Kennyman | zaterdag 28 september 2002 @ 18:42 |
Een flinke poos geleden schreef ik een stukje voor mezelf, maar achtte het belachelijk. Er moest iets niet kloppen. Totdat ik het tijdens de macro-economieles opmerkte en de leraar zei dat het een paar geleden al gespeeld had. Kvoelde me toen goed (ik ben niet de enige) en kut tegelijk (verdomme, WEER niet origineel). Hier is het iig: Kartelvorming van de vakbonden Ik zat op een nacht eens achter mijn bureautje te computeren en opeens als een graancirkel in Amerika verscheen er een idee bij me: de vakbond maakt zich schuldig aan kartelafspraken en maakt misbruik van hun positie. Loonsvorming hoort in theorie te gaan via de markt van vraag en aanbod, grof gezien. Als er veel aanbod van arbeid is, is de prijs laag en als er weinig aanbod is, is de prijs hoger. Er valt veel op aan te merken, maar grofweg gezien klopt dit wel. Echter, men vormde vakbonden. Deze vakbonden gingen met elkaar samenwerken en vormen nu een groot blok tegen de werkgever om op deze manier hogere lonen af te dwingen. Een bedrijfstak heeft meestal maar enkele vakbonden en die gaan samen onderhandelen. Als je iets dergelijks zou doen als producent krijg je de NMA (Nederlandse Mededingings Autoriteit) achter je aan. Je mag geen afspraken maken met je concurrenten om op die manier hogere prijzen te bedingen. Echter de vakbonden doen dit wel. Oneerlijke concurrentie dus en waar normaal de consument de dupe is, is nu de fabrikant de dupe. In dit opzicht is het algemeen bindend verklaren van CAOs dan ook iets onjuists overigens. Dat ik hier de vertegenwoordigers van de werkgevers in de slachtoffer rol zet is vanwege de stakingen: de werkgevers hebben niks dergelijks om hun afspraken af te dwingen en zijn dus overgeleverd aan de vakbonden. Wat ik dan als oplossing aanbiedt? Zeer zeker niet het afschaffen van de vakbonden, net zoals je het bedrijf niet afschaft wanneer het de kartelregels heeft overtreden. Maar opdelen of letten op afspraken of zoiets is misschien een idee. Misschien dat het allemaal teveel moeite is en ongunstige neveneffecten heeft, maar daarom is dit ook geen echt concreet idee, maar een hersenspinsel van me. Dit was een ingeving en ik weet dat er vast zat dingen op aan zijn te merken, maar qua basis klopt er wel iets van. Toch? | |
Bazooka-Eend | zaterdag 28 september 2002 @ 19:38 |
Hee, dat dacht ik laatst ook opeens! Natuurlijk zijn ze een soort kartel, maar wel eentje die niet de markt verziekt mits de boel in evenwicht blijft (Duitsland is uitzondering). Er blijft in de marge nog voldoende speling voor vraag en aanbod, maar een aantal basisvoorwaarden voor het goed functioneren van die markt worden door bonden garant gesteld. En bedrijven (daarmee bedoel ik niet werkgeversonderling maar een organisatie op zichzelf) zijn óók georganiseerd. Ik denk dat vakbonden meer een compenserend effect hebben op wat de werkgevers als clubje hen door de neus boren als kartel. Hoewel het van twee kanten werkt natuurlijk. En die hele volledig vrije markt is natuurlijk een naieve liberale neputopie, want de kaarten zijn al grotendeels geschud. Bovendien, als niemand meer iets mag organiseren faalt die hele markt ook. Dus: alleen organisaties die de markt echt verzieken moet de overheid aanpakken. | |
Kennyman | zaterdag 28 september 2002 @ 19:47 |
Ik heb deze week een heel betoog gehad over de falende arbeidsmarkt, simpelweg door het feit dat lonen niet willen dalen. En rara, wat was een van de redenen dat de lonen niet dalen ('real wage rigidity' genaamd)? Juist ja, de 'unions'. Minimumloon ook overigens. De vakbonden zijn dus gewoon direct schuldig aan de werkloosheid en helpen niet de onderklasse hoger te krijgen, maar ze zorgen er gewoon voor dat er meer werkloosheid is. Dus eigenlijk is het zorgen voor ongelijkheid in de lagere 'klassen'. Er ontstaat een kloof tussen de werkenden en de niet-werkenden. Het tegenovergestelde van wat ze wensen. Hypocriet toch? | |
Trainspotter | zaterdag 28 september 2002 @ 20:05 |
De starre houding van de vakbonden (want daar heb je het toch eigenlijk over?) is wat mij betreft een reactie op de 'exhibitionele zelfverrijking' van de topmanagers. Ik kan het mis hebben, maar ik geloof dat hier vanuit het bedrijfsleven ook zeer weinig tegen wordt gedaan. Dan vind ik het niet gek dat de vakbonden een soort houding aannemen van: beseffen jullie maar eens dat het geld ook door de arrebeiers wordt verdiend. | |
Kennyman | zaterdag 28 september 2002 @ 20:08 |
quote:Nee daar heb ik het dus niet over. Ik heb het erover dat vakbonden domweg illegaal zijn en zorgen voor werkloosheid. Die managers is een andere discussie, ook interessant, maar open er dan zelf een topic over. En overigens, ik vind dus idd dat werkgevers zich ook niet moeten kunnen verenigen, maar ik nam aan dat dat voor zich sprak. | |
Progressor | zaterdag 28 september 2002 @ 20:12 |
Der zijn toch ook werkgevers bonden? Een cao wordt toch altijd gesloten tussen de overheid, de werknemersbonden van de branche en de werkgeversbonden van de branche? | |
Kennyman | zaterdag 28 september 2002 @ 20:20 |
quote:Nee, tussen de werkgeversbonden en de werknemers. En beiden zijn volgens de wet illegaal, alleen niemand heeft er ooit bij stilgestaan. Maar ze zijn juist het stereotype voorbeeld waarom kartels niet goed werken, met belangrijke gevolgen in dit geval (werkloosheid en ongelijkheid aan de onderkant). | |
Bazooka-Eend | zaterdag 28 september 2002 @ 21:32 |
quote:De overheid erkent de bonden wel, zijn zelfs onderdeel van het arbeidsrecht. Beetje makkelijk om te zeggen dat het geld van de werknemers ten koste gaat van nieuwe banen (is wel zo, maar is complexer, zo kun je bedrijven dan ook aanvallen op de hoge winsten die ze maken waar alleen de top van profiteert). moet weg---- en jeees ik lijk wel een hardvochtige communist maar ja. | |
Kennyman | zaterdag 28 september 2002 @ 22:11 |
quote:Ik val de bedrijven ook aan op de hoge winsten die alleen naar de top gaan, maar dat de RvC (raad van commissarissen)hun werk niet goed doet ligt aan een regeltje in Nederland, namelijk dat de RvC de lonen niet mag bepalen. Althans, dat heb ik ergens gelezen in ANM, ik meen dat meneer_aart me dat vertelde. Maar verder ontopic: dat de overheid ze erkent wil niet zeggen dat ze niet onder de kartelwetgeving zouden moeten vallen. Kijk, ik weet dat de commotie die zou ontstaan een gigantisch praktisch probleem vormt, maar waar ik nu op doel is het ideologische gedeelte. | |
Meneer_Aart | zaterdag 28 september 2002 @ 23:49 |
Wat je niet moet vergeten is dat er achter vakbonden een hele geschiedenis steekt, die al begint bij de industriële revolutie. Vakbonden zijn in het verleden echt een zegen geweest; wellicht zijn ze, net als de links-rechts tegenstelling en andere zaken die hun oorsprong in de 19e eeuw hebben, aan vernieuwing toe. Maar beweren dat de vakbonden alleen verantwoordelijk zijn voor werkloosheid lijkt me onzinnig, daar komen veel meer factoren bij kijken. Vakbonden zijn ook maar een belangengroep, die in dit geval probeert koopkrachtdaling door inflatie te compenseren met loonsverhoging, en zoals elke belangengroep hebben ze een eenzijdige blik. Wat niet wil zeggen dat vakbonden geen negatieve invloed kunnen hebben op de concurrentiepositie. Maar over het 'illegale', de wereld is gelukkig geen plek die alleen uit vraag en aanbod bestaat... | |
Kennyman | zondag 29 september 2002 @ 00:08 |
quote:En precies daar wil ik reageren. Want de Nederlandse wetgeving is nu juist zo ingericht dat dergelijke belangengroeperingen hun zin niet zodanig kunnen doordrijven dat het fout gaat. Daar is de NMA voor. Want werkgevers zijn ook maar een belangengroepering, maar ze mogen geen kartels vormen, dat is TEGEN DE WET. En waarom meten met twee maten? Dat er overigens meerdere reden voor werkloosheid zijn ben ik helemaal met je eens natuurlijk. | |
Meneer_Aart | zondag 29 september 2002 @ 00:10 |
Ik zou zeggen, ga op zoek naar wat er in de wet staat over vakbonden. Ik neem aan dat iets wat op zo'n grote schaal en van overheidswege uit gebeurt niet onwettig is. Dat het niet helemaal zuiver is ben ik met je eens, het is iets typisch' voor het poldermodel (akkoord van Wassenaar 1982). Anderzijds wel zo bevorderlijk voor de rust en dus o.a. het investeringsklimaat. | |
Kennyman | zondag 29 september 2002 @ 00:16 |
quote:Volgende week wordt het mijn eerste vraag aan mijn macro-economieleraar ![]() | |
Ryan3 | zondag 29 september 2002 @ 00:29 |
Wat jullie zo grappig en voor de vuist weg kartelvorming noemen, is waarschijnlijk 1 van de redenen waarom Nederland en tal van andere West-Europese landen nimmer zijn verzwolgen door een communistische revolutie... Samen staan we sterk: solidariteit, zo heet dat... Vakbonden en wat jullie zo grappig en met je natte vinger in de lucht kartelvorming noemen zijn 1 van de redenen waarom den arbeider langzamerhand een menswaardig bestaan kreeg en niet in perpetuele armoede en ellende zijn levensdagen diende te slijten. Vakbonden en wat jullie zo grappig en voor het gemak weg kartelvorming noemen zijn 1 van de redenen waarom de kinderen van den arbeider zich konden verheffen, naar de universiteit konden gaan, zodat talent in onze samenleving geldt en niet afkomst... [Dit bericht is gewijzigd door Ryan3 op 29-09-2002 00:40] | |
Meneer_Aart | zondag 29 september 2002 @ 00:30 |
quote: ![]() | |
Ryan3 | zondag 29 september 2002 @ 00:35 |
quote:Nepsocialist hè? | |
Kennyman | zondag 29 september 2002 @ 00:35 |
quote:Nouw, ok, heel simpel dan. Ze hebben nu netjes hun werk gedaan en nu zorgen ze alleen maar voor problemen. Kunnen we dan nu weer ophouden met gedogen en het werkloosheidsprobleem aan gaan pakken? Kijk, het zwakke hier is, is dat ik geen alternatief zo ff voor handen heb. Maar het is een stereotyp probleem van kartelvorming en in de huidige situatie zorgt het voor werklozen. Opdeling is misschien een optie? | |
Ryan3 | zondag 29 september 2002 @ 00:37 |
quote:CAO's afsluiten via OR's (per bedrijf dus) wordt tegenwoordig, o.m. bij het FNV, genoemd... | |
Meneer_Aart | zondag 29 september 2002 @ 00:40 |
quote: ![]() | |
Kennyman | zondag 29 september 2002 @ 12:30 |
quote:Hmm, maar het grote punt van een monopolistische aanbieder blijft: het bedrijf heeft maar een enkele aanbieder van arbeid die makkelijk prijzen kan afdwingen zonder rekening te houden met outsiders. Maar het is iig een betere situatie dan nu, omdat het allemaal wat directer is, OR's kunnen geconfronteerd worden met hun eigen daden, door bijvoorbeeld direct te kunnen stellen hoeveel banen ze hebben vernietigd door hogere looneisen te willen. En dan maar hopen dat dat ze in hun niet-nep-socialistische hart raakt. | |
Ryan3 | zondag 29 september 2002 @ 12:47 |
quote:Er zijn verschillende bonden. En in de OR zitten ook altijd ongebonden medewerkers op een vrije lijst. En ongetwijfeld zullen er meerdere nieuwe bonden worden opgericht. quote:Het geeft ook nadere invulling aan het doel van de OR: opkomen voor belangen van de medewerkers èn garant staan voor de continuïteit van het bedrjf. Echter: de OR zal dan verregaand moeten professionalisen, waardoor OR-lidmaatschap niet meer openstaat voor iedere medewerker. De OR zal meer een bestuurslaag willen zijn, met meer rechten dan thans het geval is. Voorts worden medewerkers dan misschien afgerekend op ongunstige resultaten waar ze niet voor 100% verantwoordelijk zijn. Je krijgt meer stakingen en werkonderbrekingen. Er ontstaat rechtsongelijkheid. Kortom: het is toekomstmuziek... Maar ja, deze ideeën bestaan bij het FNV... | |
13pm | zondag 29 september 2002 @ 13:01 |
Te veel regeltjes en bindende CAO's beperken de vrijheid van werknemers en werkgevers om tot individuele(re) en flexibele loonafspraken te komen. Gelukkig zijn de wetten in Nederland de laatste jaren iets flexibeler geworden, wat heeft geleid tot een daling van de werkloosheid. Duitsland is een ander verhaal. Dit land kon in een tijd van economische bloei de werkloosheid niet terugdringen. Zonder hervormingen daar is het te verwachten dat de werkloosheid daar de komende jaren met nog eens honderdduizenden omhoog zal gaan. Gezien de verkiezingsoverwinning zal het dus gebeuren. | |
jkannemanxx | maandag 30 september 2002 @ 11:23 |
quote:Heel ouwe economische theorie van twee eeuwen geleden: Anti-Cornlaw Laegue hield zich daar ook al mee bezig nadat agv een belasting op tarwe het brood te duur werd. | |
Kennyman | maandag 30 september 2002 @ 19:07 |
quote:Das waar. Positief ding. quote:En hier mis ik je ff. Ze kiezen die mensen dan toch nog steeds? quote:Maar de werkonderbrekingen zijn dit keer niet toegestaan door de rechter, zeg maar. Toch? Want als de vakbond er niet achterstaat enzo, maar hier ontbreekt toch een groot deel van mijn kennis vrees ik. | |
Kennyman | maandag 30 september 2002 @ 19:09 |
quote:Deze mis ik ff? Wat bedoel je precies, in relatie tot mijn verhaal. | |
Ryan3 | maandag 30 september 2002 @ 21:18 |
quote:Als je loonzakje afhankelijk is van het resultaat van het bedrijf dan wil je als OR ook veel meer dan nu het geval is betrokken worden in het bestuur van het bedrijf... Tevens zal zelf onderhandelen betekenen dat je uit moet gaan van een bepaalde minimum aan scholing, niet alleen in het onderhandelen, maar ook in arbeidsvoorwaarden, recht, sociale zekerheid et c. De OR wordt dan binnen de kortste keren een gremium van hotemetoten, met alle bekende nadelen van dien... Aangezien het resultaat van een bedrijf voor een groot deel ook afhankelijk is van de vraagzijde, zul je veel directer dan thans het geval is schommelingen in de vraag, los even van de kwaliteit die je zelf levert, terugzien in je loonzakje... Ik weet niet of de gemiddelde werknemer hierop zit te wachten... quote:Ik denk dat je al snel inflatie van arbeidsonrust krijgt. Als medewerkers van AKZO-filiaal "X" doorkrijgen dat ze 2% minder loonsverhoging krijgen, omdat hun bedrijf minder resultaat heeft (bij verder een positief overall resultaat) dan hun collega's in filiaal "Y" dan slaat de pleuris toe... | |
Kennyman | maandag 30 september 2002 @ 21:38 |
quote:Dat laatste bedoelde ik, nu begrijp ik het. Zeg maar, een soort risico afwentelen op de werknemers. Ik denk dat dat los (kan) staan van de zojuist gegeven situatie: het is misschien wel redeneren in dezelfde trant, maar zolang je een arbeidscontract creeert waarin vaste lonen staan voor een bepaalde tijd is er niks aan de hand. Tis onderstaande voorbeeld wat dus problemen oplevert. quote:En dus reageer ik hier wel. En wat denk je dan van de huidige bonussen? Die zijn er ook in ruime mate. En die kunnen best afhankelijk zijn van de winst, zonder dat je er dus direct invloed op hebt. Ook zal het de arbeider wel logisch over moeten komen, waar minder geld is, kan minder loon betaald worden. Overigens blijven ze wel een belangrijk gedeelte verantwoordelijk, want de OR zit daar toch nog steeds (en ik zie in dat geval ook wel wat in meer rechten voor de OR) en als die het niet goed keuren en het gaat fout, dan zit er ook iets fout en mag de pleuris uitbreken, bij wijze van spreken. Maar ik ga ervan uit dat management & OR geen meningsverschil krijgen over bedrijfsresultaten, waarin het management het fout heeft. Als de OR & management samen beslissen over iets wat fout afloopt, heeft 'de werknemer' dus in zekere zin ook verantwoordelijkheid: zij kozen hen, die dachten dat ze het goed deden. Een minder hoge loonsverhoging moet dan relatief redelijk overkomen. Over welke rechten de OR dan moet krijgen laat ik graag in het gewisse, daar ik daar (nog) niks meer dan middelbare school-kennis over heb. | |
Ryan3 | maandag 30 september 2002 @ 22:17 |
quote:Ook de beginlonen moeten dan onderhandelbaar zijn, trouwens. Als jij een beroep uitoefent, waarvan in een bepaalde regio weinig aanbod bestaat, dan kan je loon omhoog. Dit stimuleert dan weer de arbeidsmobiliteit... Of leidt tot meer files. Maar om op onderhavig geval terug te komen: het is in de ogen van medewerkers idd onjuist om het risico van de markt, wat een onderdeel is van het ondernemersrisico, direct af te wentelen op de werknemer. Uiteindelijk komt dit ook nu wel bij de werknemer terecht, maar veel later, als het echt uit de klauw is gelopen. Logisch: de werknemer is niet de ondernemer en verdient dus ook veel minder... quote:Die bonussen zijn idd een groeiende zorg bij ondernemingen die ze hebben ingevoerd. De loonsom is aanmerkelijk toegenomen, de uitvoering van het bonussyteem, alsmede het resultaat zijn in veel gevallen twijfelachtig. Bonussen bestaan trouwens uit verschillende lagen: oplopend in gradatie van persoonlijke targets, via afdelingstargets naar bedrijfstargets. Op die laatste categorie is als persoon moeilijk enige invloed uit te oefenen, mede omdat je met het risisco van de markt te maken krijgt... quote:Toch zou ik bij multinationals eerder willen zien dat i.p.v. de CAO-werknemer, het hogere management een groter risico loopt... quote:Verschil in interpretatie krijg je dan al gauw natuurlijk vanwege de belangenverschillen... Misschien zelfs zozeer dat een willekeurige OR bijv. haar taak om te zorgen voor de continuïteit van het bedrijf op langere termijn al te zeer gaat inwisselen voor allerlei resultaat opkrikkende maatregelen op korte termijn... De achterban wil ook wat immers... quote:Misschien, doch ik vermoed dat dit zal leiden tot een professionele OR die in feite een gekozen bestuurslaag wordt, die er tussengeschoven wordt... Hotemetoten m.a.w., waardoor al snel weer een kloof ontstaat tussen gekozenen en kiezers... Het leuke, amateuristische, maar eigenlijk ook wel positieve (en ik weet niet hoe dat in het buitenland gaat) van de OR is, dat het min of meer vaak een doorsnede is van het bedrijf, zodat ervaringsdeskundigen uit alle lagen binnen het bedrijf aan het woord komen bij het medetotstandbrengen van het bestuur binnen een bedrijf... quote:Nou, in de eerste plaats uitbreiding van het instemmingsrecht tot die zaken waarbij nu alleen adviesrecht bestaat: dus reorganisaties, bedrijfsovernames, invoering van technologische innovaties. Betrokkenheid bij strategie van het bedrijf, budgetering, aannamebeleid van (hoger) management et c. | |
jkannemanxx | woensdag 2 oktober 2002 @ 09:19 |
quote:Je zou in het belang van één partij de lasten kunnen verlichten alleen de andere partij heeft daar eigenlijk erg weinig aan omdat er toch ook een koopkrachtplaatje bestaat. In de ACLL was dat ook zo alleen de ene partij was de staat die op die manier ekstra belasting binnen haalde en de andere partij het volk dat errug veel voor een brood moest betalen. UC ? |