abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_144931028
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145012613
27-09-2014

Wetenschappers ontwikkelen compressiemethode voor kwantuminformatie

Wetenschappers hebben een methode gevonden om compressie toe te passen op informatie die is opgeslagen in qubits. De techniek zou exponentieel opgeschaald kunnen worden en daarmee moet kwantuminformatie efficiënter worden opgeslagen.

De compressiemethode is ontwikkeld door onderzoekers van het Canadian Institute for Advanced Research, die hun bevindingen in het wetenschappelijke tijdschrift Physical Review Letters hebben gepubliceerd. Volgens de onderzoekers is het mogelijk om compressie toe te passen op kwantuminformatie opgeslagen in qubits, zodat er minder van nodig zijn om dezelfde hoeveelheid informatie op te slaan.

In hun experimenten maakten de onderzoekers qubits door gebruik te maken van de spin van fotonen. Daarmee toonden de wetenschappers aan dat drie qubits gecomprimeerd kunnen worden tot twee qubits. Ook ontdekten zij dat hun compressiemethode exponentieel kan worden opgeschaald: dat betekent dat de informatie die is opgeslagen in 1000 qubits kan worden teruggebracht naar 10 qubits, en de informatie in een miljoen qubits verpakt kan worden in slechts 20 qubits.

Om compressie toe te passen is het noodzakelijk om alle qubits van dezelfde kwantumdeeltjes, in dit geval fotonen, te maken die ook op dezelfde wijze worden geprepareerd, aldus de onderzoekers. Het gaat vooralsnog om een experimentele techniek: de wetenschappers vermelden niet wanneer hun manier van kwantumcompressie in de praktijk kan worden toegepast.

(tweakers.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145062370
30-09-2014

Deze ontdekking brengt de onzichtbaarheidsmantel een stap dichterbij


© YouTube/UniversityRochester.

WETENSCHAP Amerikaanse wetenschappers hebben een toestel ontwikkeld dat makkelijk de concurrentie aankan met de onzichtbaarheidsmantel van Harry Potter. Met complexe lenzen worden voorwerpen voor het menselijke oog verborgen. Dat meldt Time.

Ons toestel is het eerste dat voorwerpen driedimensionaal en multidirectioneel kan verbergen
Doctoraatsstudent Joseph Choi
Wetenschappers werken al jaren aan manieren om voorwerpen onzichtbaar te maken. Het basisidee is telkens hetzelfde: lichtstralen rond een voorwerp laten schijnen, alsof dat voorwerp er niet zou zijn.

Veel van die onzichtbaarheidstoestellen werken prima zolang je vanop een vaste positie in een rechte lijn naar het object kijkt. De nieuwe techniek, die ontwikkeld werd aan de universiteit van Rochester, maakt gebruik van vier lenzen die het voorwerp blijven verbergen wanneer je er vanuit een andere hoek naar kijkt.

Driedimensionaal
Eerdere technieken kunnen bovendien de achtergrond vervormen, waardoor het duidelijk is dat een voorwerp aan het zicht onttrokken is. "Ons toestel is het eerste dat voorwerpen driedimensionaal en multidirectioneel kan verbergen", zegt doctoraatsstudent Joseph Choi, die de techniek ontwikkelde met fysicaprofessor John Howell.


© YouTube/UniversityRochester.

Om een voorwerp te verbergen én tegelijk de achtergrond ongemoeid te laten, moesten de onderzoekers op zoek naar het juiste type lens en de juiste afstand tussen de vier lenzen. Als test plaatsten ze het te verbergen voorwerp voor een rasterachtergrond. Als ze zich verplaatsten terwijl ze door de lenzen keken, bleef het raster zichtbaar alsof het onzichtbaarheidstoestel en het voorwerp er niet waren.


De wetenschappers zien enkele praktische toepassingen in hun techniek. Een chirurg zou met behulp van de lenzen "door zijn handen kunnen kijken en zo beter zien wat hij aan het opereren is"; vrachtwagenchauffeurs zouden door de blinde vlek van hun voertuig kunnen kijken.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145248133
03-10-2014

Razendsnel en superknap: is de vliegende auto eindelijk hier?


De AeroMobil 3.0 van Slowaakse makelij: superknap, en naar alle waarschijnlijkheid ook superduur. © aeromobil.

BACK TO THE FUTURE Binnenkort vliegt u misschien de files voorbij. De "vliegende Roadster" van het Slowaakse bedrijf AeroMobil vliegt aan meer dan 200 kilometer per uur en haalt topsnelheden van meer dan 160 kilometer per uur op de weg. Als u het kan betalen tenminste...


De DeLorean DMC-12 uit 'Back to the Future'. © cc Pil56.

Een vliegende auto. Het is een aantrekkelijk idee waar filmmakers al lang mee spelen en dat tot de verbeelding doet spreken. Van de futuristische DeLorean DMC-12 in Back to the Future tot de 'Spinner' in Blade Runner: iedereen met een visie op de toekomst, heeft een visie op de vliegende auto. Alleen: het heeft waanzinnig lang geduurd vooraleer de eerste wagen met vleugels er ook daadwerkelijk was. Daar lijkt nu eindelijk verandering in te komen.

Afgelopen juni kondigde het Amerikaanse bedrijf Terrafugia aan dat het nog twee jaar nodig had om zijn eerste "rijdbaar vliegtuig" op punt te stellen. Het lijkt erop dat het Slowaakse bedrijf AeroMobil hen heeft geklopt.

De organisatie van het Pioneers Festival in Wenen, een jaarlijkse beurs voor toekomstige technologie en digitaal ondernemerschap, kondigde aan dat ze het protype van de AeroMobil 3.0 zal onthullen op 29 oktober. De wagen wordt aangekondigd als "'s werelds meest geavanceerde vliegende auto" en het laatste prototype van de AeroMobil zal een dag eerder een testvlucht maken.
Vliegende sportwagen


© aeromobil.

AeroMobil werkt al meer dan twintig jaar aan de ontwikkeling van zijn vliegende auto. Het laatste model weegt 450 kilo en kan vliegsnelheden tot meer dan 200 kilometer per uur halen. Meer dan een vliegende familiewagen, wordt het dus een vliegende sportwagen. Tijdens het vliegen verbruikt de wagen 15 liter brandstof per uur.

"We willen persoonlijk vervoer spannender, efficiënter en duurzamer maken. Met steeds meer auto's op het wegennet en steeds drukker wordende luchthavens is reizen niet meer wat het geweest is", legt AeroMobil CTO Stefan Klein uit.

Het is nog niet bekend hoeveel de vliegende auto zal kosten, maar naar alle waarschijnlijkheid gaat er een aardig prijskaartje mee gepaard. Vooraleer u met een vliegende bolide de lucht mag ingaan, zal ook de regelgeving volledig op punt moeten staan. Waar mag zo'n ding immers opstijgen en weer landen? Van op de openbare weg, of toch alleen op het vliegveld?

Een testvlucht van een eerder model zag er in elk geval zo uit:

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145320883
06-10-2014

Wetenschappers creëren kristal dat ons laat ademen onder water


© thinkstock.

In staat zijn om te ademen onder water: het is al lang een fascinatie van de mens. Maar zonder luchtflessen lukte het tot nog toe niet. Nu zou daar echter verandering in komen want Deense wetenschappers hebben een bijzonder kristal gecreëerd dat zuurstof zowel kan opnemen als loslaten waardoor mensen mogelijk in de toekomst gaan kunnen ademen onder water of zelfs op zeer grote hoogte.

Tien liter van het 'Aquaman kristal' volstaat om alle zuurstof in een mum van tijd in een kamer te absorberen. Dit is te danken aan het kobalt dat er in zit. Kobalt bindt zich aan zuurstof zoals het ijzer dat doet in ons bloed.

Spons
"Het systeem kan vergeleken worden met de werking van een spons," verduidelijkt Christine McKenzie, professor nanobiologie die het onderzoek leidt aan de Syddansk universiteit. "Het is voldoende om het kobalt voortdurend te laten samendrukken en ontspannen om het zuurstof uit de omgeving op te zuigen." Het Aquaman kristal kan bovendien zowel zuurstof uit de lucht als uit water halen en zo worden vele toepassingen mogelijk. Denk maar aan longpatiënten die normaal een zuurstoftank nodig hebben om te kunnen ademen.


© thinkstock.

Kobaltmasker
De wetenschappers maken zich dan ook sterk dat in de toekomst een kobaltmasker de onhandig zware luchtflessen zal kunnen vervangen. Daarnaast vallen ook de beperkingen van dergelijke hulpmiddelen weg zoals het volume samengeperste lucht. Aangezien het kobalt voortdurend zuurstof uit zijn omgeving kan opslaan, zijn bepaalde activiteiten niet langer gelimiteerd in tijd.

Vooralsnog is er geen streefdatum bekend waarop het product op de commerciële markt zal worden losgelaten. Op dit moment is het immers nog niet evident om grote hoeveelheden van het bijzondere kristal te fabriceren gezien de ingewikkelde chemische formule die ermee gepaard gaat. Wetenschappers zoeken nog uit of het vrijgeven van zuurstof eventueel door licht kan geactiveerd worden.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145385956
09-10-2014

Mooi moment: blinde man kan na 33 jaar weer zien


Larry Hester kreeg 33 jaar geleden te horen dat hij aan retinis pigmentosa leed, een oogziekte die toen ongeneesbaar was. Nu kan hij door een bionisch oog weer zien, zijn reactie is fantastisch.
"Yes. Oh my goodness. Yes!" Dat waren Larry's eerste woorden toen het eerste licht in 33 jaar zijn netvlies bereikte. Zijn vrouw, al even blij, loopt naar hem toe en geeft hem een kus.

De Argus II Retinal Prosthesis Device stuurt lichtsignalen naar de hersenen, waardoor Larry weer kan zien. De technologie is weliswaar nog niet voldoende ontwikkeld om scherp te zien, maar Larry kan wel al vormen onderscheiden. "Ik ben een gelukzak", zegt Larry.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145562496
14-10-2014

Nooit meer nat met deze revolutionaire paraplu


Er werden al pogingen ondernomen om de paraplu opnieuw uit te vinden maar deze vinden wij alvast leuk. Een team van Chinese designers maakt komaf met de soms gevaarlijke baleinen en windvangende schermen. De bollebozen hebben immers een paraplu ontwikkeld die met een krachtige luchtstraal de regenwolk boven het hoofd van de gebruiker wegblaast. Het handige gebruiksvoorwerp dat eruit ziet als een soort toverstaf heeft dan ook de toepasselijke naam 'Air umbrella' gekregen.

Echt nieuw is het principe nu ook weer niet. Er werden al experimenten gedaan met paraplu's die werken met een luchtstroom om de regen als het ware op een afstand te houden. Een aantal designers kwamen in 2010 al met een gelijkaardig concept op de proppen maar hun creatie veroverde nooit de markt. De Chinezen pikten het concept opnieuw op en ontwikkelden een meer verfijnde variant die ook gebruiksvriendelijker moet zijn.

De nieuwe 'Air umbrella', of 'luchtparaplu' maakt gebruik van een lithiumbatterij als aandrijfkracht voor de motor van de blaasbalg die de regendruppels boven het hoofd van de gebruiker weghoudt. Dé vraag is natuurlijk hoe groot het droge oppervlak boven het hoofd van de gebruiker is als hij of zij de superparaplu gebruikt. Als we de Chinese ontwikkelaars mogen geloven, dan kan de paraplu tot twee mensen drooghouden. Je kan dus met andere woorden samen met jouw moeder onder haar paraplu schuilen. Meer nog, als de bui niet al te hevig is dan kunnen er zelfs meer dan twee personen onder de droge 'parapluwolk' schuilen.

De knappe koppen werken verder aan de verfijning van drie verschillende modellen: eentje exclusief voor vrouwen en twee andere modellen van verschillende omvang, gewicht en batterijsterkte. Het modelletje voor vrouwen is 30 centimeter groot, weegt een halve kilo en de batterij gaat een kwartier lang mee. Het tweede model is een halve meter lang, weegt 800 gram en de batterij heeft een levensduur van een half uur. Het derde model is uitschuifbaar tot 80 centimeter, weegt 850 gram en heeft ook een batterij die een half uur meegaat.

Een nadeel is toch wel de beperkte gebruikstijd van de batterijen maar volgens de ontwikkelaars moet de nieuwe paraplu de gebruikers wel in staat stellen om droog van de bus naar huis stappen in de veronderstelling natuurlijk dat de bushalte niet al te ver van de voordeur verwijderd is.

Het team hoope om tienduizend Amerikaanse dollar in te zamelen om de productie van de 'Air umbrella' op te starten. Intussen werd al meer dan 12.000 Amerikaanse dollar opgehaald. Het onverhoopte succes zorgt ervoor dat de productie in december van volgend jaar daadwerkelijk van start kan gaan.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145563034
14-10-2014

Eerste bewijs voor Hawking-straling


Zwarte gaten zijn toch niet helemaal zwart. In ieder geval in een laboratoriumexperiment met een ultrakoude vloeistof.

Israëlische wetenschappers denken dat ze voor het eerst een experimentele aanwijzing hebben gevonden voor het bestaan van Hawking-straling. Na vijf jaar werk lukte het Jeff Steinhauer en collega’s van het Israel Institute of Technology in Haifa om een glimp van Hawking-straling op te vallen. Het zwarte gat verslindt echter geen licht, maar geluid. En het bestaat niet in het heelal, maar in het lab.

Een zwart gat is een in elkaar gestorte ster waarin zoveel massa op een kluitje zit dat zelfs het licht niet meer kan ontsnappen aan de enorme zwaartekracht. Niets kan ontsnappen aan iets wat binnen de grens komt van een zwart gat. Dat dachten tenminste alle wetenschappers tot 1974.

In 1974 liet Stephen Hawking zien dat juist kwantumeffecten − de natuurkunde op ultrakleine schalen − voorspellen dat een zwart gat niet helemaal zwart is. Volgens de kwantumtheorie ontstaan in de lege ruimte namelijk af en toe, en slechts in een fractie van een fractie van een seconde, paren van een deeltje en een anti-deeltje.

Stel dat zo’n paar precies ontstaat op de rand van een zwart gat: binnen die rand is er geen ontsnappingsmogelijkheid meer, daarbuiten wel. Dan kan het gebeuren dat de ene helft van het paar in het zwarte gat ontstaat, terwijl het andere er net buiten ontstaat. En dan verdwijnt de ene helft in het zwarte gat terwijl het andere eruit ontsnapt.

De deeltjes die net ontsnappen aan het zwarte gat vormen de Hawking-straling. Helaas is deze straling zo zwak dat het astronomen nog nooit is gelukt haar te observeren. En het ligt ook niet in de lijn der verwachting dat dat spoedig gaat gebeuren. Zodra dat wel gebeurt, dan ligt er een Nobelprijs klaar voor Stephen Hawking.

Verenigde natuurkrachten
Hawkingstraling combineert een zwaartekrachteffect met een kwantummechanisch effect. Voor theoretisch natuurkundigen is dat spannend, omdat zij er nog niet in zijn geslaagd om de theorie van de zwaartekracht te verenigen met die van de kwantummechanica. Wellicht dat een zwart gat theoreten de weg kan wijzen naar zo’n vereniging.

Bij gebrek aan astronomische bevestiging zoeken natuurkundigen al jaren naar laboratoriumexperimenten die een sterrenkundig zwart gat kunnen nabootsen. Iets wat fysisch gezien misschien niet helemaal hetzelfde is, maar wel in de buurt komt. En precies dat is nu gelukt.

Natuurkundige Jeff Steinhauer koelt een wolkje rubidiumatimen tot een miljardste graad boven het absolute nulpunt. Het wolkje gedraagt zich dan als één enkel kwantumobject, een zogeheten Bose-Einsteincondensaat.

Met laserlicht slaagt Steinhauer er in om in dit wolkje een geluidsequivalent te maken van een zwart gat. Door kwantumfluctuaties ontstaan in het wolkje af en toe paren van geluidsgolven (fononen), het equivalent van deeltjes en anti-deeltjes die in de lege ruimte nabij een echt zwart gat ontstaan. De kleine pakketjes geluid die uit het ultrakoude wolkje atomen naar buiten komen zijn het equivalent van Hawkingstraling.

‘Zwart-gat’-laser
Net zoals dat bij een echt zwart gat het geval is, is ook in dit geluidsexperiment de Hawkingstraling zeer zwak. Steinhauer slaagde er echter in om de straling te versterken en zo toch te meten. De manier waarop hij de straling versterkt is gelijk aan de manier waarop een laser wordt gemaakt, via gestimuleerde emissie. Alsof het experiment nog niet exotisch genoeg was, creëerde hij zo en passent een ‘zwart-gat’-laser.

In 2010 had Steinhauer al aangetoond dat hij een labversie van een zwart gat kon maken. Nu is hij er dan voor het eerst in geslaagd de straling die het gat door kwantumeffecten uitzendt ook te meten. De hamvraag blijft echter hoe sterk de miniatuurversie in het lab lijkt op een echt zwart gat in het heelal.

Voor sommige collega-fysici vertelt dit experiment vooral iets over de natuurkunde van ultrakoude atomen. Anderen zeggen dat de wiskundige beschrijving van het zwarte gat voor geluid zo sterk lijkt op die van een zwart gat voor licht, dat dat geen toeval kan zijn: dit is de sterkste experimentele aanwijzing dat Hawking-straling ook in het heelal bestaat.

Jeff Steinhauer. Observation of self-amplifying Hawking radiation in an analogue black-hole laser. Nature Physics, 12 oktober 2014

(npowetenschap.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145563191
15-10-2014

Silicium kwantumbits bereiken nauwkeurigheid die nodig is voor kwantumcomputer

Onderzoekers van de University of New South Wales (UNSW) in Sydney, waaronder post-doctoraal onderzoeker Menno Veldhorst, hebben een kwantumbit in silicium gemaakt. Deze kwantumbit levert recordprestaties en zet daarmee een nieuwe standaard voor kwantumdots. Het onderzoek is op 13 oktober gepubliceerd in het blad Nature Nanotechnology. Menno Veldhorst is werkzaam bij UNSW via een Rubiconfinanciering van NWO.

Een van de grootste wetenschappelijke uitdagingen van deze eeuw is de realisatie van een kwantumcomputer. De vele mogelijkheden van een dergelijke computer hebben onderzoek in verschillende disciplines geïnspireerd om te komen tot de bouwsteen van een kwantumcomputer: de kwantumbit (qubit). Qubits zijn gemaakt door bijvoorbeeld supergeleiders te gebruiken, door ionen te vangen en door individuele atomen te gebruiken. Nieuw is dat de onderzoekers aan de UNSW voor het eerst erin geslaagd zijn een qubit te maken met behulp van dezelfde technieken en materialen die gebruikt worden om een transistor van een computer te bouwen. De opschaling die nodig is om een kwantumcomputer te maken lijkt daardoor nu mogelijk: op een enkele chip van een computer zitten al meer dan een miljard transistors. Daarnaast levert de gemaakte qubit recordprestaties op het vlak van nauwkeurigheid en levensduur.

Grotere nauwkeurigheid en levensduur

Het kwantumapparaat wordt gemaakt door een patroon van aluminium nanostructuren aan te brengen op silicium. Net als bij een transistor wordt spanning aangebracht op de aluminium lagen. Zo ontstaat een kwantumdot die een enkele elektron kan lokaliseren. De kwantumdot is een soort kwantumdoosje waarin de elektron is opgesloten. De spin van deze elektron geeft de staat van de qubit weer en het lukte de onderzoekers om met microgolfpulsen de spin in elke gewenste richting te zetten. Hoewel dit al eerder gedaan is met kwantumdoosjes, opereerden alle voorgaande kwantumbits in de aanwezigheid van andere spins die gebonden waren aan de atoomkernen van de halfgeleider. Deze kernspinnen beperkten de werkingsnauwkeurigheid en de bijbehorende levensduur van de qubit.

Foutfrequentie van slechts 0,4%

Om een kwantumcomputer succesvol te kunnen gebruiken is het van essentieel belang dat de frequentie van fouten bij het gebruik van de qubits onder de 1% ligt, zodat er zogeheten kwantum-foutencorrectie kan worden toegepast. Silicium is een uitzonderlijk materiaal, omdat het kan worden gezuiverd tot het isotoop silicium-28, waarin bijna geen enkele kernspinnen overblijven. De onderzoekers toonden aan dat na de isotopische zuivering de qubit bijna 30 milliseconden gebruikt kon worden, meer dan twee ordes van grootte langer dan enig ander kwantumdot qubit dat in het verleden gemaakt is. Daardoor daalde de frequentie van fouten van de qubit tot een waarde van slechts 0,4%. Het realiseren van qubits via een conventionele methode waarop foutencorrectie kan worden toegepast is een belangrijke stap in de richting van een wereld met kwantumberekeningen.

Over Rubicon en Menno Veldhorst

Rubicon is een financieringsinstrument voor recent gepromoveerde wetenschappers om ervaring op te doen aan buitenlandse topinstituten als opstap voor een wetenschappelijke carrière. Menno Veldhorst promoveerde in september 2012 aan de Universiteit Twente en ontving een Rubiconsubsidie van NWO. Met deze subsidie kon hij twee jaar lang onderzoek doen aan de University of New South Wales in Sydney, Australië.

Over NWO

De Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek is een van de belangrijkste wetenschapsfinanciers in Nederland en zorgt voor kwaliteit en vernieuwing in de wetenschap. NWO investeert jaarlijks ruim 650 miljoen in nieuwsgierigheidsgedreven onderzoek en onderzoek rond maatschappelijke uitdagingen. Op basis van adviezen van deskundige wetenschappers en relevante experts uit binnen- en buitenland selecteert en financiert NWO onderzoeksvoorstellen. NWO stimuleert nationale en internationale samenwerking, investeert in grote onderzoeksfaciliteiten, bevordert kennisbenutting en beheert onderzoeksinstituten. NWO financiert meer dan 5.600 onderzoeksprojecten aan universiteiten en kennisinstellingen.

(nwo.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  woensdag 15 oktober 2014 @ 12:27:53 #135
45206 Pietverdriet
Ik wou dat ik een ijsbeer was.
pi_145563254
Vraag me af, is een Quantum Computer nu een analoge of een digitale computer, of is een Quantum Computer een derde categorie
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
pi_145608581
quote:
Nuclear fusion energy in a decade? Lockheed Martin is betting on it.

What if the nuclear reaction that heats the sun could be replicated to power cities on earth?

Lockheed Martin is betting that it can be done — and within a decade. The defense giant said Wednesday it is building a compact nuclear fusion reactor.

The key term here is “compact.” Although nuclear fusion has been studied for decades, Lockheed is hoping to build a reactor small enough to fit on the back of a truck and ship around the globe.

“Many of the approaches [to nuclear fusion] right now have significant drawbacks,” Tom McGuire, compact fusion lead for Lockheed’s California-based “Skunk Works” team, said in a phone interview. Some of those drawbacks include instability associated with the reaction, he said, or scaling problems, which means the reactor needs to be very large in order for fusion to work.

“What’s different about our physics is it’s inherently small and stable,” McGuire said. The Skunk Works Group’s first step is proving that its model works, he said. Eventually, the company hopes that “instead of a construction project, we can make them in a factory,” he said.

With the announcement, Lockheed joins a host of ongoing global efforts to study the potential of nuclear fusion. For example, the European Commission last week announced a $1 billion (850 million euro) initiative to develop nuclear fusion as an energy source by 2020.

Here’s how nuclear fusion works: When two extremely hot atoms collide, their nuclei combine to form one, releasing massive amounts of energy. Unlike nuclear fission, which powers the world’s reactors today, nuclear fusion does not release harmful radioactive material, making it a clean form of energy.

This Lockheed video explains how scientists want to harness the energy released in the fusion reaction, to potentially fuel airplanes or power cities:
[video]

Why talk about the effort now?

“We’ve strategically chosen this time because of our technical progress and exposure to our patents pending,” a Lockheed spokeswoman said in an e-mailed statement. “We are also looking for partners to work with us on the project, plus we think it is important for the public and decision makers to understand the real promise that compact fusion has for our nation and the world as a near-term solution to our energy needs.”

Lockheed said it would look for partners in industry as well as the academic community, McGuire said. The team at Lockheed is made up of about 10 people, he said.

Lockheed Martin didn’t say how much money it will invest in the project. But as with many defense contractors, the company has ramped up its investment in energy projects such as wind, solar and tidal energy over the last few years.

For the nuclear fusion project, the company hopes to take a cue from the venture capitalist world, McGuire said. That means the team will seek additional funding after successful technology demonstrations at every stage, he said.

Most recently, the company acquired a Massachusetts energy start-up that developed a low-cost rechargeable battery.
Washington Post
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
pi_145633362
14-10-2014

Doorbraak in onderzoek naar celmembraan

Wetenschappers van de Rijksuniversiteit Groningen hebben de meest complexe simulatie ooit gemaakt van een klein stukje celmembraan. In plaats van een celmembraan bestaand uit vier of vijf componenten, zoals gebruikelijk is, simuleerden zij een realistische membraan met maar liefst 63 soorten lipides, de vettige moleculen die de bouwstenen van zo’n membraan vormen. ‘Dit gaat een explosie van nieuw onderzoek opleveren’, zegt hoogleraar moleculaire dynamica Siewert-Jan Marrink. De resultaten zijn vorige week verschenen op de site van het chemische toptijdschrift JACS.


Een celmembraan. En dit is nog maar de vereenvoudigde weergave…
wikimedia commons

“Dit onderzoek geeft voor het eerst inzicht hoe lipides zich gedragen in de complexe omgeving van een celmembraan”, zegt Marrink. De celmembraan, het vettige ‘huidje’ dat al onze cellen omgeeft, is cruciaal voor tal van functies van de cel. Daarom is het belangrijk te weten hoe die membraan zich op moleculair niveau gedraagt.

De celmembraan bestaat uit een dubbele laag lipides, met hun hydrofiele (water minnende) kop aan de buitenkant en de vettige staarten naar binnen. De laatste jaren werd duidelijk dat er tal van verschillende lipides in de membraan zitten, die zich verschillend gedragen en dus vermoedelijk een verschillende functie hebben. “Maar experimentele technieken kunnen niet in voldoende detail naar deze lipides kijken om hun rol te achterhalen”, aldus Marrink. “Met simulaties kan dit wel.”

Martini
Voor de simulaties worden de eigenschappen van verschillende lipides in detail beschreven. “Dat kan op atomaire schaal, maar dat kost erg veel rekenkracht. Daarom gebruiken wij een grofkorrelige beschrijving waarin we vier tot vijf atomen als een eenheid beschrijven.” Dit gebeurt in een computermodel genaamd Martini, dat de afgelopen tien jaar door Marrink en zijn groep is ontwikkeld. Zijn onderzoeksgroep hoor bij het Groningen Biomolecular Sciences and Biotechnology Institute en het Zernike Institute for Advanced Materials van de Rijksuniversiteit Groningen.

“Wij hebben enkele honderden lipides beschreven in Martini, en voor deze simulatie hebben wij de 63 lipides die het meest in een typisch celmembraan van een zoogdier voorkomen gebruikt”, vertelt Marrink. Een simulatiepakket rekent vervolgens de wisselwerking tussen al die lipides, in dit geval totaal ruim twintigduizend stuks, uit.


Cholesterol brengt orde in het celmembraan. Zonder cholesterol (boven) liggen de staarten van de lipiden, in paars aangegeven, minder geordend.


Eilandjes
In de publicatie die nu bij JACS online staat en binnen een tot twee maanden in druk zal verschijnen, geven de Groningse onderzoekers antwoord op twee vragen die biologen al tijden bezighouden. “Celmembranen bestaan voor ongeveer dertig procent uit cholesterol, dat de stijfheid van de membraan bepaalt. Een belangrijke vraag is hoe cholesterol verdeeld is over de binnenste en de buitenste laag.” De simulatie toonde aan dat de buitenste membraanhelft 54 procent van al het cholesterol bevat, tegen 46 procent in de binnenste.

“Daarnaast konden we aantonen dat bepaalde vetzuren tot elkaar aangetrokken worden. Ze vormen domeinen, eilandjes met een specifieke samenstelling in de celmembraan, die echter maar enkele microseconden blijven bestaan.” Marrink zag onder meer grote groepen gangliosiden, een soort lipides die onder meer door griepvirussen worden gebruikt om cellen te infecteren.

Over het bestaan van dit soort eilandjes is al jaren gespeculeerd, maar nu zijn ze voor het eerst aangetoond. Ze kunnen belangrijk zijn voor de werking van eiwitten die in de membraan zitten. “De volgende stap voor ons is om ook eiwitten aan onze simulaties toe te voegen. Daar zijn we ook al mee bezig.”

Explosie
Andere onderzoekers kunnen nu aan de slag met de realistische celmembraan die Marrink en zijn groep hebben beschreven in dit artikel. “Dat gaat denk ik een explosie van nieuw onderzoek opleveren”, voorspelt hij. De stap van maximaal vijf naar meer dan zestig lipides in een gesimuleerde membraan is een grote doorbraak. “Sinds het artikel online staat hebben we al heel veel enthousiaste reacties van collega’s gehad.”

Het is nu bijvoorbeeld mogelijk de samenstelling van de gesimuleerde membranen te wijzigen, om te zien hoe dat de eigenschappen beïnvloedt. “En experimentele onderzoekers kunnen die simulaties weer gebruiken om hun resultaten te interpreteren. Ons werk levert fundamentele nieuwe kennis die op tal van terreinen gebruikt kan worden.”

(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145844782
21-10-2014

Straffer dan eerste mens op de maan: verlamde man loopt weer na baanbrekende operatie


Darek Fidyka © belga.

Neurochirurgen zijn er in geslaagd met een baanbrekende operatie een tot aan het middel verlamde man weer te doen lopen. De artsen spreken van een prestatie sterker nog dan de eerste man op de Maan.

De patiënt was een zekere Darek Fidyka, een Bulgaar die aan de rolstoel was gekluisterd nadat hij vier jaar geleden met een mes in de rug was gestoken, waarbij zenuwvezels werden afgesneden - een garantie, tot nu toe, voor levenslange verlamming.

Een Brits team onder leiding van neurochirurg Geoff Raisman van het University College in Londen werkte samen met de Poolse neurochirurg Pawel Tabakow om de zenuwvezels opnieuw met elkaar te verbinden.

Neus
Tijdens de behandeling werden cellen uit de neusholte van de man ingebracht in het middenrif. De cellen helpen om de beschadigde zenuwen te herstellen, iets dat tot nog toe voor onmogelijk werd gehouden.

Fidyka, in een vorig leven brandweerman, kan opnieuw stappen- zij het met een frame- en een onafhankelijk leven leiden.

Historisch
"Indien deze procedure verder ontwikkeld wordt, kan ze leiden tot een historische verandering in de momenteel hopeloze vooruitzichten voor mensen die verlamd zijn door letsels aan de ruggegraat", aldus Raisman, die denkt dat dit succes mogelijkheden biedt om soortgelijke technieken te ontwikkelen voor blindheid, doofheid en hartkwalen.

De veertigjarige Fidyka werd in 2012 in Wroclaw geopereerd, maar de procedure is nog maar pas beschreven in het vakblad Cell Transplantation.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145844925
21-10-2014

Eerste echt 'hoverboard' doet dromen van zwevende wolkenkrabbers


Groeide u ook op met de droom ooit op een 'hoverboard' door de straten te zweven, net zoals Marty McFly in 'Back to the Future II'? Tijd om wakker te worden dan, want een Amerikaanse start-up heeft nu een (min of meer) werkend exemplaar gebouwd en laten uitproberen door journalisten. Maar voor u plannen maakt om naar uw werk te zweven, leest u best eerst dit.

Sinds de achtervolgingsscène in 'Back to the Future II', waarin Marty McFly (Michael J. Fox) op een zwevend skateboard door de stad sjeest, is het 'hoverboard' een heilige graal geworden voor wetenschappers, geeks en nerds aller landen. Dat bewees de uitspraak van regisseur Robert Zemeckis na het lanceren van de film in 1989. Hij had beweerd dat het hoverboard echt bestond, waarna Universal Studios overspoeld werd met brieven van fans die zich afvroegen waar ze dat ding konden kopen. Dat de wereld vandaag nog altijd zo happig is op een werkend exemplaar, bewees de hoax over de 'HUVr' die de grapjurken van Funny or Die eerder dit jaar met succes in de pers kregen.

De zoektocht naar een echt hoverboard leverde in 1997 een eerste amusant resultaat op. Ingenieur William J. Beaty bedacht een soort mini-hovercraft op basis van onderdelen van huis-, tuin- en keukenapparatuur. Mits wat geknutsel met stofzuigers en bladblazers was een hoverboard geen illusie meer. Wat later kwam ook een mini-hovercraft als de Air Board op de markt.


Het filmpje van de HUVr-hoax:

Supergeleiding

We wisten niet goed welk probleem we aan het oplossen waren, buiten dan het wereldwijde tekort aan hoverboardskateparken
Rich DeVaul, Google X.


De MagSurf. © Université Paris Diderot - Eric Descarpentri.

Maar geen 'Back to the Future'-geek die zich met die verdienstelijke pogingen kon verzoenen. Bedenker Bob Gale had altijd beweerd dat het hoverboard in zijn fantasie op een magnetisch veld zweefde, zoals ook een magneetzweeftrein (maglev) doet.

In 2011 probeerden onderzoekers van de Université Paris Diderot dan ook een écht hoverboard te bouwen op basis van supergeleiding. Dat is het verschijnsel waarbij de elektrische weerstand van sommige materialen beneden een bepaalde - meestal ultralage - temperatuur opeens helemaal verdwijnt. Je kan zo een magnetisch veld opwekken en dus ook magnetische levitatie mogelijk maken. Het probleem daar was dat de onderkant van het 'MagSurf'-bord tot meer dan 200 graden Celsius onder nul gekoeld moest worden en dat het enkel boven een magnetisch bord kon zweven.

Ook bij Google X, de onderzoeksdivisie van de internetreus, slaagden ze erin om een stukje koolstof te doen zweven over een magnetisch rooster. Volgens ingenieur Rich DeVaul was het dan nog slechts een kleine stap naar een hoverboard. "Maar we wisten niet goed welk probleem we aan het oplossen waren, buiten dan het wereldwijde tekort aan hoverboardskateparken", vertelt hij aan de New York Times.
Zwevende gebouwen


Hendo-oprichters Jill en Greg Henderson © kos.


© hendo.

Het Californische Arx Pax, met als bezielers het echtpaar Jill Avery Henderson en Greg Henderson, dacht daar anders over en lanceerde deze week zijn Kickstarterproject Hendo Hover. Ook dat hoverboard maakt gebruik van een magnetisch veld, voldoende om het bord een paar centimeter boven een oppervlak te laten zweven. De crux is daar natuurlijk dat het oppervlak van non-ferrometaal is, zoals aluminium of koper, wat de bewegingsvrijheid van het hoverboard onmiddellijk danig beperkt. De journalisten die al eens konden proberen, zeggen vooral wat heen en weer gestunteld te hebben. Conclusie: het werkt, maar wie hoopte echt door de stad te kunnen 'hoveren' is eraan voor de moeite.

Maar de Hendo Hover is geen doel op zich voor Arx Pax. Greg Henderson is immers geen techneut maar een architect. Hij hoopt ooit gebouwen en structuren te kunnen maken die in noodgevallen kunnen zweven, met name als bescherming tegen aardbevingen. "Als je een trein van 50.000 kilogram kan leviteren, waarom dan geen huis?", klinkt het. Of, zo filosofeert hij, elektromagnetische technologie als een energiebesparende manier om vliegtuigen te helpen opstijgen: het zou veel luchtvaartmaatschappijen doen watertanden.


De dag van de toekomst
Het blijft een verre droom, maar de aandacht die het bedrijf nu krijgt met het premature hoverboard kan wel wat in gang zetten. Het verklaart waarom aan het Kickstarterproject ook een ontwikkelkit verbonden is. Wie 299 dollar (233 euro) stort, krijgt een eigen ontwikkelkit aangeleverd om zelf te spelen met zwevende spullen. Het doel is om uiteindelijk 250.000 dollar (195.000 euro) op te halen, om daarmee volop zwevende skateboards te kunnen produceren, één echt 'hoverskatepark' te bouwen en - lees: vooral - de r&d naar andere toepassingen te bekostigen.

Overigens, wie 100 dollar (78 euro) stort, maakt kans om een ritje van 5 minuutjes te maken op de Hendo Hover. Bij 1.000 dollar (780 euro) krijg je een uur speeltijd, mét intensieve coaching. 10.000 dollar (7.800 euro) levert je zelfs een eigen Hendo Hover op. Levering op 21 oktober 2015. Echte 'Back to the Future'-fans hebben die datum natuurlijk al jaren in hun agenda aangekruist: het is de dag waarop Marty McFly in de toekomst arriveert.


© youtube.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145927369
http://www.hln.be/hln/nl/(...)ende-patienten.dhtml

Australische chirurgen zijn erin geslaagd 'dode' harten te transplanteren aan het St Vincent's ziekenhuis in Sydney. Daardoor komen meer harten voor transplantatie in aanmerking. Binnen een jaar zou de nieuwe techniek ook in ons land kunnen toegepast worden. Deze doorbraak kan de levens redden van dertig procent meer transplantatiepatiënten dan momenteel het geval is.

Totnogtoe werden bij transplantaties kloppende harten gebruikt van hersendode mensen. In Sydney slaagde een team chirurgen erin drie harten te transplanteren van mensen die door een hartstilstand zijn overleden. De harten waren al twintig minuten gestopt met kloppen. Twee patiënten zijn volledig hersteld, de derde ligt nog op intensieve zorgen.

'Heart in a box'
Cardioloog Peter MacDonald verklaarde dat de 'dode' harten in een draagbare console werden geplaatst, een zogenaamde 'heart in a box'. De harten worden daarin ondergedompeld in een baanbrekende bewaarvloeistof die werd ontwikkeld door hetzelfde ziekenhuis en het Australisch instituut voor hartonderzoek.

"Die nieuwe machine voorziet het hart van bloed en voedingsmiddelen, waardoor het enkele uren geschikt blijft voor transplantatie", verduidelijkt professor en hartspecialist Bart Meyns van het Leuvense Gasthuisberg op Radio 1.

"Die technologie wordt in België ook al gebruikt voor longen en andere organen. De transplantatie van 'dode harten' kan dus ook hier snel ingang vinden, mogelijk binnen een jaar al".

Meer donorharten beschikbaar
Belangrijk aan de nieuwe ontwikkeling is dat er meer donorharten beschikbaar zullen komen. "We spreken niet van een verdubbeling, maar als hier en daar een bijkomend hart kan getransplanteerd worden, is toch telkens een mensenleven gered. Het hart moet dan binnen vijf tot zes uur ingeplant worden. De machine verlengt dus de veilige tijd, wat handig is als een hart over grotere afstand moet getransporteerd worden", aldus nog Meyns.

"Wonderbaarlijke zaak"
De 57-jarige Michelle Gribilas was de eerste vrouw die een 'dood' hart ingeplant kreeg. De vrouw leed aan hartfalen en werd twee maanden geleden geopereerd. "Ik was daarvoor heel ziek, maar nu ben ik een andere mens. Ik voel me weer veertig jaar oud, ik heb veel geluk gehad", getuigt de vrouw.

De tweede patiënt was de 43-jarige Jan Damen, die kreeg twee weken geleden een nieuw hart. De vader van drie herstelt nog in het ziekenhuis. "Ik voel me prima, ik kan niet wachten om mijn leven te hervatten", jubelt hij.

De voormalige timmerman voegt er aan toe dat hij vaak aan zijn donor denkt. "Zonder die persoon was ik er wellicht niet meer. Ik ben niet religieus of spiritueel, maar het is toch een wonderbaarlijke zaak".

Het team chirurgen werkte twintig jaar aan het project. "We hebben veel onderzoek verricht om te achterhalen hoe lang het hart bruikbaar blijft nadat het is gestopt met kloppen. Daarna ontwikkelden we een techniek om het hart te reactiveren in de 'heart in a box'-machine. Daartoe doen we een bloedafname bij de donor om de machine klaar te maken. Daarna verwijderen we het hart en sluiten het aan op de machine, warmen het op en zo begint het weer te kloppen".

De donorharten bleven elk zowat vier uur in de machine vooraleer ze werden getransplanteerd, verklaart MacDonald. "Gebaseerd op hoe het hart presteert in de machine kunnen we redelijk precies voorspellen of het al dan niet zal werken als we het transplanteren".

"Deze doorbraak is een belangrijke stap in het verminderen van het tekort aan donororganen", voegt hij er tot slot aan toe.
pi_145927478
http://www.hln.be/hln/nl/(...)me-dan-gedacht.dhtml

enetische factoren zijn minder bepalend voor autisme dan voorheen gedacht. Dat stelt Annelies Spek, klinisch psycholoog en wetenschappelijk onderzoeker aan de Rijksuniversiteit Leiden, op basis van een literatuurstudie in het Tijdschrift voor psychiatrie. Slechts in 10 tot 15 procent van de gevallen is er een duidelijk verband met een genetische stoornis.

Zes op duizend baby's worden geboren met een bepaalde vorm van autisme. Hoewel de aandoening erfelijk is, zijn genetische factoren minder doorslaggevend dan gedacht. In 10 à 15 procent van de gevallen is een mutatie in één gen verantwoordelijk. Meestal is het complexer.

Volgens Spek zijn al honderden genen ontdekt die betrokken kunnen zijn bij het ontstaan van autisme. Wellicht zijn verschillende combinaties van genmutaties nodig om een genetische aanleg te hebben. En zelfs dan spelen omgevingsfactoren nog een rol.

Foliumzuur beperkt risico

De klinisch psycholoog somt enkele factoren op die het risico verhogen: ziekte, overmatig alcoholgebruik en gebruik van antidepressiva tijdens de zwangerschap. Het risico verhoogt ook indien de vader ouder is dan veertig, gezien bij het ouder worden meer genmutaties ontstaan.

Er zijn ook aanwijzingen dat stress, luchtvervuiling en toxische stoffen een invloed hebben, maar onderzoek daarnaar is nog bezig. Omgekeerd zijn er ook factoren die het risico kunnen beperken. Zo zou het gebruik van foliumzuur voor en tijdens de zwangerschap een beschermend effect hebben.
pi_145985171
^O^
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145985176
28-10-2014

Wetenschappers ontwikkelen stamcellen die hersentumoren bestrijden


De gewijzigde stamcellen die hersentumoren behandelen werden aan de universiteit van Harvard ontwikkeld. © thinkstock.

DOORBRAAK Wetenschappers aan de universiteit van Harvard hebben een nieuwe manier ontdekt om hersentumoren te bestrijden met stamcellen.
Het wetenschappelijk team, dat experimenteerde op muizen, gebruikte genetisch gemanipuleerde stamcellen die giffen loslaten die kankercellen doden maar gezonde cellen niet beïnvloeden.

In de tests werd de hersentumor chirurgisch verwijderd, waarna de stamcellen zijn plek innamen, verpakt in een biologisch afbreekbare gel, om de resterende kankercellen op te ruimen. Belangrijk daarbij was dat de gifstoffen de stamcellen zelf niet aantastten. Experts spreken over een doorbraak in het kankeronderzoek.

De studie, die werd gepubliceerd in vakblad 'Stem Cells', was het resultaat van jarenlang onderzoek naar stamceltherapie voor kanker.

Genetisch gemanipuleerd
Teamleider dokter Khalid Shah: "Kankerdodende gifstoffen worden al met groot succes ingezet tegen een reeks bloedkankers, maar ze werken niet goed tegen solide tumoren omdat die kankers minder goed bereikbaar zijn. Enkele jaren geleden erkenden we dat stamcellen konden ingezet worden om deze therapeutische gifstoffen permanent toe te dienen aan hersentumoren. Maar eerst moesten we stamcellen genetisch manipuleren zodat ze zelf niet werden gedood door de gifstoffen".

Binnen vijf jaar tests op mensen
"Nu hebben we gifresistente stamcellen die stoffen aanmaken en afgeven die kankers doden". Het team zal stamcellen blijven ontwikkelen en testen op muizen met verschillende types hersentumoren teneinde de doeltreffendheid van de behandeling op te drijven.

Shah voorspelt dat binnen de vijf jaar de eerste klinische tests met de nieuwe therapie zullen verricht worden.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_146023059
27-10-2014

Het vliegtuig van de toekomst: indrukwekkend of eng?


Er zijn heel wat nadelen aan vliegen, zoals vertragingen, ellenlange rijen en luidruchtige passagiers. Ook het beperkte aantal plaatsen aan de toch al piepkleine raampjes zijn vaak een bron van irritatie. Maar daar valt wel een mouw aan te passen, vindt het centrum voor Process Innovation.

CPI, het Centre for Process Innovation ziet de toekomst van de luchtvaart groots in. De toestellen moeten volgens hen lichter en groter worden, met bredere zetels voor passagiers. Ook kan het brandstofverbruik best omlaag, alsook de CO2-uitstoot. En hoe ze dat allemaal voor elkaar gaan krijgen? Simpel, je neemt gewoon de ramen weg.

Zonder ramen kan de romp van het vliegtuig heel wat dunner gemaakt worden, waardoor je veel meer plaats creëert en het toestel een stuk milieuvriendelijker wordt. Een vliegtuig zonder ramen is saai, zeg je? Ook daar heeft CPI een oplossing voor. De hele wand van het vliegtuig kan immers bekleed worden met een interactieve technologie, die de omgeving van het vliegtuig kan projecteren. Zo wordt het toestel één groot raam, en lijken alle passagiers in het niets te zweven.

"Panoramisch zicht", noemt het bedrijf het. Zeer indrukwekkend, en tegelijkertijd ook verschrikkelijk eng. Wij vermoeden dat mensen met hoogtevrees heel wat bange uren staan te wachten.
Lees ook
Vliegangst? Dan kijk je beter niet naar deze bewogen landing op Madeira
Je hebt basejumpen en je hebt 'Angry Bird basejumpen'


© screenshot YouTube.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_146025506
27-10-2014

Wetenschappers maken transparante 'elektronische huid' voor wearables



Onderzoekers van de Zuid-Koreaanse universiteit Unist hebben een bijna transparant en rekbaar materiaal met goede elektrische eigenschappen ontwikkeld dat op de huid kan worden geplaatst voor bijvoorbeeld sensortoepassingen. Een combinatie van grafeen en metaalvezel vormt de basis.

De toepassing als sensor wordt vergeleken met een tijdelijke tatoeage, zo schrijft Unist. Het materiaal is een hybride structuur van grafeen en metaalvezel, en combineert een lage elektrische weerstand met transparantie en goede rekbaarheid. Dat laatste is vereist om de natuurlijke bewegingen van de huid te kunnen volgen. Zelfs als het midden van het materiaal wordt gebogen, zou dat niet ten koste gaan van de elektrische en optische eigenschappen.

Bij gebruik voor een sensor zouden met het materiaal onder meer de hartslag, de bloeddruk en hersenactiviteiten van de drager gemeten kunnen worden. Dat zou dankzij de eigenschappen van de hybride nanostructuur met vrijwel evenveel precisie kunnen worden gedaan als traditionelere elektroden momenteel doen.

Er zijn volgens de universiteit al verschillende onderzoeken naar de elektronische huid geweest. De zichtbaarheid van dergelijke sensors zou echter een veelvoorkomend probleem zijn geweest. De onderzoekers denken dat hun ontdekking praktisch kan worden gebruikt voor verschillende toepassingen op het gebied van draagbare elektronica. Het rapport is gepubliceerd in Nano Letters.

(tweakers.net)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_146412620
http://m.phys.org/news/2014-11-wasnt-higgs-particle.html

Wellicht toch niet het Higgs deeltje dat is waargenomen door CERN.
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
pi_146427955
http://www.sciencealert.c(...)-for-the-second-time

Direct brain-to-brain connection has been established between humans for the second time



Scientists in the US have successfully linked the brains of six people, allowing one person to control the hands of another using just their thoughts.

Researchers from the University of Washington in the US have managed to non-invasively link-up two people’s brains and allowed them to communicate without speaking.

This is the second time they’ve succeeded in creating this brain-to-brain communication, one year after they first showed it was possible, and it brings the ability closer to real-world applications.

The new study involved six people put into pairs. In the experiment, the researchers successfully transmitted the signals from one person’s brain over the internet and used them to control the hand movements of their partner, who was 800 metres away, within a split second. Their results are published in PLOS ONE.

"The new study brings our brain-to-brain interfacing paradigm from an initial demonstration to something that is closer to a deliverable technology," said co-author Andrea Stocco, professor of psychology from the University of Washington, in a press release. "Now we have replicated our methods and know that they can work reliably with walk-in participants."

In order to set up the real-time mind link, the researchers hooked up one person in each pair (the sender) to an electroencephalography (EEG) machine and read their brain activity. Their brain waves were then converted into electrical pulses and sent via the web to the person on the other end of the link (the receiver), who wore a swim cap with a transcranial magnetic stimulation coil placed near the part of the brain that controls hand movements.

This meant that the thoughts of the first person could be translated into hand movements in the second.

The pairs in each experiment were placed into separate buildings around 800 metres apart, and they were unable to interact with each other in any way other than via their thoughts.

In the study, the three senders were playing a computer game where they had to fire a cannon in order to intercept rockets and defend a city. But they couldn’t actually perform the task themselves, they just had to think about it and then the signal would hopefully cause the receiver in the other room to hit the fire button at the right time.

The receivers couldn’t see the game and simply had their hands hovering over a random touch pad until they were triggered to move by the senders thoughts - something that took less than a second.

The accuracy of the canon firing varied among the pairs, ranging from 25 to 83 percent, but most misses were due to a sender failing to accurately execute the “fire” command. The researchers were able to quantify the exact amount of information that was being transferred between the two brains.

Using the setup, the messages of the receiver were transferred into hand movements in less than a second.

Research by french and spanish scientists earlier this year also showed a direct link between participants in India and France, but this is the first time brain-to-brain connection has been replicated in more than one pair of participants.

The group have now received a $1 million grant in order to develop their connection further so that they can convey images and even information from brain to brain.

They’re hoping in the future they’ll be able to monitor whether airplane pilots are getting sleepy, and then use this brain-to-brain link to stimulate the copilot’s brain.

They’re also hoping it could help people teach others via their thoughts.

"Imagine someone who's a brilliant scientist but not a brilliant teacher. Complex knowledge is hard to explain - we're limited by language," said Chantel Prat, a psychologist and co-author of the paper, in the release.
Niet meer aanwezig in dit forum.
pi_146765343
^O^
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_146765362
18-11-2014

Met deze uitvinding vult je bidon zich vanzelf tijdens het fietsen


© Kristof Retezár.

Als het van Kristof Retezár afhangt, hoeft geen enkele wielertoerist zich in de toekomst nog zorgen te maken over de watervoorraad op een snikhete en vochtige dag. Als student aan de Universiteit voor Toegepaste Kunsten in Wenen, ontwierp hij een systeem dat lucht omzet naar water tijdens het fietsen.

Genoemd naar de Romeinse god van het water, zorgt 'Fontus' ervoor dat vocht uit de lucht condenseert terwijl de fiets in beweging is. Daardoor wordt de bidon, die aan het frame bevestigd is, gevuld. Het ontwerp, momenteel een prototype, was een van de finalisten van de James Dyson Awards 2014, een internationale designwedstrijd.

Hoe werkt het? Volgens de beschrijving op de website van de Awards genereren zonnepanelen de nodige elektriciteit om de bovenste ruimte van het toestel af te koelen, terwijl de onderkant verwarmd wordt. Wanneer de fiets in beweging is, wordt lucht naar binnen gezogen en afgekoeld, waarna de lucht naar de bovenste kamer gaat. Het vocht uit de lucht condenseert vervolgens en druppelt in de bidon.

Deze 13-jarige uit Hasselt kreeg een dikke cheque van Intel voor zijn brailleprinter uit Lego
Nooit meer aanschuiven aan paskamers met deze jurk
'Zevenmijlslaarzen' maken mens zo snel als struisvogel


© Kristof Retezár.

Uiteraard kan je nog altijd zelf water voorzien, maar Retezár ziet vooral potentieel wanneer het op lange en intense fietstochten aankomt waarbij water niet altijd voor de hand liggend is. Het prototype is ook nog niet uitgerust met een reinigingssysteem en dus (nog) niet geschikt voor een fietstochtje in de stad.

Een klein detail verder is dat het systeem pas echt goed werkt in de juiste weersomstandigheden. Bij warm en vochtig weer kan Fontus tot 0,5 liter water per uur produceren. Vanaf een temperatuur van 20 graden Celsius en een vochtigheidsgraad van 50 procent, wordt een druppel water per minuut geproduceerd.

Retazár schat dat het prototype tussen de 25 en de 40 dollar (tussen de 20 en de 30 euro) gekost heeft, al kan dat in de toekomst nog veranderen afhankelijk van verdere aanpassingen. De student is momenteel op zoek naar investeerders en overweegt crowdfunding om te helpen bij het verfijnen van het ontwerp dat hij voor vele toepassingen bruikbaar acht. "Ik wilde een oplossing brengen voor meerdere problemen, waaronder ook watertekort", aldus Retazár.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_146799620
18-11-2014

"Pavlov deed nooit honden kwijlen met een bel"


Ivan Pavlov. © kos.

Ivan Pavlov belde, zijn hond kwijlde. Weinig beelden uit de wetenschap die zo iconisch zijn. Alleen klopt het niet, zo beweert medisch historicus Daniel P. Todes, in zijn nieuwe biografie van de befaamde Russische fysioloog. Zoemers, metronomen, harmoniums en zelfs elektrische shocks waren veel beter te controleren dan een belletje. En Todes ontmaskert nog meer fouten in de overlevering.

Veel van wat we nu denken te weten over Pavlov blijkt gebaseerd te zijn op krakkemikkige vertalingen uit het Russisch

Ziehier een hele rist misvattingen over Pavlov die u uit uw geheugen mag wissen. Ivan Pavlov is de man die de Nobelprijs kreeg voor zijn ontdekking van geconditioneerde reflexen, toen hij honden trainde om te kwijlen bij het geluid van een belletje. Ivan Pavlov is de stichtende stem van het behaviorisme, de wetenschapsfilosofie die de studie van het gedrag van mensen en dieren in de psychologie bovenaan plaatste. En hij steunde de Oktoberrevolutie van de bolsjewieken in Rusland, waarmee het communisme zijn intrede deed, kritiekloos.

Niets van dat alles is dus waar, schrijft Daniel P. Todes, professor aan de Johns Hopkins School of Medicine, in een nieuwe biografie van de Russische fysioloog ('Ivan Pavlov: A Russian Life in Science'). Veel van wat we nu denken te weten over Pavlov blijkt gebaseerd te zijn op krakkemikkige vertalingen uit het Russisch.


Eén van Pavlovs honden, die opgezet te bezichtigen valt in het Pavlov Museum in Rjazan, Rusland. © creative commons - rklawton.

De Nobelprijs die Pavlov kreeg, ging over diens onderzoek naar spijsvertering en de bijhorende lichaamssappen, voornamelijk bij honden. Om dat te onderzoeken gebruikte hij een ietwat onsmakelijk systeem van 'schijnvoeding': hij verwijderde de slokdarm van de testdieren en maakte een opening in de keel van het dier. De voeding kwam op die manier nooit in de maag terecht. Door op meerdere plaatsen in het verteringsstelsel dergelijke openingen te maken, kon hij de verschillende chemische samenstellingen van de lichaamssappen in detail onderzoeken.

Die Nobelprijs bracht hem nadien wel op het idee om ook het speeksel en kwijlgedrag van honden onder de loep te nemen. Dat deed hij niet met een belletje, zoals alom wordt aangenomen. "De icoonsiche bel zou totaal onbruikbaar gebleken zijn voor zijn echte doel, dat precieze controle vereiste over de kwaliteit en duur van de stimuli", schrijft Todes. "Het vaakst gebruikte hij een metronoom, een harmonium, een buzzer en een elektrische schok." En zelfs de term 'geconditioneerde' reflex blijkt een foutieve vertaling te zijn van het Russische 'uslovnyi', dat conditioneel of voorwaardelijk betekent.
Geen communist


© kos.

Dat hij beschouwd wordt als een icoon van het behaviorisme betekent ook niet dat hij zomaar alle behavioristen de lof toezwaaide. Amerikaanse vertegenwoordigers van die filosofie, onder wie J.B. Watson, verweet hij het belang van de innerlijke, subjectieve wereld van de mens in de psychologie te miskennen. Psychologie was voor hem "een van de laatste geheimen van het leven". Hij hoopte dat doorgedreven wetenschappelijk onderzoek uiteindelijk duidelijk kon geven over "het mechanisme en de vitale betekenis van datgene dat de mens beheerst - ons geweten en zijn kwellingen."

Tot slot blijkt de gangbare visie dat Pavlov een brave volger was van de Sovjet-Unie ook totaal fout, aldus nog Todes. Pavlov bleek integendeel een ware dissident, die communisme "een gedoemd experiment" noemde en die in 1920 zelfs vroeg om te mogen emigreren naar het westen. Dat hij het tot 1936 uithield en vlot 86 jaar oud werd was een waar een mirakel. Die westerse misvatting over zijn liefde voor het communisme verklaart misschien waarom er bij ons zo lang zo weinig geweten was over Pavlov. Ter illustratie: toen professor Todes in 1989 onderzoek begon te doen naar het leven van de Rus bestond er geen enkele bruikbare biografie.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')