changed
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
De inhoudsopgave:quote:Op donderdag 31 oktober 2013 14:01 schreef Mini. het volgende:
[..]
Ik heb onlangs een boekje van Rudy Simone gelezen, 22 things a woman must know if she loves a man with Asperger.
Vond dat ze vaak wel erg makkelijk over de beschreven problemen heen stapte en dus niet heel veel oplossingen bood, vaak kwam het niet verder dan "hij kan er niks aan doen dus verwacht ook maar niet te veel". En aan de andere kant waren de beschreven gevallen vaak wel een stuk ernstiger dan mijn eigen vriend het heeft. Maar goed, het is wel een heel realistische en praktische opsomming van de soorten dingen waar je tegenaan kunt lopen.
Veel dingen zijn wel flink overdreven in mijn geval (hoewel ik geen Asperger heb), maar het zou misschien wel een soort "leidraad" kunnen zijn misschien. Zonder zo'n boekje ga ik toch ook niet even ervoor zitten en zeggen "goh, ik ga nu eens even wat over mij uitleggen, hou je vast!"
Bedankt!
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Sommige dingen kun je niets aan doen, maar heel veel kan ik ook wel beredenerenquote:
[..]
Ik heb onlangs een boekje van Rudy Simone gelezen, 22 things a woman must know if she loves a man with Asperger.
Vond dat ze vaak wel erg makkelijk over de beschreven problemen heen stapte en dus niet heel veel oplossingen bood, vaak kwam het niet verder dan "hij kan er niks aan doen dus verwacht ook maar niet te veel". En aan de andere kant waren de beschreven gevallen vaak weer een stuk ernstiger dan mijn eigen vriend het heeft. Maar goed, het is wel een heel realistische en praktische opsomming van de soorten dingen waar je tegenaan kunt lopen.
Gast bij mij in de praatgroep snapte niet hoe oerwoudgeluiden fout opgepakt konden worden door gekleurde voetballers
Wel 2 universitaire studies af kunnen maken, maar dat niet kunnen beredeneren? Daar kon ik me dan weer niets bij voorstellen.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ja precies, ik merk dat mijn vriend sommige dingen niet uit zichzelf doorheeft, maar als ik hem stap voor stap uitleg waarom ik iets vervelend of moeilijk vind kan hij het vaak wel begrijpen. Betekent niet dat hij een volgende keer als de situatie net iets anders is ook gelijk herkent dat hetzelfde weer aan de hand is en dat hij het dus anders moet doen, maar het helpt toch wel degelijk.quote:
[..]
Sommige dingen kun je niets aan doen, maar heel veel kan ik ook wel beredeneren
Gast bij mij in de praatgroep snapte niet hoe oerwoudgeluiden fout opgepakt konden worden door gekleurde voetballers
Wel 2 universitaire studies af kunnen maken, maar dat niet kunnen beredeneren? Daar kon ik me dan weer niets bij voorstellen.
Maar goed, zoals ik al zei zijn veel van de gevallen die in dat boek beschreven worden er ook wel een stukje erger aan toe dan hij.
Know that while you sleep
Everything has changed
Everything has changed
Dat idee had ik ook in mijn praatgroep, maar goed... die hadden waarschijnlijk hetzelfdequote:
[..]
Ja precies, ik merk dat mijn vriend sommige dingen niet uit zichzelf doorheeft, maar als ik hem stap voor stap uitleg waarom ik iets vervelend of moeilijk vind kan hij het vaak wel begrijpen. Betekent niet dat hij een volgende keer als de situatie net iets anders is ook gelijk herkent dat hetzelfde weer aan de hand is en dat hij het dus anders moet doen, maar het helpt toch wel degelijk.
Maar goed, zoals ik al zei zijn veel van de gevallen die in dat boek beschreven worden er ook wel een stukje erger aan toe dan hij.
Weet wel dat ik uit mijn vorige relatie heel veel geleerd heb wat me in mijn huidige goed helpt. Maar dan nog hou ik vaak puur per ongeluk geen rekening met mijn vrouw. Haal wel eens drinken zonder te vragen of zij wat wil, maak ik alle eiersalade op die ze voor zichzelf had bewaard enz enz.
Maar gaat toch al 6 jaar goed
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ach, dat soort dingen zijn ook prima mee te leven, zeker als je weet dat iemand het inderdaad niet expres doet. Wat voor mij in elk geval belangrijk is, is dat hij bij de dingen waarvan ik aangeef dat ze echt belangrijk voor mij zijn (zoals niet alle avonden van een week volplannen met zijn eigen hobby's waardoor ik hem niet meer zie), wel zijn best doet om mij tegemoet te komen. Dat het dan niet altijd lukt, of dat ik wat vaker zelf om dingen moet vragen, dat is niet zo erg. Zolang je allebei je best voor elkaar doet kun je voor heel veel dingen een praktische oplossing vinden.quote:
[..]
Dat idee had ik ook in mijn praatgroep, maar goed... die hadden waarschijnlijk hetzelfde
Weet wel dat ik uit mijn vorige relatie heel veel geleerd heb wat me in mijn huidige goed helpt. Maar dan nog hou ik vaak puur per ongeluk geen rekening met mijn vrouw. Haal wel eens drinken zonder te vragen of zij wat wil, maak ik alle eiersalade op die ze voor zichzelf had bewaard enz enz.
Maar gaat toch al 6 jaar goed
Know that while you sleep
Everything has changed
Everything has changed
En af en toe een uitgesproken hint als 'Ik heb nu ECHT een knuffel nodig' is wel eens handigquote:
[..]
Ach, dat soort dingen zijn ook prima mee te leven, zeker als je weet dat iemand het inderdaad niet expres doet. Wat voor mij in elk geval belangrijk is, is dat hij bij de dingen waarvan ik aangeef dat ze echt belangrijk voor mij zijn, wel zijn best doet om mij tegemoet te komen. Dat het dan niet altijd lukt, of dat ik wat vaker zelf om dingen moet vragen, dat is niet zo erg. Zolang je allebei je best doet kun je voor heel veel dingen een praktische oplossing vinden.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Precies, als je het daarna wel gewoon doet.quote:
[..]
En af en toe een uitgesproken hint als 'Ik heb nu ECHT een knuffel nodig' is wel eens handig
In dat boekje staan ook wel weer verhalen van mensen die bijv. met lichamelijk contact zo'n moeite hebben dat ze het gewoon niet willen, ook al vraagt hun partner erom. Dat zou ik dan wel weer moeilijk vinden.
Know that while you sleep
Everything has changed
Everything has changed
Tja, qua lichamelijk contact dan weer niet zo'n issue ... maar affectie tonen in het openbaar varieert bijv. wel weer heel erg van hoe ik in mijn vel zitquote:
[..]
Precies, als je het daarna wel gewoon doet.
In dat boekje staan ook wel weer verhalen van mensen die bijv. met lichamelijk contact zo'n moeite hebben dat ze het gewoon niet willen, ook al vraagt hun partner erom. Dat zou ik dan wel weer moeilijk vinden.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Zo blijkt wel weer dat iedereen toch anders is.quote:
[..]
Tja, qua lichamelijk contact dan weer niet zo'n issue ... maar affectie tonen in het openbaar varieert bijv. wel weer heel erg van hoe ik in mijn vel zit
En dat laatste geldt ook wel voor niet-autistische mensen, zat "gewone" mannen vinden openbare affectie ook maar klef gedoe als ze in een chagrijnige bui zijn. Anyway, ik moet er vandoor!
Know that while you sleep
Everything has changed
Everything has changed
Als je open staat om je angsten te overwinnen is PDD-NOS een soort van te genezen.
Ik heb (had) officieel geen autisme. Ik had een paar kenmerken wel, maar er missen ook een paar kenmerken om het autisme te noemen. Altijd hebben ze mij gezegd dat (bijna) autisme niet te genezen is, maar ik wou er alles aan doen om te bewijzen dat dit wel kan (beetje eigenwijs!).
Enkele kenmerken van PDD-NOS zijn dat je eigenlijk alleen maar op jezelf wilt zijn, moeilijk contact maakt met anderen en sociale situaties uit de weg gaat. Van graag op mezelf zijn en moeilijk(er) contact maken had ik ook last, van sociale situaties uit de weg gaan weer niet. Andere dingen die ik mis om het autisme te noemen zijn trage taalontwikkeling, vaste gedragspatronen en angst voor verandering. Een ander belangrijk kenmerk is dat mensen met PDD-NOS moeilijker op zichzelf kunnen wonen.
Ik had besloten om mijn angsten te doorbreken en gewoon onder de mensen te komen en proberen makkelijker contact te maken met andere mensen. Dit heeft succesvol uitgepakt! Uiteindelijk ben ik hierin zo ver gekomen dat ik nu werk als succesvol autoverkoper! Sinds 1,5 jaar (destijds 19 jaar!) woon ik ook zonder problemen op mezelf en kan me erg goed zelf redden. Het op mezelf wonen bevalt mij beter dan thuis wonen, vanwege de vrijheid die je hebt.
Bij mijn een na laatste bezoek aan de specialist heb ik een voorstel gedaan om mij nog eens te testen, want ik wist dat ik sterk verbeterd was op communicatief vlak. Met deze extra test ging de specialist akkoord en tijdens mijn laatste bezoek kreeg ik dan de uitslag...
Ik was zo goed uit die test gekomen dat de specialist durfde te zeggen dat ik genezen ben van mijn (bijna) autisme. Ik was de dertiende persoon in 10 jaar tijd bij wie ze deze uitspraak hadden gedaan. Ik geloofde het eerst niet, maar het was toch ECHT zo en natuurlijk enorm blij, ook al had ik officieel geen autisme.
Als je dus ECHT openstaat om je angsten te overwinnen (wat erg moeilijk is!), dan heb je een (kleine) kans dat je genezen wordt verklaart. Ik kan me voorstellen dat dat met een echte vorm van autisme nog véél moeilijker is, maar probeer het op zijn minst! Het kan dus wel!
Ik heb (had) officieel geen autisme. Ik had een paar kenmerken wel, maar er missen ook een paar kenmerken om het autisme te noemen. Altijd hebben ze mij gezegd dat (bijna) autisme niet te genezen is, maar ik wou er alles aan doen om te bewijzen dat dit wel kan (beetje eigenwijs!).
Enkele kenmerken van PDD-NOS zijn dat je eigenlijk alleen maar op jezelf wilt zijn, moeilijk contact maakt met anderen en sociale situaties uit de weg gaat. Van graag op mezelf zijn en moeilijk(er) contact maken had ik ook last, van sociale situaties uit de weg gaan weer niet. Andere dingen die ik mis om het autisme te noemen zijn trage taalontwikkeling, vaste gedragspatronen en angst voor verandering. Een ander belangrijk kenmerk is dat mensen met PDD-NOS moeilijker op zichzelf kunnen wonen.
Ik had besloten om mijn angsten te doorbreken en gewoon onder de mensen te komen en proberen makkelijker contact te maken met andere mensen. Dit heeft succesvol uitgepakt! Uiteindelijk ben ik hierin zo ver gekomen dat ik nu werk als succesvol autoverkoper! Sinds 1,5 jaar (destijds 19 jaar!) woon ik ook zonder problemen op mezelf en kan me erg goed zelf redden. Het op mezelf wonen bevalt mij beter dan thuis wonen, vanwege de vrijheid die je hebt.
Bij mijn een na laatste bezoek aan de specialist heb ik een voorstel gedaan om mij nog eens te testen, want ik wist dat ik sterk verbeterd was op communicatief vlak. Met deze extra test ging de specialist akkoord en tijdens mijn laatste bezoek kreeg ik dan de uitslag...
Ik was zo goed uit die test gekomen dat de specialist durfde te zeggen dat ik genezen ben van mijn (bijna) autisme. Ik was de dertiende persoon in 10 jaar tijd bij wie ze deze uitspraak hadden gedaan. Ik geloofde het eerst niet, maar het was toch ECHT zo en natuurlijk enorm blij, ook al had ik officieel geen autisme.
Als je dus ECHT openstaat om je angsten te overwinnen (wat erg moeilijk is!), dan heb je een (kleine) kans dat je genezen wordt verklaart. Ik kan me voorstellen dat dat met een echte vorm van autisme nog véél moeilijker is, maar probeer het op zijn minst! Het kan dus wel!
Mercedes!quote:
Als je open staat om je angsten te overwinnen is PDD-NOS een soort van te genezen.
Ik heb (had) officieel geen autisme. Ik had een paar kenmerken wel, maar er missen ook een paar kenmerken om het autisme te noemen. Altijd hebben ze mij gezegd dat (bijna) autisme niet te genezen is, maar ik wou er alles aan doen om te bewijzen dat dit wel kan (beetje eigenwijs!).
Enkele kenmerken van PDD-NOS zijn dat je eigenlijk alleen maar op jezelf wilt zijn, moeilijk contact maakt met anderen en sociale situaties uit de weg gaat. Van graag op mezelf zijn en moeilijk(er) contact maken had ik ook last, van sociale situaties uit de weg gaan weer niet. Andere dingen die ik mis om het autisme te noemen zijn trage taalontwikkeling, vaste gedragspatronen en angst voor verandering. Een ander belangrijk kenmerk is dat mensen met PDD-NOS moeilijker op zichzelf kunnen wonen.
Ik had besloten om mijn angsten te doorbreken en gewoon onder de mensen te komen en proberen makkelijker contact te maken met andere mensen. Dit heeft succesvol uitgepakt! Uiteindelijk ben ik hierin zo ver gekomen dat ik nu werk als succesvol autoverkoper! Sinds 1,5 jaar (destijds 19 jaar!) woon ik ook zonder problemen op mezelf en kan me erg goed zelf redden. Het op mezelf wonen bevalt mij beter dan thuis wonen, vanwege de vrijheid die je hebt.
Bij mijn een na laatste bezoek aan de specialist heb ik een voorstel gedaan om mij nog eens te testen, want ik wist dat ik sterk verbeterd was op communicatief vlak. Met deze extra test ging de specialist akkoord en tijdens mijn laatste bezoek kreeg ik dan de uitslag...
Ik was zo goed uit die test gekomen dat de specialist durfde te zeggen dat ik genezen ben van mijn (bijna) autisme. Ik was de dertiende persoon in 10 jaar tijd bij wie ze deze uitspraak hadden gedaan. Ik geloofde het eerst niet, maar het was toch ECHT zo en natuurlijk enorm blij, ook al had ik officieel geen autisme.
Als je dus ECHT openstaat om je angsten te overwinnen (wat erg moeilijk is!), dan heb je een (kleine) kans dat je genezen wordt verklaart. Ik kan me voorstellen dat dat met een echte vorm van autisme nog véél moeilijker is, maar probeer het op zijn minst! Het kan dus wel!
Ik ben voor een PDD-er ook vrij succesvol. Ben gelukkig getrouwd, moeder van een zoon. Hypotheek op m'n naam, vanaf m'n 16e uit huis en zelf m'n huur/onderhoud moeten betalen. Ook heb ik genoeg vriendinnen en sociaal contact.
Toch blijf ik een autist door alle andere problemen die er spelen. Bovenstaande heeft mij niet ''genezen'', ook al wil ik zo graag. Ik denk niet dat je zoiets kúnt genezen
Nou als het door een specialist gezegd is dan zal er toch wel een kern van waarheid in zitten. Het feit dat ik de 13de in 10 jaar ben is ook een teken dat ze deze uitspraak niet zomaar doen. Misschien was het voor mij wel iets gemakkelijker omdat ik officieel geen autisme heb. In mijn medisch dossier is niks terug te vinden over autisme.quote:
[..]
Mercedes!
Ik ben voor een PDD-er ook vrij succesvol. Ben gelukkig getrouwd, moeder van een zoon. Hypotheek op m'n naam, vanaf m'n 16e uit huis en zelf m'n huur/onderhoud moeten betalen. Ook heb ik genoeg vriendinnen en sociaal contact.
Toch blijf ik een autist door alle andere problemen die er spelen. Bovenstaande heeft mij niet ''genezen'', ook al wil ik zo graag. Ik denk niet dat je zoiets kúnt genezen
Als je geen autisme hebt kun je er ook niet van genezenquote:
[..]
Nou als het door een specialist gezegd is dan zal er toch wel een kern van waarheid in zitten. Het feit dat ik de 13de in 10 jaar ben is ook een teken dat ze deze uitspraak niet zomaar doen. Misschien was het voor mij wel iets gemakkelijker omdat ik officieel geen autisme heb. In mijn medisch dossier is niks terug te vinden over autisme.
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Ditquote:
[..]
Als je geen autisme hebt kun je er ook niet van genezen
Als je been pijn doet maar niet is gebroken en een tijd later doet het geen pijn meer betekent dat niet dat je beenbreuk genezen is
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Gat in de markt!!quote:
[..]
Dit
Als je been pijn doet maar niet is gebroken en een tijd later doet het geen pijn meer betekent dat niet dat je beenbreuk genezen is
Hoe zit t nou met een rijbewijs en autisme?
Wil m'n rijbewijs gaan halen maar zijn er nou nog dingen die anders gaan?
Wil m'n rijbewijs gaan halen maar zijn er nou nog dingen die anders gaan?
Ik heb het niet aangegeven bij de vragenlijst, wel dat ik slaapmedicatie slik. Dat was geen probleem gelukkigquote:Op zondag 3 november 2013 12:36 schreef d4v1d het volgende:
Hoe zit t nou met een rijbewijs en autisme?
Wil m'n rijbewijs gaan halen maar zijn er nou nog dingen die anders gaan?
Als je het zelf aandurft dan moet het geen probleem zijn. Ik vind autorijden nog steeds doodeng, maar het lukt me wel om op een veilige manier mezelf te vervoeren
Ik had ooit iets gelezen dat er nog een (her)keuring was maar die was nu weg toch?quote:
[..]
Ik heb het niet aangegeven bij de vragenlijst, wel dat ik slaapmedicatie slik. Dat was geen probleem gelukkig
Als je het zelf aandurft dan moet het geen probleem zijn. Ik vind autorijden nog steeds doodeng, maar het lukt me wel om op een veilige manier mezelf te vervoeren
