W.H. Auden - The Shield of Achilles:
She looked over his shoulder
For ritual pieties,
White flower-garlanded heifers,
Libation and sacrifice,
But there on the shining metal
Where the altar should have been,
She saw by his flickering forge-light
Quite another scene.
In het kader van Gedichtendag. 
quote:Luibak!
Op donderdag 30 januari 2003 21:38 schreef PingPong het volgende:
Fragmentje uit...
Laat mij alleen.
dit is de tweesprong onzer wegen.
gij hebt mij tot den versten rand geleid.
maar keer hier om, ween niet.
gij kunt den laatsten tocht naast mij niet schrijden,
noch ik met u, gij gaat hem eens alleen.
gij zijt mij nochtans onverdeeld verpand:
ik heb uw bloed den donkren kus gegeven
van hen, die boven dood en leven
ontstegen zijn. ik ben hun afgezant.
ik beid uw komst.
wij zullen eens den zwarten wijn
van dood en donker uit één beker drinken,
wij zullen stromend in elkaar verzinken
en eeuwig zijn.
vaarwel.
ik keer niet weer.
maar gij komt zelve, later.
vaarwel, het water
roept voor de derde keer.
It sifts from leaden sieves,
it powders all the wood,
it fills with alabaster wool
the wrinkles of the road.
It makes an even face
of mountain and of plain, -
unbroken forehead from the east
unto the east again.
It reaches to the fence,
it wraps it, rail by rail,
Till it is lost in fleeces
It flings a crystal veil
On stump and stack and stem, -
the summer's empty room,
acres of seams where harvests were,
recordless, but for them.
It ruffles wrists of posts,
as ankles of a queen, -
then stills its artisans like ghosts,
denying they have been.
you can ride in a pink mustang
quote:Daar horen plaatjes bij.
Op zaterdag 1 februari 2003 21:21 schreef RaisinGirl het volgende:
The Snow
Uit eigen werk, gisteren:
Nu de sneeuw weer is gesmolten, zie ik het allemaal weer een stuk minder mooi in. Daarom het volgende, uiterst toepasselijke, gedicht van 
Slauerhoff .
In Nederland
In Nederland wil ik niet leven,
men moet er steeds zijn lusten reven,
terwille van de goede buren
die gretig door elk gaatje gluren.
'k ga liever leven op de steppen,
waar men geen last heeft van zijn naasten:
Om 't krijsen van mijn lust zal zich geen reiger reppen,
geen vos zijn tred verhaasten.
In Nederland wil ik niet sterven,
En in de natte grond bederven
Waarop men nimmer heeft geleefd.
Dan blijf ik liever hunkrend zwerven
en kom terecht bij de nomaden.
Mijn landgenoten smaden mij: 'Hij is mislukt.'
Ja, dat ik hen niet meer kon schaden,
heeft mij in vrijheid nog te vaak bedrukt.
In Nederland wil ik niet leven,
men moet er altijd naar iets streven,
om 't welzijn van zijn medemensen denken.
In het geniep slechts mag men krenken.
Maar niet een facie ranslen dat het knalt,
alleen omdat die trek mij niet bevalt.
Iemand mishandlen zonder reden
getuigt van tuchteloze zeden.
Ik wil niet in die smalle huizen wonen,
die Lelijkheid in steden en in dorpen
bij duizendtallen heeft geworpen....
Daar lopen allen met een stijve boord
- uit stijlgevoel niet, om te tonen
dat men wel weet hoe het behoort -
Des Zondags om elkaar te groeten
de straten door in zwarte stoeten.
In Nederland wil ik niet blijven,
Ik zou dichtgroeien en verstijven.
Het gaat mij daar te kalm, te deftig,
Men spreekt er langzaam, wordt nooit heftig.
En danst nooit op het slappe koord.
Wel worden weerlozen gekweld,
Nooit wordt zo'n plompe boerenkop gesneld,
en nooit, neen nooit gebeurt een mooie passiemoord.
you can ride in a pink mustang
Und rufen dir im Grabe zu:
Ruhe sanfte, sanfte ruh!
Ruht, ihr ausgesognen Glieder!
Euer Grab und Leichenstein
Soll dem ängstlichen Gewissen
Ein bequemes Ruhekissen
Und der Seelen Ruhstatt sein.
Höchst vergnügt schlummern da die Augen ein.
(Denk zelf de muziek erbij voor de optimale schoonheidservaring.)
Some say the world will end in fire,
Some say in ice.
From what I've tasted of desire
I hold with those who favor fire.
But if it had to perish twice,
I think I know enough of hate
To say that for destruction ice
Is also great
And would suffice.
Het is fascinerend , een schip dat ten onder gaat, maar de intenties zijn bevroren.
Verstijfd van angst en bevrorenheid, one whiskey on the rocks, maar dat hele verhaal is bekend, nakijken en copieren, de enigste optie toch?
Het ijs ontbreekt en ik voel mij falikantbaan de veerkeerde zijde. Zucht. Het is kruipen, net als ik, stapje voor stapje... (Fatima)
Hoor de wind waait, de tijd voor dromen is voorbij
Hoor de zee ruist, zet je zorgen maar opzij
Er is nog genoeg te doen,
Zelfs voor ons twee,
Het wordt nooit meer zoals toen,
Dus vaar maar met mij mee,
Hoor de bomen schreeuwen, twijfel niet aan wat ik zeg
Hoor de vogels zingen, spreidt je vleugels en vlieg weg
Geef mij je hart te leen,
En leg je in de hand van God,
Sla je armen om mij heen,
En schik je in ons lot,
Hoor de tijd kruipt, hij heeft ons al herkend
Hoor de muziek huilt, dit is het moment
Sluit nu je ogen maar,
Je zult zien, het gaat zo vlug,
Straks zien wij elkaar,
...misschien weer terug.
Ter verdediging, het was eigenlijk bedoeld als een aantal coupletten op een enigszins toegankelijk lied, mocht de simpelheid van het geheel U niet ontgaan zijn..
De doffe zon gaat onder,
De schrale maan verschijnt.
Het gras dampt, klam en vochtig,
De grond blijft stijf bevroren
In heete korte zomer:
t Blijft winter in de zomer.
De klokjes zijn nog hoorbaar,
Het rulle spoor nog zichtbaar,
De kar is al verdwenen.
Ja, alles gaat, verdwenen
Wat over is gebleven
Is lief maar onvoldoende
Om op te leven.
quote:Van wie is dat Lamon?
Op donderdag 6 februari 2003 01:49 schreef Lamon het volgende:
Stil sta ik in de steppe,
De doffe zon gaat onder,
De schrale maan verschijnt.Het gras dampt, klam en vochtig,
De grond blijft stijf bevroren
In heete korte zomer:
t Blijft winter in de zomer.De klokjes zijn nog hoorbaar,
Het rulle spoor nog zichtbaar,
De kar is al verdwenen.Ja, alles gaat, verdwenen
Wat over is gebleven
Is lief maar onvoldoende
Om op te leven.
Een mooi oudje, later nog eens opgerakeld in Twin Peaks:
Percy Bysshe Shelley - Love's Philosophy
The fountains mingle with the river
And the rivers with the ocean,
The winds of heaven mix forever
With a sweet emotion;
Nothing in the world is single,
All things by a law divine
In one another's being mingle-
Why not I with thine?
See the mountains kiss high heaven
And the waves clasp one another;
No sister-flower would be forgiven
If it disdain'd its brother:
And the sunlight clasps the earth,
And the moonbeams kiss the sea -
What are all these kissings worth,
If thou kiss not me?
quote:Doe 'ns een gok.
Op donderdag 6 februari 2003 02:00 schreef PingPong het volgende:[..]
Van wie is dat Lamon?
Gefeliciteerd met je 5000-ste post, en mooi dat je weer een beetje terug bent.
Mooi liedje:
Eskobar - Someone new
So is it goodbye?
Is it time to set you free?
Is it time to let it fly?
Is it time to let it bleed?
We used to take turns
To cover up the pain
Deep below it burns
And the feeling still remains
You're gonna find someone new
I really hope you do
Cause I love you
And the sun will come on through
It's gonna shine for you
Cause I adore you
Yes we gave it a try
But maybe for too long
Out of every sorrow
Another day will dawn
You're gonna find someone new
I really hope you do
Cause I love you
And the sun will come on through
It's gonna shine for you
Cause I adore you
And the road travels on
But I'm still near you
In my life, like a song
I will still hear you
Still
You're gonna find someone new
I really hope you do
Cause I love you
Winter- Tori Amos
Snow can wait
I forgot my mittens
Wipe my nose
Get my new boots on
I get a little warm in my heart
When I think of winter
I put my hand in my father's glove
I run off
Where the drifts get deeper
Sleeping beauty trips me with a frown
I hear a voice
"Your must learn to stand up for yourself
Cause I can't always be around"
He says
When you gonna make up your mind
When you gonna love you as much as I do
When you gonna make up your mind
Cause things are gonna change so fast
All the white horses are still in bed
I tell you that I'll always want you near
You say that things change my dear
Boys get discovered as winter melts
Flowers competing for the sun
Years go by and I'm here still waiting Withering where some snowman was
Mirror mirror where's the crystal palace
But I only can see the myself
Skating around the truth who I am
But I know dad the ice is getting thin
When you gonna make up your mind
When you gonna love you as much as I do
When you gonna make up your mind
Cause things are gonna change so fast
All the white horses are still in bed
I tell you that I'll always want you near
You say that things change my dear
Hair is grey
And the fires are burning
So many dreams
On the shelf
You say I wanted you to be proud of me
I always wanted that myself
He says
When you gonna make up your mind
When you gonna love you as much as I do
When you gonna make up your mind
Cause things are gonna change so fast
All the white horses have gone ahead
I tell you that I'll always want you near
You say that things change
My dear
Miserere
Onderaan moet je klikken om het nummer daadwerkelijk te horen, heb geen idee hoe ik dat direct kan verwerken in de link!
niets illegaals aan hoor, het nummer is vrij afluisterbaar vanaf de site!
Stop all the clocks, cut off the telephone,
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.
Let aeroplanes circle moaning overhead
Scribbling on the sky the message He Is Dead,
Put crepe bows round the white necks of the public doves,
Let the traffic policemen wear black cotton gloves.
He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest,
My noon, my midnight, my talk my song;
I thought that love would last for ever: I was wrong.
The stars are not wanted now: put out every one,
Pack up the moon and dismantle the sun,
Pour away the ocean and sweep up the woods;
For nothing now can ever come to any good.
Een vrolijk gedichtje met het oog op Valentijn.
quote:En met die achterliggende gedachte nog eentje van de beste man..
Op maandag 10 februari 2003 00:07 schreef PingPong het volgende:
W.H. Auden - XX
Een vrolijk gedichtje met het oog op Valentijn.
Lay Your Sleeping head, my love,
Human on my faithless arm:
Time and fevers burn away
Individual beauty from
Thoughtful children, and the grave
Proves the child ephemeral:
But in my arms till break of day
Let the living creature lie,
Mortal, guilty, but to me
The entirely beautiful.
Soul and body have no bounds:
To lovers as they lie upon
Her tolerant enchanted slope
In their ordinary swoon,
Grave the vision Venus sends
Of supernatural sympathy,
Universal love and hope;
While an abstract insight wakes
Among the glaciers and the rocks
The hermit's carnal ecstacy,
Certainty, fidelity
On the stroke of midnight pass
Like vibrations of a bell
And fashionable madmen raise
Their pedantic boring cry:
Every farthing of the cost.
All the dreaded cards foretell.
Shall be paid, but from this night
Not a whisper, not a thought.
Not a kiss nor look be lost.
Beauty, midnight, vision dies:
Let the winds of dawn that blow
Softly round your dreaming head
Such a day of welcome show
Eye and knocking heart may bless,
Find our mortal world enough;
Noons of dryness find you fed
By the involuntary powers,
Nights of insult let you pass
Watched by every human love.
quote:Niet zo vrolijk wellicht, maar ik hoorde vandaag de unplugged versie van dit nummer van Annie Lennox
Op maandag 10 februari 2003 00:07 schreef PingPong het volgende:Een vrolijk gedichtje met het oog op Valentijn.
.Here comes the rain again.
Here comes the rain again
falling on my head like a memory,
falling on my head like a new emotion.
I want to walk in the open wind,
I want to talk like lovers do,
want to dive into your ocean,
is it raining with you?
So baby talk to me like lovers do,
walk with me like lovers do,
baby talk to me like lovers do.
Here comes the rain again
raining in my head like a tragedy,
tearing me apart like a new emotion.
I want to breathe in the open wind,
I want to kiss like lovers do,
want to dive into your ocean,
is it raining with you?
you can ride in a pink mustang
La Nature est un temple où de vivants piliers
Laissent parfois sortir de confuses paroles;
L'homme y passe à travers des forêts de symboles
Qui l'observent avec des regards familiers.
Comme de longs échos qui de loin se confondent
Dans une ténébreuse et profonde unité,
Vaste comme la nuit et comme la clarté,
Les parfums, les couleurs et les sons se répondent.
Il est des parfums frais comme des chairs d'enfants,
Doux comme les hautbois, verts comme les prairies,
- Et d'autres, corrompus, riches et triomphants,
Ayant l'expansion des choses infinies,
Comme l'ambre, le musc, le benjoin et l'encens
Qui chantent les transports de l'esprit et des sens.
William Shakespeare - Sonnet XVIII
Shall I compare thee to a summer's day?
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer's lease hath all too short a date:
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm'd;
And every fair from fair sometime declines,
By chance or nature's changing course untrimm'd;
But thy eternal summer shall not fade
Nor lose possession of that fair thou owest;
Nor shall Death brag thou wander'st in his shade,
When in eternal lines to time thou growest:
So long as men can breathe or eyes can see,
So long lives this and this gives life to thee.
