Ik merk dat mensen vaak raar doen in mijn buurt. Het valt te verdelen over twee categorieen:
1. Mensen komen opeens heel vals en geirriteerd uit de hoek terwijl er niets vooraf is gegaan. Op mijn stage heb ik dat een paar keer meegemaakt. Toen ik een proefopdracht maakte voor een eventuele andere stage kreeg ik een telefoontje waar de beoordelaar "je hebt het echt niet goed gedaan" zei, in plaats van "sorry, maar het niveau was helaas niet wat wij hier verwachten" of een andere, nettere opmerking. Bij het gesprek zat ik met een man en met haar, de man vond mij aardig en wou meer weten, zij zat er nogal zuur bij. Heel vaak zijn het vrouwen die zo tegen mij doen, een enkele keer een man. Ik vind dat heel vreemd. Mensen komen soms gewoon echt heel grof en hard uit de hoek, alsof ze mij graag willen kwetsen. In het dagelijks leven ben ik heel teruggetrokken en beleefd, misschien zelfs te beleefd.
2. Soms zijn mensen juist extreem snel open tegenover mij. Vandaag zat ik op het strand en binnen uur wist ik van een vrouw dat ze een borstverkleining wou, dat haar kind adhd had, dat ze een verwend stiefzusje had waar ze ruzie meer heeft en dat ze vroeger weleens blowde. Dit allemaal nadat ik "ja"had geantwoord op de vraag of ik even op haar spullen kon letten omdat zij iets moest halen. Ik heb dit vaker, in de trein vertellen wildvreemden mij de raarste dingen.
Ik weet niet waar dit door komt. Heb ik misschien een soort onschuldige, lieve look over me waar mensen ofwel misbruik van willen maken ofwel graag dingen aan toevertrouwen?
Ik snap niet hoe het komt want ik ben vaak behoorlijk vals als je me beter kent.
"Fools that will laugh on earth, most weep in hell.”