Er is geen bestemming waar ik heen zal moeten, waar ik nog niet ben.
Ik hoef niets aan mijzelf te veranderen, niets weg te drukken, toe te voegen of weg te werken om alle liefde van het universum waard te zijn, dus geef ik die aan mezelf.
Als ik gevoelens van woede, gekrenktheid, wrok of een andere vorm van weerstand tegen het leven ervaar, hoef ik daar niet meer tegen te vechten of mezelf ervoor te bestraffen. Ik laat het eenvoudigweg uit zichzelf oplossen door de pure kracht van volledige acceptatie.
Nu ik mijzelf heb geaccepteerd, voel ik de zachte, warme en liefdevolle golven van het wonder dat leven heet door mij heen stromen, en zo laat ik alle verschillende expressievormen ervan binnenin mij ronddansen. Ik bekijk ze en geniet ervan!
Omdat ik van mezelf houd en mijzelf zonder voorwaarden of oordelen accepteer, verbreiden mijn liefde en acceptatie zich om mij heen om ons allemaal te helen.
Als ik mijzelf liefheb en accepteer, heelt de wereld!
PRACHTIG mooi....
Heeft er in ieder geval veel van weg.
Als je van dit soort teksten houdt, is "Gedachten van innerlijke wijsheid" een aanrader!
quote:Geen idee, kwam het tijdens het surfen op het net ergens tegen...
Op 04 oktober 2000 14:50 schreef B-Man het volgende:
Komt dit uit een boek van Louise Hay?Heeft er in ieder geval veel van weg.
Als je van dit soort teksten houdt, is "Gedachten van innerlijke wijsheid" een aanrader!
quote:Dat vond ik dus ook al toen ik het las. Het mooie van dat simpele stukkie tekst is: HET IS ZO VRESELIJK WAAR!!!
Op 04 oktober 2000 14:50 schreef B-Man het volgende:
Komt dit uit een boek van Louise Hay?Heeft er in ieder geval veel van weg.
Hier is de tekst van Louise Hay.
Het lijkt er wel op, maar is niet hetzelfde. Wel net zo mooi geschreven.
Als iedereen dat eens zou kunnen begrijpen...
Je kan pas gelukkig zijn als je jezelf accepteert zoals je bent met al je goede en slechte eigenschappen.
Toevallig hadden we daar gisteren nog een discussie over in fokchat
quote:Dus toch waar he KS...
Op 05 oktober 2000 00:29 schreef KingShakur het volgende:
Mooi!
Als iedereen dat eens zou kunnen begrijpen...Je kan pas gelukkig zijn als je jezelf accepteert zoals je bent met al je goede en slechte eigenschappen.
Toevallig hadden we daar gisteren nog een discussie over in fokchat
Eerst accepteren...Als ik toch eens een gulden zou krijgen voor alle conflicten die ik al heb gehad met mensen die mij of een ander iets flikten, pijn deden, irriteerden en als ze daarop aangesproken werden reageerden met "ik ben nou eenmaal zo".
Wat een onzin zeg, als je twintig bent en helemaal niet meer wilt groeien.
Kijk niemand hoeft een hekel aan zichzelf te hebben, en ik heb bijv. totaal van mezelf geaccepteerd dat mijn kamer tot in de eeuwigheid een enorme puinzooi zal blijven. MAAR DAAR HEB ALLEEN IK LAST VAN!
Maar als je het je omgeving moeilijk maakt door hoe je bent nou dan hoef je dat echt niet van jezelf te accepteren en dat als een excuus te gebruiken om niet aan jezelf te werken. Het zijn precies die mensen die niet willen zien dat ze ook hun zwakke kanten hebben waar ik altijd mee in de clinch lig.
"Ik ben volmaakt zoals ik ben". Bah!
Niemand hoeft een hekel aan zichzelf te hebben maar wat is er mis mee om bereid te zijn van jezelf te zien dat je bijv. erg ongeduldig, weinig tactvol, snel in de put zittend, soms jaloers bent? (Om maar even wat van MIJN mindere eigenschappen te noemen )
En om bereid te zijn daar wat aan te proberen te veranderen? "Ik ben vomaakt zoals ik ben, ik hoef niets te veranderen".
Jemigdepemig wat een onzin. Of begrijp ik het tekstje nu helemaal verkeerd?
Tuurlijk ben ik niet volmaakt. Als ik volmaakt was, was het leven wel erg saai...Ik moet mezelf nog een hoop verbeteren wil ik het woord volmaakt maar enigszins kunnen benaderen...
Stukje tekst is dus een illusie die je voor ogen kan houden om jezelf te prijzen, in plaats van een stukje verleden en heden, om feiten te spiegelen aan jouw persoonlijkheid...Ik begrijp die vorige zin van me niet echt, hopelijk doen anderen dat wel...Het voelt i.i.g. logisch...
Snik Mooi, no other things to say.