Maak hier een mooi topic van (deel 2)

quote:

---

Op vrijdag 20 september 2002 00:26 schreef PingPong het volgende:

[..]

Neem gerust de tijd.

---

Ik zal binnenkort toch eens wat meer van Drs P gaan inscannen, want het aanbod aan online-DrsP teksten is nogal beperkt, en ze zelf invoeren duurt ook zo lang.

Griekse Tango
Drs P

Verleden week bezocht ik voor de eerste maal mijn bovenbuur
Het had te maken met lekkage naar ik meen of met de huur
Er hing een levensecht portretje van een cirkel aan de muur
En hij ontpopte zich als vreemde en ascetische figuur
Die zich in leven hield met brokjes en augurken in zuur
Het schikt me slecht, ik moet veel werk verrichten sprak hij overstuur
Ik heb al jaren een obsessie en die geeft me rust nog duur
Daar ik verslaafd ben aan de cirkelkwadratuur

Als men de omtrek van een cirkel, zo begon hij zijn verhaal
Gaat delen door de doorsnee, uiteraard is die twee keer de straal
Dan komt er een quotiënt, ja mag ik even stilte in de zaal
Vaak zegt men 22/7 maar dat is te globaal
In feite is het 2pir en dat is lang niet zo banaal
Het blijkt dat pi irrationeel is en daarbij trancentaal
En een computer heeft het uitgerekend, is dat niet geniaal
Tot in de weet ik veel hoeveelste decimaal

Ja deze pi dat staat te lezen in de encyclopedie
Is eeuwenoud en wetenschappelijk en Grieks en vol magie
Als ik zo pieker over pi spreekt u wellicht van een manie
Maar zijn wij allen niet neuro-, fana-, roman- of mystici
Een ander heeft een kolibrie, een relikwie of een fobie
Maar ik verdiep me onophoudelijk en zonder compromis
In dit unieke en verheven wonder der planimetrie
Ik zoek het antwoord op het grote raadsel pi

Na deze woorden onderbrak hij spastisch hijgend zijn gepraat
En er verscheen een onrustbarend kleurenspel op zijn gelaat
Dus ik begon al rond te kijken naar een zuurstofapparaat
Maar hij bedaarde en hervatte zijn verhandeling kordaat
Er is een andere formule die is ook niet van de straat
De oppervlakte van een cirkel is immers pi*r^2
En om de waarde van die pi nu eens te zien in vol ornaat
Dat is wat mij als ideaal voor ogen staat

Aldus weet ik 3,14159265
Etcetera, etcetera, ja het heeft heel wat om het lijf
Zodat ik elke morgen na het opstaan eventjes verstijf
Bij de gedachte aan de eindeloosheid van dit tijdverdrijf
Waarna ik mij toch altijd weer verman en in m'n ogen wrijf
Ik grijp de rekenlineaal, maar ook wel eens de rekenschijf
Ik zet me neer en calculeer en schrijf en calculeer en schrijf
En ik zal blijven zoeken tot ik er in blijf.

quote:

---

Op vrijdag 20 september 2002 14:28 schreef PingPong het volgende:

[..]

Heb jij misschien de tekst van zijn lied over Johannes de Doper?
Zo'n fantastisch lied, maar nergens te vinden.

---

De drenkelingen, die zijn afgedaald,
Zij merken helsch herleefd dat zij niet mogen
Vergaan, maar eeuwig met gesperde oogen
Een nacht inzien, die opklaart noch vervaalt.

De andren geloovenzich het leven te wijden,
Maar scheiden zich er, al wroetend, van af;
Zij denken zich lusthoven te bereiden,
Maar delven zich dagelijks dieper in het graf.

Doch 't einde is ehn licht: voor wanhoop gevoelloos
Maakt hen het gezin, in welk schoot zij sterven;
Ons wacht geen genademiddel: doelloos
Vergaan wij als wij niet meer kunnen zwerven

De dag verschrikt ons, van een terras
Slaan wij in het voorbijgaan gade,
Als waren wij van een verloren ras,
Wij blaadren in boeken aan de kaden.

Van al het schoon, weleer zwervend verworven,
Kunnen wij niets aan 't hart zoo vast drukken
Dat de dood het ons niet kan ontrukken;
Lang voor zijn komst zijn wij steenarm gestorven.

The lake isle of Innisfree

I will arise and go now, and go to Innisfree,
and a small cabin build there, of clay and wattles made:
Nine bean rows will I have there, a hive for the honey-bee,
and live alone in the bee-loud glade.

And I shall have some peace there, for peace comes dropping slow,
dropping from the veils of morning to where the cricket sings,
There midnight's all a glimmer, and noon a purple glow,
and evening full of the linnet's wings.

I will arise and go now. for always night and day
I hear lake water lapping with low sounds by the shore;
While I stand on the roadway, or on the pavements grey,
I hear it in the deep heart's core.

W.B. Yeats

quote:

---

Op vrijdag 20 december 2002 23:27 schreef RaisinGirl het volgende:
I will arise and go now, and go to Innisfree,

---

anders. En ze heeft het
geweten, steeds beter, steeds
vaker, hoe alles hetzelfde
zal blijven, later.

Twijfelachtige bekentenissen van een Nederlandse chansonier..

Het was een onbekende weg die ik heb afgelegd,
naar het licht op zoek naar het donker.
Verlangen naar verlangen, uit dat harnas van spijt,
jaloezie en belangen.
Onderweg spuwden stuurlui aan wal hun gal,
ze hebben nooit iets bereikt, ik bleef eigenwijs.
En toen, toen zag ik jou,
je bent zoveel voor me geweest,
een moeder, een dochter, de mooiste vrouw.
Maar als altijd met iemand die nooit iets zeker weet,
won mijn twijfel van ons geluk maar vanavond ben ik hier terug,
en ik vraag je...

Heb me lief, heb me lief, heb dit lichaam lief.
Bemin mij, bevrijd mij van het duister in mijn hoofd,
mijn straat loopt hier dood.

Wat achtervolgde mij hier naar toe,
was het de prijs van de roem,
of het verlangen voor één nacht iemand te vertrouwen.
Of was het die hyena, die jakhals, die wacht tot ik neerval
en waarvan ik dacht dat het een vriend was.

Maar zijn wij samen niet sterker dan alles wat mij bedreigt,
ik sta klaar voor de strijdt, met als wapen de waarheid,
en dat is

Heb me lief, heb me lief, heb dit lichaam lief.
Bemin mij, bevrijd mij van dat gevoel van schuld,
verraad mij met een kus

Heb me lief, heb me lief,
ik weet meer vragen kan ik niet.
Wij verzoenen ons vannacht,
bemin mij,
streel mij,
heel mij,
heb me lief...

Alles kan ik verdragen,
het verdorren van bonen,
stervende bloemen, het hoekje
aardappelen kan ik met droge ogen
zien rooien, daar ben ik
werkelijk hard in.

Maar jonge sla in september,
net geplant, slap nog
in vochtige bedjes, nee.

quote:

---

Op zondag 22 december 2002 02:22 schreef Lamon het volgende:
Altijd als ik dit topic zie, moet ik...
Het is bijna dwangmatig.

Twijfelachtige bekentenissen van een Nederlandse chansonier..

---

quote:

---

Op zondag 22 december 2002 02:28 schreef RaisinGirl het volgende:

[..]

Ha, Frank Boeijen. .
Deze tekst is mijn favoriet van hem .

---

Ik vind 'Stephanie' nog ontwapenender en 'De wind nam hem mee' nog ontroerender. Beiden gaan over onderwerpen waar ik persoonlijk niet erg veel ervaring mee heb, maar soms kun je met een beetje voorstellingsvermogen heel ver komen.

I felt a clearing in my mind
as if my brain had split;
I tried to match, seam by seam,
but could not make them fit.

The thought behind I strove to join
unto the thought before,
but sequence ravelled out of reach
like balls upon a floor.

Emily Dickinson

Bretonse meisjes, .

Hope

Hope is the thing with feathers
that perches in the soul,
and sings the tune without the words
and never stops at all.

And sweetest in the gale is heard;
and sore must be the storm
that could abash the little bird
that kept so many warm.

I've heard it in the chillest land,
and on the strangest sea;
Yet, never in extremity,
it asked a crumb of me.

Ook de food-replicator, en de vorderingen van de mens bij het opbouwen van voorwerpen op moleculair niveau, zijn fraai.

Aanwezigheid

Gij zijt bij mij den nacht, den dag, den nacht,
Eens hebt gij het heelal mij toebedacht,
maar dat is tot dit lichaam teruggebracht.
Gelijk de wind die om de huizen is,
zo zijt gij mij een wenseloos gemis.
Ik heb u lief, het is zoals het is.

Gerrit Achterberg

In den regen

Laat dit, omdat ik eenzaam ben,
een stem verweven als de regen;
die heb ik van u meegekregen,
zover ik van u ben.

Het is hetzelfde als uw leden, -
kuis en nabij -, waarmee de woorden,
sidderen en worden geboren;
waarin uw liefde heeft gezwegen.

Zo sneeuwt de dood het leven dicht,
Er is geen angst meer en geen naam.
Ik lig weer met mijn ziel tesaam
in onverstoorbaar evenwicht.

Ik heb u lief, al zijn vergaan
de verten, die ik met u deelde,
wat gij mij nimmermeer verheelde
vangt immer in den regen aan.

Kasseien : bloedloze keizers van terreur
en harde stenen stilte

Ik zit voor het open raam van de kroeg.
Het is zonnig, het is nog vrij vroeg.
En zeer, zeer vroeg was het vanmorgen licht,
de wereld, de zon en het jaar,
waardoor ik liep in snel, verend rythme,
stromend en stralend -
en lachend met haar,
die nu met een blinkend gezicht
tegenover mij zit.
Zij lacht, haar tanden zijn wit.
De schaduw op onze tafel verschuift...
plotseling zegt zij
Drink, nu ligt de zon in je glas.
En alsof zij het eeuwige leven gaf,
giet ik de brandende zon in mijn mond.
Zij gaat vurig en fonkelend in mij onder,
zij verdeelt zich over mijn aadren,
zij wordt een deel van mijn bloed.

Zal mijn antwoord niets meer zijn,
Dan een roep in de woestijn,
'Waar alle hoop reeds is verloren,
Is een nieuw bestaan geboren,
Waar geen plaats meer is voor pijn,
En waar geen blinde mij wil horen,
En geen dag mij kan bekoren,
Daar trek ik de lijn.'

Een pretentieus maar nietszeggend gedicht van ondergetekende.
O, hoe ik verlang naar die dagen dat inspiratie nog dag en nacht mijn metgezel mocht zijn...