Depressie & Angst #66 Powerlevels over 9000!

quote:

Op woensdag 25 september 2013 19:09 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Moeite met het herkennen van je eigen gevoelens toevallig?

Hoe zit dat bij jou? Ik heb geen moeite met het herkennen van mijn eigen gevoelens. Ik zie ze ook aankomen. Ik kan het helaas niet opwekken, dat is wel iets wat ik graag zou wilen.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 19:17 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Hoe zit dat bij jou? Ik heb geen moeite met het herkennen van mijn eigen gevoelens. Ik zie ze ook aankomen. Ik kan het helaas niet opwekken, dat is wel iets wat ik graag zou wilen.

Ik wel. Schijnt een vaker voorkomend iets te zijn bij autisme.
Ik merk dus bijvoorbeeld niet wanneer ik stressig ben met als gevolg een lange periode van overspannenheid, up and down, up and down, als in een golfbeweging.

Ik heb dingen niet door enzo daardoor

quote:

Op woensdag 25 september 2013 19:19 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik wel. Schijnt een vaker voorkomend iets te zijn bij autisme.
Ik merk dus bijvoorbeeld niet wanneer ik stressig ben met als gevolg een lange periode van overspannenheid, up and down, up and down, als in een golfbeweging.

Ik heb dingen niet door enzo daardoor

Volgens mij heb ik dat ook wel ja..

quote:

Op woensdag 25 september 2013 19:19 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik wel. Schijnt een vaker voorkomend iets te zijn bij autisme.
Ik merk dus bijvoorbeeld niet wanneer ik stressig ben met als gevolg een lange periode van overspannenheid, up and down, up and down, als in een golfbeweging.

Ik heb dingen niet door enzo daardoor

Godver Jaloers in die zin. Ik herken elk gevoel punctueel toppie ... maar ik lijk er maar geen controle over te hebben wanneer een gevoel (goed, euforie, manie, depressie, kut gevoelens, etc) naar boven komt. Ik kan dus een film gaan kijken en voel me tijdens die film enorm kut terwijl ik dat van te voren niet had ingepland of die gevoelens had verwacht. Maar ik herken het direct.

Not sure if that made sense.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 19:25 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Godver Jaloers in die zin. Ik herken elk gevoel punctueel toppie ... maar ik lijk er maar geen controle over te hebben wanneer een gevoel (goed, euforie, manie, depressie, kut gevoelens, etc) naar boven komt. Ik kan dus een film gaan kijken en voel me tijdens die film enorm kut terwijl ik dat van te voren niet had ingepland of die gevoelens had verwacht. Maar ik herken het direct.

Not sure if that made sense.

Niks om jaloers op te zijn hoor. Ik heb namelijk dezelfde gevoelens die jij hebt, maar ik herken ze niet als goed, euforisch, manisch, kut of wat dan ook. Ik weet soms niet eens -dat- ik me anders voel, laat staan -wat- ik voel

Je kunt het vergelijken met iemand met die aandoening waardoor je geen pijn meer voelt: Je merkt het niet op, maar je kunt evengoed nog je been breken.
Zo ook bij mij. Ik merk het niet op, maar ik kan evengoed nog depressief worden.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 19:25 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Godver Jaloers in die zin. Ik herken elk gevoel punctueel toppie ... maar ik lijk er maar geen controle over te hebben wanneer een gevoel (goed, euforie, manie, depressie, kut gevoelens, etc) naar boven komt. Ik kan dus een film gaan kijken en voel me tijdens die film enorm kut terwijl ik dat van te voren niet had ingepland of die gevoelens had verwacht. Maar ik herken het direct.

Not sure if that made sense.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 19:28 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Niks om jaloers op te zijn hoor. Ik heb namelijk dezelfde gevoelens die jij hebt, maar ik herken ze niet als goed, euforisch, manisch, kut of wat dan ook. Ik weet soms niet eens -dat- ik me anders voel, laat staan -wat- ik voel

Je kunt het vergelijken met iemand met die aandoening waardoor je geen pijn meer voelt: Je merkt het niet op, maar je kunt evengoed nog je been breken.
Zo ook bij mij. Ik merk het niet op, maar ik kan evengoed nog depressief worden.

Ik heb dat ook een beetje en ik weet nooit goed of het normaal is of niet. Nu heb ik laatst een rush gehad en nu weet ik niet wat ik daaraan moet koppelen. Vond ik die mensen nou zo geweldig, ben ik nou verliefd, etc.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 19:07 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik kan me nog herinneren dat wij een gesprek hadden over welke studie je zou moeten doen. De studie die je nu doet, ik wil niet lullig doen, gewoon niet moeilijk. Dat issie echt niet. Je bent intelligent genoeg om dat door te hebben .

Die herinner ik me ook nog ja. Studie is inderdaad niet moeilijk, maar daar kies ik dan ook voor aangezien mijn motivatie erg laag is. En op deze manier kan ik in ieder geval een paar jaar van mijn leven vullen. Wie weet, misschien dat ik ooit wat anders ga doen, wat moeilijker, maar dat is op dit moment niet aan de orde.

quote:

Ik herken enorm veel in je verhaal. Alsof je een beetje passief meegaat met het leven maar niks echt meemaakt. Heb je ook veel enthousiaste momenten? Nu je in een volgend traject zit denk je natuurlijk na over de toekomst.

Enthousiaste momenten? Nee en dat vind ik best wel eng aangezien ik weet van mijzelf hoe snel ik kan omslaan in bepaalde gedachten. Ik kan me de laatste gesprek die ik ook wou voeren, waar ik ook wou vertellen en luisteren niet herinneren. Het is alleen maar functioneel nu. Even wat vragen over schoolwerk, verplicht wat vertellen over hoe het gaat aan familie en verplicht sociaal doen.. Dat laatste lukt me maar tot een bepaald punt voordat ik my brains eruit wil blowen.

quote:

Veel studenten met mentale problemen gaan een jaar of 5/6/7/8 een studie doen, hoppen van de 1 naar de ander en finishen eigenlijk niks omdat de vervolg stap, studie droppen en verder gaan met het leven (werk/kids/whatever) ook niet het antwoord is wat je zoekt (helaas). Toch is het wel belangrijk (met het oog op de toekomst) dat je dat papiertje wel gaat halen.

Klopt ja. Dat is ook waarom ik toch aan het studeren ben.

quote:

Met mij gaat het aan de ene kant goed, aan de andere kant wordt ik nog enorm tegen gehouden door anderen. Ik heb veel issues gehad met mijn huidige dame na mijn ex die toch wel flinke attachment issues had (met mij) en ik niet van haar los kon komen. Toen kwamen er veel PTSD vlaggetjes naar boven en merkte ik dat ik weer enorm snel aan het zinken was (dagen niks doen, ritme verneukt). Nu is ze weg en doe ik weer meer. De psycholoog vond dat ik nog verre van fit ben, dus hebben we de frequentie om hoog gegooid, 1 keer in de 1.5 week .

Ik ben blij dat je de psych nog genoeg ziet, want dat lijk je soms toch nodig te hebben afgaande op je berichten hier.

quote:

Ik loop nog tot en met kerst bij een psycholoog. Daarna wil ik dit land verlaten, alles afgewerkt, centen gespaard en met letterlijks niks anders dan een fitness tas met wat broodnodige dingen een nieuw leven starten. Dat zal 1 van de financiele districten worden in de wereld, de vraag is een beetje welke

Ik voel me zelf erg numb, veel dagelijkse gevechten met psychologische numbness. Ik merk toch wel dat gewoon de 'lul zijn' en lekker rammen voor 'corporate success' eigenlijk het beste bij me past. Qua sociaal en professioneel leven. Je hebt een goed sociaal leven, je bent continu bezig, en genoeg centen voor gekke vakanties. Daar moet ik echt weer naar terug. Wat staat er in de weg? Dat project waar ik alle motivatie wel zon beetje voor heb verloren (want ben met dat project begonnen met mijn BPD ex .. ) Ik kan dat nog steeds niet loslaten. Een paar week van nu zit ik officieel een 12 maand in therapie

Het leven dat je had voordat je problemen met de BPD ex begonnen zag er inderdaad wel goed uit en als je dat terug kan krijgen zou ik dat zeker doen. Plus, je bent nu een enorme ervaring rijker en dat gaat je zeker ooit nog eens van pas komen. Bijvoorbeeld om geen BPD meer als vriendin te zoeken

Ik blijf het toch wel een rare gedachte vinden dan. Een bankier ergens in Hong Kong of New York die dit allemaal heeft meegemaakt en dan op een forum als fok zit. Het geeft me het gevoel dat de wereld een stuk kleiner is dan je vaak denkt.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 20:24 schreef Senor__Chang het volgende:

[..]

Die herinner ik me ook nog ja. Studie is inderdaad niet moeilijk, maar daar kies ik dan ook voor aangezien mijn motivatie erg laag is. En op deze manier kan ik in ieder geval een paar jaar van mijn leven vullen. Wie weet, misschien dat ik ooit wat anders ga doen, wat moeilijker, maar dat is op dit moment niet aan de orde.

Je gaat je propedeuse halen Chang?

quote:

Enthousiaste momenten? Nee en dat vind ik best wel eng aangezien ik weet van mijzelf hoe snel ik kan omslaan in bepaalde gedachten. Ik kan me de laatste gesprek die ik ook wou voeren, waar ik ook wou vertellen en luisteren niet herinneren. Het is alleen maar functioneel nu. Even wat vragen over schoolwerk, verplicht wat vertellen over hoe het gaat aan familie en verplicht sociaal doen.. Dat laatste lukt me maar tot een bepaald punt voordat ik my brains eruit wil blowen.

Dit mis ik ook enorm. Mijn huidige dame kon hier ook niet tegen. Ik heb bizar weinig enthousiasme. Eigenlijk niet. Ik fake het. Ik kan me wel herinneren hoor wanneer ik voor het laatst het gevoel had dat ik het leven onder controle had, dat ik plezier had, en me goed voelde. Dat was Sept. 2011 in Londen . (En dat is godver al weer 2 jaar!! ).

Ik besef heel goed wanneer ik enthousiast zou moeten zijn. Zou moeten zijn ja, maar dat gebeurt dus niet. Ik vind het leven zo zinloos, blergh <kots>.

quote:

Het leven dat je had voordat je problemen met de BPD ex begonnen zag er inderdaad wel goed uit en als je dat terug kan krijgen zou ik dat zeker doen. Plus, je bent nu een enorme ervaring rijker en dat gaat je zeker ooit nog eens van pas komen. Bijvoorbeeld om geen BPD meer als vriendin te zoeken

Ik blijf het toch wel een rare gedachte vinden dan. Een bankier ergens in Hong Kong of New York die dit allemaal heeft meegemaakt en dan op een forum als fok zit. Het geeft me het gevoel dat de wereld een stuk kleiner is dan je vaak denkt.

Het zag er enorm goed uit zelfs. Nu moet ik dat echt weer terugvinden . Eigenlijk wil ik best wel weer 24/7 aan het werk. Gewoon corporate wereldje weer oppakken, maar wel in een andere omgeving. Stel ik haal mijn huidige project niet, gaat dat lastig worden. Stel ik haal mijn project wel is die kans gewoon enorm reeel. En als ik daar soms over nadenk krijg ik wel van die korte motivatie bursts. Ben erg benieuwd hoe ik hier in de komende jaren op terug ga kijken. Zoals ik al eerder zei, ik ga niet jaren lang in hetzelfde schuitje zitten. Niet, gebeurt echt niet. Het probleem is een beetje dat de motivatie burst echt zon moment is. Van een paar uur .

quote:

Op woensdag 25 september 2013 19:28 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Niks om jaloers op te zijn hoor. Ik heb namelijk dezelfde gevoelens die jij hebt, maar ik herken ze niet als goed, euforisch, manisch, kut of wat dan ook. Ik weet soms niet eens -dat- ik me anders voel, laat staan -wat- ik voel

Je kunt het vergelijken met iemand met die aandoening waardoor je geen pijn meer voelt: Je merkt het niet op, maar je kunt evengoed nog je been breken.
Zo ook bij mij. Ik merk het niet op, maar ik kan evengoed nog depressief worden.

Maar als jij het niet zo voelt, ervaar je toch ook geen depressieve pijn? Toch? Suicidale gevoelens etc? Je geeft het idee dat je mentaal een beetje murw bent geslagen en eigenlijk numb een beetje de wereld aan het aflopen bent?

Overigens heb ik nog best vaak last van zwelg momenten. Echt vies zwelgen in zelf-medelijden, je nestelen in het kut voelen omdat het te veel kracht kost om er uit te klimmen.

Ik krijg steeds meer het idee dat ik (lichamelijk) gestraft wordt als ik iets leuks gedaan heb. Gister de hele dag op pad geweest en best veel schik gehad en vandaag weer compleet in mineur en naar de klote. Enorm veel spierpijn, slecht geslapen en het idee dat ik nóg meer gas terug moet nemen. Niet fijn, voor m'n gevoel heb ik al zoveel ingeleverd, bah.

/klaagzang

quote:

Op woensdag 25 september 2013 21:15 schreef minthy het volgende:
Ik krijg steeds meer het idee dat ik (lichamelijk) gestraft wordt als ik iets leuks gedaan heb. Gister de hele dag op pad geweest en best veel schik gehad en vandaag weer compleet in mineur en naar de klote. Enorm veel spierpijn, slecht geslapen en het idee dat ik nóg meer gas terug moet nemen. Niet fijn, voor m'n gevoel heb ik al zoveel ingeleverd, bah.

/klaagzang

En toch vind ik dit wel progressie. Het geeft aan dat je nog meer gas terug moet geven. Leuke dingen doen is helaas geen oplossing voor een burn out. Ja, je verdoet tijd, je bent weer een dag verder. Maar eigenlijk is het niks anders dan weglopen voor emoties. Dat bijt zich weer terug in fysieke pijn. Het feit dat je er weer last van hebt geeft toch wel een bevestiging dat je een burn out hebt

quote:

Op woensdag 25 september 2013 21:15 schreef minthy het volgende:
Ik krijg steeds meer het idee dat ik (lichamelijk) gestraft wordt als ik iets leuks gedaan heb. Gister de hele dag op pad geweest en best veel schik gehad en vandaag weer compleet in mineur en naar de klote. Enorm veel spierpijn, slecht geslapen en het idee dat ik nóg meer gas terug moet nemen. Niet fijn, voor m'n gevoel heb ik al zoveel ingeleverd, bah.

/klaagzang

Herkenbaar hier en niet fijn inderdaad

quote:

Op woensdag 25 september 2013 21:24 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

En toch vind ik dit wel progressie. Het geeft aan dat je nog meer gas terug moet geven. Leuke dingen doen is helaas geen oplossing voor een burn out. Ja, je verdoet tijd, je bent weer een dag verder. Maar eigenlijk is het niks anders dan weglopen voor emoties. Dat bijt zich weer terug in fysieke pijn. Het feit dat je er weer last van hebt geeft toch wel een bevestiging dat je een burn out hebt

In mijn beleving klopt dit idd.
Dat terwijl ik van alles en iedereen (incl. leidinggevenden en arbo) vooral te horen krijg: je moet leuke dingen doen Alsof die leuke dingen dan ook echt leuk zijn

Ot: morgen weer een arbogesprek sinds een aardige tijd. Sinds ik de afspraak weet (vorige week), gaat mijn lijf meteen weer 'fijn' in verzet terwijl ik er niet eens zo bewust mee bezig ben. Het onbewuste is toch maar een krachtig ding... blijkt ook wel uit al mijn dromen...vermoeiend, hoe grappig ze soms ook zijn...
En die pijn Vandaag naar de sauna in een poging wat meer te ontspannen, warm op te warmen (september, dus Hello Cold Feet ...letterlijk dan ) en pijn enigszins te verlichten. Jammer dat het met de innerlijke onrust niet zo heel veel doet...gepoogd het vandaag in de ogen te kijken, het toe te laten en te blijven ademen...niet makkelijk. Hopelijk schept het gesprek morgen zelf weer wat rust en ziet meneer flapdrol 1 ook dat het nog niet lekker gaat en nog meer: kan ik dat ook gewoon zelf toegeven...vooral dat laatste wordt nog leuk

quote:

Op woensdag 25 september 2013 21:12 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Maar als jij het niet zo voelt, ervaar je toch ook geen depressieve pijn? Toch? Suicidale gevoelens etc? Je geeft het idee dat je mentaal een beetje murw bent geslagen en eigenlijk numb een beetje de wereld aan het aflopen bent?

Ik ervaar wel suicidale gevoelens/ideeen, vooral omdat dat een gedachte is die dan bij me opkomt. De gedachten die vanuit mijn gevoelens komen, herken ik gelukkig wel. Alleen waar bepaalde gedachtes vandaan komen, -dat- is dus mijn handicap!

Edit: Wat niet herkennen van gevoelens betreft, ik wist jaaarenlang niet dat ik depressief was

quote:

Op woensdag 25 september 2013 21:11 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Je gaat je propedeuse halen Chang?

I guess. Al weet ik niet echt wat je daar allemaal mee kan. Niet veel lijkt me.

quote:

[..]

Dit mis ik ook enorm. Mijn huidige dame kon hier ook niet tegen. Ik heb bizar weinig enthousiasme. Eigenlijk niet. Ik fake het. Ik kan me wel herinneren hoor wanneer ik voor het laatst het gevoel had dat ik het leven onder controle had, dat ik plezier had, en me goed voelde. Dat was Sept. 2011 in Londen . (En dat is godver al weer 2 jaar!! ).

Ik besef heel goed wanneer ik enthousiast zou moeten zijn. Zou moeten zijn ja, maar dat gebeurt dus niet. Ik vind het leven zo zinloos, blergh <kots>.

Frustrerend toch? Hoe harder de ander trekt, des te frustrerender het wordt. Ik vraag me echt af of ik hierin kan veranderen. Het moet eigenlijk wel als ik verder ga leven, maar kan het?
[..]

quote:

Het zag er enorm goed uit zelfs. Nu moet ik dat echt weer terugvinden . Eigenlijk wil ik best wel weer 24/7 aan het werk. Gewoon corporate wereldje weer oppakken, maar wel in een andere omgeving. Stel ik haal mijn huidige project niet, gaat dat lastig worden. Stel ik haal mijn project wel is die kans gewoon enorm reeel. En als ik daar soms over nadenk krijg ik wel van die korte motivatie bursts. Ben erg benieuwd hoe ik hier in de komende jaren op terug ga kijken. Zoals ik al eerder zei, ik ga niet jaren lang in hetzelfde schuitje zitten. Niet, gebeurt echt niet. Het probleem is een beetje dat de motivatie burst echt zon moment is. Van een paar uur .

Je gaat het wel halen Je bent al zo ver gekomen en het laatste stukje is zo dichtbij, het moet gewoon.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 21:43 schreef Senor__Chang het volgende:

[..]

I guess. Al weet ik niet echt wat je daar allemaal mee kan. Niet veel lijkt me.

[..]

Frustrerend toch? Hoe harder de ander trekt, des te frustrerender het wordt. Ik vraag me echt af of ik hierin kan veranderen. Het moet eigenlijk wel als ik verder ga leven, maar kan het?
[..]

[..]

Je gaat het wel halen Je bent al zo ver gekomen en het laatste stukje is zo dichtbij, het moet gewoon.

Ik laat het je weten wanneer ik het weer bereikt heb! En dit is alleen maar positieve motivatie voor me

quote:

Op woensdag 25 september 2013 21:36 schreef myxomatosekonijn het volgende:

Dat terwijl ik van alles en iedereen (incl. leidinggevenden en arbo) vooral te horen krijg: je moet leuke dingen doen Alsof die leuke dingen dan ook echt leuk zijn

Mensen die zeggen tegen iemand met een depressie of een burn out.

Ga er op uit, ga leuke dingen doen, ga weer aan het werk. Hup koppie er voor! Die hebben geen idee waar ze het over hebben helaas.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 21:24 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

En toch vind ik dit wel progressie. Het geeft aan dat je nog meer gas terug moet geven. Leuke dingen doen is helaas geen oplossing voor een burn out. Ja, je verdoet tijd, je bent weer een dag verder. Maar eigenlijk is het niks anders dan weglopen voor emoties. Dat bijt zich weer terug in fysieke pijn. Het feit dat je er weer last van hebt geeft toch wel een bevestiging dat je een burn out hebt

Dat is zoals ik ernaar zou moeten kijken maar op het moment voelt het aan als falen.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 21:36 schreef myxomatosekonijn het volgende:

[..]

Herkenbaar hier en niet fijn inderdaad

[..]

In mijn beleving klopt dit idd.
Dat terwijl ik van alles en iedereen (incl. leidinggevenden en arbo) vooral te horen krijg: je moet leuke dingen doen Alsof die leuke dingen dan ook echt leuk zijn

Ot: morgen weer een arbogesprek sinds een aardige tijd. Sinds ik de afspraak weet (vorige week), gaat mijn lijf meteen weer 'fijn' in verzet terwijl ik er niet eens zo bewust mee bezig ben. Het onbewuste is toch maar een krachtig ding... blijkt ook wel uit al mijn dromen...vermoeiend, hoe grappig ze soms ook zijn...
En die pijn Vandaag naar de sauna in een poging wat meer te ontspannen, warm op te warmen (september, dus Hello Cold Feet ...letterlijk dan ) en pijn enigszins te verlichten. Jammer dat het met de innerlijke onrust niet zo heel veel doet...gepoogd het vandaag in de ogen te kijken, het toe te laten en te blijven ademen...niet makkelijk. Hopelijk schept het gesprek morgen zelf weer wat rust en ziet meneer flapdrol 1 ook dat het nog niet lekker gaat en nog meer: kan ik dat ook gewoon zelf toegeven...vooral dat laatste wordt nog leuk

Echt hey... De tips die ik gehad heb om te gaan doen omdat het zou kunnen ontspannen, en dat van professionals (huisarts, arbo). Een simpel boodschapje halen kan al veel moeite kosten op het moment, hoe zie je me in vredesnaam "leuk een dagje naar de Efteling!!" gaan? Juist dat soort dingen/opmerkingen zorgen ervoor dat ik m'n grenzen weer ga oprekken (want er wordt van me verwacht dat ik vooral leuk ga doen) om vervolgens weer helemaal stuk op de bank te liggen.
Nog verdomd lastig, die balans. Gister ook volledig over de schreef gegaan. Was wel aardig op het moment zelf maar nu veeg je de brokken bijeen

Succes morgen!

Pff, ik herken weer eens veel van wat hier wordt geschreven. Ik ben op dit moment niet superdepressief in de zin van dat ik me ontzettend kut voel en amper mijn bed uit kan komen, maar ik merk gewoon dat op dit moment de dingen die ik doe (leuke dingen) geen plezier doen. Het doet me allemaal niets / bijna niets. En ik ervaar sinds een paar weken elke dag als een gevecht om niet nog depressiever te worden en proberen door te gaan. Dus probeer ik er toch op uit te gaan en iets te doen, onder de mensen te zijn want helemaal niets doen en alleen in bed kunnen liggen is nog erger. Weet niet of ik het juiste doe op dit moment, ach ja. Morgen weer een dag (met 2x therapie...).

Over leuke dingen gesproken.. ik moet voor het gesprek morgen met de psych 15 dingen opschrijven die ik leuk vind/vond of leuk denk te vinden. VIJFTIEN! men.. das best veel. En dan zeg maar hobbydingen, dus dingen met vrienden ofzo tellen dan niet.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 23:31 schreef rainbowwarrior het volgende:
Pff, ik herken weer eens veel van wat hier wordt geschreven. Ik ben op dit moment niet superdepressief in de zin van dat ik me ontzettend kut voel en amper mijn bed uit kan komen, maar ik merk gewoon dat op dit moment de dingen die ik doe (leuke dingen) geen plezier doen. Het doet me allemaal niets / bijna niets. En ik ervaar sinds een paar weken elke dag als een gevecht om niet nog depressiever te worden en proberen door te gaan. Dus probeer ik er toch op uit te gaan en iets te doen, onder de mensen te zijn want helemaal niets doen en alleen in bed kunnen liggen is nog erger. Weet niet of ik het juiste doe op dit moment, ach ja. Morgen weer een dag (met 2x therapie...).

Knap dat je jezelf dan toch weet te dwingen iets te ondernemen!

@#!@#$#%%$#%&^ heb ik het net een beetje op een rijtje, ik wil voorlopig ipv direct aan de pillen eerst een Psych-optie proberen, wordt mijn vrouw ontslagen (OAD)

quote:

Op woensdag 25 september 2013 23:36 schreef Cue_ het volgende:
Over leuke dingen gesproken.. ik moet voor het gesprek morgen met de psych 15 dingen opschrijven die ik leuk vind/vond of leuk denk te vinden. VIJFTIEN! men.. das best veel. En dan zeg maar hobbydingen, dus dingen met vrienden ofzo tellen dan niet.

Jeutje...
Dat is bezopen veel, zou ik niet kunnen verzinnen

quote:

Op woensdag 25 september 2013 23:38 schreef Koen66 het volgende:
@#!@#$#%%$#%&^ heb ik het net een beetje op een rijtje, ik wil voorlopig ipv direct aan de pillen eerst een Psych-optie proberen, wordt mijn vrouw ontslagen (OAD)

Oi, dat is kut...