ontwijkende persoonlijkheidsstoornis

-hihihahahahoho-

[ Bericht 90% gewijzigd door Cat-astrophe op 22-07-2013 19:53:57 ]

Hoi. Je topic hoort eigenlijk in relaties en psychologie. Ik heb al een mod gevraagd het topic te verplaatsen

quote:

Op maandag 22 juli 2013 18:49 schreef Catch22- het volgende:
Ik heb al een mod gevraagd het topic te verplaatsen

Lievvv

Wat ontwijk je? Gewoon 'werk' in het algemeen, verantwoording?

Hmm, wordt software engineer. Geen betere ingenieur dan diegene die zijn werk zo lang mogelijk uitstelt en dan een geniaal-simpele oplossing in no-time implementeert.

Niet denken dat er van alles mis met je is en je niks van stoornissen aan laten praten lijkt me. Je hebt het zelf allemaal in de hand.

Ik verplaats hem voor je naar R&P.

quote:

Op maandag 22 juli 2013 19:43 schreef brainpower123 het volgende:
Het is een stoornis en je wordt er niet mee geboren maar komt langzaam in je.

En dús valt het ook weer af te leren.
Is de diagnose officieel gesteld? En wat is je toen geadviseerd? Er is hulp voor te krijgen. Zéker als je gemotiveerd bent kun je hier wel overheen komen.

Krijg je cognitieve gedragstherapie?

Wat doe je nu overdag? Ga je naar school, heb je werk?

Sport je, of heb je andere hobbies?

Persoonlijkheidsstoornissen zijn niet 'aangeleerd' en je kunt ze ook niet 'afleren'

Je kunt de klachten dragelijker maken door te leren hoe ermee om te gaan, voor jouzelf en de omgeving. Zo kunnen de symptomen in de loop van tijd milder worden. Maar dat is een jarenlang proces en echt genezen van een persoonlijkheidsstoornis is zeldzaam. Het is niet als een hond die je een kunstje leert.

TS, er zijn twee dingen die je in je post aangeeft waardoor ik je adviseer om nog maar even af te wachten en niet meteen helemaal in deze diagnose te duiken:

Ten eerste, je bent nog erg jong.
21 jaar is ook nog jong om een persoonlijkheidsstoornis vast te stellen. Sommige psychiaters adviseren een minimumleeftijd van 18, anderen 21, maar ik heb ook wel 23 gehoord. Het kan best dat je gewoon een laatbloeier bent. Dan horen deze klachten gewoon bij jouw leeftijdsfase. Dan is er beslist geen sprake van een persoonlijkheidsstoornis

Ten tweede: Het is gediagnosticeerd door een huisarts. Persoonlijkheidsstoornissen zijn, by far, het allermoeilijkst om vast te stellen en zou eigenlijk alleen maar overgelaten moeten worden aan een psychiater die jou goed kent.

Ik heb zelf kenmerken van de ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (OPS). Ik heb rond mijn 21/22ste minimaal een half jaar klinisch opgenomen gezeten voordat mijn hoofdbehandelaar kon vaststellen dat ik kenmerken had van OPS gecombineerd met nog iets anders. Dat is hoe moeilijk een dergelijke diagnose meestal is.

Oftewel, laat je niet gek maken, staar je niet blind op deze diagnose, ga gewoon open die GGZ afspraak in en laat het maar op je afkomen. En bedenk ook waar je zelf hulp voor zou willen. Mocht wel later blijken dat je OPS hebt, mag je me altijd even berichtje sturen.

Misschien is dit iets voor jou:

http://www.rivierduinen.nl/centrumpersoonlijkheidsstoornissen

Ze hebben hele goede en ingewikkelde therapieen waar je ermee kan leren omgaan. Zoals iemand al zei zijn persoonlijkheidsstoornissen moeilijk om kwijt te krijgen. Persoonlijkheid is iets wat na een bepaalde leeftijd meestal vast staat, hoewel het met intensieve training en moeite veranderd gaat worden. Waarschijnlijk zal je nooit een extraverte risico nemer worden, maar je kan genoeg help krijgen dat je later wel een goede baan en relatie kan onderhouden.

Ontwijkende persoonlijkheidstoornis ontstaat vaak bij kinderen die vroeger mishandeld zijn of ernstig gepest werden, waardoor ze vanaf een jongs af aan leren om confrontaties en akelige momenten uit de weg te gaan. Het probleem is dat in dit leven en onze maatschappij is het onmogelijk om altijd een confrontatie of onprettige moment te ontwijken. Als je dingen wilt bereiken moet je risico's nemen en soms (vaak) lopen die risico's niet prettig af. Maar helaas als je een vriendin wil moet je het risico lopen om een blauwtje te lopen, als je goed wil doen op je opleiding moet je het risico nemen dat je ruzie krijgt met je klasgenoten, als je een baan of een promotie wil moet je het risico nemen dat je daar onprettige momenten zal ervaringen.

Bij CPJ kunnen ze je leren om daarmee om te gaan, ondanks je diagnose. Een vriend van mij heeft het ook gedaan.

quote:

Op maandag 22 juli 2013 19:43 schreef brainpower123 het volgende:
Ik heb dagelijks last van, erg geremd,niet weten wat je moet zegen, bang voor kritiek, minderwaardig, dat mensen mijn niet interessant vinden. Ook dacht ik eerst dat ik niet slim was omdat ik vmbo basis had gedaan. Maar ik had test laten maken en er kwam uit dat ik eigenlijk op havo had moeten zitten. Daardoor wil ik mensen ontwijken maar ik stel me zelf zo op dat ik toch er naar toe ga. Maar ik ben op dat moment angstig en heb ik geen plezier dus gaat het ook niet weg. Ik weet dat het kan komen door mijn jeugd bijvoorbeeld, manipulaties, buiten gebied wonen enz. Het is een stoornis en je wordt er niet mee geboren maar komt langzaam in je.

Therapie en evt. medicatie. Heb je al lees ik nu (cognitieve). Ik weet van iemand die veel baat heeft gehad bij groepstherapie met soortgelijke klachten.

quote:

Op maandag 22 juli 2013 21:44 schreef Nochtans het volgende:
Persoonlijkheidsstoornissen zijn niet 'aangeleerd' en je kunt ze ook niet 'afleren'

Je kunt de klachten dragelijker maken door te leren hoe ermee om te gaan, voor jouzelf en de omgeving. Zo kunnen de symptomen in de loop van tijd milder worden. Maar dat is een jarenlang proces en echt genezen van een persoonlijkheidsstoornis is zeldzaam. Het is niet als een hond die je een kunstje leert.

TS, er zijn twee dingen die je in je post aangeeft waardoor ik je adviseer om nog maar even af te wachten en niet meteen helemaal in deze diagnose te duiken:

Ten eerste, je bent nog erg jong.
21 jaar is ook nog jong om een persoonlijkheidsstoornis vast te stellen. Sommige psychiaters adviseren een minimumleeftijd van 18, anderen 21, maar ik heb ook wel 23 gehoord. Het kan best dat je gewoon een laatbloeier bent. Dan horen deze klachten gewoon bij jouw leeftijdsfase. Dan is er beslist geen sprake van een persoonlijkheidsstoornis

Ten tweede: Het is gediagnosticeerd door een huisarts. Persoonlijkheidsstoornissen zijn, by far, het allermoeilijkst om vast te stellen en zou eigenlijk alleen maar overgelaten moeten worden aan een psychiater die jou goed kent.

Ik heb zelf kenmerken van de ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (OPS). Ik heb rond mijn 21/22ste minimaal een half jaar klinisch opgenomen gezeten voordat mijn hoofdbehandelaar kon vaststellen dat ik kenmerken had van OPS gecombineerd met nog iets anders. Dat is hoe moeilijk een dergelijke diagnose meestal is.

Oftewel, laat je niet gek maken, staar je niet blind op deze diagnose, ga gewoon open die GGZ afspraak in en laat het maar op je afkomen. En bedenk ook waar je zelf hulp voor zou willen. Mocht wel later blijken dat je OPS hebt, mag je me altijd even berichtje sturen.

Erg goede post.

quote:

Op maandag 22 juli 2013 22:03 schreef brainpower123 het volgende:
heel erg bedankt voor je bericht, ik zal komende week vertelen wat de diagnose is.

You're welcome En zoals ik al zei: Neem je diagnose niet te zwaar op. Je klachten staan voorop, niet een sticker. Ik snap dat een diagnose je wat houvast geeft, maar het kan best dat deze nog veranderd en het draait in de 1e plaats om jou.

Succes, TS

[ Bericht 100% gewijzigd door S4pphire op 23-07-2013 20:06:53 ]

quote:

Op maandag 22 juli 2013 21:44 schreef Nochtans het volgende:
Persoonlijkheidsstoornissen zijn niet 'aangeleerd' en je kunt ze ook niet 'afleren'

De basis ligt verankerd. Maar door goede en intensieve therapie valt er over het algemeen wél (beter) mee te leren leven. En ook bij een persoonlijkheidsstoornis is aangeleerd gedrag (ter bescherming) af te leren (door het te vervangen door adequater gedrag).

Daarnaast valt nog te bezien of het daadwerkelijk om een pers.stoornis gaat, daar TS nog niet door een psychiater is gezien.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 20:56 schreef Moonah het volgende:

[..]

De basis ligt verankerd. Maar door goede en intensieve therapie valt er over het algemeen wél (beter) mee te leren leven. En ook bij een persoonlijkheidsstoornis is aangeleerd gedrag (ter bescherming) af te leren (door het te vervangen door adequater gedrag).

Daarnaast valt nog te bezien of het daadwerkelijk om een pers.stoornis gaat, daar TS nog niet door een psychiater is gezien.

Volgensmij zeg je nu vrijwel hetzelfde als wat ik al eerder heb gepost. Met enig verschil dat ik niet over afleren zou willen spreken, omdat ik deze term misleidend vind.

"Afleren" suggereert dat je van een persoonlijkheidsstoornis kan genezen. En daar ben ik het niet mee eens. Een ps gaat heel wat dieper dan alleen 'verstoord gedrag' dat 'gefixt' moet worden. Er zijn enkele gevallen van volledige genezing bekend, (vooral de borderline ps i.c.m. schema therapie) maar het is nog steeds een uitzondering.

Wel wordt het label persoonlijkheidsstoornis veel te vaak en te makkelijk gegeven aan mensen die het eigenlijk niet hebben. En deze mensen kunnen prima helemaal van de klachten verholpen worden. Tenminste, dat is wat ik vaak heb gezien. Ik vind het ook wel shocking dat het in dit geval een huisarts is die zo'n diagnose geeft. Maargoed, dat is een hele andere discussie.