En je kind heb je niet gekend toen die 7 jaar normaal was, daar heb je dan opeens geen band meer mee?quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:19 schreef SputnikSweetheart het volgende:
[..]
Dat is anders. Die partner heb ik gekend toen hij nog normaal was. Ik weet dus dat dit niet is wie hij is. Een zwaar gehandicapt kind zal nooit een band kunnen opbouwen.
Wat is een TIA? Als ik zwaar dement word wil ik wel een spuitje krijgen.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:20 schreef Re het volgende:
mocht ts nou zelf een TIA krijgen dan neem ik verder ook aan dat ze ook liever weggestopt moet worden
qua ongeboren of net geboren babies met zulke ernsitge handicaps kan ik me nog wel voorstellen dat je een keuze maakt, maar op latere leeftijd?
quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:19 schreef SputnikSweetheart het volgende:
[..]
Dat is anders. Die partner heb ik gekend toen hij nog normaal was. Ik weet dus dat dit niet is wie hij is. Een zwaar gehandicapt kind zal nooit een band kunnen opbouwen.
jezelf niet zo tegenspreken hoorquote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:07 schreef SputnikSweetheart het volgende:
[..]
Nuja, als mijn kind op zijn 8e opeens allemaal rare dingen gaat doen die ik niet aankan dan sta ik hem af.
Ik neem aan dat je een zware handicap wel vrij vroeg ontdekt. Zeven jaar is overdreven.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:21 schreef vaagjunior het volgende:
[..]
En je kind heb je niet gekend toen die 7 jaar normaal was, daar heb je dan opeens geen band meer mee?
Ik word niet opgezadeld met een partner. Wel met een ziek kind. Dat is het verschil. Ik ben niet verplicht voor hem te zorgen, dus als ik dat doe, dan is het een weloverwogen beslissing. Met een kind is het anders.quote:
Er zijn genoeg ziektes of handicapen waar een kind pas last van krijgt, of wat pas na een aantal jaren opvalt.. als jij dan je kind bijvoorbeeld 3 a 4 jaar kent heb je daar denk ik wel een band mee.. dus zou je die volgens jou theorie niet meer weggeven.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:22 schreef SputnikSweetheart het volgende:
[..]
Ik neem aan dat je een zware handicap wel vrij vroeg ontdekt. Zeven jaar is overdreven.
Ja dat weet ik ook niet zeker hoor. Maar als mijn kind een IQ van 30 heeft dan kom je er snel genoeg achter.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:23 schreef vaagjunior het volgende:
[..]
Er zijn genoeg ziektes of handicapen waar een kind pas last van krijgt, of wat pas na een aantal jaren opvalt.. als jij dan je kind bijvoorbeeld 3 a 4 jaar kent heb je daar denk ik wel een band mee.. dus zou je die volgens jou theorie niet meer weggeven.
In de meeste gevallen is dat niet voorgoed toch? Of je wordt beter of je gaat dood binnen enkele maanden/jaren.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:18 schreef Lokasenna het volgende:
Als je een partner had die door ernstige ziekte niet meer voor zichzelf zou kunnen zorgen, zou je hem dan dumpen?
Nou ja, aan een baby met autisme zul je nog weinig merken waarschijnlijk. Dan bouw je er lijkt me een band mee op, maar blijkt toch later dat het te ernstig belemmerd wordt door zo'n handicap dat het niet zelfstandig kan worden.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:22 schreef SputnikSweetheart het volgende:
[..]
Ik neem aan dat je een zware handicap wel vrij vroeg ontdekt. Zeven jaar is overdreven.
En dit.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:24 schreef Kola het volgende:
[..]
In de meeste gevallen is dat niet voorgoed toch? Of je wordt beter of je gaat dood binnen enkele maanden/jaren.
Als je partner bijvoorbeeld heel jong (jonger dan 40 ofzo, dat komt voor) dement raakt, zit je er nog een hele tijd aan vast.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:24 schreef Kola het volgende:
[..]
In de meeste gevallen is dat niet voorgoed toch? Of je wordt beter of je gaat dood binnen enkele maanden/jaren.
Ja, dan sta ik hem af. Dat betekent niet dat als er een band mee opgebouwd kan worden, dat ik hem dan nooit meer hoef te zien. Maar ik wil er niet voor zorgen. Met iemand met een IQ van 30 is het anders. Zo iemand KAN geen band opbouwen.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:24 schreef Lokasenna het volgende:
[..]
Nou ja, aan een baby met autisme zul je nog weinig merken waarschijnlijk. Dan bouw je er lijkt me een band mee op, maar blijkt toch later dat het te ernstig belemmerd wordt door zo'n handicap dat het niet zelfstandig kan worden.
Ik weet niet of ik dan wel bij hem blijf... Op mijn 30e al leven als een bejaarde... Sorry. Daar pas ik voor.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:25 schreef Lokasenna het volgende:
[..]
Als je partner bijvoorbeeld heel jong (jonger dan 40 ofzo, dat komt voor) dement raakt, zit je er nog een hele tijd aan vast.
Dan wil je als (zieke) partner toch ook dat je vriend of vriendin doorgaat met zijn/haar leven en niet alles opgeeft om voor jou te zorgen mocht het tot dat punt komen. Vooral op die leeftijd.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:25 schreef Lokasenna het volgende:
[..]
Als je partner bijvoorbeeld heel jong (jonger dan 40 ofzo, dat komt voor) dement raakt, zit je er nog een hele tijd aan vast.
Dan zou ik m'n partner ergens in een zorginstelling onderbrengen en gewoon vaak op bezoek gaan terwijl ik doorga met m'n leven. Zou dat andersom overigens ook verwachten, zou niet eens willen dat ik m'n partner zo beperk.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:25 schreef Lokasenna het volgende:
[..]
Als je partner bijvoorbeeld heel jong (jonger dan 40 ofzo, dat komt voor) dement raakt, zit je er nog een hele tijd aan vast.
Als ik zie hoe vervelend demente mensen zijn juist tegen degenen die van ze houden, en daar ook niet naar luisteren, dan denk ik dat ze nog het beste af zijn bij professionals.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:30 schreef Lokasenna het volgende:
Het klinkt makkelijk en rationeel, maar het lijkt me heel zwaar om degene waarvan je houdt aan anderen over te laten. Maar ik heb geen idee wat ik zelf zou doen in zo'n situatie.
Geen woorden voor dat filmpje. Ongelooflijk zielig voor kind en ouders.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 15:55 schreef SputnikSweetheart het volgende:
Euthanasie zou een goed idee zijn maar helaas kan daar misbruik van worden gemaakt.
Ik vind het trouwens ook in- en in slecht om een kindje als Juliana Wetmore te baren.
Dit. Ik denk dat ik dan ook een nieuwe vriend zou willen. Want op je 30e dement.. dan heb ik nog 40 jaar lang geen liefdesleven meer. Ik zou dan wel heel close bij mijn dan ex willen zijn, en een vriendschap willen (op zijn manier).quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:28 schreef CherryOnTop het volgende:
[..]
Dan zou ik m'n partner ergens in een zorginstelling onderbrengen en gewoon vaak op bezoek gaan terwijl ik doorga met m'n leven. Zou dat andersom overigens ook verwachten, zou niet eens willen dat ik m'n partner zo beperk.
In het begin was ik het met je eens maar deze slaat helemaal nergens op. Beter laat jij je eierstokken gewoon verwijderen, je bent zelf ook niet helemaal honderd.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:07 schreef SputnikSweetheart het volgende:
[..]
Nuja, als mijn kind op zijn 8e opeens allemaal rare dingen gaat doen die ik niet aankan dan sta ik hem af.
quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:32 schreef SputnikSweetheart het volgende:
[..]
Dit. Ik denk dat ik dan ook een nieuwe vriend zou willen. Want op je 30e dement.. dan heb ik nog 40 jaar lang geen liefdesleven meer. Ik zou dan wel heel close bij mijn dan ex willen zijn, en een vriendschap willen (op zijn manier).
Eens.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:31 schreef PierGerlofsDonia het volgende:
[..]
Geen woorden voor dat filmpje. Ongelooflijk zielig voor kind en ouders.
Ik ben het met de ts eens. En ik ga nog wat verder. Wat voor zin heeft het om iemand die zo gehandicapt is, in leven te laten.
Wie word daar beter van? Kind? Ouders? Wereld?
In mijn ogen is het redelijk simpel. Iedereen moet kunnen bijdragen. Helemaal mijn eigen kinderen. Ik zou het kind zo vroeg mogelijk laten aborteren/euthanaseren. Het liefst als het nog in de buik zit. Hier moet je partner het natuurlijk mee eens zijn. Dit is ook iets wat je van te voren moet bespreken.
Maar aan de andere kant vind ik dat je het wel snel moet doen. Dus niet als het al een paar maanden oud is ofzo. Dit doet waarschijnlijk ook niemand zijn kind aan, als je het al in je armen hebt gehad.
Extra gratis tip: als je mijn menig deelt vertel het dan niet op een verjaardagMensen kunnen dit niet waarderen.
Tussen twee goeden kiezen is natuurlijk ook stukken makkelijker. Wat als de vraag is: zou je een zwaar gehandicapt kind willen?quote:Op vrijdag 5 juli 2013 15:59 schreef Silenus het volgende:
[..]
Nee, ik heb ook liever een zoon dan een dochter maar dat wil niet zeggen dat ik ongelukkig ben als ik een dochter krijg.
Ik had al zulke reacties verwacht, ik neem ze echter niet al te serieus.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:32 schreef oLexie het volgende:
[..]
In het begin was ik het met je eens maar deze slaat helemaal nergens op. Beter laat jij je eierstokken gewoon verwijderen, je bent zelf ook niet helemaal honderd.
Het slaat gewoon nergens op.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:33 schreef SputnikSweetheart het volgende:
[..]
Ik had al zulke reacties verwacht, ik neem ze echter niet al te serieus.
Jij zou graag willen dat je partner de rest van haar leven voor je blijft zorgen als je op je 30e dement wordt?quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:34 schreef Kper_Norci het volgende:
TS kan beter gewoon nooit aan kinderen beginnen, want voor TS zijn het hooguit accessoires die je wanneer je deze beu bent bij het grofvuil kan zetten. Partners ook zo te zien. Hoogst misselijkmakende instelling, misschien minder wanneer dit van te voren met elkaar overlegd wordt, maar geen enkele man of vrouw gaat er denk ik vanuit dat wanneer hij/zij ernstig ziek/gehandicapt raakt ze dan door hun partner daardoor aan de kant geschoven worden. Lief en leed delen komt duidelijk niet voor in de vocabulaire van TS.
Dit is dan ook het enige waar ik met TS in mee ga, maar dan puur omdat ik zelf ook niet zwaar gehandicapt geboren zou willen worden, en niet omdat ik geen moeite wil doen voor de opvoeding.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:35 schreef oLexie het volgende:
[..]
Het slaat gewoon nergens op.Een kind van acht kun je sowieso moeilijk afstaan.
Verder ga ik ook niet voor het downie-pakket, als het een gehandicapt kind wordt is het tijd voor een inwendige schoonmaak. Met een beetje autisme o.i.d. kan ik dan wel weer leven.
In het geval van mijn grote liefde die iets overkomt, gewoon lekker samen blijven.![]()
Ik ben van mening dat wanneer je een relatie met iemand hebt je diegene steunt in goede en slechte tijden. Als jij een partner, die vroegtijdig gehandicapt of dement of wat dan ook raakt, om die reden verlaat, dan zou ik dat bij het begin van de relatie maar goed overleggen met diegene, want ik zou je dus nooit vergeven. In onderling overleg vind ik het anders, maar dan heb je daar beide inspraak over. Anders is het een zeer egoïstische beslissing zeker als daar nooit overleg met de partner over is geweest.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:36 schreef CherryOnTop het volgende:
[..]
Jij zou graag willen dat je partner de rest van haar leven voor je blijft zorgen als je op je 30e dement wordt?
quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:34 schreef Kper_Norci het volgende:
TS kan beter gewoon nooit aan kinderen beginnen, want voor TS zijn het hooguit accessoires die je wanneer je deze beu bent bij het grofvuil kan zetten. Partners ook zo te zien. Hoogst misselijkmakende instelling, misschien minder wanneer dit van te voren met elkaar overlegd wordt, maar geen enkele man of vrouw gaat er denk ik vanuit dat wanneer hij/zij ernstig ziek/gehandicapt raakt ze dan door hun partner daardoor aan de kant geschoven worden. Lief en leed delen komt duidelijk niet voor in de vocabulaire van TS.
Anders gaan we ff op de man/vrouw spelen.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:43 schreef oLexie het volgende:
Volgens mij heeft TS in haar leven weinig liefde gekend, wellicht is ze ook afgestaan en afgedankt.
Ik vind het vooral egoistisch als je je partner, doordat je een mentale handicap krijgt waardoor je niet meer voor jezelf kunt zorgen, 'verplicht' om zijn/haar leven ook maar even grotendeels te beperken terwijl diegene nog járen voor zich heeft. Ik zou het m'n partner echt niet aan willen doen. En daarbij, als ik mentaal zo erg gehandicapt zou zijn dat ik niet voor mezelf kan zorgen zal ik er waarschijnlijk ook niet echt mee zitten dat ik in een zorginstelling zit in plaats van thuis, het is nou niet alsof je alles dan nog zo helder meemaakt.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:41 schreef Kper_Norci het volgende:
[..]
Ik ben van mening dat wanneer je een relatie met iemand hebt je diegene steunt in goede en slechte tijden. Als jij een partner, die vroegtijdig gehandicapt of dement of wat dan ook raakt, om die reden verlaat, dan zou ik dat bij het begin van de relatie maar goed overleggen met diegene, want ik zou je dus nooit vergeven. In onderling overleg vind ik het anders, maar dan heb je daar beide inspraak over. Anders is het een zeer egoïstische beslissing zeker als daar nooit overleg met de partner over is geweest.
Ik vind het eerder getuigen van een gevalletje wel de lusten maar niet de lasten.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:44 schreef CherryOnTop het volgende:
[..]
Ik vind het vooral egoistisch als je je partner, doordat je een mentale handicap krijgt waardoor je niet meer voor jezelf kunt zorgen, 'verplicht' om zijn/haar leven ook maar even grotendeels te beperken terwijl diegene nog járen voor zich heeft. Ik zou het m'n partner echt niet aan willen doen. En daarbij, als ik mentaal zo erg gehandicapt zou zijn dat ik niet voor mezelf kan zorgen zal ik er waarschijnlijk ook niet echt mee zitten dat ik in een zorginstelling zit in plaats van thuis, het is nou niet alsof je alles dan nog zo helder meemaakt.
Volgens mij is het probleem bij TS alleen dat ze nu te rationeel nadenkt en niet doorheeft dat wanneer ze echt in een van deze situaties zou zitten ze er waarschijnlijk niet zo makkelijk mee omgaat.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:43 schreef oLexie het volgende:
Volgens mij heeft TS in haar leven weinig liefde gekend, wellicht is ze ook afgestaan en afgedankt.
Als ik niet meer voor mij zelf kan zorgen (wc gaan) schiet mij dan alstublieft af.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:44 schreef CherryOnTop het volgende:
[..]
Ik vind het vooral egoistisch als je je partner, doordat je een mentale handicap krijgt waardoor je niet meer voor jezelf kunt zorgen, 'verplicht' om zijn/haar leven ook maar even grotendeels te beperken terwijl diegene nog járen voor zich heeft. Ik zou het m'n partner echt niet aan willen doen. En daarbij, als ik mentaal zo erg gehandicapt zou zijn dat ik niet voor mezelf kan zorgen zal ik er waarschijnlijk ook niet echt mee zitten dat ik in een zorginstelling zit in plaats van thuis, het is nou niet alsof je alles dan nog zo helder meemaakt.
Alsof het zo simpel is. Bij een gehandicapt kind of partner komt zoveel meer kijken dan alleen hoeveel je om iemand geeft. Er is ook nog altijd een verschil tussen een mentale en fysieke handicap. Maar daarnaast ook kunnen mensen vaak enorm van gedrag en persoonlijkheid veranderen door een bepaalde gebeurtenis, zoals gehandicapt raken bijvoorbeeld.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:34 schreef Kper_Norci het volgende:
TS kan beter gewoon nooit aan kinderen beginnen, want voor TS zijn het hooguit accessoires die je wanneer je deze beu bent bij het grofvuil kan zetten. Partners ook zo te zien. Hoogst misselijkmakende instelling, misschien minder wanneer dit van te voren met elkaar overlegd wordt, maar geen enkele man of vrouw gaat er denk ik vanuit dat wanneer hij/zij ernstig ziek/gehandicapt raakt ze dan door hun partner daardoor aan de kant geschoven worden. Lief en leed delen komt duidelijk niet voor in de vocabulaire van TS.
quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:47 schreef PierGerlofsDonia het volgende:
[..]
Als ik niet meer voor mij zelf kan zorgen (wc gaan) schiet mij dan alstublieft af.
(Als iemand mij zoekt, ik ben bij de notaris)
Voor altijd samen snoepje van mequote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:35 schreef oLexie het volgende:
[..]
Het slaat gewoon nergens op.Een kind van acht kun je sowieso moeilijk afstaan dus geen idee hoe je dat wilde doen maar beter neem je dus geen kinderen. Stel je voor dat ze niet bovengemiddeld intelligent zijn.
Verder ga ik ook niet voor het downie-pakket, als het een gehandicapt kind wordt is het tijd voor een inwendige schoonmaak. Met een beetje autisme o.i.d. kan ik dan wel weer leven.
In het geval van mijn grote liefde die iets overkomt, gewoon lekker samen blijven.![]()
Ik snap dat iedere situatie anders, en begrijp wat jij schrijft ook heel goed, maar als je lekker ongenuanceerd roept van als mijn partner of kind iets overkomt ben ik weg kan je het ook ongenuanceerd krijgen natuurlijk.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:48 schreef Kola het volgende:
[..]
Alsof het zo simpel is. Bij een gehandicapt kind of partner komt zoveel meer kijken dan alleen hoeveel je om iemand geeft. Er is ook nog altijd een verschil tussen een mentale en fysieke handicap. Maar daarnaast ook kunnen mensen vaak enorm van gedrag en persoonlijkheid veranderen door een bepaalde gebeurtenis, zoals gehandicapt raken bijvoorbeeld.
Gezinnen met een gehandicapt kind hebben meestal ook nog andere kinderen waar aan gedacht moet worden. Het is vaak gewoon te veel. Te veel voor een gezin, te veel voor een relatie. Dat is niets onmenselijks.
Dit.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:44 schreef CherryOnTop het volgende:
[..]
Ik vind het vooral egoistisch als je je partner, doordat je een mentale handicap krijgt waardoor je niet meer voor jezelf kunt zorgen, 'verplicht' om zijn/haar leven ook maar even grotendeels te beperken terwijl diegene nog járen voor zich heeft. Ik zou het m'n partner echt niet aan willen doen. En daarbij, als ik mentaal zo erg gehandicapt zou zijn dat ik niet voor mezelf kan zorgen zal ik er waarschijnlijk ook niet echt mee zitten dat ik in een zorginstelling zit in plaats van thuis, het is nou niet alsof je alles dan nog zo helder meemaakt.
Waarom? omdat jij het dan niet meer grappig vindt?quote:Op vrijdag 5 juli 2013 17:42 schreef Fes1-2 het volgende:
Echter zwaar verminkt zoals in dat filmpje... dan mogen ze de baarmoeder wel leeghalen wat mij betreft.
Is zo'n dikke debiel leuk ?quote:Op vrijdag 5 juli 2013 22:33 schreef Ahmad1nejad het volgende:
[..]
Waarom? omdat jij het dan niet meer grappig vindt?
Wat versta je dan precies onder "bijdragen"? Betekend dat dat ie later een goede baan moet hebben en jullie verzorgd op jullie oude dag of is het ook goed als hij een aantal uur in de week werkt bij de sociale werkplaats? En vindt je dat ie moet "bijdragen" om de ouders te kunnen verzorgen of omdat hij daar zelf nuttiger van wordt?quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:31 schreef PierGerlofsDonia het volgende:
[..]
Geen woorden voor dat filmpje. Ongelooflijk zielig voor kind en ouders.
Ik ben het met de ts eens. En ik ga nog wat verder. Wat voor zin heeft het om iemand die zo gehandicapt is, in leven te laten.
Wie word daar beter van? Kind? Ouders? Wereld?
In mijn ogen is het redelijk simpel. Iedereen moet kunnen bijdragen. Helemaal mijn eigen kinderen. Ik zou het kind zo vroeg mogelijk laten aborteren/euthanaseren. Het liefst als het nog in de buik zit. Hier moet je partner het natuurlijk mee eens zijn. Dit is ook iets wat je van te voren moet bespreken.
Maar aan de andere kant vind ik dat je het wel snel moet doen. Dus niet als het al een paar maanden oud is ofzo. Dit doet waarschijnlijk ook niemand zijn kind aan, als je het al in je armen hebt gehad.
Extra gratis tip: als je mijn menig deelt vertel het dan niet op een verjaardagMensen kunnen dit niet waarderen.
Gaat het er dan perso om wat je zelf "leuk" of "grappig" vindt?quote:
Met je OP had je nog een punt, maar nu ik dit lees mag ik hopen dat jij nooit aan kinderen begint want die verdien je niet.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:07 schreef SputnikSweetheart het volgende:
[..]
Nuja, als mijn kind op zijn 8e opeens allemaal rare dingen gaat doen die ik niet aankan dan sta ik hem af.
Dus dan mag een ander zorgen voor jouw zwaar autistische kind gaan zorgen omdat jij d'r feitelijk geen zin in hebt en het bij voorbaat al niet aankan?quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:05 schreef SputnikSweetheart het volgende:
[..]
Tsja. dat zou ik ook afstaan.
Simpel, man. Een ander moet opdraaien voor jouw keuzes (namelijk: een kind nemen) en falen.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:24 schreef SputnikSweetheart het volgende:
Als een kind onhandelbaar is, dan geef ik hem wel weg, band of niet. Ik kan er niet voor zorgen.
eens.quote:Op zaterdag 6 juli 2013 00:09 schreef Krullie. het volgende:
[..]
Simpel, man. Een ander moet opdraaien voor jouw keuzes (namelijk: een kind nemen) en falen.
Dus al die mensen die kanker krijgen door roken, daar hoeven wij niet voor op te draaien? jammer voor jou werkt de maatschappij niet zo.quote:Op zaterdag 6 juli 2013 00:09 schreef Krullie. het volgende:
[..]
Simpel, man. Een ander moet opdraaien voor jouw keuzes (namelijk: een kind nemen) en falen.
Nee, want dat kind is geestelijk gezond. En daar gaat het mij om. Tenzij het zo verminkt is dat het eronder lijdt (Juliana).quote:Op zaterdag 6 juli 2013 00:04 schreef Krullie. het volgende:
[..]
Dus dan mag een ander zorgen voor jouw zwaar autistische kind gaan zorgen omdat jij d'r feitelijk geen zin in hebt en het bij voorbaat al niet aankan?Dat is toch een beetje als een hond gaan kopen, erachter komen dat 'ie vals is en 'm daarna maar aan andere mensen overlaten? Beetje eigen verantwoordelijkheid lijkt mij ook wel gunstig.
En begrijp mij niet verkeerd. Als ik zou weten dat ik een zwaar gehandicapt kind zou hebben tijdens de zwangerschap, zou ik kiezen voor een abortus. Zou ik een zwaar gehandicapt kind (kortom: niks kunnen) op de wereld zetten, zou ik ook voor euthanasie kiezen als dat zou kunnen. Dat is uiteindelijk beter, denk ik nu. Maar ik zou mijn bloedeigen kind nooit - en dat weet ik nu al - in een of andere instelling plaatsen na jaren. Misschien voor af en toe (dat is logisch) maar zeker niet voor 'altijd', hoe zwaar zo'n opvoeding dan ook zal zijn.
Met zware autisme al helemaal niet. Ik heb 'Jeroen Jeroen' ook gezien, moeilijk, maar het lijkt mij best erg om na jaren (ik zeg maar iets) ineens een kind af te staan omdat het kind een zware handicap heeft. Bovendien: een zware handicap kun je ook krijgen. Sta je je kind ook af nadat hij/zij een zwaar ongeluk krijgt waarbij hij/zij volkomen verlamd raakt omdat jij de zorg niet aan wil kunnen?
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |