De langste grap van de wereld

Na veel onderzoek, hebben we de langste mop ter wereld gevonden.
Genieten.

Verloren in de Woestijn

Dus, er is een man kruipen door de woestijn.

Hij had besloten om te proberen zijn SUV in een klein beetje van de cross-country reizen, hadden veel plezier inzoomen op de Badlands en door het zand, kreeg verloor, raakte een grote steen, en dan kon hij niet krijgen weer begonnen. Er waren geen mobiele telefoon torens ergens in de buurt, dus zijn mobiele telefoon was nutteloos. Hij had geen familie, hadden zijn ouders een paar jaar eerder stierf in een auto-ongeluk, en zijn weinige vrienden hadden geen idee dat hij hier was.

Hij bleef bij de auto voor een dag of zo, maar zijn een fles water liep uit
en werd hij steeds dorst. Hij dacht dat hij misschien wist de richting terug, nu hij de aandacht had besteed aan de zon en dacht dat hij bedacht welke kant het noorden was, dus besloot hij om te beginnen met lopen. Hij dacht dat hij alleen moest gaan ongeveer 30 mijl of zo en dat hij terug zou komen naar de kleine stad had hij gekregen gas in de laatste.

Hij denkt over het lopen 's nachts om de warmte en zon te vermijden, maar op basis van
hoe donker het eigenlijk was de avond ervoor, en gezien het feit dat hij geen zaklantaarn, hij is bang dat hij een been of stap op een ratelslang zult breken. Dus,
hij zet op sommige zonnebrandcrème, zet de rest in zijn zak voor opnieuw aanbrengen
later, brengt een paraplu hij heeft in de rug van de SUV met hem op te geven
hem een ​​beetje schaduw, giet de ruitenwisser vloeistof in zijn bidon
in het geval hij krijgt dat wanhopige, brengt zijn zakmes in geval vindt hij een cactus die eruit ziet alsof hij zou water in hebben, en leidt uit in de
richting hij denkt dat goed is.

Hij loopt voor de hele dag. Tegen het einde van de dag is hij echt dorst. Hij is
gezweet de hele dag, en zijn lippen beginnen te kraken. Hij is twee keer opnieuw toegepast de sunblock, en probeerde te blijven onder de paraplu, maar hij voelt zich nog steeds verbrand. De ruitenwisser vloeistof klotsen in de fles in zijn zak wordt nu pas echt nu verleidelijk. Hij weet dat het vooral water en wat ethanol en kleur, maar hij weet ook dat ze een soort van gif aan toe te voegen om mensen te houden van het drinken. Hij vraagt ​​zich af wat het vergif is, en
of het gif erger dan sterven van dorst zou zijn.

Hij duwt op, proberen om naar dat kleine stad voor het donker.

Tegen het einde van de dag begint hij ongerust. Hij denkt dat hij al loopt minstens 3 mijl per uur, volgens zijn horloge voor meer dan 10 uur. Dat betekent dat als zijn inschatting juist was dat hij dicht bij het zou moeten zijn
stad. Maar hij erkent geen van deze. Hij moest een droge rivierbedding steken een mijl of twee terug, en hij herinnert zich niet komen door het in de SUV. Hij denkt dat hij misschien kreeg zijn richting uit alleen een beetje en dat de droge rivierbedding was net aan een kant van zijn pad. Hij vertelt zichzelf dat hij is dicht, en dat het donker zal hij beginnen met het zien van de stad lichten over een van deze heuvels, en dat zal alles wat hij nodig heeft.

Als het schemerig genoeg dat hij begint te struikelen over kleine rotsen en dingen, krijgt
vindt hij een plekje en gaat zitten wachten op een volledige donker en de stad lichten.

Volle donkere komt voordat hij het weet. Hij moet ingedommeld. Hij staat terug
up en draait helemaal rond. Hij ziet niets dan sterren.

Hij wordt wakker de volgende ochtend gevoel absoluut belabberd. Zijn ogen zijn gummy en zijn mond en neus voelen alsof ze vol zand. Hij zo dorstig, dat hij niet eens kan slikken. Hij kreeg nauwelijks slapen omdat het zo koud was. Hij was vergeten hoe koud het kreeg in de nacht in de woestijn en hadden niet opgevallen de avond voordien, omdat hij in zijn auto had gezeten.

Hij kent de Regel van Threes - drie minuten zonder lucht, drie dagen zonder water, drie weken zonder voedsel - dan ga je dood. Sommige mensen kan het iets langer te maken, in de beste omstandigheden. Maar de hitte van de woestijn en te moeten lopen en zweten is niet de beste situatie om zonder water. Hij denkt, tenzij hij vindt het water, dit is zijn laatste dag.

Hij spoelt zijn mond met een beetje van de ruitenwisser vloeistof. Hij wacht een tijdje na spugen dat beetje uit, om te zien of zijn mond gaat gevoelloos, of voelt hij zich duizelig of iets. Heeft zijn mond gegaan gevoelloos? Is het alleen in
zijn geest? Hij is niet zeker. Hij gaat een beetje verder, en als hij dat nog steeds niet
water vinden, zal hij proberen het drinken van een deel van de vloeistof.

Dan moet hij zijn volgende, moeilijker vraag onder ogen - welke kant gaat hij verder? Heeft hij blijven lopen op dezelfde manier waarop hij gisteren was (in de veronderstelling dat hij nog weet welke kant dat is), of probeert hij een nieuwe richting? Hij heeft geen idee wat te doen.

Kijkend naar de heuvels en duinen om hem heen, hij denkt dat hij de richting die hij op weg was voordat kent. Gewoon gaan door een gevoel, hij zelf wijst enigszins links van dat, en begint te lopen.

Als hij loopt, de dag begint opwarmen. De woestijn, te koud maar een paar uur voor, wordt al snel weer een oven. Hij zweet een beetje op het eerste, en daarna stopt. Hij begint ongerust op dat - wanneer u stoppen met zweten hij weet dat betekent dat je in de problemen - meestal vlak voor een zonnesteek.

Hij besluit dat het tijd is om de ruitenwisser vloeistof te proberen. Hij kan niet wachten
langer - als hij gaat uit, hij is dood. Hij stopt in de schaduw van een grote
rots, neemt de fles uit, opent het, en neemt een hap. Hij langzaam
slikt, waardoor het zo lang als hij kan. Het voelt zo goed in zijn droge
en gebarsten keel, dat hij niet eens de zorg over de nare smaak. Hij neemt
een andere mondvol, en maakt het laatst ook. Langzaam, drinkt hij de helft van het flesje.
Hij denkt dat, omdat hij het te drinken, hij kan net zo goed genoeg drinken om
of ander verschil maken en zichzelf te houden van flauwvallen.

Hij stoppen zorgen te maken over de denaturering van de ruitenwisser vloeistof. Als het hem doodt,
het doodt hem - als hij niet drinken, zou hij toch dood. Trouwens, hij is vrij
ervoor dat wat stof die ze denatureren de vloeistof met is alleen ontworpen om u ziek te maken - hun manier van het houden van winos van het kopen van goedkope ruitenwisser vloeistof voor de inhoud ethanol. Hij aankan overgeven, als het gaat om dat.

Hij loopt. Hij loopt in de hete, droge, windstille woestijn. Zand, rotsen, heuvels,
duinen, af en toe een broodmagere cactus of gedroogde bush. Geen teken van water.
Soms zal hij een beetje beweging te zien aan de ene kant of de andere, maar wat verplaatst wordt meestal weg voordat hij zijn ogen kan richten op het. Waarschijnlijk vogels, hagedissen, of muizen. Misschien slangen, hoewel ze meestal meer bewegen 's nachts. Hij is voorzichtig om weg te blijven van de bewegingen.

Na een tijdje begint hij te wankelen. Hij is niet zeker of het vermoeidheid, warmte
beroerte hem eindelijk aan een inhaalslag, of misschien is hij verkeerd was en de denaturering van de ruitenwisser vloeistof was erger dan hij dacht. Hij probeert overeind te blijven, en blijven gaan.

Na meer wandelen, komt hij tot een grote zandvlakte. Dit is goed! Hij
weet hij door een zandstrook in het SUV - hij herinnert het doen
donuts daarin. Of in ieder geval dat hij denkt dat hij zich herinnert - hij krijgt woozy
genoeg en moe genoeg dat hij niet zeker weet wat hij zich herinnert niet meer of, indien
hij hallucineert. Maar hij denkt dat hij zich herinnert. Zo leidt hij af in het,
proberen om naar de andere kant, in de hoop dat het wordt hem dichter bij de stad.

Hij was op weg naar een stad, was hij niet? Hij denkt dat hij was. Hij is er niet zeker meer. Hij is niet eens zeker hoe lang hij al niet meer lopen. Is het nog steeds 's morgens? Of heeft het verplaatst naar middag en de zon gaat weer naar beneden? Het moet 's middags zijn - het lijkt alsof het is te lang geleden sinds hij begon.

Hij loopt door het zand.

Na een tijdje komt hij tot een grote duin in het zand. Dit is slecht. Hij doet niet
herinner me elke duinen bij het rijden over het zand in zijn SUV. Of in ieder geval dat hij
denkt niet dat hij herinnert elk. Dit is slecht.

Maar, heeft hij geen andere richting te gaan. Te laat om nu terug te keren. Hij denkt
dat hij zal krijgen naar de top van het duin en kijk of hij iets kan zien uit
daar dat helpt hem de stad te vinden. Hij blijft maar stijgen het duin.

Halverwege, glijdt hij in de slechte voet van het zand voor de tweede of derde
tijd, en valt op zijn knieën. Hij heeft geen zin om een ​​back-up - hij zal
gewoon weer naar beneden vallen. Dus houdt hij omhoog het duin op zijn hand en knieën.

Terwijl kruipen, als zijn keel waren niet zo droog, zou hij lachen. Hij is eindelijk
gekregen om de afgezaagde beeld van een man verloren in de woestijn - kruipen door
het zand op zijn handen en knieën. Als het perfecte beeld zou zijn, stelt hij, maar zijn kleren waren meer haveloos. De mensen kruipen door de woestijn
in de cartoons had altijd gescheurde kleren. Maar zijn geduurd hebben zonder enige
rips tot nu toe. Iemand zal waarschijnlijk vinden zijn uitgedroogde lijk half begraven in het zand jaar vanaf nu, en zijn kleren nog steeds in prima vorm -
schud het zand uit, en een goede wasbeurt, en dan zouden ze weer draagbaar zijn. Hij wenst zijn keel waren nat genoeg te lachen. Hij hoest een beetje plaats, en het doet pijn.

Maakt hij het eindelijk naar de top van de zandduin. Nu hij aan de top,
hij worstelt een beetje, maar slaagt om op te staan ​​en rond te kijken. Alles wat hij ziet
is zand. Zand en nog eens zand. Achter hem, op ongeveer een mijl afstand, denkt hij dat hij
ziet de rotsachtige grond liet hij aan het hoofd in dit zand. Voor hem, meer
duinen, meer zand. Dit is niet waar hij reed met zijn SUV. Dit is de hel. Of dicht genoeg.

Nogmaals, weet hij niet wat te doen. Hij besluit om de rest van de ruitenwisser drinken
vocht terwijl het uitzoeken it out. Hij neemt uit de fles, en wordt het verwijderen van de
cap, toen hij kijkt naar de zijkant en iets ziet. Iets in het zand. Aan de onderkant van het duin, aan de zijkant, ziet hij iets vreemds. Het is een vlak gebied, in het zand. Hij stopt met het nemen van de dop van de fles af, en probeert dichterbij kijken. Het gebied lijkt cirkelvormig. En het is donker - donkerder dan het zand. En, er lijkt iets in het midden van het zijn, maar hij kan niet zeggen wat het is. Hij ziet er zo hard als hij kan, en nog steeds kunt zien aan
hier. Hij gaat te hebben om daar beneden gaan kijken.

Hij zet de fles terug in zijn zak, en begint te struikelen beneden het duin.
Na een paar stappen, realiseert hij zich dat hij in de problemen - hij gaat niet in staat zijn om zijn evenwicht te bewaren. Na een paar meer glijden, wankelende stappen, hij valt en begint te rollen naar beneden het duin. Het zand is zo heet als zijn lichaam raakt het dat voor een minuut dat hij denkt dat hij in brand vloog op de weg naar beneden - als een film autowrak knipperen in vlammen als het gaat over de klif, voordat het ooit zelfs de grond raakt. Hij sluit zijn ogen en mond, heeft betrekking op zijn gezicht met zijn handen, en wacht om te stoppen rollen.

Hij stopt onderaan het duin. Na een minuut of twee, vindt hij voldoende
energie om te proberen te gaan zitten en krijg het zand uit zijn gezicht en de kleding. Wanneer
Hij schraapt zijn ogen genoeg is, kijkt hij rond om ervoor te zorgen dat de donkere vlek
in het zand is er nog steeds en hij had niet alleen verbeeld.

Dus, het zien van de grote, platte, donkere vlek op het zand is er nog steeds, begint hij
te kruipen naar toe. Hij zou opstaan ​​en lopen er naar toe, maar hij lijkt niet te
de energie om op te staan ​​en te lopen nu. Hij moet in de eindfase
van uitdroging hij cijfers, als hij kruipt. Als deze plaats in het zand niet
hebben water, zal hij waarschijnlijk nooit ergens anders. Dit is zijn laatste
kans.

Hij komt dichter en dichter, maar nog steeds niet kan zien wat er in het midden van de
donkere omgeving. Zijn ogen zullen niet helemaal focussen meer om wat voor reden. En heffen
zijn hoofd omhoog te kijken kost zoveel moeite die hij geeft van proberen. Hij heeft net
houdt kruipen.

Tenslotte bereikt hij het gebied dat hij uit het duin had gezien. Het kost hem een ​​minuut of kruipen voordat hij zich realiseert dat hij niet meer op zand - hij nu kruipen op een soort van donkere steen. Steen met een soort van markering op het - een patroon gesneden in de steen. Hij is te moe om op te staan ​​en te proberen om te zien wat het patroon is - dus hij blijft maar kruipen. Hij kruipt naar het midden,
waar zijn wazige ogen nog iets te zien in het midden van de donkere steen
gebied.

Zijn geest, vrijstaand op een vreemde manier, merkt op dat beide handen en knieën, zodat zijn verbrand door het zand dat ze pijn niet meer te voelen, of dat deze donkere
steen, in het midden van een brandende woestijn met een beukende, straffende zon
overhead, lijkt niet te heet zijn. Het voelt bijna cool. Hij beschouwt het liggen
neer op de mooie koele oppervlak.

Koele, donkere steen. Geen goed teken. Hij moet hallucineren dit. Hij is
waarschijnlijk in het midden van een patch van zand, al liggend gezicht naar beneden en
sterven, en gewoon verbeelden dit hele ding. Een woestijn luchtspiegeling. Binnenkort zal de
mooie vrouwen met kruiken water zal komen en beginnen hem te geven
een drankje. Dan zal hij weten dat hij weg is.

Hij beslist tegen vaststelling op de koele stenen. Als hij gaat sterven hier
in het midden van deze hallucinatie, hij in ieder geval wil zien wat er in de
centrum voordat hij gaat. Hij houdt kruipen.

Het is de derde keer dat hij de stem hoort voordat hij beseft wat hij is
horen. Hij zou dat iemand net zei, "Groeten, reiziger. Je doet zweren
niet goed kijken. Hoor je me? '

Hij stopt kruipen. Hij probeert op te kijken van waar hij op zijn handen en
knieën, maar het is te veel moeite om zijn hoofd op te tillen. Dus hij iets probeert
anders - hij leunt terug en probeert te gaan zitten op de steen. Na enkele
seconden, vangt hij zijn evenwicht, vermijdt op zijn gezicht valt, gaat rechtop zitten, en
probeert zijn ogen richten. Wazig. Hij wrijft zijn ogen met de rug van zijn handen
en probeert opnieuw. Deze keer beter.

Yep. Hij kan zien. Hij zit in het midden van een grote, platte, donkere uitgestrektheid
van steen. Direct naast hem, ongeveer drie meter afstand, is een witte post of
pole ongeveer twee centimeter in diameter en steken ongeveer vier of vijf poten
uit de steen, in een hoek.

En rond deze witte stok, staart met rammelaar op het zweven en
lijkt klaar om te ratelen beginnen te zijn, is wat moet een vijftien meter lange
woestijn diamondbackratelslang, op zoek direct op hem.

Hij staart naar de slang in shock. Hij hoeft de energie om op te staan ​​en niet
weglopen. Hij heeft niet eens de energie om weg te kruipen. Dit is het, zijn
laatste rustplaats. Wat er ook gebeurt, hij zal niet in staat zijn om
verhuizen van deze plek.

Nou ja, in ieder geval het sterven van een beet van dit monster moet sneller zijn dan
sterven van de dorst. Hij zal zijn einde gezicht als een man. Hij worstelt om te zitten een
wat rechter. De slang houdt hem in de gaten. Hij tilt de ene hand en golven
het in de richting van de slang, zwakjes. De slang kijkt naar de hand voor een
Momenteel gaat dan terug naar het kijken naar de man, op zoek naar zijn ogen.

Hmmm. Misschien is de slang had geen interesse in hem bijten? Het was nog niet rammelde -
dat was een goed teken. Misschien was hij niet van plan om te sterven van slangenbeet na alles.

Hij herinnert zich dat hij opkeek toen hij het centrum hier zou bereikt
omdat hij dacht dat hij een stem had gehoord. Hij was nog steeds erg draaierig - hij was
waarschijnlijk binnenkort uit te geven, de zon nog sloeg op hem neer, ook al was hij
nu op koele steen. Hij nog steeds niets te drinken hebben. Maar misschien had hij
eigenlijk hoorde een stem. Deze steen zag er niet natuurlijk. Noch dat wit
plaatsen omhoog steken uit de steen. Iemand moest hebben dit gebouwd. Misschien
ze waren nog steeds in de buurt. Misschien was dat die hem gepraat. Misschien is deze slang
was zelfs hun huisdier, en dat is waarom het niet bijten.

Hij probeert om zijn keel te schrapen om te zeggen, "Hallo," maar zijn keel is te droog. Alle
dat naar buiten komt is een hoesten of piepen geluid. Er is geen manier waarop hij gaat
in staat zijn zonder iets te drinken mee te praten. Hij voelt zijn zak, en de
fles met de ruitenwisser vloeistof is er nog steeds. Hij trekt shakily de fles uit,
bijna verliest zijn evenwicht en die op zijn rug in het proces. Dit is niet
goede. Hij heeft niet veel tijd meer, door zijn rekening, voordat hij passeert
out.

Hij krijgt de deksel van de fles, beheert om de fles te krijgen aan zijn lippen,
en schenkt een deel van de vloeistof in zijn mond. Hij sloshes het rond, en vervolgens
slikt het. Hij hoest een beetje. Zijn keel voelt beter. Misschien kan hij praten
nu.

Hij probeert opnieuw. Het negeren van de slang, draait hij zich om zich heen te kijken, in de hoop
ter plaatse de eigenaar van deze plaats, en kwaakt out, "Hallo? Is er iemand hier?"

Hij hoort, van zijn kant, "Groeten. Wat is het dat je wilt?"

Hij draait zijn hoofd, rug naar de slang. Dat is waar het geluid leek
te komen van. Het enige wat hij kan bedenken is dat er moet een
luidspreker, verborgen onder de slang, of misschien ingebouwd in die post. Hij besluit
om te proberen om hulp te vragen.

"Alsjeblieft," hij kwaakt weer, plotseling duizelig, "Ik zou graag om niet
dorst meer. Ik heb een lange tijd zonder water geweest. Kun je me helpen? '

Kijkend in de richting van de slang, in de hoop om te zien waar de stem was
afkomstig uit deze tijd, is hij geschokt om de slang achter terug te zien, opent u de
mond en spreek. Hij hoort het te zeggen, als de duizeligheid overvalt hem en hij
valt voorover, gezicht eerst op de steen, "Heel goed. Coming up."

Een stekende pijn schiet door zijn schouder. Plotseling is hij wakker. Hij zit
omhoog en grijpt zijn schouder, huiverend op de kloppende pijn. Hij is even
gedesoriënteerd als hij kijkt rond, en toen hij herinnert - het kruipen over de
zand, het donkere gebied van steen, de slang. Hij ziet de slang, nog ingepakt
rond de gekantelde witte paal, nog steeds op zoek naar hem.

Hij bereikt omhoog en voelt zijn schouder, waar het pijn doet. Het voelt een beetje nat.
Hij trekt zijn vingers weg en kijkt naar hen - bloed. Hij voelt zijn schouder
opnieuw - zijn shirt heeft wat voelt als twee gaten erin - twee gaatjes -
ze overeenkomen met de twee pijnlijke plekken van pijn aan zijn schouder. Hij was
gebeten. Door de slang.

"Het zal beter voelen in een minuut." Hij kijkt op - het is de slang praten. Hij
niet had gedroomd. Plotseling merkt hij - hij is niet duizelig meer. En meer
Belangrijker, hij is geen dorst meer - helemaal!

"Ben ik dood? Is dit het leven na de dood? Waarom vraag je me bijten in de
hiernamaals? '

"Sorry daarvoor, maar ik moest je bijten, 'zegt de slang. "Dat is de manier waarop ik
werken. Het komt allemaal door de beet. Zie het als natuurlijke geneeskunde. "

'Je beet me om me te helpen? Waarom niet ik dorst meer? Hebt u mij een
drinken voordat je me beet? Hoe heb ik drink genoeg, terwijl onbewust om niet
dorst meer? Ik heb niet een drankje had voor meer dan twee dagen. Nou ja, behalve voor
de ruitenwisser vloeistof ... houd het, hoe in de wereld doet een slang praten?
Ben je echt? Ben je een soort van Disney animatie? "

"Nee," zegt de slang, "Ik ben echt. Zo echt als je of iemand is, hoe dan ook. I
niet geven u een drankje. Ik beet je. Dat is hoe het werkt - het is wat ik doe. Ik
bijten. Ik heb geen handen die je een drankje te geven, zelfs als ik had water net
zitten hier rond. "

De man zat verbijsterd voor een minuut. Hier werd hij, zittend in het midden van de
woestijn op een vreemde steen die warm moeten zijn, maar was niet, praten met een
slang die terug kon praten en hem hiermee had gebeten. En hij voelde zich beter. Niet
geweldig - hij was nog steeds honger en uitgeput, maar veel beter - hij was geen
meer dorst. Hij had begon weer te zweten, maar slechts licht. Hij voelde
heet, in deze zon, maar begon te lager in de lucht krijgen en de koele
steen onder hem was het een opluchting dat hij nu kon merken dat hij niet meer was
sterven van de dorst.

"Ik zou kunnen suggereren dat we zorgen dat methanol u nu in uw
systeem met de volgende vraag, "vervolgde de slang." Ik kan wel raden waarom je
dronk het, maar ik ben niet zeker hoeveel je dronk, of hoeveel methanol werd achtergelaten
in de ruitenwisser vloeistof. Dat spul is smerig. Het zal je blind gaan in een dag of
twee, als je genoeg van het dronk. "

"Ummm, n-volgende aanvraag?" zei de man. Hij legde zijn hand terug op zijn pijn
schouder en weg van de slang iets gesteund.

"Dat is de manier waarop het werkt. Als je wilt, dat is," legde de slang. "Je
krijgen drie verzoeken. Bel ze wenst, als je wilt. "De slang grijnsde naar zijn
eigen grap, en de man trok zich terug een beetje verder van de show van giftanden.

"Maar er zijn regels," de slang voortgezet. "Het eerste verzoek is gratis. De
tweede vergt een overeenkomst van geheimhouding. De derde vereist de binding van
verantwoordelijkheid. "De slang kijkt naar de man serieus.

"By the way," de slang zegt plotseling, "mijn naam is Nathan. Old Nathan,
Samuel gebruikt om mij te bellen. Hij gaf me de naam. Daarvoor meeste Bound
gebruikt voor het bel me 'Snake'. Maar dat kreeg oud, en Samuel zou niet staan
voor. Hij zei dat alles wat nodig zou kunnen spreken van een naam. Hij was groot in
namen. Je kunt me Nate bellen, als je wilt. "Nogmaals, de slang grijnsde." Sorry
als ik niet te bieden te schudden, maar ik denk dat je kunt begrijpen - mijn schudden klinkt
enigszins bedreigend. 'De slang geeft zijn rammelen een beetje te schudden.

"Umm, mijn naam is Jack," zei de man, probeert dit alles te absorberen. "Jack
Samson.

"Mag ik je iets vragen? ' Jack zegt plotseling. "Wat is er met de
gif ... umm, in je beet. Waarom ik nu niet dood? Hoe heb je dat gedaan?
Wat bedoel je met dat is hoe je werkt? '

"Dat is meer dan een vraag," grijnst Nate. "Maar ik zal toch proberen te beantwoorden
alle van hen. Ten eerste, ja, kunt u mij een vraag stellen. "Grijns van de slang krijgt
breder. "Ten tweede, het gif is in je. Het veranderde je. Je hebt nu niet meer nodig
te drinken. Dat is wat je vroeg. Of, nou ja, technisch gezien, je vroeg om niet
zijn dorst niet meer - maar 'meer' is zo'n vage term. Ik besloot om te maken
het permanent - nu, zolang je leeft, moet je niet te veel drinken
allemaal. Uw lichaam zal besparen water zeer efficiënt. Je moet in staat zijn om
genoeg alleen van het voedsel dat je eet - net als een schepsel van de woestijn.
Je hebt veranderd.

"Voor de derde vraag," Nate vervolgt, "je bent nog steeds sterven. Naast het
effecten van die methanol in je systeem, je bent een man - en mensen zijn sterfelijk.
In je huidige staat, geef ik u niet meer dan ongeveer nog eens 50 jaar.
Ervan uitgaande dat je uit deze woestijn, leeft, dat is. "Nate leek enorm
geamuseerd naar zijn eigen humor, en zette zijn brede grijns.

"Wat de vierde vraag," zei Nate, zoek ernstiger zover Jack
kon vertellen, want Jack was nu net bezig met zijn vermogen om te lezen
talking-snake emoties van snake gelaatstrekken, "eerst moet je eens
om een ​​tweede verzoek te doen en word door de geheimhouding gebonden, of ik kan niet zeggen
je. "

'Wacht,' grapte Jack, "is dit niet waar je zegt dat je mij kon vertellen, maar je zou
me moeten doden? '

"Ik dacht, dat werd gesuggereerd." Nate bleef ernstig kijken.

"Ummm ... ja." Jack leunde een beetje terug toen hij zich weer dat hij was
praten met een vijftien voet giftig reptiel met een reputatie voor het hebben van een
nare humeur. "Dus, wat is dit 'Bound by Secrecy' spul, en kan je echt
stoppen met de gevolgen van de methanol? 'Jack dacht een seconde. "En, wat doe
je bedoelt methanol, toch? Ik dacht dat deze dagen gebruiken ze ethanol in wisser
vocht, en net denatureren het? "

"Zij kunnen, ik weet het niet echt," zei Nate. "Ik heb niet in een gekregen
terwijl. Misschien doen ze. Alles wat ik weet is dat ik ruik methanol op je ademhaling en
op die fles in je zak. En de blauwe kleur van de vloeistof wanneer u
trok het uit te drinken wat laat me raden dat het ruitenwisser vloeistof. Ik neem aan
dat ze nog steeds kleur ruitenwisser vloeistof blauw? "

"Ja, ze doen," zei Jack.

"Ik dacht," antwoordde Nate. "Zoals door geheimhouding gebonden - met de
vervulling van uw volgende verzoek, wordt u gebonden aan niets over mij zeggen,
deze plek, of een van de informatie die ik zal u vertellen na dat, wanneer je
besluiten om terug te gaan naar uw soort. Je zal niet worden toegestaan ​​om te praten over mij,
over mij schrijven, gebruiken gebarentaal, hints, of zelfs handelen op een manier die zal
leiden iemand te kunnen raden over mij. Je zult zijn verplicht tot geheimhouding. Van
Natuurlijk, ik zal u ook vragen om te beloven niet om me weg te geven, en zoals ik ben
gok dat je een man van je woord, zult u nooit de binding testen
toch, dus je zult niet merken. "Nate zei het laatste deel met de grootste vertrouwelijkheid.

Jack, die zich altijd al trots op geweest dat een man van zijn woord, voelde een
beetje zenuwachtig bij deze. "Ummm, hey, Nate, wie ben jij? Hoe wist je dat
dat? Ben je, ehm, alwetend, of zo? '

Nou, Jack, 'zei Nate droevig, "ik kan je niet vertellen dat, tenzij u de
tweede verzoek. "Nate keek weg voor een minuut, keek toen weer.

"Umm, goed, ok," zei Jack, "wat is dit over een tweede verzoek? Wat kan ik
vragen? Mag je me dat vertellen? '

"Natuurlijk!" zei Nate, ophelderen. "Je mag vragen voor veranderingen. Veranderingen
jezelf. Ze zijn als wensen, maar ze kunnen alleen invloed op je. Oh, en
voordat je het vraagt, kan ik niet geven u onsterfelijkheid. Of alwetendheid. Of
alomtegenwoordigheid, wat dat betreft. Hoewel ik zou in staat zijn om u gasvormig maken
en toch in leven blijven, en dan kon je verspreid door de atmosfeer en
soort zijn alomtegenwoordig. Maar wat zou dat zijn - je zou nog steeds niet
alwetend en dus kon nog slechts focussen op een ding tegelijk. Niet erg
nuttig, althans in mijn mening. "Nate stopte toen hij besefte dat Jack was
naar hem te staren.

"Nou ja, hoe dan ook," vervolgde Nate, "Ik zou waarschijnlijk voorstellen geven u permanente
goede gezondheid. Het zou de methanol nu in je systeem te ontkennen, zou je
immuun voor de meeste gifstoffen en ziekten, en je zou de neiging om te leven een zeer lange
tijd, behoudens ongeluk, natuurlijk. En je krijgt zelfs een tendens om
herstellen van ongevallen ook. Het leek altijd als een goede keuze voor een
vragen aan mij. "

"Cure de methanol vergiftiging, hè? ' zei Jack. "En houd me gezond voor een
lange tijd? Hmmm. Het klinkt niet slecht bij dat. En het moet een verzoek worden
over een verandering voor mij? Ik kan niet vragen om rijk, toch? Want dat is niet
echt een verandering voor mij? '

"Juist," knikte Nate.

"Mag ik u vragen om een ​​genie en blijvend gezond zijn? ' Vroeg Jack, hopelijk.

"Dat neemt twee verzoeken, Jack."

"Ja, ik dacht zo, 'zei Jack. "Maar ik kon vragen om een ​​genie te zijn? Ik kon
uitgegroeid tot de slimste wetenschapper in de wereld? Of de beste atleet? "

"Nou, ik kan je heel slim te maken," gaf Nate, "maar dat zou niet
se je de beste wetenschapper in de wereld. Of, ik kon je maakt
zeer atletisch, maar het zou niet per se je de beste sporter niet.
Je hebt gehoord het gezegde dat 99% van het genie is hard werken? Nou, er is een aantal
waarheid in. Ik kan je het talent te geven, maar ik kan het niet laten je hard werkt. Het
Alles hangt af van wat je besluit mee te maken. "

"Hmmm," zei Jack. "Ok, ik denk dat ik het begrijp. En ik een derde verzoek krijgen,
na deze? "

'Misschien,' zei Nate, 'het hangt af van wat je dan beslissen. Er zijn meer
regels voor het derde verzoek dat ik u alleen kan vertellen over na de tweede
aanvraag. Je weet hoe het gaat. "Nate keek alsof hij schouderophalend, als hij had
schouders.

"Ok, goed, aangezien ik liever niet blind zijn in een dag of twee, en permanente
gezondheid niet slecht klinkt, overweeg dan dat mijn tweede verzoek. Officieel.
Moet ik tekenen in het bloed of zo? '

"Nee," zei Nate. "Je houdt gewoon je hand uit. Of hiel." Nate grijnsde. "Of
welk deel je wilt me ​​te bijten. Ik moet je opnieuw te bijten. Zoals ik al zei,
dat is hoe het werkt - het gif, weet je, 'zei Nate verontschuldigend.

Jack huiverde een beetje en voelde zijn schouder, waarbij de laatste hap was. He, het
heb geen pijn meer. Net zoals Nate had gezegd. Dat maakte Jack zich beter voelt
over de bijtende bedrijf. Maar toch, stilstaan ​​terwijl een vijftien voet
slang zonk het is tanden in je. Jack stond op. Het negeren van hoe goed het voelde om
in staat zijn om opnieuw te staan, en de honger begint te knagen aan zijn maag, Jack
geprobeerd om te beslissen waar hij wilde gebeten. Ondanks de wetenschap dat het
zou geen kwaad kunnen voor lang, Jack wist dat dit niet makkelijk zal zijn.

"He, Jack, 'zei Nate plotseling, op zoek langs Jack naar de duinen achter
hem, "is dat iemand anders komen daar?"

Jack draaide zich om en keek. Wie anders kan hier in het midden van
nergens? En hebben ze eten mee?

Wacht even, er was niemand daar. Wat was Nate ...

Jack slaakte een balg als hij voelde twee tanden zinken in zijn achterste, door middel van
zijn spijkerbroek ...

Jack ging voorzichtig, begunstiging zijn malser bil. "Ik zou
besloten, uiteindelijk, Nate. Ik zat net te denken over het. Je hoefde niet te
verschalken me als dat. "

"Ik doe dit al een lange tijd, Jack, 'zei Nate, vol vertrouwen. "Je
mensen hebben een harde tijd stil zitten en laten een slang bijten -
vooral een mijn maat. En trouwens, geef het toe - het is nog maar een paar
minuten en het al geen pijn meer, of wel? Dat komt door de
gezondheidsvoordeel met deze. Ik heb je gezegd dat je nu snel zou genezen. "

"Ja, nou, nog steeds, 'zei Jack," het is het principe van het ding. En niemand
houdt dat gebeten in de kont! Kon niet u mijn kuit gekregen of
ergens naar? "

"Meer vlees in de typisch menselijke kont," antwoordde Nate. "En minder kans dat je
ongeluk kick me of verplaatsen op de laatste seconde. "

"Ja, natuurlijk. Dus, vertel me al die prachtige geheimen die ik nu in aanmerking
om te horen, "antwoordde Jack.

"Ok," zei Nate. "Wilt u eerst vragen te stellen, of heb je me te willen
gewoon beginnen te praten? '

"Gewoon praten, 'zei Jack. "Ik blijf hier zitten en probeer niet na te denken over eten."

"We kunnen proberen te ritselen om wat te eten voor je voor het eerst gaat, als je wilt,"
antwoordde Nate.

"Hey! Je hebt me niet verteld dat je moest eten hier in de buurt, Nate!" Jack sprong op.
"Wat hebben we Am hebben? Ik op wandelafstand van de stad? Of kan je op magische wijze
zweep eten samen met uw andere krachten? "Jack was bijna schreeuwen met
opwinding. Zijn maag was grommen urenlang.

"Ik dacht meer aan kon ik iets uit te spoelen zijn hol en bijten
het voor je, en je kon huid het en eet het. Ervan uitgaande dat je een mes,
dat is, "antwoordde Nate, met de grijns die Jack begon te wennen.

"Bah," zei Jack, zitten terug naar beneden. "Ik denk dat ik pas. Ik kan een beetje duren
langer voordat ik wanhopig genoeg om woestijnrat eten, of wat anders het
wordt u hier. En er is niets om te branden - ik zou moeten eten het rauw.
Geen dank. Gewoon praten. "

"Ok," antwoordde Nate, nog steeds grijnzend. "Maar ik kan maar beter opschieten, voordat je begint
kijken naar me als voedsel.

Nate gefokt een beetje terug, keek om zich heen voor een tweede, en daarna voortgezet.
"Jij, Jack, zitten in het midden van de tuin van Eden."

Jack keek rond op het zand en de duinen en keek toen weer naar Nate
sceptisch.

"Nou, dat is het beste wat ik kan bedenken, toch, Jack, 'zei Nate. "Stand up
en kijk naar het symbool op de rots hier. "Nate gebaarde rond de donkere
stenen werden ze beiden zitten op met zijn neus.

Jack stond op en keek. Uitgehouwen in de steen in een bas-reliëf was een
weergave van een grote boom. De schuine-paal die Nate was gewikkeld rond
kwam uit de stam van de boom, recht onder de plaats waar de hoofdtakken
liet de truck te bereiken over de steen. Het was heel goed gedaan - het
leek meer op een boom was teruggebracht tot bijna twee dimensies en
ingebed in de steen dan het deed als een gravure.

Jack liep rond en keek naar de gegevens in het vervagende licht van de
ondergaande zon. Hij wou dat hij er naar keek, terwijl de zon was hoger in de
hemel.

Wacht! De zon ging! Dat betekende dat hij zou gaan naar een andere te brengen
avondje uit hier! Arrrgh!

Jack keek uit over de woestijn voor een klein beetje, en kwam vervolgens terug en
stond naast Nate. "In alle opwinding, ik bijna vergeten, Nate," zei
Jack. "Welke manier is het terug naar de stad? En hoe ver? Ik ben uiteindelijk zal
hebben om terug te gaan - ik weet niet of ik zal kunnen overleven door het eten van rauw
woestijn beestjes voor lang. En zelfs als ik kan, ik weet niet of ik dat wil. "

"Het is ongeveer 30 mijl op die manier." Nate wees, met de rammelaar op zijn staart
deze keer. Wat Jack kon zien, was een richting loodrecht op
de manier waarop hij had te gaan toen hij hier was krioelden. "Maar dat is 30 mijl door
de manier waarop in vogelvlucht. Het is ongeveer 40 door de manier waarop een man loopt. Je moet
in staat om het te doen in ongeveer een halve dag met uw verbeterde uithoudingsvermogen, als je hoofd
vroeg morgen, Jack. "

Jack keek uit de manier waarop de slang had gewezen voor een paar seconden meer, en
Vervolgens ging weer zitten. Het werd al donker. Niet veel aan kon doen rubriek
uit nu. En trouwens, Nate wilde net naar de interessante
stuff. "Garden of Eden? Zo goed als je kunt achterhalen? '

"Nou, ja, zo goed als ik en Samuel kon het toch achterhalen," zei Nate. "Hij
dacht dat het verhaal net een beetje door elkaar. Je weet wel, slang, in een
'Boom', het aanbieden van 'verleidingen', waardoor koopjes. Dat soort dingen. Maar hij
kon nooit helemaal uit te vinden hoe de Hebreeën gevonden over deze plek uit
over de oceaan. Hij maakte zich zorgen over die voor een tijdje. "

"Garden of Eden, hunh? ' zei Jack. "Hoe lang ben je hier al, Nate? '

"Geen idee, echt," antwoordde Nate. "Een lange tijd. Het is nooit bij me opgekomen om
jaren te tellen, tot voor kort, en door dan, natuurlijk, het was te laat. Maar ik
weet nog wanneer dit hele plaats was groen, dus ik figuur het is al duizenden
jaren, tenminste. " "Dus, bent u de slang die Eva verleidde? 'zei Jack. 'Geen idee,' zei Nate. 'Misschien. Ik kan me niet herinneren wanneer de eerste een van uw soort die ik sprak was vrouwelijk of niet, en ik heb nooit een naam, maar het had kunnen zijn. En ik neem aan dat ze kon hebben overwogen mijn aanbod te verlenen verzoeken een 'verleiding', al heb ik zelden gehad weigeringen. " "Nou, ehm, hoe ben je hier dan? En waarom is dat witte paal stak van de steen is er? "vroeg Jack. "Papa liet me hier. Of, ik neem aan dat het was mijn vader. Het was weer een slang - veel groter dan ik was toen. Ik herinner me hem te praten, maar ik weet niet of het was in een taal, of gewoon een soort van te begrijpen wat hij wilde.

Maar
op een dag, bracht hij me naar deze steen, vertelde me erover, en vroeg me om te doen
iets voor hem. Ik sprak erover met hem voor een tijdje, dan is overeengekomen. Ik heb
sindsdien hier geweest.

"Wat is dit voor plek?"zei Jack. "En wat heeft hij je vragen om te doen?" "Nou, zie je deze paal hier, steken van de steen?" Nate losgemaakt zijn opgerold rond de gekantelde witte paal en liet Jack waar het ingedaald in de steen. De paal werd gekanteld onder een hoek van ongeveer 45 graden en leek de steen in een achttien inch sleuf gesneden aangaan van de steen. Jack boog zich over en keek. Het slot was donker en de paal ging erin zo ver Jack in het schemerige licht kon zien. Jack stak zijn hand uit om de paal te raken, maar Nate was er opeens in de weg. "Je kan dat nog niet aan, Jack, 'zei Nate. 'Waarom niet?'

vroeg Jack.

"Ik heb zeker niet het u nog," antwoordde Nate. 'Nou, het vriendelijk ziet eruit als een hefboom of zoiets,' zei Jack. "Je zou duwen op die manier, en deze in de sleuf zou verhuizen. " "Yep, dat is wat het is," antwoordde Nate. 'Wat doet het?'

vroeg Jack."De wereld End? ' 'O nee,' zei Nate. "Niets dat drastisch. Het eindigt net mensheid. Ik noem het 'De Lever of Doom'. " Voor de laatste paar woorden Nate had een diepere gebruikt, rinkelen

stem. Hij probeerde serieus kijken voor een paar seconden, en vervolgens gaven en
grijnsde.

Jack werd in eerste instantie schrok van Nate's uitspraak, maar als Nate grijnsde
Jack lachte. "Ha! Je had me bijna gek voor een tweede er zijn. Wat doet het
eigenlijk doen? " "O, het is echt eindigt de mensheid, zoals ik al zei, 'grijnsde Nate. "Ik dacht dat de stem die ik gebruikte was grappig, hè? ' Nate bleef grijnzen. "Een hendel om de mensheid te beëindigen?"

vroeg Jack."Wat in de wereld is dat voor? Waarom
zou iemand nodig hebben om de mensheid te beëindigen? " "Nou," antwoordde Nate, "Ik krijg het idee dat misschien de mensheid was een experiment. Of misschien de Grote Kerel dacht, dat als de mensheid begon te gaan echt slecht, moet er een manier om het te beëindigen. Ik ben niet echt zeker. Alles wat ik weet zijn de regels, en de gissingen die Samuel en ik had over waarom het hier is.

Ik
had niet gedacht dat terug te vragen toen ik hier begon. " "Regels? Welke regels? "

vroeg Jack.

"De regels zijn dat ik niemand erover kan vertellen of laten aanraken
tenzij zij met geheimhouding gebonden te zijn door een beet. En dat slechts een mens
gebonden kunnen worden op die manier op een moment. Dat is het. " explained Nate. Jack keek enigszins geschokt. 'Je bedoelt dat ik de hendel nu kon trekken? Je zou laten me uiteindelijk de mensheid? " "Ja," antwoordde Nate, "als je wilt." Nate keek Jack aandachtig.

"Do
je wilt, Jack? ' "Umm, nee." zei Jack, het stappen een beetje verder terug uit de hendel. "Waarom in de wereld zou iemand willen de mensheid te beëindigen? Het zou een psychotische nemen om te willen

dat!Of nog erger, een suïcidale psychotisch, omdat het hem ook zou doden,
zou het niet? " "Ja," antwoordde Nate, "het zijn als hij te menselijk zou zijn." "Heeft iemand ooit serieus overwogen het?" vroeg Nate. "Elk van die gebonden is aan geheimhouding, dat is? ' 'Ja, natuurlijk, ik denk dat ze allemaal serieus overwogen het op een of ander. Wordt gegeven dat soort van verantwoordelijkheid maakt je gaan zitten en denken, of zo is mij verteld. Samuel vond het een paar keer. Hij zou krijgen vaak walgen met de mensheid, komen hier, en gewoon de hendel voor een tijdje. Maar hij trok het. Of zou je hier niet zijn. "Nate grijnsde wat meer. Jack ging zitten, ook terug van de hendel. Hij keek nadenkend en verbaasd op hetzelfde moment. Na een beetje, zei hij, "dit maakt me de Rechter van So mensheid ? Ik krijg om te beslissen of ze doorgaan of gewoon eindigen? Mij? " "Dat schijnt het te zijn," stemde Nate. "Wat voor soort criteria gebruik ik om te beslissen? 'zei Jack.' Hoe maak ik deze beslissing? Moet ik beslissen of ze goed? Of te veel van hen zijn

slecht?Of dat ze gaan de verkeerde kant op? Is er een set van regels voor dat? " "Nee," antwoordde Nate. 'U vrijwel alleen maar te beslissen op uw eigen. Het is aan jou, hoe je het wilt beslissen. Ik denk dat je gewoon bent verondersteld om te weten. " "Maar wat als ik boos op iemand? Of een meisje dumpt me en ik voel me vreselijk? Kon ik niet een fout maken? Hoe weet ik dat ik niet zal verpesten? ' protesteerde Jack. Nate gaf zijn soort slangachtige schouderophalen opnieuw. "Dat doe je niet. Je moet gewoon je best, Jack. ' Jack zat daar voor een tijdje, staren in de woestijn, dat snel werd al donker, kauwen op een vingernagel. Plotseling, Jack draaide zich om en keek naar de slang. "Nate, was Samuel de ene gebonden aan deze voor mij? " "Ja," antwoordde Nate. "Hij was een goede vent. Sprak met mij heel veel. Leerde mij lezen en bracht me boeken. Ik denk dat ik nog steeds een goede stapel van hen begraven in het zand hier ergens. Ik heb hem nog steeds mis. Hij stierf een paar maanden

geleden. "

"Klinkt als een goede vent, 'beaamde Jack. "Hoe heeft hij dit wel, als je
eerst hem vertelde. Wat heeft hij gedaan? ' 'Nou,' zei Nate, "hij ging zitten voor een tijdje, dacht het voor een beetje, en dan vroeg me wat vragen, net als je doet. " "Wat heeft hij je vragen, als jij mag mij vertellen?"

vroeg Jack.

"Hij vroeg me over het derde verzoek," antwoordde Nate. "Aha!" Het was Jack's beurt om te grijnzen. "En wat heb je hem verteld? ' "Ik vertelde hem de regels voor de derde aanvraag. Dat is voor het derde verzoek krijgen moet je akkoord te gaan met deze hele zaak. Dat als het ooit komt tot het punt dat je echt denkt dat de mensheid moet worden beëindigd, dat je hier zult komen en beëindigen. Je zult het niet vermijden, en je zal niet watje uit. " Nate keek ernstig

weer."En u zult worden gebonden om het te doen, Jack." "Hmmm." Jack keek weer naar buiten in het donker voor een tijdje. Nate zag hem, wachtend. "Nate," vervolgde Jack, rustig, uiteindelijk. "Wat heeft Samuel vragen voor met zijn derde vraag? " Nate klonk alsof hij werd weer grijnzend als hij antwoordde, ook rustig, "Wijsheid, Jack. Hij vroeg om wijsheid. Zoveel als ik hem kon geven." "Ok," zei Jack, plotseling, opstaan ​​en afgekeerd van Nate, "geef het

voor mij.

Nate keek naar Jack's achterkant. "Geef je wat, Jack? ' "Geef me de wijsheid. Hetzelfde spul dat Samuel gevraagd. Indien het hielp hem, misschien het zal mij ook helpen. " Jack draaide zijn hoofd om terug te kijken over zijn schouder naar Nate. "Het deed hem te helpen, nietwaar? ' 'Hij zei het deed, "antwoordde Nate. "Maar hij leek een beetje stiller daarna. Alsof hij een veel te denken had. " "Nou, ja, dat zie ik, 'zei Jack. "Dus, geef het aan mij." Jack draaide zich om weg opnieuw het gezicht van Nate, boog zich over iets en gespannen. Nate keek Jack gespannen omhoog met een kleine ergernis. Als hij beet Jack nu, zou Jack waarschijnlijk sprong uit zijn vel en misschien pijn doen ze allebei. 'Weet je nog dat je gebonden aan de mensheid te vernietigen als het ooit lijkt alsof het nodig heeft, toch Jack? ' vroeg Nate, verschuiven positie. "Ja, ja, ik heb dat," antwoordde Jack, ogen stijf stijf dicht en het lichaam gespannen, niet opmerken van de verandering in de richting van de stem van Nate. 'En,' vervolgde Nate, vanuit zijn nieuwe positie, " weet je nog dat je beurt fel paars, en te groeien grote horens en extra ogen? ' 'Ja, ja ... He, wacht eens even! " zei Jack, het openen van zijn ogen, het strekken en rond te draaien. "Purple?!" Hij zag niet Nate daar. Met het maanlicht Jack kon zien dat de hendel verlengd up uit de sleuf in de rots zonder de slang gewikkeld rond het. Jack gehoord, van achter hem, Nate's "Just Kidding!" vlak voordat hij voelde de inmiddels bekende stekende pijn, dit keer in de andere bil. Jack zat op de rand van de donkere steen in de snel koellucht, zijn voeten breiden uit in het zand. Hij staarde in de duisternis, het luisteren naar de wind roer het zand, nu en wreef over zijn kont waar hij was geweest onlangs gebeten. Nate had voor een tijdje vertrokken, had met een woestijn-knaagdier-vormige terugkomen bobbel ergens in zijn midden , en werd nu gewikkeld terug rond de hendel, zijn tong flicking uit in de lucht van de woestijn 's nachts is het enige teken dat hij nog wakker was. Af en Jack, met zijn tenen absentmindedly graven in het zand, terwijl hij dacht, zou Nate een vraag zonder te draaien rond. "Nate, doe ongelukken tellen? ' Nate tilde zijn hoofd een beetje. 'Hoe bedoel je, Jack?' Jack hield zijn hoofd schuin rug als hij keek naar de sterren. "Weet je, ongelukken. Als ik per ongeluk op de hendel vallen, zonder betekenis, betekent dat nog steeds veeg uit de mensheid? " "Ja, ik ben er vrij zeker van dat het doet, Jack. zou ik stel voor dat je voorzichtig zijn over dat zijn als je gaan voelen wiebelig, "zei Nate met wat vermaak. Even later - "Moet het om mij te zijn dat de hendel trekt"?

vroeg Jack.

"Dat is de regel, Jack. Niemand anders kan trekken," antwoordde Nate. "Nee," Jack schudde zijn hoofd, "ik bedoel heeft het te mijn hand zijn? Kan ik trek de hendel met een touw omheen? Or duwen met een stok? Of gooi een steen? " "Ja, die zou moeten werken," antwoordde Nate. "Hoewel ik ben niet zeker hoe ingewikkeld je kon krijgen. Samuel gedacht over het proberen om een soort van afstandsbediening bouwen control voor een keer, maar gaf het op. Alles wat hij zou bouwen zou zijn gegaan door de volgende zonsopgang, als het was ontroerend de steen, of er overheen. Ik vertelde hem dat in het verleden anderen die gebonden geweest was had geprobeerd om de hefboom te begraven, zodat ze niet zou in de verleiding om het te trekken, maar elke keer als de stenen of zand of wat dan ook was verdwenen. " " Wow, "zei Jack," Cool. " Jack leunde achterover totdat alleen zijn ellebogen hield hem af van de steen en keek omhoog naar de hemel. "Nate, hoe lang duurde Samuel woont? Een van zijn wensen was voor de gezondheid ook, toch? ' vroeg Jack. "Ja," antwoordde Nate, "het was. Hij leefde 167 jaar, Jack." "Wow, 167 jaar. Dat is bijna 140 meer jaren Ik zal leven als ik zo lang leven. Weet je wat hij stierf aan , Nate? ' 'Hij stierf aan moe van het leven, Jack,' zei Nate, klinken ietwat

triest.

Jack draaide zijn hoofd om te kijken naar Nate in het sterrenlicht. Nate keek terug. "Samuel wist dat hij niet van plan om te kunnen blijven in de samenleving. Hij dacht dat ze uiteindelijk zouden zien hem nog in leven en beginnen vraagtekens bij het, dus hij besloot dat hij zou moeten verdwijnen na een tijdje.

Hij
vervalst zijn dood een keer, maar bedacht zich - besloot hij het ​​te vroeg was en
dat hij kon blijven voor een beetje langer. Hij was niet erg dol op de mensheid, maar hij
hield de aandacht. De meeste van de tijd, hoe dan ook.

"Zijn dochter en daarna zijn vrouw stervende bijna deed hem wel. Hij niet
blijven in de samenleving veel langer daarna. Hij kwam uiteindelijk uit hier te besteden
tijd met me te praten en denken over het trekken van de hendel. Enkele maanden geleden heeft hij
verteld me dat hij er genoeg van had. Het was zijn tijd. " "En toen hij net gestorven?"

vroeg Jack.

Nate schudde zijn hoofd een beetje. "Hij maakte zijn vierde vraag, Jack. Er is maar
een ding dat je kunt vragen voor de vierde aanvraag. De laatste hap. Na een beetje verder Nate, "Hij vertelde me dat hij moe was, dat hij was

tijd.Hij verzekerde me dat iemand nieuwe up snel zou zien, zoals ze altijd
hadden. Na een pauze, Nate klaar, "Samuel's lichaam verdween van de steen met de zonsopgang. ' Jack ging weer liggen en keek naar de hemel, alleen het verlaten van Nate met zijn

herinneringen.Het was een lange tijd totdat Jack's ademen geëgaliseerd in slaap. de volgende ochtend Jack wakker met de zonsopgang. Hij was een beetje gekoeld met de ochtend woestijn lucht, maar over het algemeen is vrij goed gevoel. Nou ja, behalve dat zijn maag was mopperen en dat hij bereid is om rauwe desert rat eten was niet. Dus, na het krijgen van een routebeschrijving naar de stad van Nate, zorg ervoor dat hij wist hoe om terug te krijgen, en geruststellend Nate dat hij snel terug zou zijn, Jack begon de lange wandeling terug naar de stad. Met zijn nieuwe gezondheid en Nate's goede aanwijzingen, maakte hij weer gemakkelijk. Jack ving een bus terug naar de stad, en kwamen voor het werk van de volgende dag, beetje erger voor de slijtage en met een verhaal over verdwalen in de woestijn en wandelen weer uit. Binnen een paar dagen Jack een vriend had gesproken met een takelwagen naar terug te gaan in de woestijn met hem om de SUV te halen. Ze vonden het na een paar uur zoeken en gesleept het terug zonder incidenten. Jack was voorzichtig niet om eens te kijken in de richting van Nate's hefboom, hoewel hun weg terug niet in het zicht van het kwam. Voordat het volgende weekend, had Jack gegaan naar een paar winkels, waaronder een boekhandel, en had gekregen zijn SUV terug van de monteur, met een waarschuwing om niet meer joyriding in de woestijn te voorkomen. Op zaterdag, Jack ging terug om te zien

Nate.

Jack parkeerde een beetje weg van de kleine stad in de buurt van Nate, volgeladen zijn nieuwe
rugzak met kampeerspullen en de dingen die hij bracht voor Nate, en vervolgens
begon te lopen. Hij dacht dat het lopen de minste spoor zou verlaten, en hij
wist dat terwijl niet veel mensen kampeerden in de woestijn, het was niet ongehoord,
en moet niet echt argwaan wekken. Jack had meer boeken voor Nate gebracht - recente boeken, tijdschriften , kranten. Sommige dingen die Nate zou inhalen met wat er gebeurde in de wereld, anderen die net waren goede boeken te lezen. Hij bracht het weekend met Nate, en vervolgens gingen we er weer uit, vertelt Nate dat hij terug zou komen snel weer, maar dat hij dingen eerst te doen had. Meer dan vier maanden later was Jack terug naar Nate weer te zien. Dit keer bracht hij een laptop met hem - een speciaal aangepaste laptop. Het had een zonne-oplader, speciale filters en afdichtingen te houden het zand, een satellietverbinding-up, en een speciaal toetsenbord en joystick die Jack hoopte dat een vijftien voet ratelslang kunnen gebruiken zou zijn. En, had gehackt om niet geven de ligging aan de satelliet. Daarna Jack kon e-mail Nate om contact te houden, maar nog steeds bezocht hem vrij regelmatig -. ten minste een of twee keer per jaar Na het eerste jaar, Jack stoppen met zijn baan. Om een of andere reden, met de wijsheid die hij 'd gekregen, en de wetenschap dat hij kon leven meer dan 150 jaar, werkzaam in een negen tot vijf baan voor iemand anders lijkt niet zo zinvol meer. Jack ging terug naar school. Uiteindelijk Jack begon te schrijven. Misschien vanwege de wijsheid, of misschien wel vanwege zijn nieuwe perspectief, schreef hij ook. Mensen vonden wat hij schreef, en hij werd bekend om het. Na een tijd, Jack kocht een camper en begon reizen in het hele land voor signeersessies en lezingen. Maar hij nog steeds herinnerd om langs te komen en bezoek Nate af. Op een van de bezoeken leek Nate stiller dan normaal. Niet dat Nate was een fontein van vreugde laatste tijd. Beste gok Jack's was dat Nate ontbrak nog Samuel, en hoewel Jack had geprobeerd, had hij nog steeds niet in staat om te vervangen geweest Samuel in Nate's ogen. Nate was steeds stiller elk bezoek. Maar op dit bezoek Nate niet eens spreken wanneer Jack liep naar de hendel. Hij knikte naar Jack, en ging toen terug naar staren in de woestijn. Jack, respect voor Nate's stilzwijgen, ging zitten en wachtte. Na een paar minuten, Nate sprak. "Jack, ik heb iemand om u kennis te laten." Jack keek verbaasd. "Iemand om me in te voeren?" Jack keek om zich heen, en toen keek voorzichtig weer naar Nate. "Deze iets te maken met de Big Guy? "Nee, nee," antwoordde Nate. "Dit is meer persoonlijk. Ik wil dat je mijn zoon te ontmoeten. " Nate keek naar de dichtstbijzijnde zandduin. "Sammy!" Jack keek als een vier meter lange woestijn ratelslang kroop van achter het duin en tot aan de stenen basis van de hendel. "Yo, Jack , "zei de nieuwe, veel kleinere slang. "Yo, Sammy" antwoordde Jack. Jack keek naar Nate. "Vernoemd naar Samuel, ik neem aan? "

Nate knikte."Jack, ik heb een gunst vragen. Kun je Sammy rondleiden
voor mij? " Nate uitgepakt zich van de hefboom en glijdt naar de
rand van de steen en keek over het zand. "Toen Samuel eerst vertelde me
over de hele wereld, en bracht mij boeken en foto's, ik wou dat ik kon gaan zien. Ik wilde de grote bossen, de canyons, de steden, zelfs het zien
andere woestijnen, om te zien of ze voelden en rook hetzelfde Ik wil mijn zoon.
die kans hebben -.. om de wereld te zien voordat hij wordt hier gebonden zoals ik ben geweest "Hij heeft het gezien in foto's, over de computer die u mij bracht. Maar ik hoor dat het niet hetzelfde. Dat zijn er verschillende. Ik wil hem hebben

dat.Denk je dat je dat voor me doen, Jack? ' Jack knikte. Dat was natuurlijk erg belangrijk om Nate, zodat Jack niet eens grapjes over het nemen van een pratend ratelslang uit om de wereld te zien. "Ja, ik kan dat voor je doen, Nate. Is dat alles wat je nodig hebt? 'Jack voelde dat was iets meer. Nate keek Sammy. Sammy keek weer naar Nate voor een seconde en zei toen: "Oh, ja. Ummm, ik moet gaan pak. Back in een klein beetje Jack. Leuk om te ontmoeten ya! "Sammy gleed terug over het duin en uit het zicht. Nate keek Sammy verdwijnen en keek toen weer naar Jack. "Jack, dit is mijn eerste zoon. Mijn eerste nakomelingen door alle jaren. Je hoeft niet eens willen weten wat het duurde voor mij om een partner te vinden. "Nate grijnsde naar zichzelf." Maar hoe dan ook, ik had een zoon voor een reden.

Ik ben moe. Ik ben klaar voor het moet over zijn. Ik
nodig een vervanger. " Jack als dit voor een minuut. 'Dus, bent u klaar om te komen zien de wereld, en je wilde hem aan de hendel te kijken terwijl je weg was? "

Nate schudde zijn hoofd."Nee, Jack - je bent een betere rader dan dat je hebt.
al bedacht - Ik ben hier gebonden - er is maar een manier voor mij om te vertrekken
hier.En ik ben klaar. Het is mijn tijd om te sterven ". Jack keek nauwer bij Nate Hij kon vertellen Nate had gedacht. dit -. waarschijnlijk al een tijdje Jack had moeite voor te stellen hoe het zou zijn zo oud als Nate als te zijn, maar Jack kon al zeggen die in een andere honderd of tweehonderd jaar, zou hij worden moe van het leven zelf. Jack kon de beslissing Samuels, en nu Nate's begrijpt. Dus, alle Jack zei was: "Wat wil je dat ik doe? '

Nate knikte.". Thanks, Jack Ik wil slechts twee dingen One -. Tonen Sammy rond
de wereld - laat hem zijn buik vol van het, totdat hij klaar is om hier terug te komen
en over te nemen Two -. geef mij de vierde vraag. "Ik kan ' t alleen maar besluiten om te sterven, niet meer dan je kunt. Ik zal ook niet sterven van ouderdom zoals je uiteindelijk wil, hoewel het zal een lange tijd van nu. Ik moet gedood worden. Zodra Sammy is hier terug, klaar om over te nemen, zal ik in staat zijn om te sterven. En ik heb je nodig om me te vermoorden. "Ik heb zelfs nagedacht over hoe Vergif en andere drugs zal niet werken op mij En.. ik heb foto's van slangen die werden doodgeschoten gezien - sommigen van hen leven voor dagen, dus dat is uit Ook Dus, ik wil dat je een zwaard terug te brengen.. Nate afgewend om terug te kijken naar het duin dat Sammy achter was gegaan "Ik zou. zeggen een bijl, maar dat is enigszins onwaardig - het zetten van mijn hoofd op de grond of een hakkende blokkeren als dat. Nee, ik wil een zwaard. Een aloude manier van uitgaan. Een waardige manier te sterven. En, belangrijker nog, het zou moeten werken, zelfs op mij. "Je bereid dat te doen voor mij, Jack? ' Nate draaide zich terug om te kijken naar Jack. "Ja, Nate," antwoordde Jack plechtig, 'ik denk dat ik dat aankan. "

Nate knikte."Goed!" Hij keerde terug naar de duin en schreeuwde, "Sammy!
Jack is ongeveer klaar om te vertrekken! " Dan rustig, 'Bedankt, Jack.' Jack zei niets te zeggen dat, dus wachtte hij voor Sammy om het te maken terug naar de hendel, knikte naar hem, knikte een laatste moment om Nate, en vervolgens gingen de woestijn in met Sammy volgende. In de komende jaren Sammy en Jack hield contact met Nate via e-mail, als zij gingen over hun avonturen. Ze maakten een doel van een bezoek aan elk land in de wereld, en heeft een respectabele job ervan. Sammy had een natuurlijke gave voor talen, zoals Jack verwacht hij dat zou doen, en zelfs eindigde als een vertaler voor Jack in enkele van de landen. Jack wist het praten ratelslang verborgen, zelfs zo, en tegen de tijd dat ze werden behouden bijna aan het eind van hun tour van de landen, Sammy was alleen een gespot paar keer. Hoewel er waren verschillende mensen die genoeg hadden gezien om schrikken hen zeer aan, niemand had genoeg bewijs om iets te bewijzen, en terwijl een paar wilde geruchten en legendarische volgde Jack en Sammy rond, niets ooit raakte de kranten of het publiek in het algemeen. Toen ze klaar de tour van landen, Jack gesuggereerd dat ze proberen een aantal onderzeese duiken.

Ze deden.En speleologie. Ze deden dat ook. Sammy uiteindelijk
trok de lijn bij een bezoek aan Antarctica. Hij zou tot het besef gekomen dat Jack werd
stalling. Na een gesprek met zijn vader over het over e-mail, bedacht hij erop dat
Jack waarschijnlijk niet willen hebben om Nate te doden. Nate vertelde Sammy dat mensen
preuts over vrienden en kennissen doden zou kunnen zijn. Dus, Sammy uiteindelijk zette zijn staart naar beneden (als hij niet een voet) en vertelde Jack dat het tijd was - hij klaar was om terug te gaan en nemen was zijn taken van zijn vader. Jack, vertraagde het een beetje meer door te dringen dat ze terug naar Japan en koop een geschikte zwaard. Hij strekte ze zelfs een beetje meer door het krijgen lessen in hoe je het zwaard te gebruiken. Maar, uiteindelijk, hij zou zo leerde veel als hij was waarschijnlijk zonder wijdt zijn leven aan het, en het was zeker bekwaam genoeg om het hoofd af te nemen van een slang. Het was tijd om terug te gaan en te zien Nate. Toen ze terug naar de VS kreeg, Jack kreeg de oude RV uit de opslag, waar hij en Sammy het had achtergelaten na hun tournee van de vijftig staten, hij geladen Sammy en het zwaard, en ze op weg naar de woestijn. Toen ze bij het ​​kleine stadje dat Jack had geprobeerd om uit te vinden die jaren geleden toen hij Nate had ontmoet, Jack was in een funk. Hij had niet echt het gevoel dat het lopen al van de weg die er zijn. Niet alleen dat, maar hij was vergeten om de reistijd correct figuur, en het was laat in de middag. Ze zouden ofwel moeten de nacht doorbrengen in de stad en uit lopen morgen, of lopen in het donker. als Jack was bang dat als hij wachtte nog een avond dat hij zou kunnen verliezen zijn op te lossen, besloot hij dat hij verder zou gaan en rijdt de RV die er zijn.

Het
Alleen gaat deze keer zijn, en Jack zouden teruggaan en hebben betrekking op de sporen
daarna.Ze moeten in staat zijn om het te maken die er tegen de avond als ze
reed, en dan konden ze het vanavond krijgen over. Jack vertelde Sammy naar e-mail Nate dat ze zouden komen als hij reed uit het zicht van de stad op de weg. Ze trok vervolgens van de weg af en gingen de woestijn in. Alles ging goed, totdat ze bij de duinen. Jack was het verzorgen van de camper langs de hele tijd, over de rotsen, door de kreek bedden, toeren de motor van de weinige keren dat ze bijna werd geplakt. Toen ze bij de duinen, heeft Jack niet echt goed over nadenkt, hij gewoon schakelde terug en leidde tot de eerste. Door de derde duin, Jack begon te betreuren dat hij besloot om te proberen rijden op het zand. De RV was fishtailling en verliezen tractie. Jack was te hoeven werken tot elke duin langzaam en probeerde te houden van elke keer dat ze kwam over de top en gleed naar beneden de controle te verliezen andere kant. Sammy was komen te zitten in de passagiersstoel, opgerold en . lachen om Jack's rijden als ze over de top van de vierde duin, de grootste nog een kwam, zag Jack dat dit de laatste duin - de steen, de hefboom, en ergens Nate, hieronder wachtte. Aansluiting op de rem, maar hij zou te ver een beetje gegaan.

De RV
begon te glijden langs de andere kant. Jack probeerde het wiel te draaien, maar hij had niet genoeg grip hebben.

Hij pompte
de remmen - geen antwoord. Ze begonnen glijdend van de heuvel, sneller en
sneller. Jack voelde een schok gaan door hem als hij plotseling besefte dat ze waren op weg naar de hendel. Hij keek naar beneden - de RV was rechtstreeks op koers voor

het.Als Jack er iets niet deed, zou de RV raken. Hij stond op het punt te eindigen
menselijkheid.

Jack stuurde meer verwoed, proberen om de tractie te krijgen. Het was nog steeds niet
werkt. Het duin was te steil, en het zand te los. In een fractie van een seconde,
Jack besefte dat zijn enige kans zou zijn zodra hij raakte de stenen rond de
hendel - hij moet de tractie op de steen voor slechts een seconde voordat hij raakte
de hendel - hij geen tijd om te stoppen zou hebben, maar hij moeten kunnen sturen
weg.

Jack nam een betere grip op het stuur en probeerde de camper weer een
klein beetje - alle beetjes zouden helpen. Hij zou hebben om zijn beurt gewoon tijd
rechts.

De RV kreeg tot op de bodem van het duin, glijden op een verbazingwekkende snelheid in de
zand.Net voordat ze bij de stenen Jack keek over het te controleren of
ze nog steeds op weg naar de hendel. Ze waren. Maar Jack merkte dat er iets
anders dat hij niet had gezien vanaf de top van het duin. Nate was niet gewikkeld
rond de hendel. Hij was aan de zijkant van de hendel, maar nog steeds op de
steen, op hen te wachten. Het probleem was, hij wachtte aan dezelfde kant van
de hefboom die Jack had geplukt te sturen in de richting van de hendel te voorkomen. De RV
was al begonnen om op die manier drift een beetje in zijn gekke rush over het
zand en er was geen manier dat Jack zou zijn om te gaan rond de staat
hendel aan de andere kant. Jack had een moment van realisatie. Hij was ofwel gaan moeten de getroffen hendel, of overreden Nat

Kut hij past niet

Ik zal even de rest van de mop uittikken.

Hij keek naar Sammy en zag dat Sammy gerealiseerd hetzelfde. Jack nam een steviger grip op het stuur als de RV liep op de steen. Schreeuwen naar Sammy als hij trok het stuur, "BETER DAN NATE LEVER," hij liep over de slang.

HET EINDE

Dit beëindigt de langste mop ter wereld.(Meer dan 42 meter lang, van boven naar beneden).

quote:

Op zondag 20 oktober 2013 20:16 schreef zeeppaardje het volgende:
Typ hem dan ook even in goed Nederlands uit anders, want dit met google translate werkt voor geen meter want het leest niet lekker weg, een klein tekstje wil nog wel maar zo'n lange tekst krijg ik nooit voor elkaar.

Jammer

Dat hoort zo, dat is de quintencence van de grap

Jammer hoor, ik lig nog steeds in een scheur en bang dat ik morgen ontslagen ga worden door de binnenpretjes.

quote:

Op zondag 20 oktober 2013 20:30 schreef Scootermuisje het volgende:
Te bedenken dat ik dit echt een keer in een ander topic heb gelezen.. Ben er wel een uur mee bezig geweest

Dezelfde garp? Dat kan nooit.