De jeuk komt meestal een dag (of 2) later, je zult gaan ervaren dat het dan enorm gaat branden (echt voelbaar aan de buitenkant als je je hand erop legt) en daarmee komt vaak de jeuk. Die kan echt gekmakend zijn dus denk erom dat je echt niet gaat krabben want je huid is heel erg zacht, zeg maar.
De tatoeage gaat er waarschijnlijk ook een beetje op liggen, dus wat uitsteken op de huid, dit gaat vanzelf weer weg.
Heb je wat creme meegekregen of wat verzachtende creme thuis?
Wat helpt straks tegen jeuk is simpelweg een koud nat doekje om te koelen, maar zolang je nog geen jeuk hebt of brandende huid: lekker laten gaan.
Ik laat zelf het afdekgaasje er een dag of 2 op zitten. tot ik zeker weet dat alle creme die er op zit volledig is ingetrokken. Ik probeer dan ook altijd de behandeling zo te plannen dat ik weekend heb zodat het niet erg is als ik even een dagje ongedoucht rondloop
De pijn wordt echt minder. Ik had zelf de eerste paar jaar echt enorme pijn, mijn man gaat altijd mee en ik kneep zijn hand bijna fijn terwijl ik inwendig zat te tellen om rustig te blijven ademhalen.
Met dingen als een koeler en verdovende zalf is dit al een stuk beter geworden inmiddels.
Maar ik merk nu, flink verderop in het proces, dat de pijn van de laser aanzienlijk beter is geworden.
Ik kan ook niet uitleggen waar dit aan ligt, misschien omdat de inkt dieper in de huid ligt? Je huid er aan gewend raakt, ook al is het niet een dagelijkse behandeling?
Geen idee maar het wordt echt beter. Ik weet nog wel dat ik zeker die eerste paar behandelingen echt enorm tegenop kon kijken. Heel gemengde gevoelens van 'yeah, weer een stapje dichterbij' naar 'oei, auw, pijn'
Zeker die eerste paar jaar was ik ook echt van de kaart. Het was een rit van anderhalf uur en binnen het uur nog onderweg had ik al flinke koorts en werd mijn hele enkel echt 1 dikke harde onderhuidse plak. Ik kan dan ook een paar dagen nauwelijks autorijden, mijn enkel gaat gewoon op slot.
Vandaar ook dat ik met name toen echt een beetje chagrijnig werd als ik weer eens iets op internet las over; 'oh behandeling goed te doen, voelt als een elastiekje and that's it'
Nou, dat was het bepaald niet bij mij, grapjassen.
Maar inmiddels is het dat dus wel, je leert er mee om te gaan, je lijf leert het, het wordt echt beter.
Perfect paranoia is perfect awareness. Yes, I am a misfit.