Toen ik zelf oppaste kwam ik via via aan mijn adresjes. Ik had een adres waar ik vast 30 gulden (toen nog) kreeg. Daar was ik dan vanaf 5 uur, at met de kinderen, deed ze in bad, bracht ze naar bed en ruimde op en dan kon ik naar huis (ze woonden boven hun eigen bedrijf waar ze aan het werk waren, dus als ze sliepen dan ging de babyfoon aan en kon ik naar huis). Vaak was ik er uiterlijk tot 10 uur.
Ander adres beviel minder goed, altijd gezeur met betalen en eigenlijk werd ik gewoon afgezet, maar ik durfde daar niks van te zeggen. Maar dan wel tegen mijn ouders mopperen dat ik niks opruimde. Nou, het was daar een zwijnenstal in de keuken, daar viel niet tegen op te ruimen, dan hadden ze me als schoonmaakster kunnen inhuren...

.
Nu zitten we zelf wel eens om een oppas verlegen. Buurjongen zou denk ik wel willen als we hem vroegen, maar als ik zie hoe hij zich gedraagt als hij alleen thuis is dan ga ik daar mijn kinderen niet aan toevertrouwen. Verder ken ik niet echt potentiële oppassen, maar misschien maar eens via FB proberen.
Ik weet wel dat een stagiaire van mijn oudste van vorig jaar hier in de buurt woont, maar ze doet nog wel eens wat op school en dan vind ik het ergens wel een beetje "raar" om haar te vragen. Aan de andere kant zou ik mijn kinderen aan haar wel toevertrouwen. En het zou een hoop schelen dat de oudste haar al kent... Maar ik vind het ook zo'n stap ofzo.
Buren passen wel eens op met de babyfoon, maar dat doe ik eigenlijk alleen als ik even een boodschapje moet doen of even naar school voor 10 minuten gesprek. Voor langere tijd vind ik dat toch ook niet prettig.
Maar zoals vanavond, dan hebben we een "ouder"avond (niet van school) waar we eigenlijk wel samen heen zouden willen, maar nu blijft een van ons thuis omdat we geen oppas hebben. Het is ook nog eens op zo'n ongelukkige tijd dat de oppas dan ook de kinderen naar bed zou moeten brengen, daarvoor moeten ze iemand toch ook al wat langer kennen vind ik.