zoveelste probleem schoondochter

Yep, ik ben er toch aan begonnen.....het zoveelste topic over relaties schoondochter/schoonmoeder. En ook ik ben inmiddels ten einde raad.
Onze zoon 22 jaar,heeft via internet verkering gekregen met een meisje uit Maastricht 19 jaar. Zij studeerde aldaar aan de Uni, Biomedische wetenschappen. Intelligente dame dus.
Na een tijdje kwam ze voor het eerst naar Vlissingen, om met gebogen hoofd, ons niet aankijkend, een doei mompelend naar binnen te sloffen. Mijn man en ik keken elkaar verbaasd aan, verbijsterd zeiden we goedemiddag. En dat was het, ze slofte met evenveel snelheid als een slak met gebogen hoofd weer naar buiten. Het is een kleine dame van 43 kilo..donkere wallen onder de ogen, lijkt of ze niet helemaal helder is. Een piepstemmetje maakt het geheel compleet. Ze stelde zich niet eens voor, een hand geven kon er ook niet af.
De relatie hield stand en na een paar maanden kwamen bij ons allerlei vragen op, temeer onze zoon met opmerkingen en verhalen kwam die ons de haren omhoog liet staan. Ze ging zelf maar 1x in de drie maanden naar haar ouders, vond meer niet nodig eerder lastig. Met haar broer en zus had ze geen contact en vond haar ouders maar rare mensen met rare gewoontes(?). Vrienden/vriendinnen had ze niet, geen zin in. Niet aangesloten bij een studentenvereniging(ik zou mijn studententijd voor geen goud hebben willen missen hoor), gaat niet uit of zo. Hokt de hele tijd achter haar laptop op haar studentenkamer.
Ze bleef een weekend logeren....nou dat hebben we geweten. Mevrouw schoof haar benen onder de tafel en weigerde om mee te helpen(uit haar eigen beweging). Deed letterlijk niks, niet mee helpen tafel dekken, koken, afwassen nee hoor. Schoof haar eten ongeinteresseerd over haar bord heen en weer, had wel een behoorlijke hoeveelheid op haar bord geladen...en ineens begonnen haar ogen te draaien, werd ze suf, bleek, en begon te klagen. Onze zoon liet ook zijn bord staan, en bracht haar naar boven..Ze had ineens last van duizelingen, maagpijn, buikpijn en hoofdpijn..
In de loop van de tijd bleek dat ze er vaker last van had....en altijd als we SAMEN iets gingen doen. Bv. lekker shoppen, over de boulevard wandelen, of de kerstshow bij Intratuin bekijken ed. Niets wilde ze samen doen. Tot ze op mijn verjaardag in november tijdens het steengrillen weer ineens ziek werd, was voor mij de maat vol. Ik heb de dokter gebeld, en die zei dat we meteen naar het ziekenhuis moesten. Daar aangekomen en enige onderzoeken verder, bleek de dame maag en darmkolieken te hebben, en compleet uitgedroogd te zijn. Ze hebben haar aan de infuus gelegd en haar 24 uur lang vocht bijgegeven. Na een gesprek met onze zoon bleek dat ze, zoals ze zelf zegt, een vitamine B tekort te hebben(net zoals haar eigen moeder). Tja, kwestie van supplementen slikken toch? Nee hoor, dat deed ze niet.
Eenmaal weer uit het ziekenhuis, kwamen haar eigen ouders naar Vlissingen om haar op te halen. Ze wilden dat ze thuiskwam om wat aan te sterken, en gelijk hadden ze. Zou ik ook gedaan hebben. We zijn in gesprek gegaan met onze zoon, en wat daar aan het licht kwam sloeg alles. Ook in haar eigen kamer voerde ze niks uit, het was onderkomen en smerig. Onze zoon mocht daar alles zelf poetsen, want zij was er veel te moe voor....bij ons thuis voerde ze ook niks uit. Zoon maakte bij ons iedere avond excuus dat ze niet mee kon afwassen/drogen omdat ze veel te moe was. Kom nou zeg!!! Een meid van 19 jaar!!! Onderhand was bij ons de maat vol. Zoon werd continue voor haar karretje gespannen, er werden dure spullen aangeschaft want ze droeg alleen maar merkkleding of gebruikte erg dure make-up en verzorgingsspullen. Werken???? Een studentenbaantje??? Nee hoor, want dochterlief(haar ouders) hoefde zich niet uit te sloven voor andere mensen.....
Sorry maar dit gaat er bij ons niet in hoor. Onze zoon heeft altijd baantjes gehad, sinds zijn 13e(folderwijkje) om hem de waarde van het geld bij te brengen. Ook hij had echter zijn baantje opgezegd om haar bij te staan..
Intussen kwam aan het licht dat onze zoon zijn creditcard helemaal had opgebruikt, zijn spaargeld was foetsie, had intussen al twee leningen opgenomen. Je kunt wel raden waar het geld heen was.
Maar als wij er iets van zeiden, moesten wij onze mond houden, wij bemoeiden ons overal mee, het ging ons niet aan, het was duidelijk dat we haar niet konden uitstaan. Het isoleren van onze zoon van zijn eigen ouders en zijn vele vrienden was een feit. Zijn eigen hobby's zoals kitesurfen werd aan de wilgen gehangen. Inmiddels is het zover dat ze vanaf november 2012 niet meer naar de Uni in Maastricht is gegaan, dat verzwegen heeft voor haar ouders, maar wel de volledige stufie incasseerde. Onze zoon studeert hier aan de hogeschool Engineering en zij gaat dat nu ook doen. Dus hier op een kamer, en onze zoon ging ook ineens het huis uit om op 2 minuten afstand van ons huis op een kamer te gaan zitten naast haar. Dat bedoel ik dus met compleet isoleren van alles. Alles moet om haar draaien. Nu heeft onze zoon niks meer voor zichzelf, zelfs zijn eigen opleiding niet. Duidelijk is dat dit de sfeer hier in huis geen goed heeft gedaan, ze komt hier niet meer, ze voelt zich bedreigd, nou ja zeg. De relatie met onze zoon heeft er ook een flinke knauw van gekregen. En vooral omdat wij erachter kwamen dat hij de hele verhuizing van haar betaald heeft met alweer een nieuwe lening! Hij betaald maar, en zij geeft het geld met bakken uit. Zij loopt in dure kleding, onze zoon loopt erbij als landloper. Als wij hem dan voorstellen kleren voor hem te kopen of de kapper te betalen, is er ruzie. Ondanks het feit dat met name ik, schoonmama, totaal niks meer zeg over welk onderwerp dan ook, ben ik de boosdoener. Vraag me af hoe, ik doe en zeg niks meer. Mijn man is eveneens ten einde raad, en we hebben besloten om de boel maar te laten escaleren. Dat onze zoon maar zijn hoofd moet stoten. Praten helpt niet, en geeft ruzie omdat zij hem totaal gehersenspoeld heeft. Duidelijk is wel nu, dat onze zoon zijn maximale uitwonende stufie heeft aangevraagd waardoor het leenbedrag NOG groter wordt.
We zijn ten einde raad, weten geen weg meer.

grtz
Onbegrijpelijk