Het Ronde Huis, vergeten, fictie of feit? Dl.28

quote:

Op zondag 13 oktober 2013 17:27 schreef Ponytram het volgende:

[..]

Tijdens onze excursie dit voorjaar zijn deze als "bezandingsgreppels" geïdentificeerd, een standaard ontginningsmethode op de Veluwe in die tijd.

Ah, danku.
Frank van Vloten was dus best goed bezig met zijn land.

quote:

Op zondag 13 oktober 2013 16:47 schreef Lavenderr het volgende:
Nou, ik stelde hierboven een vraag en ben geen ruzie aan het maken. Ben neutraal.

Dat was ook niet voor jou bedoeld, jij maakt toch nooit ruzie.

Dergelijke greppels werden gegraven om zand te winnen, zodat zaaivelden beschermd konden worden tegen vraat door allerlei diersoorten. Of deze greppels ook bedoeld waren om 'water' in op te vangen, is niet duidelijk.

Vrijdag weet ik meer over mijn aanstaande schrijversdebuut.

quote:

Op zondag 13 oktober 2013 18:35 schreef Dissectienaald het volgende:
Dergelijke greppels werden gegraven om zand te winnen, zodat zaaivelden beschermd konden worden tegen vraat door allerlei diersoorten. Of deze greppels ook bedoeld waren om 'water' in op te vangen, is niet duidelijk.

Vrijdag weet ik meer over mijn aanstaande schrijversdebuut.

Spannend!
Wat zal die week lang duren

quote:

Op zondag 13 oktober 2013 18:33 schreef interbellum het volgende:

[..]

Dat was ook niet voor jou bedoeld, jij maakt toch nooit ruzie.

Dat zou ook wel een beetje raar zijn als mod

Ook driehoekig?

Het is daar een rechthoekig perceel:

http://www.panoramio.com/(...)ate_desc&user=760297

Maar ze doen het ook bij Voorthuizen in de buurt, de grond is wat natter daar:

http://www.panoramio.com/(...)ate_desc&user=760297

En bedenk dat "toen" de waterstand een stukje hoger was.

quote:

Op zondag 13 oktober 2013 19:26 schreef Dissectienaald het volgende:
Ook driehoekig?

Driehoekige greppels?

quote:

Op zondag 13 oktober 2013 19:26 schreef Dissectienaald het volgende:
Ook driehoekig?

Off topic; deze wel eens gelezen over Voorthuizen?

http://books.google.nl/bo(...)0voorthuizen&f=false

pag. 407 (nummering van boek) en verder..

1.1. Geschiedenis van het bezit

Op 31 oktober 1895 werd een vennootschap aangegaan voor notaris Johan Frederik Neeb te Harderwijk door Constance Joanne Wilhelmina Henriette Lans, echtgenote van Frank van Vloten; dezelfde Frank van Vloten, grondeigenaar, voor zich en “ter adsistentie” van zijn echtgenote, en Willem van Vloten, ingenieur. De vennootschap had ten doel “het in exploitatie brengen van zand- en heidegronden, de uitoefening van boschcultuur, alsmede het door middel van ontginning, aan- en verkoopen van onroerende goederen, zooveel mogelijk voordeel trekken van hare gronden.” Van de twee eerstgenoemde vennoten bracht Constance Lans omvangrijke onroerende goederen-zowel in Nunspeet als in Beilen gelegen – in in de vennootschap, die dus al voor die tijd in haar bezit waren gekomen. Een deel van deze bezittingen is nu nog in eigendom van nakomelingen van dit echtpaar. Dit archief gaat niet over de bezittingen van deze tak van de familie Van Vloten, dat verspreid rond Nunspeet ligt (Hoophuizen, Saxenheim, Nieuw Groeneveld). In de inventaris treft men wel enkele gegevens aan, doch dit is van zeer geringe betekenis. De derde vennoot, Willem van Vloten, bracht in in de vennootschap onroerend goed, gelegen onder de gemeente Nunspeet, kadastraal bekend sectie G nummer 236, groot 37 hectare, 22 are, 50 centiare. Hij had dit goed in eigendom verkregen blijkens akte van transport verleden 31 december 1892.
De vennootschap werd ontbonden in 1912 en op 16 december is voor dezelfde notaris Neeb een akte van scheiding van onroerende goederen te Nunspeet en Beilen verleden tussen de drie voormalige vennoten. Het huwelijk Van Vloten-Lans was overigens ook ontbonden, natuurlijk niet bij deze akte. Bij de scheiding van het onroerend goed verkreeg Willem van Vloten aanmerkelijk meer eigendom dan hij had ingebracht, grotendeels gelegen binnen de secties G en K onder de gemeente Nunspeet. 100 jaar na de eerste aankoop van grond in Nunspeet door Willem van Vloten in 1993 is het laatste deel van het bosbezit (het Willemsbos) door de nakomelingen van Willem van Vloten verkocht en weer zeven jaar later ook het laatste grondbezit (de Ihorst), met uitzondering van een verbouwde boerderij, die nog in bezit is van Jannie Marie van Vloten. In de tussentijd was de omvang van het door Willem van Vloten bij de scheiding verkregen gebied (379 hectare, 85 are 50 centiare), ondanks enkele aankopen door hemzelf, zijn zoon Heinrich en kleinzoon Berni, aanzienlijk gekrompen.
Willem van Vloten woonde en werkte te Hörde bij Dortmund als mijnbouwkundig ingenieur en directeur van Phoenix Stahlwerke aldaar. Naast zijn zoon Heinrich (Heini, later Henk) waren er uit zijn huwelijk met Marie Helene Wagner nog twee dochters (twee andere kinderen, een zoon en een dochter waren jong gestorven) Johanna (Hanna) en Elisabeth (Else). Deze twee dochters waren beide met een Duitser gehuwd en na het overlijden van hun vader (1925) en hun moeder (1933) in bezit gekomen van een deel van het gebied. Na de Tweede Wereldoorlog werd dit gebied als vijandelijk bezit onteigend. Zodoende bleef er een aanmerkelijk verkleind bezit in eigendom van deze tak van de familie Van Vloten. In de jaren na de oorlog werden nog enkele kleine stukken onteigend ten behoeve van een aan de snelweg Amersfoort-Zwolle gevestigde vrachtwagenpleisterplaats en een benzinestation. Uiteindelijk werd het Willemsbos in een omvang van ongeveer 200 hectare verkocht in 1993 en de Ihorst in een omvang van ongeveer 10 hectare in 2000.

Bron: http://www.geldersarchief(...)6&miview=inv2#inv3t1

Het archief bevond zich ten tijde van de verkoop van de Ihorst in november 2000 in dit huis. Veel van de oudere papieren lagen opgeslagen in dozen op de zolder (akten, brieven rond de aankoop, administratie). Veel fotomateriaal lag in dozen opgeslagen op de studeerkamer in het huis, waar ook door Berni van Vloten al het materiaal rond het maken van beheersplannen en rond de door hem en zijn vader ingevulde functies in het bos- en landgoedwezen. Uiteindelijk is na de verkoop het archief opgepakt door de zoon van Berni van Vloten, Eduard. Deze heeft het in overleg met zijn vader aangeboden aan het Gelders Archief te Arnhem. Het archief van het Willemsbos en de Ihorst is gescheiden van het familiearchief van deze tak van de familie Van Vloten, waarin veel materiaal nog afkomstig was van de vader en grootvader van de bovenvermelde Willem van Vloten, te weten Johannes van Vloten en diens vader Willem van Vloten. Om enig inzicht te geven in de familieverhoudingen is aan dit archief een exemplaar van een boek over het geslacht Van Vloten toegevoegd. De familiepapieren liggen bij Eduard van Vloten met uitzondering van die papieren die te maken hebben met de literaire activiteiten van de zusters van Willem van Vloten en hun echtgenoten (Frederik van Eeden, Albert Verweij, Willem Witsen) en zijn broer Gerlof van Vloten. Deze laatste papieren liggen bij Francisca van Vloten, de tweede dochter van Berni van Vloten.

http://www.geldersarchief(...)6&miview=inv2#inv3t1

quote:

Op zondag 13 oktober 2013 19:40 schreef lxhkrd het volgende:

[..]

Off topic; deze wel eens gelezen over Voorthuizen?

http://books.google.nl/bo(...)0voorthuizen&f=false

pag. 407 (nummering van boek) en verder..

GE-WEL-DIG! Zelfs het Moordgat wordt genoemd. Het is inderdaad een mooie omgeving, maar die Hunneschansen waar hij het over heeft, heb ik daar niet gezien. Wel bij Uddelermeer...

quote:

Op zondag 13 oktober 2013 19:41 schreef Lavenderr het volgende:
1.1. Geschiedenis van het bezit

Op 31 oktober 1895 werd een vennootschap aangegaan voor notaris Johan Frederik Neeb te Harderwijk door Constance Joanne Wilhelmina Henriette Lans, echtgenote van Frank van Vloten; dezelfde Frank van Vloten, grondeigenaar, voor zich en “ter adsistentie” van zijn echtgenote, en Willem van Vloten, ingenieur. De vennootschap had ten doel “het in exploitatie brengen van zand- en heidegronden, de uitoefening van boschcultuur, alsmede het door middel van ontginning, aan- en verkoopen van onroerende goederen, zooveel mogelijk voordeel trekken van hare gronden.” Van de twee eerstgenoemde vennoten bracht Constance Lans omvangrijke onroerende goederen-zowel in Nunspeet als in Beilen gelegen – in in de vennootschap, die dus al voor die tijd in haar bezit waren gekomen. Een deel van deze bezittingen is nu nog in eigendom van nakomelingen van dit echtpaar. Dit archief gaat niet over de bezittingen van deze tak van de familie Van Vloten, dat verspreid rond Nunspeet ligt (Hoophuizen, Saxenheim, Nieuw Groeneveld). In de inventaris treft men wel enkele gegevens aan, doch dit is van zeer geringe betekenis. De derde vennoot, Willem van Vloten, bracht in in de vennootschap onroerend goed, gelegen onder de gemeente Nunspeet, kadastraal bekend sectie G nummer 236, groot 37 hectare, 22 are, 50 centiare. Hij had dit goed in eigendom verkregen blijkens akte van transport verleden 31 december 1892.
De vennootschap werd ontbonden in 1912 en op 16 december is voor dezelfde notaris Neeb een akte van scheiding van onroerende goederen te Nunspeet en Beilen verleden tussen de drie voormalige vennoten. Het huwelijk Van Vloten-Lans was overigens ook ontbonden, natuurlijk niet bij deze akte. Bij de scheiding van het onroerend goed verkreeg Willem van Vloten aanmerkelijk meer eigendom dan hij had ingebracht, grotendeels gelegen binnen de secties G en K onder de gemeente Nunspeet. 100 jaar na de eerste aankoop van grond in Nunspeet door Willem van Vloten in 1993 is het laatste deel van het bosbezit (het Willemsbos) door de nakomelingen van Willem van Vloten verkocht en weer zeven jaar later ook het laatste grondbezit (de Ihorst), met uitzondering van een verbouwde boerderij, die nog in bezit is van Jannie Marie van Vloten. In de tussentijd was de omvang van het door Willem van Vloten bij de scheiding verkregen gebied (379 hectare, 85 are 50 centiare), ondanks enkele aankopen door hemzelf, zijn zoon Heinrich en kleinzoon Berni, aanzienlijk gekrompen.
Willem van Vloten woonde en werkte te Hörde bij Dortmund als mijnbouwkundig ingenieur en directeur van Phoenix Stahlwerke aldaar. Naast zijn zoon Heinrich (Heini, later Henk) waren er uit zijn huwelijk met Marie Helene Wagner nog twee dochters (twee andere kinderen, een zoon en een dochter waren jong gestorven) Johanna (Hanna) en Elisabeth (Else). Deze twee dochters waren beide met een Duitser gehuwd en na het overlijden van hun vader (1925) en hun moeder (1933) in bezit gekomen van een deel van het gebied. Na de Tweede Wereldoorlog werd dit gebied als vijandelijk bezit onteigend. Zodoende bleef er een aanmerkelijk verkleind bezit in eigendom van deze tak van de familie Van Vloten. In de jaren na de oorlog werden nog enkele kleine stukken onteigend ten behoeve van een aan de snelweg Amersfoort-Zwolle gevestigde vrachtwagenpleisterplaats en een benzinestation. Uiteindelijk werd het Willemsbos in een omvang van ongeveer 200 hectare verkocht in 1993 en de Ihorst in een omvang van ongeveer 10 hectare in 2000.

Bron: http://www.geldersarchief(...)6&miview=inv2#inv3t1

Dat is alleen voor het vennootschap. De gronden rondom het RH hebben nooit deel uitgemaakt van de boedel van het vennootschap.

Frank heeft het voormalige Lagerwey's Bosch aangekocht uit eigen vermogen. Vermogen dat hij nog niet had, dus hij heeft het op afbetaling gekocht: tussen 1902 en 1912 moest hij jaarlijks duizend gulden aan de weduwe van Lagerwey betalen. Als het vennootschap gronden aankocht, werden deze per notariële akte bijgeschreven in het vennootschap, zoals gedaan is met de aangekochte gronden bij Beilen. Frank, Willem en Constance kochten alle drie ook grond op eigen titel. Waar jij aan refereert is dat bepaalde gronden nog in het bezit zijn van nakomelingen van Frank en Constance (Hoophuizen, Saxenheim, Nieuw Groeneveld). Er is in het GA wel het één en ander te vinden over Frank en zijn werkzaamheden voor het Vennootschap. Erg veel is het niet. Als je meer over Frank te weten wil komen, zijn er andere archieven waar je informatie uit kunt halen.

quote:

Op maandag 14 oktober 2013 06:31 schreef Dissectienaald het volgende:
Frank heeft het voormalige Lagerwey's Bosch aangekocht uit eigen vermogen. Vermogen dat hij nog niet had, dus hij heeft het op afbetaling gekocht: tussen 1902 en 1912 moest hij jaarlijks duizend gulden aan de weduwe van Lagerwey betalen. Als het vennootschap gronden aankocht, werden deze per notariële akte bijgeschreven in het vennootschap, zoals gedaan is met de aangekochte gronden bij Beilen. Frank, Willem en Constance kochten alle drie ook grond op eigen titel. Waar jij aan refereert is dat bepaalde gronden nog in het bezit zijn van nakomelingen van Frank en Constance (Hoophuizen, Saxenheim, Nieuw Groeneveld). Er is in het GA wel het één en ander te vinden over Frank en zijn werkzaamheden voor het Vennootschap. Erg veel is het niet. Als je meer over Frank te weten wil komen, zijn er andere archieven waar je informatie uit kunt halen.

Welke? Waar?

Zwolle, Nunspeet, Harderwijk, Nijkerk, Den Haag. Daarnaast ligt er in het Gelders Archief nog veel meer materiaal dat betrekking heeft op Frank van Vloten, je moet alleen even 'out of the box' gaan denken. Gedeputeerde Staten heeft aardig wat materiaal liggen. De Nederlandse Heidemaatschappij heeft FvV materiaal liggen. Het handelt echter meer over zijn werkzaamheden, en niet over zijn huis, zijn vermeende occulte interesses of zijn vermeende bordeel.

Over dat vermeende bordeel gesproken ... Het was Montenberg (Septer-artikel 1976) die met dit verhaal kwam ? Was hij de eerste ? Waren er al eerder verhalen in de regio ?
En niemand heeft meer bronnen voor dit verhaal kunnen vinden, toch ?
Hoe valt dit te rijmen met mevrouw Wijtinga en haar kinderen die op de bovenverdieping woonden.
Heeft iemand een timeline gemaakt ?
Voorlopig zie ik het als een smeuïg verhaal van Montenberg. Leuk om mensen op de ponytram te amuseren. Hij deed het ook goed, zei iemand .

Montenberg kwam al in 1974 met dit verhaal. Hij schreef een artikel dat hij als boekje heeft uitgegeven en in eigen beheer heeft verkocht: Het wonderbaarlijke verhaal van de pony- en motortram van Joppe. Dit boekje heeft als inspiratie gediend voor Dirk Septer. Hij heeft er in ieder geval één en ander uit overgenomen.

Zijn er meer verhalen uit dat boekje dubieus ? Zonder een tweede bron ?
Ik dacht dat iemand ooit schreef in deze topicreeks dat Septer en Montenberg correspondeerden , wat leidde tot het artikel van 1976 .

quote:

Op zondag 13 oktober 2013 21:37 schreef Dissectienaald het volgende:

[..]

GE-WEL-DIG! Zelfs het Moordgat wordt genoemd. Het is inderdaad een mooie omgeving, maar die Hunneschansen waar hij het over heeft, heb ik daar niet gezien. Wel bij Uddelermeer...

offtopic:
Met die schansen worden waarschijnlijk "De Heuveltje's" bij Voorthuizen bedoeld, gelegen in het Wilbrinksbos (komende vanaf de richting Apeldoorn, net voor makelaardij Drieklomp aan de rechterkant).

Op deze heuveltjes staan enkele prachtige bomen, waaronder de bekende "Twaalf Apostelen":
http://www.monumentaltree(...)92_wilbrinkbos/5073/

Moordgat, dat is die van die leuke legende over de A-hof?

Het vennetje waar dat over gaat bevindt zich op de Appelse Heide, vlakbij Nijkerk. Wat de legende of sage precies inhield moet ik weer even opzoeken: mijn hoofd zit stampvol met allerlei legenden en sagen, en sommigen lijken nogal op elkaar (zeker de vuurmansagen).

quote:

Op maandag 14 oktober 2013 12:21 schreef Bluesdude het volgende:
Zijn er meer verhalen uit dat boekje dubieus ? Zonder een tweede bron ?
Ik dacht dat iemand ooit schreef in deze topicreeks dat Septer en Montenberg correspondeerden , wat leidde tot het artikel van 1976 .

Je kunt bepaalde delen van het artikel van Septer rechtstreeks terug herleiden naar dat boekje van Montenberg. Daarnaast heeft Dirk ook andere informatie, dus er is correspondentie geweest tussen die twee. Dat zijn dan de 'notities' waar Septer het over heeft. De heren in pelsjassen die aan de verkeerde kant uitstappen, de Belgische boswachter met felle honden, dat is overgeschreven uit het boekje van Montenberg.

Er is inderdaad nog een dubieus verhaal, en dat gaat over Van Vloten zelf. Zijn vader is eigenaar van Groeneveld, de familie zit in de suikerhandel en Van Vloten heeft in 1878 de eerste smalspoorlijnen op de Veluwe aangelegd. Klopt alledrie van geen kanten.

quote:

Op maandag 14 oktober 2013 12:48 schreef Toppie_ het volgende:

[..]

offtopic:
Met die schansen worden waarschijnlijk "De Heuveltje's" bij Voorthuizen bedoeld, gelegen in het Wilbrinksbos (komende vanaf de richting Apeldoorn, net voor makelaardij Drieklomp aan de rechterkant).

Op deze heuveltjes staan enkele prachtige bomen, waaronder de bekende "Twaalf Apostelen":
http://www.monumentaltree(...)92_wilbrinkbos/5073/

Moordgat, dat is die van die leuke legende over de A-hof?

Er zijn in de buurt van Garderen een groot aantal grafheuvels te vinden. Zijn die heuveltjes bij het Wilbrinkbos niet iets soortgelijks? Ik ben vaak langs het Wilbrinkbos gefietst, maar nog nooit er doorheen. Dat ga ik volgend weekend eens doen als het weer meewerkt.