Beetje dankbaarheid kan ook geen kwaad hè. Zo zonder hongerbuikje achter je dure Apple laptop op de Nederlandsche interwebs.quote:Op woensdag 10 juli 2013 16:11 schreef Kroketvulling het volgende:
Dan is het goed. Van die adoptieouders die gelijk een Moeder Teresa-complex krijgen of kinderen adopteren omdat het hip is krijg ik jeuk. Zal gelukkig wel een minderheid zijn.
De pesterijen waren allemaal in de trant van nare opmerkingen en me uitschelden of belachelijk maken terwijl ik ergens nietsvermoedend over straat liep. Dus het had erger gekund. Maar goed, evengoed is het als kind en als onzekere tiener niet iets wat je graag erbij wilt hebben. Maar goed, olifantenhuid kweken en doorgaan met het leven he.
Grapjas.quote:Op woensdag 10 juli 2013 16:34 schreef Kreator het volgende:
[..]
Beetje dankbaarheid kan ook geen kwaad hè. Zo zonder hongerbuikje achter je dure Apple laptop op de Nederlandsche interwebs.
Niet meer of minder dankbaar dan een niet-adoptiekind. In principe kan je het ook omdraaien. Zij moeten mij dankbaar zijn dat ik er was om hun kinderwens te vervullen.quote:Op woensdag 10 juli 2013 16:34 schreef Kreator het volgende:
[..]
Beetje dankbaarheid kan ook geen kwaad hè. Zo zonder hongerbuikje achter je dure Apple laptop op de Nederlandsche interwebs.
Ditquote:Op woensdag 10 juli 2013 16:44 schreef Kola het volgende:
Waarom perse een kind daar vandaan? Hier in Nederland of binnen Europa zijn ook genoeg kinderen die geen thuis hebben en in armoede leven. Lijkt mij toch het beste dat ze zo dicht mogelijk bij hun oorspronkelijke geboorteland blijven, in ieder geval met een soortgelijke cultuur en zoveel mogelijk gelijk-uitziende mensen.
Dat velen in bijv. Afrika en Z-Amerika niet veel hebben, hoeft niet meteen te betekenen dat ze niet gelukkig kunnen zijn/worden en hun leven daar kansloos is. Kijk je verder dan die zwarte traan-kindjes in bedelreclames, dan zie je een (over het algemeen gezien) heel vrolijk en optimistisch volk. Dat jij denkt dat een persoon het beste van het beste moet hebben om een goed leven te krijgen is geen realiteit.
Voorbeelden zullen er van beiden kanten wel te vinden zijn. Maar ik denk dat als je een kind addopteert die uit een zeer slechte positie komt en waar de kansen op een goede toekomst klein zijn. Je alleen maar goed bezig bent.(Ga ik ervanuit dat je het goed opvoedt natuurlijk)quote:Op woensdag 10 juli 2013 15:03 schreef TomAdorson het volgende:
Ik heb een vraag. In de toekomst wil ik graag een kind adopteren omdat ik vind dat als ik later een goede baan en leuke vrouw heb, wil ik een kind dat anders kansloos zou zijn een kans geven om toch in een goede omgeving op te groeien. Ik denk dan ook dat ik een Afrikaanse of Caribische kind wil adopteren.
Maar loopt dat wel goed af? Groeien kinderen van een andere etnische achtergrond dan hun adoptie ouders goed of krijgen ze een soort psychologische trauma daarvan? Ken mensen hier wat voorbeelden daarover?
Iemand adopteert natuurlijk niet altijd omdat hij of zij denkt dat de kinderen niet genoeg hebben ofzo.quote:Op woensdag 10 juli 2013 16:44 schreef Kola het volgende:
Waarom perse een kind daar vandaan? Hier in Nederland of binnen Europa zijn ook genoeg kinderen die geen thuis hebben en in armoede leven. Lijkt mij toch het beste dat ze zo dicht mogelijk bij hun oorspronkelijke geboorteland blijven, in ieder geval met een soortgelijke cultuur en zoveel mogelijk gelijk-uitziende mensen.
Dat velen in bijv. Afrika en Z-Amerika niet veel hebben, hoeft niet meteen te betekenen dat ze niet gelukkig kunnen zijn/worden en hun leven daar kansloos is. Kijk je verder dan die zwarte traan-kindjes in bedelreclames, dan zie je een (over het algemeen gezien) heel vrolijk en optimistisch volk. Dat jij denkt dat een persoon het beste van het beste moet hebben om een goed leven te krijgen is geen realiteit.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |