Wetenschappers op FOK! #12

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 00:09 schreef motorbloempje het volgende:
37 uur straks uiteraard. Like a baws. En dan om de week op vrijdag vrij. Ofzo. Sociale wetenschappen: ook sociaal als het om tijdsbesteding gaat. Ofzo.

Dat dacht ik ook toen ik begon met mijn 36-urig contract, werkte toch niet helemaal zo

Zeker voordat onze tweeling ( ) er was bestond er nauwelijks nauwelijks onderscheid tussen onderzoek en vrije tijd. Dus soms sliep ik doordeweeks lekker uit, en werkte ik op zaterdagnacht aan een paper. Als jonge papa gaat dat echt niet meer lukken en is het meer een negen tot vijf baan geworden. Ik zit nog wel 's avonds en in het weekend met een laptop op schoot maar bij lange na niet zoveel als eerst. Maar doordat ik de verantwoordelijkheid voor een groep draag ontkom je daar niet aan en gelukkig snapt mijn vrouw dat prima.

Veel mensen overdrijven vreselijk hoeveel uren ze daadwerkelijk maken omdat dat blijkbaar een soort van status geeft.

Effe spuien:
Na mijn eerste werkdag na de vakantie, die alweer propjevol zat, lig ik meteen wakker. Ik heb er weer zin in en heb weer wat energie-reserve om er vol in te gaan. Maar er vol ingaan betekent wederom veel energie steken in het opboksen tegen mijn 'baas'. Ik zag vandaag zo helder dat er echt iets bij diegene miszit, dat ik me af moet vragen of ik dat wel wil

Ik heb veel kwaliteiten en kennis, maar heb nu het gevoel 'onder een stolp' te werken. En de fase van wennen aan de nieuwigheid is nu wel voorbij, dus daar kan dat niet aan liggen.

Werken nét onder iemand die handelt uit een angst om niet goed genoeg te zijn, en als gevolg daarvan als een paniekerige kettingzaag om zich heen slaat

Ik heb tijdens mijn promotie ook moeten dealen met lastige types, maar daar motiveerde mijn eigen doel (project afronden, promoveren) me om door te gaan. Maar dit figuur gaat niet veranderen en ik moet zeggen dat me in bochten om diegene heen manoeuvreren me een keer gaat opbreken.

We hebben dit al besproken en mijn baas weet dit van zichzelf. Een beetje beter werd het toen wel, maar het blijft aanwezig.

Iemand tips? We zijn een klein bedrijf (4 pax) en de anderen hebben dezelfde ervaring.

Ik heb mijn eerste promotie afgebroken omdat ik niet het gevoel had dat het ooit ergens toe zou leiden. En achteraf was dat de beste beslissing die ik had kunnen nemen, mijn gevoel had het bij het rechte eind. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 04:22 schreef Shivo het volgende:
Veel mensen overdrijven vreselijk hoeveel uren ze daadwerkelijk maken omdat dat blijkbaar een soort van status geeft.

In mijn vakgebied zijn de meeste toppers mensen die er keihard voor werken. Die doen dat omdat ze zo in elkaar zitten, ze zijn bijna zo geprogrammeerd. Ze vinden het leuk. Maar nodig is het niet.

Als leider van een groep moet je gewoonweg de juiste mensen op de goede plaats zetten. Je kunt bijvoorbeeld zelf wel in C++ programmeren, omdat je denkt dat jij de enige bent die zoiets kan, maar dat is natuurlijk onzin. Hetzelfde geldt voor zo'n beetje alles wat we in het lab, of achter ons bureau doen.

Een grote uitzondering is het hebben van een visie, en het overdragen van die visie. Daar komt MI jarenlange ervaring bij kijken. Pas dan weet je wat echt belangrijk is.

Ik draai wel eens 60+ weken, en iedere keer als ik dat doe, vraag ik me af waar ik mee bezig ben. Onderzoek doen komt eigenlijk neer op de juiste ideeën, geld en mensen bij elkaar brengen. Af en toe met de benen op tafel bomen over hoe we een probleem aan gaan pakken. Maar ook uren debuggen, zoeken in de literatuur en systemen uitlijnen. Als PI mag je zelf beslissen welke krenten je uit de pap pikt. Zo nu en dan een systeem uitlijnen laat ik niet aan me voorbij gaan. Maar debuggen....

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 05:14 schreef Shivo het volgende:
Ik heb mijn eerste promotie afgebroken omdat ik niet het gevoel had dat het ooit ergens toe zou leiden. En achteraf was dat de beste beslissing die ik had kunnen nemen, mijn gevoel had het bij het rechte eind. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

Thanks. En eens. Zelf in het verleden een soortgelijke beslissing genomen en daar heb ik geen spijt van. De andere kant is dat ik het vakgebied en functie (op papier of wat die zou moeten inhouden) helemaal leuk vind. Heeft me ook best wat moeite gekost om de baan te krijgen.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 00:09 schreef motorbloempje het volgende:
37 uur straks uiteraard. Like a baws. En dan om de week op vrijdag vrij. Ofzo. Sociale wetenschappen: ook sociaal als het om tijdsbesteding gaat. Ofzo.

Op papier, ja. In praktijk niet...

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 06:48 schreef Quoi het volgende:

[..]

Thanks. En eens. Zelf in het verleden een soortgelijke beslissing genomen en daar heb ik geen spijt van. De andere kant is dat ik het vakgebied en functie (op papier of wat die zou moeten inhouden) helemaal leuk vind. Heeft me ook best wat moeite gekost om de baan te krijgen.

Ik heb een angstige promovendus, die het liefst de concurrentie na-aapt en weigert om zelf innovatief bezig te zijn. Zijn project biedt de mogelijkheid om de grenzen van het onbekende op te zoeken, voor Nature/Science achtig werk, maar het enige wat hij doet is artikelen lezen en het werk van anderen 1:1 nadoen. Daar irriteer ik me behoorlijk aan, maar andersom zie ik hem met afgrijzen naar mijn werk kijken, als ik weer eens met een baanbrekend voorstel kom.

Bijna iedere discussie die we hebben, bestaat uit zijn "that is impossible, it will not work, why would people be interested in that" en mijn "I don't want to hear why it will not work, I want to hear a solution so that we can make it work". De sfeer in onze groep is daardoor niet meer wat ie was, maar op zich zie ik ook best de voordelen van een chagrijnig anker, een brompot, die mij er toe dwingt om alles goed op papier te hebben voordat we een beslissing nemen. Het is net alsof ik weer een student ben.

Mensen verander je niet, maar zo lang je het met elkaar eens kunt zijn dat je het niet met elkaar eens hoeft te zijn (to agree to disagree) kan zo'n samenwerking ook best productief zijn. In iedere groep werken wel een paar eikels, dus waar je ook naar toe gaat, dit soort problemen zijn er bijna altijd.

Maar als je echt met tegenzin naar je werk gaat dan is het tijd om naar een nieuwe baan te gaan zoeken.

Lastig Quoi!

Zit je nu op een postdoc plek, of is dit een vaste positie? Zou je makkelijk wat anders vinden? Het is zo jammer als je al je energie kwijtraakt aan een vervelend persoon.

Over het aantal uren werken: Ik merk heel sterk dat ik niet goed ben in heeeel veel uren werken. Ik kan het wel, en als het nodig is (vlak voor een conferentie of een andere deadline, of in een tijd met veel onderwijs) doe ik het ook wel, maar ik heb echt m'n vrije tijd nodig om me te kunnen ontspannen. Heb nu ook m'n werk email van m'n telefoon en ipad verbannen, zodat ik als ik thuis ben niet kan stressen om alle emails die binnen komen. Heerlijk.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 00:16 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Het vakgebied waarin die man actief was en is is wel een competitief vakgebied ja, een waar veel groei in zit en wat eindeloos veel toepassingen heeft. Desalniettemin kennen veel buitenstaanders het vakgebied niet.

Zo'n 60 uur is natuurlijk ook een beetje uit de lucht geplukt, kan langer en ook korter zijn. Doordat je in de wetenschap gewend bent je eigen tijd in te delen, en ambitieus bent, en je projecten/beursaanvragen goed wil afronden is het erg gemakkelijk om langere werkweken dan 40 uur te maken. Ik heb een contract voor 36 uur maar ik werk gemiddeld denk ik 45 uur. Maar ik kom er niet aan toe om elke maand 2 dagen vrij te nemen...

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 04:22 schreef Shivo het volgende:
Zeker voordat onze tweeling ( ) er was bestond er nauwelijks nauwelijks onderscheid tussen onderzoek en vrije tijd. Dus soms sliep ik doordeweeks lekker uit, en werkte ik op zaterdagnacht aan een paper. Als jonge papa gaat dat echt niet meer lukken en is het meer een negen tot vijf baan geworden. Ik zit nog wel 's avonds en in het weekend met een laptop op schoot maar bij lange na niet zoveel als eerst. Maar doordat ik de verantwoordelijkheid voor een groep draag ontkom je daar niet aan en gelukkig snapt mijn vrouw dat prima.

Veel mensen overdrijven vreselijk hoeveel uren ze daadwerkelijk maken omdat dat blijkbaar een soort van status geeft.

Hoe oud is de tweeling..?

Vraagje: is er een verschil tussen een 'Pre-doctoral onderzoek' en een PhD?

Ik kende de term nog niet, staat in een gevonden vacature die mij heel erg aanspreekt

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 20:30 schreef Gehenna het volgende:
Vraagje: is er een verschil tussen een 'Pre-doctoral onderzoek' en een PhD?

Ik kende de term nog niet, staat in een gevonden vacature die mij heel erg aanspreekt

http://en.wikipedia.org/wiki/Predoctoral_fellow

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 00:05 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Ik las straks over een hoogleraar van mijn faculteit dat hij 40 jaar lang 60+ uur per week werkte. Jullie zien de vraag vast wel aankomen, hoe normaal is het dat een hoogleraar 60+ uur per week werkt? Is dat noodzakelijk om hoogleraar te kunnen worden of is het eerder zo dat mensen die goed zijn in hun vak verslaafd geraken aan hun vak en daarom zo veel werken?

In mijn ervaring komt dat bij hoogleraren vrij vaak voor. Hangt er wel een beetje vanaf of je vakgroepsleider bent of niet. 'Bijprofessoren' hebben het vaak rustiger. Maar dat is wel een beetje de reden waarom ik (in NL in ieder geval) niet zo nodig full professor hoef te worden. Aan de andere kant, zelfs als assistant professor heb je op veel plekken al meer een manager dan onderzoekerfunctie, dus maakt het ook niet meer zoveel uit.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 08:55 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Hoe oud is de tweeling..?

Zeven maanden and counting

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 20:52 schreef Shivo het volgende:

[..]

Zeven maanden and counting

Cool bevalt het vaderschap een beetje?

quote:

Op woensdag 11 september 2013 11:48 schreef motorbloempje het volgende:
'Nee' zeggen is niet echt meer een optie vrees ik

natuurlijk wel

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 08:45 schreef Jagärtrut het volgende:
Lastig Quoi!

Zit je nu op een postdoc plek, of is dit een vaste positie? Zou je makkelijk wat anders vinden? Het is zo jammer als je al je energie kwijtraakt aan een vervelend persoon.

Over het aantal uren werken: Ik merk heel sterk dat ik niet goed ben in heeeel veel uren werken. Ik kan het wel, en als het nodig is (vlak voor een conferentie of een andere deadline, of in een tijd met veel onderwijs) doe ik het ook wel, maar ik heb echt m'n vrije tijd nodig om me te kunnen ontspannen. Heb nu ook m'n werk email van m'n telefoon en ipad verbannen, zodat ik als ik thuis ben niet kan stressen om alle emails die binnen komen. Heerlijk.

Postdoc. Ik vrees erg lastig om weer zoiets te vinden. Heb nu na 2 dagen wel weer het idee dat ik er grip op krijg, doch dat koste weer best wat extra energie. Daarnaast me voorgenomen om zelf wat meer ballen te tonen (voor zover ik dat kunstmatig kán).

quote:

Op woensdag 11 september 2013 13:28 schreef Quoi het volgende:

[..]

Postdoc. Ik vrees erg lastig om weer zoiets te vinden. Heb nu na 2 dagen wel weer het idee dat ik er grip op krijg, doch dat koste weer best wat extra energie. Daarnaast me voorgenomen om zelf wat meer ballen te tonen (voor zover ik dat kunstmatig kán).

Als Post-doc wordt sowieso verwacht dat je meer je eigen kar beetje trekt: het gaat immers om je eigen bestaansrecht.

quote:

Op woensdag 11 september 2013 13:36 schreef Grumpey het volgende:

[..]

Als Post-doc wordt sowieso verwacht dat je meer je eigen kar beetje trekt: het gaat immers om je eigen bestaansrecht.

Uhu. Tevens mijn stijl van werken. Maar juist daar krijg ik dus weinig de kans voor, zoals ik mijn eerdere post beschrijf.

Ik zit er qua functie trouwens een beetje tussenin: ik val in de postdoc functieschaal, maar ben meer dan een postdoc (deels onderzoek, deels communicatie/coördinatie). Er is al geld om mij aan te houden als soort van chief scientific officer (wat me heel leuk lijkt).

quote:

Op woensdag 11 september 2013 13:42 schreef Quoi het volgende:

[..]

Uhu. Tevens mijn stijl van werken. Maar juist daar krijg ik dus weinig de kans voor, zoals ik mijn eerdere post beschrijf.

Ik zit er qua functie trouwens een beetje tussenin: ik val in de postdoc functieschaal, maar ben meer dan een postdoc (deels onderzoek, deels communicatie/coördinatie). Er is al geld om mij aan te houden als soort van chief scientific officer (wat me heel leuk lijkt).

Chief scientific officer, en dat op een afdeling van 4 man